درمقابلِ اوامرِ خداوند ، رام هستيد؟ .........آقاى حاج سيد جمال الدين موسوى ملايرى نقل مى‏كند كه : زمانى كه شاه سابق پسرش را بعنوان وليعهد انتخاب كرد ، آقاى عبّاس آرام وزير امور خارجه به نجف آمد كه از طرف علماء ، يك تلگراف تبريك به تهران مخابره شود وتبريك بگويند! آنها خدمت آيت اللّه‏ شاهرودى آمدند . ايشان يكى از آقازاده هارا بدنبال من فرستاد كه : آقاى ملايرى!اينها اينجا آمده ‏اند وما چگونگى برخورد با اينهارا در اين جور مواقع ، نمى‏دانيم! ومايل نيستيم‏ با اينها صحبت كنيم . شما بيائيد!منهم آمدم ومشاهده كردم كه سفير ايران در بغداد وكنسول كربلا وعده‏اى ديگر باوزير خارجه آقاى عبّاس آرام نشسته اند! يك مرتبه وبدون مقدّمه آقاى شاهرودى فرمودند : اسم شما چيست؟ وبه آقاى آرام اشاره كردند . عرضكرد : عبّاس آرام! ايشان فرمودند : درمقابلِ اوامرِ خداوند ، رام هستيد؟ عرضكرد : فاميل بنده آرام است . فرمودند : رامِ ، رامِ . درمقابل اوامر خداوند رامى يا نه؟ سپس آقاى شاهرودى فرمودند : اگر شب اولّ قبر از من پرسيدند كه به اين آقايان كه اينجا آمده اند ، نصيحت نمودى يانه؟آيا قرائت نماز اينهارا درست نمودى يانه؟آيا در مقابل اوامر خداوند ، رام مى‏باشند يا سركش؟ عرضكردند : ما مسلمان هستيم ونمازخوان مى‏باشيم . ايشان فرمود : بلى!امّا اعمال شما چطور است؟سپس مقدارى از قبر وقيامت وحالاتش را بيان كرد كه همه شروع به گريه كردن نمودند!واصل موضوع كه براى آن از تهران به عراق آمده بودند ، فراموش شد وپس از شنيدن فرمايشات حضرت آيت اللّه‏ شاهرودى از خدمت ايشان مرخّص شدند ورفتند .

