🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌹 #یوسف_گردان_زهیر 🔷 جانباز شهید #علی_شکاری فرمانده گروهان بعثت گردان زهیر شهادت: اول شهریور 1367 مصادف با عصر روز عاشورا محل شهادت: ارتفاعات مشرف به جاده بوکان مهاباد در آخرین ماموریت لشگر10 در دفاع مقدس: مقابله با ضد انقلاب ✅ علی شکاری در گردان زهیر جایگاه ویژه ای داشت.. علی در عین ابهت و صلابت به نهایت رئوف و مهربان بود اون هایی که علی رو ندیده و نمیشناسند کافیست به عکسش زول بزنند و محبت و رفاقت با علی رو در وجودشون حس کنند. چهره مهربان و نگاه نافذش خیلی ها رو شکار کرد و چون پروانه گرد شمع وجودش جمع شدن.. این تعارف نیست... کلمات و جملات گنجایش توصیف علی رو ندارند... علی از شاگردان ممتاز #شهید_داوود_حیدری فرمانده گردان زهیر(ع) بود علی ابهت و دلاوری رو در محضر حاج داوود آموخته بود #عملیات_کربلای_5 بود که پنجه در پنچه دشمن انداخت و مچ دست راستش در #شلمچه افتاد.. کمتر علی رو با آستین خالی میدیدی... سعی میکرد با دست مصنوعی آستین رو پر کنه... علی برادر دو شهید بود و جانبازی هم میتونست بهانه باشه که بشتر در خدمت مادرش باشه.. اما علی جبهه بود و جبهه بود.... علی رفیق های خوبی داشت که همه شون شهید شدن.. یک ماه قبل از شهادت ، داغ رفیقی دیگر بر دلش نشست... سید حمید متولیان رزمنده گردان زهیر ، شوهر خواهر علی بود او جزء نیروهای امنیت پرواز بود سید حمید روز 12 تیرماه 1367 اسمش در لیست پرواز هواپیمای ارباس بود... اون هواپیما با موشک ناو وینسنس آمریکایی در خلیج فارس سقوط کرد و سید حمید هم آسمانی شد... کسی نمیدونه به علی چه گذشت در اون 15 روزی که پیکر سید حمید در میان امواج خلیج فارس گرفتار بود... بعد از 15 روز خبر رسید پیکری متلاشی شده در بندر لنگه روئیت شده و کارت شناسایی همراهش نشانی از سید حمید متولیان میداد. روزهای آخر تیرماه پیکر سید حمید بعد از تشییع در گلزار شهدای بهشت زهرا(س) آرمید و علی هم بعد از مراسمات سید حمید با مادر و خواهر داغدیده اش که طفلی از سید حمید را در آغوش داشت خداحافظی کرد و راهی جبهه شد... لشگر 10 سیدالشهداء(ع) در نیمه اول مرداد 67 نبرد سختی را پشت سر گذاشت ... تازه آتش بس اعلام شده بود و قرار بود نیروهای UN در مرز مستقر شوند... خبر رسید ضد انقلاب از فرصت آتش بس سوء استفاده کرده و ارتفاعات مشرف به جاده بوکان و مهاباد را تصرف کرده... بخشی از رزمندگان لشگر10 از جنوب با هواپیما اومدند و بخشی از نیروهای لشگر از مقر میاندوآب راهی منطقه نبرد شدند... علی شکاری هم با نیروهای گروهانش به منطقه درگیری عازم شد ..... روزهای تاسوعا و عاشورا سال 1367 روزهای درگیری با ضد انقلاب بود... ظاهرا جنگ رسما تمام شده بود اما درب باغ شهادت بسته نشده بود روز عاشورا گروهان بعث راهی شد برای ضربه زدن به ضد انقلاب و عصر روز عاشورا بود که تیری که از اسلحه دشمن رها شد سر علی شکاری را نشانه رفت و علی شکاری همزمان با شهادت اربابش اباعبدالله الحسین ندای ارجعی را لبیک گفت.... شهید علی شکاری در زمره آخرین شهدای دفتر شهادت شهیدان لشگر10 سیدالشهداء(ع) است... علی مزدش را گرفت و به برادران شهیدش ملحق شد و پیکر مطهرش در گلزار شهدای بهشت زهراء سلام الله علیها میهمان خاک شد. روحش شاد... و مجالست با اربابش اباالفضل نوش جانش باد جامانده از شهدا(جعفرطهماسبی) @alvaresinchannel