♨️ لا طريق إلى القرب إلا بشرع شريف 🔰گزیده‌ی نامه‌ای از ملاحسینقلی همدانی‌(ره) 🔅مخفی نماناد بر برادران دینی که به جز التزام به شرع شریف در تمام حرکات و سكنات و تکلمات و لحظات و غيرها راهی به قرب حضرت ملك الملوك جل جلاله نیست، و به خرافات ذوقیه - اگر چه ذوق در غیر این مقام خوب است (كما دأب الجهال و الصوفية خذلهم الله جل جلاله) - راه رفتن لا یوجب إلا بعدا. 🔅بناء على هذا باید مقدم بدارد شرع شریف را و اهتمام نماید هر چه در شرع شریف به آن اهتمام شده و آنچه این ضعیف از عقل و نقل استفاده نموده ام اینست که اهم اشياء از برای طالب قرب، جد و سعی تمام در #ترک_معصیت است. 🔅تا این خدمت را انجام ندهی نه ذکرت و نه فکرت به حال قلبت فایده ای نخواهد بخشید، چرا که پیشکش و خدمت کردن کسی که با سلطان در مقام عصیان و انکار است بی فایده خواهد بود. نمی دانم کدام سلطان اعظم از این سلطان عظيم الشأن است، و کدام نقار، اقبح از نقار با اوست. 🔅فافهم مما ذكرت إن طلبك المحبة الإلهية مع كونك مرتكبا للمعصیة أمر فاسد جدا و كيف يخفی عليك کون المعصية سببا للنفرة وكون النفرة مانعة الجمع معه المحبة و إذا تحقق عندك أن ترك المعصية أول الدين و آخره، ظاهره و باطنه 🔅فبادر إلى المجاهدة، واشتغل بتمام الجد إلى المراقبة من أول قيامك من نومك في جميع آناتك إلى نومك و الزم الأدب في مقدس حضرته و اعلم أنك بجميع أجزاء وجودك ذرة ذرة أسير قدرته و راع حرمة شریف حضوره و اعبده كأنك تراه فإن لم تكن تراه فانه يراك و التفت دائما إلى عظمته و حقارتك و رفعته و دنائتك و عزته و ذلتك و غناه و حاجتك و لا تغفل شناعة غفلتک عنه جل جلاله مع التفاته إليك دائما و قم بين يديه مقام العبد الذليل الضعيف و تبصبص تحت قدميه بصبصة الكلب النحيف. 🔅و بی شك چون دقت در مراقبت نکرده ای نمی دانی که از جوارح سبعه یعنی گوش و زبان و چشم و دست و پا و بطن و فرج، چه معصیت ها میکنی، و چه آتشها روشن می نمائی، و چه فسادها در دین خودت برپا میکنی، و چه زخمهای منکره به سیف و سنان زبانت به قلبت می زنی، اگر #نکشته باشی، بسیار خوب است. اگر بخواهم شرح این مفاسد را بیان نمایم در کتاب نمی گنجد، در یک ورق چه می توانم بکنم؟! تو که هنوز جوارحت را از معاصی پاک نکرده ای، چگونه منتظری که در شرح احوال قلب چیزی به تو بنویسم. 🔅پس البدار، البدار إلى التوبة الصادقة، ثم العجل، العجل، في الجد و المراقبة. 🔅خلاصه بعد از سعی در مراقبت، البته طالب قرب، بیداری و قیام سحر را اقلا یک دو ساعت به طلوع فجر مانده الى مطلع الشمس از دست ندهد، و نماز شب را با آداب و حضور قلب به جا بیاورد، و اگر وقتش زیادتر باشد، به ذکر یا فکر یا مناجات مشغول بشود. 🔅و دائما با وضو باشد. 🔅و در هر مجلس که مظنه وقوع در معصیت است البته، البته، البته اجتناب نماید، بلکه مجالست با اهل غفلت به غیر شغل ضرورة مضر است، اگر چه از معصیت خالی بوده باشد 🔅کثرت اشتغال به مباحات و شوخی بسیار کردن و لغو گفتن و گوش به اراجیف دادن قلب را می میراند. 🔅اگر بی مراقبت مشغول به ذکر و فکر بشود، بی فایده خواهد بود، اگر چه حال بیاورد، چرا که آن حال دوام پیدا نخواهد کرد، گول حالی را که ذکر بیاورد، بی مراقبه نباید خورد. 🔅الحاصل لا طريق إلى القرب إلا بشرع شريف في کل کلی و جزئی. 📚تذکره المتقین ص190 #اخلاق_و_عرفان #قله_های_تهذیب #سلسله‌ی_شاگردان_آخوند_ملاحسینقلی @almorsalaat