سفر زیارتی عجیب ایه الله شاهرودی از مراجع تقلید نجف!....ايشان در زمانيكه هنوز وسائل نقليه موتورى نيامده بود ومردم با اسب والاغ ، رفت وآمد مى‏كردند ، در ايّام زيارتى مثل اولّ رجب ونيمه رجب ونيمه شعبان وروز عرفه وگاهى روز عاشوراء ، صبحانه ساده‏اى كه عبارت از نان وچاى بود ، مى‏خوردند وپياده عازم زيارت مى‏شدند . از نجف تا كربلا سه كاروانسراى شاه عبّاسى وجود داشت‏واين فاصله را به سه قسمت تقسيم وهر قسمت را يك خوان مى ناميدند . فاصله خوان سوم تا كربلا سه فرسخ است ومرحوم شاهرودى اين مسير را پياده طى مى‏كردند . درمدرسه بزرگ آخوند خراسانى شخصى بود بنام شيخ حسن همدانى ، از حاجى زاده‏هاى همدان كه داراى هيكلى درشت وقدى بلند وهم چنين وضعِ مالىِ خوبى بود ولباسهاى مرتبّى مى‏پوشيد وهرموقع كه مى‏خواست به كربلا برود ، الاغى كرايه مى‏كرد وبراحتى مسافرتش را انجام مى‏داد . در يكى از مواقع زيارتى ، شيخ حسن نزد آقاشاهرودى آمد وگفت : جناب استاد!منهم مى‏خواهم اين بار در خدمت شما ومانند شما با پاى پياده به كربلا بروم! آقاى شاهرودى فرمودند : چون شما باصطلاح سايه رس هستيد وپياده روى نكرده ايد ، توان ندارى تا بامن همگام شويد!وچون فاصله نجف تا كربلا تمامش رمل(شن وماسه) است ، بعيد مى‏دانم كه بتوانيد پياده در اين رملها ، قدم برداريد! شيخ حسن گفت كه من از نظر جثّه از شما قويتر هستم . واصرار كرد وآقاى شاهرودى قبول فرمودند . روز اولّ رجب ، آندو ، پس از صرف صبحانه ساده‏اى ، از مدرسه آخوند بطرف خوان اولّ براه افتادند . تا يكفرسخ ، شيخ حسن جلو جلو مى‏رفت وآنچه مرحومشاهرودى مى‏گفت كه صبر كنيد تا باهم برويم ، شيخ حسن قبول نمى‏كرد!ومى گفت : يالاّ! شما راه بيائيد!خيال مى‏كنيد كه من نمى‏توانم پياده روى كنم؟حدود دوفرسخ كه از نجف دور شدند ، يواش يواش ، شيخ حسن خسته شده وقدمهايش كندتر شده بود . ولى آقاى شاهرودى كه بهمان روال سابق حركت مى‏نمود ، به اورسيد وفرمود : چرايواش حركت مى‏كنيد؟شيخ گفت : باهم برويم بهتر است!مقدارى ديگر رفتند ، شيخ حسن عقب افتاد وخسته شد!آنچه مرحوم شاهرودى اورا تشويق به حركت نمود ، فايده نكرد وگفت : آقا!واقعاً خسته شدم . بهتر است مقدارى استراحت كنيم . همانجا نشستند تا آنكه ظهر گذشت . حالا هم گرسنه وهم تشنه بودند ودر آن حوالى نه آب بود ونه آبادانى!در اين موقع شيخ حسن‏گفت : دلم درد گرفته است! واشاره به آقاى شاهرودى كرد كه قدرى دلم را مالش بده!آقا هم مشغول مالش دل ايشان شد كه ناگاه شيخ حسن شهادتين را بر زبان جارى نمود ودعوت حق را لبيّك گفت! آقاى شاهرودى ماند با يك جنازه‏در بيابان!نه مى‏توانست جنازه را رها كند وبرود ونه مى‏توانست بدون آب وغذا در بيابان بماند!چندين بار جلو كسانى راكه‏با اسب وقاطر در حركت بودند ، گرفت تا شايد بتواند مركبى گرفته وجنازه را به نجف بر گرداند ولى هيچكدام اعتنايى نكردند!حدود غروب آفتاب شده بود وايشان متحيّر ومضطرب بودند وبالاى سر جنازه برگشتند تا شايد رمقى در او باشد ولى ديدند كه خير!او از دنيا رفته است! در همين حالِ اضطراب وتحيّر ، صداى سمّ اسبى را شنيد . چون نگاه كرد ، ديد كه يك اسب سوار با لباسهاى سفيد واسب سفيد ويك نيزه هم در دست وشال سبز هم بكمر بسته ، بزبان فارسى گفت : آقا سيد محمود شاهرودى!چه شده است؟ عرضكرد : من هرچه به اين شيخ گفتم : بابا! تو قادر به پياده روى بامن نيستى! به حرف من گوش نكرد وآمد واز دنيا رفته . الان متحيّرم كه چه كنم وآفتاب هم غروب كرده است واين چهارپادارهاى بى‏ مروّت هم هيچ اعتنايى ندارند! اسب سوار گفت : حالا چه مى‏خواهى؟عرضكرد : يك حيوان براى حمل جنازه به نجف اشرف كافى است! آن آقا اشاره كرد ويك مرد عرب با الاغهاى خودآمد . اسب سوار گفت : يك حيوان به اين سيد بده!آن عرب يك الاغ آورد وداد و رفت . آقاى شاهرودى عرضكرد : آقاسيد!پول آن چقدر مى‏شود؟فرمود : پول آن داده شده!عرضكرد : اين حيوان را در نجف ، به كه تحويل دهم؟فرمود : الاغ را رها كنيد!خودش راه را بلد است ومى رود!عرضكرد : آقا اسم شما چيست؟فرمود : عبداللّه‏ بن حسن!عرضكرد : دركجا مى‏توانم شمارا ملاقات كنم؟فرمود : در پشت شهر نجف ، طرف راه مدينه ، نزديك كوره‏ه اى آجرپزى!سپس اسب سوار خداحافظى كرد ورفت . حالاهوا تاريك شده بودوآقا الاغ را نزديك جنازه آورد وهنگاميكه جنازه را بلند كرد ، ديد مثل يك تخته خشك سبك است!با عمّامه جنازه را بست وعبا را بر روى آن انداخت وبطرف نجف حركت كرد . حيوان مثل اينكه مى‏دانست ، بايد چكار كند!حركت كرد تا داخل شهر شد وآمد ومقابل غسّالخانه ايستاد!ناگاه صدائى از داخل آمد كه : آقا سيد محمود!جنازه شيخ حسن را آوردى؟آقا جواب داد : آرى! آوردم . گفت : داخل بياور!ايشان بتنهائى جنازه را از حيوان پائين آورد وبداخل غسّالخانه آورد ولى شخصى را نديد! جنازه را گذاشت وخارج شد وديد حيوان رفته است!

آقا خود را به مدرسه آخوند رساند وقضيه را براى طلاّب تعريف كرد . صبح روزبعد همه بطرف غسالخانه آمدند و ديدند كه جنازه غسل وحنوط وكفن داده شده وحاضر و آماده براى نماز ودفن است! جنازه را پس از نماز ، در قبرستان وادى السلام دفن كردند وبعد هرچه درمحلّه كوره‏هاى آجر پزى بدنبال سيد گشتند واز شخص عبداللّه‏ بن حسن پرسيدند ، ساكنان آن محلّه اظهار بى‏اطلاعى كردند .

💢از اعتياد و تارک الصّلاة بودن تا شهادت روايت بسيجي پاسداري که مظلومانه شهيد شد و خانواده اش در تشييع و تدفين پيکر پاکش شرکت نکردند!!!💢 ❤️ *بسيجيِ پاسدار مهندس مهيار مهرام* ❤️ ✅از دوره دبستان تا دوره دبيرستان باهم بوديم. ما ۳ تا رفيق بوديم که هيچ وقت از هم جدا نمي شديم. توي محلّه يوسف آباد تهران، شب و روز باهم بازي مي کرديم و درس مي خوانديم. البتّه هوش و استعداد مهيار از همه دوستان ما بيشتر بود. او کمتر از ما درس مي خواند و نمره اي بهتر از ما مي گرفت. از طرفي خانواده ي آن ها، خيلي اهل مُد روز و... بودند. من و شهريار و مهيار، سال ۱۳۵۲ باهم ديپلم گرفتيم. پدر مهيار بلافاصله کارهاي پسرش را انجام داد. مهيار از ما خداحافظي کرد و رفت. او در دانشگاه برايتون انگليس در رشته هوافضا مشغول تحصيل شد. سال ۱۳۵۴ بود که روزنامه ها نوشتند: يک دانشجوي ايراني به نام مهیار مهرام در انگليس به خاطر مصرف زياد مواد مخدر به حالت کما رفت! خيلي براي دوست قديمي خودم نگران شدم. اما خدا را شکر او حالش خوب شد و سال ۱۳۵۶ به ايران برگشت. همسر انگليسي او هم به نام جِين همراهش آمده بود. مهيار و خواهران و برادرانش در قيد و بند مسائل ديني نبودند. مهيار مدتي در شرکت فيليپس و بعد در دفتر شرکت هواپيمايي پان آِمريکَن در تهران مشغول شد. با پيروزي انقلاب، دفتر هواپيمايي تعطيل شد و مهيار در يک هتل مشغول به کارشد. در زماني که آيت الله خلخالي با معتادان مواد مخدر برخورد مي کرد، مهيار دستگير و زنداني شد. در زندان و بين معتادهايي که ترک کرده بودند مسابقه اي برگزار شد و نفرات اول آزاد شدند. مهيار هم از زندان آزاد شد.

در اين فاصله جنگ شروع شده بود، من هم راهي مريوان شدم و همراه با حاج احمد متوسليان و در واحد مهندسي سپاه، مشغول فعاليّت بودم. ارتباط ما با يکديگر کمتر شده بود. او موضع گيري هاي سياسي ضدّ نظام داشت و از منافقين حمايت مي کرد. اما با اين حال، وقتي به مرخصي آمده بودم، به ديدن مهيار رفتم. خانم او ايران را ترک کرده و به انگليس رفته بود. پدر مهيار با من صحبت کرد و گفت: پسرم به خاطر مهندسي در رشته هوا و فضا، قصد استخدام در يگان بالگرد صدا و سيما را داشت، اما به خاطر موضوع اعتياد، نمي تواند استخدام شود. پدرمهيار با ناراحتي از من خواست کاري براي مهيار انجام دهم. با مهيار صحبت کردم. گفتم: من مي خوام برم جبهه، مياي با هم بريم؟ او هم که توي حال خودش نبود گفت: باشه. خانواده مهيار از او قطع اميد کرده بودند، با اين خبرخوشحال شدند. انگار مي خواستند يک جوري از دست او راحت شوند! فردا صبح، قبل از اذان آمدم منزل آنها ، يک ساعت طول کشيد تا مهيار از دستشويي بيرون بيايد! حسابي خودش را ساخت! پدرش يک شيشه آب سياه به من داد و گفت: اين شيره سوخته ترياک است. هر روز ۳ بار به او بده تا تَرک کند. بعد مکثي کرد و گفت: البته اين دفعه چهاردهم است که قصد ترک کردن دارد! ايشان قرص هاي واليوم نيز به من داد و گفت: در شرايط خيلي سخت اين قرص ها را به او بده. وقتي راه افتاديم، با خودم گفتم: عجب اشتباهي کردم، حالا آبروي خودم را هم مي برم. بعد گفتم: مهيار، تو اگر شده الکي دولّا راست شوي، بايد بغل من بايستي نماز بخواني، وگرنه بر مي گرديم. شب رسيديم به يکي از مقرها. من مشغول نماز شدم. مهيار هم که حسابي خمار بود، زير چشمي من را نگاه مي کرد. بعد از نماز برگشت و گفت: ببين، نمازت غلط بود. تو يه بار دولّا شدي، اما ۲ بار سرت رو زمين گذاشتي! با تعجّب نگاهش کردم. يعني اين پسر رکوع و سجود و اعمال نماز را هم بلد نيست!؟ فردا رفتيم يکي از مقرهاي سپاه مريوان، به دوستم گفتم: اين آقا که همراهم آمده مريضه، اگه حالش بد شد يه دونه از اين قرص ها بهش بده. آن روز وقتي من نماز مي خواندم، مهيار هم کنار من ايستاد. او هيچ چيزي از نماز بلد نبود. به من گفت: توي نماز چي ميگي؟ بين ۲ نماز چه دعايي مي خوني؟ روز بعد بردمش يه مقرّ ديگه و همينطور تا ۷ روز او را جا به جا کردم تا کسي به مشکل او پي نَبَرد. روز هفتم حال و روز مهيار بهتر شد. گفت: من ديگه ترک کردم، ديگه خماري ندارم . پدرش به من گفته بود وقتي مهيار ترک کنه، به خوراک مي افته و بايد حسابي غذا بخوره. من هم چند کارتن تن ماهي با روغن زيتون براي مهيار گرفتم. او حسابي غذا مي خورد. ✅مهيار را به يکي از مقرهاي کوهستاني بردم. آنجا بالاي ارتفاع بود و چند متر برف نشسته و شرايط بسيار سختي داشت. آن ايام زمستان سال ۱۳۶۰ بود. مهيار در آن مقرّ کوهستاني در کنار چند بسيجي و مجاهد عراقي در واحد مخابرات مشغول شد. هوش و استعداد خاصي داشت. رمزهاي بي سيم را سريع حفظ مي کرد. شب اول از سرما ترسيده بود. اما رفته رفته به آنجا عادت کرد . مدتي بعد به سراغ او رفتم. با بسيجي ها حسابي جور شده بود. با برخي از آنها صحبت مي کرد و مسائل و مشکلات ديني خودش را مي پرسيد. به نماز خواندن او نگاه کردم

. انگار يک عمري نمازخوان بوده! مانند بقيه بسيجي ها شده بود. يک ماه بعد، که از ترک مواد توسط مهيار مطمئن شدم، بي سيم زدم و گفتم: عصر بيا پايين، مي خوايم بريم تهران. توي راه هم گفتم: تو ديگه پاک شدي، برو دنبال کار استخدام. عصر روز بعد توي خانه بودم که مهيار تماس گرفت. با عصبانيت گفت: امير اگه شما نميري منطقه، من فردا بر مي گردم. بعد با عصبانيت ادامه داد: اين خواهراي من هيچي نمي فهمن. يه مشت جَوون دارن اونجا جون ميدن و نون خشک مي خورن تا اينها توي آرامش باشن، امّا اينها نمي فهمن. انگار توو اين مملکت نيستن. فردا با مهيار برگشتيم. نماز اول وقت او ترک نمي شد. حالا او به من تذکّر مي داد که نماز اول وقت و... را رعايت کن. مهيار ديگر اهل جبهه شد. يک روز ترک کردن آن محيط معنوي برايش سخت بود. مهيار ۲ سال در کردستان ماند. من درگير کارهاي مهندسي بودم و او در کنار بسيجي ها، مسئول مخابرات سپاه سرو آباد از شهرهاي کردستان شده بود. با بسيجي ها به عمليّات مي رفت، براي آنها حرف مي زد و... من برخي شب ها که به ديدن او مي رفتم، شاهد بودم که مهيار براي نماز شب بلند مي شد و حال و هواي عجيبي داشت. عجيب تر اينکه، اين پسر از فرنگ برگشته، که تا مدّتي قبل نماز بلد نبود، دعاي بين نماز جماعت را با سوز خاصّي مي خواند. او يک بسيجي تمام عيار شده بود. ياد آن زماني افتادم که خانواده او، به خاطر اعتياد، به مرگ فرزندشان راضي شده بودند. روزها گذشت تا اينکه قبل از عمليّات والفجر ۴، در پائيز سال ۱۳۶۲ نيروهاي رزمنده به سوي منطقه پنجوين عراق حرکت کردند. يک روز بچّه ها به من خبر دادند که ظاهراً مهيار شهيد شده و پيکرش را برده اند سنندج. باورم نمي شد. رفتم ستاد شهداي سنندج، گفتم: شهيدي به نام مهيار مهرام داريد؟ گفت: نه. خوشحال مي خواستم برگردم. همان شخص گفت: امّا چند تا شهيد گمنام داريم که قرار است منتقل شوند تهران و به عنوان گمنام دفن شوند. برگشتم تا آنها را نگاه کنم. ۷ شهيد که همه بدن آنها گلوله باران شده و با ماشين از روي سر آنها عبور کرده بودند، به عنوان شهيد گمنام کنار هم آرميده بودند. به سختي مهيار را شناختم. يک گردنبند نقره از دوران انگليس در گردنش بود. از روي همان گردنبند او را شناختم. بقيّه هم بچّه هاي سپاه سروآباد بودند که به دست ضدّ انقلاب به طرز فجيعي به شهادت رسيده بودند. پيکر مهيار به تهران منتقل شد. امّا خانواده اش او را تشييع نکردند. پيکر او بدون تشييع در قطعه ۲۸ بهشت زهراي تهران به خاک سپرده شد! مراسم ختم او فقط ۱۳ نفر شرکت کننده داشت! او غريب و گمنام تشييع و تدفين شد. امّا براي مراسم چهلم او، به سراغ بچّه هاي لشگر رفتم و ماجراي اين بسيجي غريب را تعريف کردم. بچّه هاي لشگر، دسته عزاداري راه انداختند و او را از غربت درآوردند. خيابان يوسف آباد از کثرت جمعيّت بسته شده بود. خواهران او از ايران رفتند. پدرش در سوئيس از دنيا رفت. شهيد مهيار مهرام، راه درست و راه حق را نمي شناخت. از زماني که با انسانهاي الهي در جبهه رفاقت کرد، مزّه رفاقت با خدا را چشيد. از زماني که راه درست را شناخت، لحظه اي در پيمودن راه حق ترديد نکرد. او بنده واقعي خدا شد. خدا هم در بهترين حالت او را به سوي خود دعوت کرد. آنها که دوست دارند اين شهيد غريب را زيارت کنند، به قطعه ۲۸ بهشت زهرا رديف ۶ شماره ۴ در کنار شهداي گمنام بروند. روح ما با يادش شاد! 🌹شادي روح پاک اين شهيد غريب و مظلوم صلوات! ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

🌹🌹 #عید_غدیر من ماجرا را خوب یادم هست چون کاروان ما جلوتر بود 🎤 #میثم_مطیعی 🌹🌹#غدیر 👏 #مدیحه_سرایی

گناه مانع دریافت علم الهی .. ✍آیت الله جوادی آملی: ما باید این حقیقت را دریابیم که گناه واقعاً چرک و رین (حجاب دل که موجب کفر و گمراهی) است و روح را تیره می کند. انسان بر اثر گناه، نه خواب خوبی دارد تا در رؤیا معرفتی نصیبش شود، نه بیداری خوبی که بتواند علم درستی را کشف و تعلیم صحیحی را نصیب دیگران کند. بنابراین اگر روح تیره شود، بسیاری از اسرار بر او پوشیده خواهد ماند. روحی که خدا آن را منبع الهام قرار داده و به آن سوگند یاد کرده است «و نفسٍ و ما سَوّاها ، فألهمها فجورها وتقواها

کت‌وشلوارِ دامادی‌ا‌ش‌ را تمیز‌ و نو‌ در کمد نگه‌ داشته‌بود. به‌ بچه‌ها‌ی سپاه‌ می‌گفت: برای اینکه‌ اسراف‌ نشود، هرکدام‌ از‌ شما خواستید داماد شوید، از کت‌وشلوار‌ من‌ استفاده‌ کنید این‌ لباس‌، ارثیه‌‌ی من‌ برای‌ِ شماست! پس‌ از‌ ازدواج‌ِ ما، کت‌وشلوار‌ دامادی‌ِ محمدحسن، وقف‌ِ بچه‌های‌ سپاه‌ شده‌ بود و دست‌ به‌ دست‌ می‌چرخید..! هرکدام‌ از‌ دوستانش‌ که می‌خواستند‌ داماد‌ شوند، برای‌ مراسم‌ دامادی‌شان همان‌ کت‌وشلوار‌ را‌ می‌پوشیدند جالب‌تر‌ آنکه هر کسی‌ هم‌ آن‌ کت‌وشلوار‌ را‌ می‌پوشید به‌ شهادت‌ می‌رسید..:) #همسر‌شهید #شهید‌محمدحسن‌فایده

محمد بن ابى بكر:از اصحاب مخصوص على عليه السلام بلكه بجاى فرزند آنحضرت است كه درباره‏اش فرمود محمد پسر من بوده ولى از صلب ابو بكر است،در جنگهاى جمل و صفين در ركاب على عليه السلام رشادتها نمود و پس از صفين از طرف على بحكومت مصر منصوب شد و چنانكه سابقا اشاره گرديد بدستور معاويه و حيله عمرو عاص مردم مصر بر او شوريدند و پس از كشتن وى جسدش را در شكم الاغ مرده‏اى گذاشته و آتش زدند. خبر شهادت او على عليه السلام را بى نهايت پريشان نمود زيرا علاوه بر اينكه محمد از ياران با وفاى على عليه السلام بود مادرش اسماء بنت عميس هم زوجه آنحضرت بود،محمد هنگام شهادت 28 سال داشت و يك طفل هفت ساله از خود بيادگار گذاشته بود. اشعار زير از محمد بن ابى بكر است كه در حقانيت على عليه السلام و مذمت پدرش (ابو بكر) سروده است: يا ابانا قد وجدنا ما صلح‏ خاب من انت ابوه و افتضح‏ انما اخرجنى منك الذى‏ اخرج الدر من الماء الملح‏ انسيت العهد فى خم و ما قاله المبعوث فيه و شرح‏ فيك وصى احمد فى يومها ام لمن ابواب خيبر قد فتح‏ ما ترى عذرك فى الحشر غدا يا لك الويل اذا الحق اتضح‏ و عليك الخزى من رب السماء كلما ناح حمام او صدح‏ يا بنى الزهراء انتم عدتى‏ و بكم فى الحشر ميزانى رجح‏ و اذا صح ولائى لكم‏ لا ابالى اى كلب قد نبح . ـاى پدر آنچه راه صلاح و درستى بود ما (در نتيجه پيروى از على عليه السلام) پيدا كرديم،زيانكار و رسوا است كسى كه پدرش تو باشى. ـمرا از صلب تو بيرون آورد آن (خدائى) كه مرواريد را از آب شور (دريا) بيرون آورد. ـآيا تو (باين زودى) عهد خلافت را كه پيغمبر مبعوث در غدير خم (درباره على عليه السلام) فرمود و شرح داد فراموش كردى؟ ـآيا در آنروز پيغمبر احمد مختار درباره تو وصيت كرد يا در مورد آنكه درهاى خيبر را گشود؟ ـفرداى قيامت در محشر عذرت را چه ميبينى (كه خلافت را غصب كردى) واى بر تو چون حق آشكار شود. ـو از پروردگار آسمان بر تو رسوائى و خوارى باد هر زمانيكه كبوترى نوحه كند و يا بخواند (براى هميشه) . ـاى اولاد فاطمه شمائيد پناهگاه من و بوسيله ولايت شما در محشر ميزان اعمال نيك من سنگينى خواهد كرد. ـو چون دوستى و اخلاص من براى شما سالم و بى عيب باشد باكى ندارم چه سگى پارس كند (از مخالفت ابو بكر چه ضرر ميرسد) .(تحفه ناصرى)

🌼 #روزه_غدير 💠امام صادق(علیه السلام) فرمودند: #روزه روز غدير خم با روزه تمام عمر جهان برابر است. يعنى اگر انسانى هميشه زنده باشد و همه عمر را روزه بگيرد، ثواب او به اندازه ثواب روزه عيد غدير است. 📚 وسائل الشيعه جلد۷ ص۳۲۴ #عید_غدیر 🌸 #غدیر_را_جهانی_کنیم 🌺

#عشق_به_علی_یعنی_عاقبت_بخیری #خدایا_عاقبت_بخیری_نصیبمان_بفرما #عید_غدیر 🌴💎🌹💎🌴

🔰در روز عید غدیر خدا چکار میکنه؟ 🔂سخنرانی #عید_غدیر 🌱 #از_قربان_تا_غدیر

🌀🔷🔹🌸🌀🔷🔹🌸🌀🔷🔹 🔷 🔹 🍃🌺مولای من🌺🍃 🗓امشب شب جمعه است نمیدانم کمیل را کجا میخوانی⁉️ نجف، کربلا، شاید هم در تاریکی بقیع... 🍃🌺آقای من🌺🍃 📘امشب کمیل را هر کجا خواندی 📖 به این فراز از دعا که رسیدی یاد من هم کن. اللهم اغفرلی الذنوب التی تحبس الدعاء 🍃🌺آقای خوبم🌺🍃 😔کاش گناهانم می گذاشت 🙌دعاهایم از سقف دهانم بالاتر روند تا آسمانها 🙏و به اجابت برسند که زیاد دعا کرده ام... 🍃🌺مهربانترینم🌺🍃 🌑زندانی شده ام 🌑زندانی نفس،زندانی گناهانم،زندانی دنیا 💚و من را بگو که می خواهم یارت باشم 🍃🌺یابن الحسن🌺🍃 📗کمیل خواندی یادمان کن امشب 🌟ظهـورت کی میرسـد آقـا اللهم عجل لولیک الفرج بحق امُ المصائب زینب کبری(سلام الله علیها) 🍃☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃☘🍃

به قم برو و كيسه پولت را از ميرزاى قمى بخواه! گويند بعد از وفات ميرزاى قمى ، شخصى از اهل شيروان قفقاز هميشه در مقبره ميرزا خدمت مى‏كرد وپولى هم دريافت نمى‏نمود . از او پرسيدند چگونه شما بدون توقع مزد در اين جا خدمت مى‏كنى؟گفت من از بزرگان شيروان قفقازم وثروت زيادى داشتم . در سفر حج ، هنگام مراجعت از مدينه به قصد زيارت عراق سوار كشتى شدم كه در حين سوار شدن پولهايم به دريا افتاد ومن با فروش اثاثيه‏ام خود را به نجف اشرف رساندم . در آنجا با دست خالى به اميرالمؤمنين عليه‏السلام توسل پيدا كردم . حضرت در خواب بمن فرمود ناراحت مباش وبعد از زيارت عتبات عاليات به قم برو و كيسه پولت را از ميرزاى قمى بخواه! من هم به قم آمدم وبه درخانه ميرزاى قمى رفتم . خادمش گفت آقا در خواب هستند . گفتم من غريبه‏ام و از راه دور آمده‏ام . خادم گفت پس خودت در را بكوب . وقتى در را كوبيدم ، صداى ميرزا بلند شد كه‏اى فلان شخص!آمدم . سپس در را باز كرد وكيسه پول مرا به من داد . وفرمود به شهرت برگرد وتا زنده‏ام راضى نيستم اين مطلب را به كسى بگويى . منهم به شهرم برگشتم وبعد از مدتى تصميم گرفتم به خدمت ايشان بيايم ولى وقتى به قم‏ برگشتم ايشان از دنيا رفته بود لذا تصميم دارم كه خادم قبر ايشان باشم(کرامات امیرالمومنین (ع))

🔴 #پیامد_قهر_بودن 💠 آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی می­‌فرمودند: محضر آمیرزا جواد آقای ملکی تبریزی بودم، کسی آمد و به ایشان گفت: آقا! من به نسخه­‌ای که برای شب­ خیزی به من دادید، مو به مو عمل کردم امّا موفّق نمی­‌شوم. آیه آخر سوره کهف را خوانده­‌ام، دعایی را که داده­‌اید، خوانده­‌ام، صدقه هم فرمودید دادم، همه کار کردم امّا موفق نشدم. آقا فرمودند: گوش خود را جلو بیاور تا چیزی بگویم. چیزی به او گفتند که دیدیم سرخ شد و عقب نشست. بعد فرمودند: این را انجام بده، درست می­‌شود! آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی فرمودند: بعدها که آن شخص پیش من آمد، خودش برایم گفت: آن روز آقا فرمودند: تو چند روز است که در منزل بد اخلاقی می­‌کنی و با همسر و بچّه­‌هایت قهری، با این حال می­ خواهی خدای متعال باز توفیق شب­ خیزی به تو بدهد؟! هیهات! این­ها که هیچ، اگر خضرِ نبی هم تعلیمی به تو بدهد، توفیقِ شب­‌خیزی نخواهی داشت!

•°🌱 مـیلاد بــاسـعـادت باب‌الحوائج حـضـرت‌ امام‌ موسے‌ ڪاظم (؏) برتمام شیعیان مبارڪ🍃🌺 🍃🌹🍃🌹

✅کتاب جريان شناسی اسلام التقاطی اثر اینجانب توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی به چاپ رسیده و وارد بازار نشر شده است 🔸این کتاب، جریان های التقاطی لیبرالیستی و مارکسیستی را در مقایسه با اسلام ناب محمدی ص مورد بحث و ارزیابی قرار داده است. #روانبخش

شماره 8⃣ ⭕️نخۅنده رد نشۅۅۅۅ🚷⭕️ ⁉️شما هم دغدغه 🧐کار فرهنگے داری آیآ؟؟؟ 💥دنبال بسته های فرهنگی میگردے کہ ✅متنوع ✅قیمت مناسب ✅تولید ملی 🇮🇷 باشہ❓ ⚜این محصولات با این ویژگے هآ فقط دراینجآآآآآ🤩😋👇👇 🌺🌸🌺https://eitaa.com/joinchat/2312568879C335478e8ee 😁به ما پیوندید واز دیدن قیمت ها💰 و محصولات شگفت زده شوید 😍🤩

علی بن المغیره میگوید: به امام کاظم سلام الله علیه عرض کردم: "من برای رسول خدا صلی الله علیه وآله یک ختم قرآن، و برای امیرالمومنین سلام الله علیه ختمی دیگر و برای حضرت فاطمه سلام الله علیها ختمی دیگر، سپس برای سایر ائمه سلام الله علیهم تا به شما رسد ختم قرآنی قرار می‌دهم (و هدیه میکنم)... به سبب این کار چه پاداشی دارم؟" امام کاظم سلام الله علیه فرمود: لَکَ بِذَلِکَ أَنْ تَکُونَ مَعَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ... پاداش تو آن است که روز قیامت با آنان باشی! عرض کردم: اللَّه اکبر! چنین پاداشی برای من است؟ سه مرتبه فرمود: آری! 📚کافی، ج ۲، ص ۶۱۷ / 📚مکیال المکارم ج ۲ وظیفه ۴۵.

ـ هدايت كنيز در زندان هارون الرشيد ، كنيز زيبائى را به زندان فرستاد تا در ظاهر خدمتكار امام عليه‏السلام باشد ، ولى در حقيقت منظورش متهم كردن آن حضرت بود . امام عليه‏السلام فرمود : « من به او و امثال او حاجتى ندارم » . وقتى خبر به هارون رسيد به مأمورش گفت : « به موسى بن جعفر عليه‏السلام بگو ما تو را با رضايت خودت زندانى نكرده‏ايم ! اين را بگو و كنيز را نزد او بگذار و برگرد » . مأمور چنين كرد و هارون الرشيد بعداً كسى را به زندان فرستاد تا ببيند كنيز نزد حضرت چه مى‏كند ، و او وقتى كه به اتاق موسى بن جعفر عليه‏السلام وارد شد ، ديد كه كنيز سر به سجده گذاشته و مى‏گويد : « قدوس قدوس ! سبحانك سبحانك » و سر برنمى‏دارد . برگشت و به هارون اطلاع داد . هارون گفت : « موسى بن جعفر او را جادو كرده است . او را پيش من بياوريد » . كنيز را پيش خليفه بردند ، در حالى كه مى‏لرزيد و چشم به آسمان دوخته بود . هارون گفت : « چه شده است » . گفت : « من نزد موسى بن جعفر رفتم و ديدم كه شب و روز ، او مشغول نماز است و بعد از نماز هم تسبيح و تقديس الهى مى‏كند . به او گفتم : « مولاى من ! اگر حاجتى داريد من در خدمتم » . فرمود : « چه حاجتى به تو دارم ؟ » گفتم : « مرا براى خدمت به شما اينجا فرستاده‏اند » . فرمود : « پس اينها چه كاره‏اند ؟ » ناگاه باغى به نظرم آمد كه اول و آخر آن ديده نمى‏شد ، با بالش و حرير مفروش بود . در آن غلامان و كنيزانى بودند كه در زيبايى مانند آنها نديده بودم و مانند لباس آنها مشاهده نكرده بودم . لباسشان از حرير سبز بود و تاج‏هاى مرصّع با در و ياقوت در سر داشتند ، و آفتابه‏ها و دستمال‏ها در دست گرفته بودند ، و همه جور غذا مهيا بود . با ديدن آنها به سجده افتادم ، تا اينكه مأمور شما مرا از سجده بلند كرد » . هارون گفت : « اى خبيثه ! شايد در سجده خوابت برده و آن منظره را در خواب ديده‏اى ؟ » گفت : « نه واللّه‏ مولاى من ! اول باغ را ديدم بعد به سجده افتادم » . هارون به مأمور گفت : « اين خبيثه را ببر و نگذار كسى اين سخن را از او بشنود » . كنيز وقتى به جاى خود رفت ، مشغول نماز شد . هر وقت از او سؤال مى‏كردند . مى‏گفت : آن بنده صالح را در چنين حالى ديدم و كنيزانى كه در آن باغ بودند به من گفتند : « اى فلان ! از عبد صالح دور شو كه ما براى او هستيم نه تو . آن كنيز چندى به همين حال بود تا از دنيا رفت

🔴مسابقه «بهترین جمله درباره «ولایت»» 💐سپاس خدایی که عشق علی را در قلب هایمان جاری کرد 💐 🌹 ارسال از طرف محب علی🌹 شماره شرکت کننده؛ ۱۴۳ #عید_غدیر را بزرگ می داریم گروه جهادی شهید شیری ╭─┅🍃🌸🍃┅─╮ @jahadishiri ╰─┅🍃🌸🍃┅─╯

اِرشاد گرفتمان و ناشاد شدیم یک دوست سند گذاشت ،آزاد شدیم از دلبر خود که دل بُریدیم اما... دلبسته ی خواهران ارشاد شدیم!!! #طنز😅