💠 امام ضلال و امام هدی در بیان امام صادق علیه السلام 🔘 در اسلام، مفهوم امامت یکی از اصول اساسی و بنیادین است که نقش حیاتی در هدایت و رهبری جامعه اسلامی دارد. 🔘 در حدیثی از امام صادق (ع) در کتاب "بصائر الدرجات" آن حضرت، به دو نوع امام اشاره می‌کند: امام هدایت و امام ضلالت. این حدیث نه تنها به اهمیت شناخت امامان هدایت و ضلالت می‌پردازد، بلکه به ویژگی‌ها و خصوصیات هر یک از این دو نوع امام نیز اشاره دارد: 🟢 قَرَأْتُ فِي كِتَابِ أَبِي اَلْأَئِمَّةِ فِي كِتَابِ اَللَّهِ إِمَامَانِ إِمَامُ اَلْهُدَى وَ إِمَامُ اَلضَّلاَلِ فَأَمَّا الأئمة [أَئِمَّةُ]اَلْهُدَى فَيُقَدِّمُونَ أَمْرَ اَللَّهِ قَبْلَ أَمْرِهِمْ وَ حُكْمَ اَللَّهِ قَبْلَ حُكْمِهِمْ وَ أَمَّا أَئِمَّةُ اَلضَّلاَلِ فَإِنَّهُمْ يُقَدِّمُونَ أَمْرَهُمْ قَبْلَ أَمْرِ اَللَّهِ حُكْمُهُمْ قَبْلَ حُكْمِ اَللَّهِ اِتِّبَاعاً لِأَهْوَائِهِمْ وَ خِلاَفاً لِمَا فِي اَلْكِتَابِ 🔵 من در نامه پدرم خواندم که در کتاب خدا دو نوع امام ذکر شده است: امام هدایت و امام ضلالت. اما ائمه هدایت، فرمان خدا را بر فرمان خود و حکم خدا را بر حکم خود مقدم می‌دارند. اما امامان ضلالت، فرمان خود را بر فرمان خدا و حکم خود را بر حکم خدا مقدم می‌دارند و از هوای نفس خود پیروی می‌کنند و خلاف آنچه در کتاب خدا آمده است، عمل می‌کنند. 📔بصائر الدرجات ج 1 ص 32 🔺این حدیث به وضوح به دو نوع رهبری اشاره دارد: رهبری هدایتگر و رهبری گمراه کننده. امامان هدایت، رهبرانی هستند که مردم را به سوی خدا و سعادت هدایت می‌کنند، در حالی که امامان ضلالت، رهبرانی هستند که مردم را به سوی گمراهی و شقاوت می‌کشانند. 🔘 اولویت فرمان خدا یکی از ویژگی‌های بارز امامان هدایت، تقدم فرمان خدا بر خواسته‌های شخصی خود است. این نشان از تسلیم کامل آنها در برابر اراده الهی و تعهد به اجرای احکام الهی دارد. امامان هدایت همواره به حکم خدا مراجعه می‌کنند و بر اساس آن عمل می‌کنند. 🔘 پیروی از هوای نفس در مقابل، امامان ضلالت از هوای نفس خود پیروی می‌کنند و احکام خود را بر اساس خواسته‌های شخصی خود صادر می‌کنند. این نوع رهبری نه تنها خود از مسیر حق منحرف اند، بلکه مردم را هم به گمراهی می‌کشاند. 🔘 اهمیت حکم خدا حضرت بر اهمیت حکم خدا و لزوم عمل به آن تاکید دارد. امامان هدایت همواره به حکم خدا مراجعه می‌کنند و بر اساس آن عمل کرده که خود نشان از اهمیت و جایگاه والای حکم خدا در زندگی و رهبری آنان دارد. 🔘 ملاک تشخیص امام هدایت یکی از مهمترین ملاک‌های تشخیص امام هدایت، تقدم فرمان خدا بر فرمان خود است، که نشان از تعهد و اخلاص امامان هدایت در اجرای احکام الهی دارد و می‌تواند به عنوان معیاری برای شناخت امامان هدایت مورد استفاده قرار گیرد. 🔘 خطرات پیروی از رهبران گمراه پیروی از رهبران ضلال می‌تواند موجب گرایش و حتی گرفتاری انسان به ضلالت و گمراهی باشد. این نوع رهبری ابتدا خود رهبر در ضلال بوده و مسیر حرکتی وی در انحراف می باشد و به تبع آن، پیروان او نیز در مسیر گمراهی و انحراف قرار دارند . 🔘 اهمیت شناخت امام در این حدیث بر اهمیت شناخت امام هدایت و تشخیص او از امام ضلالت تاکید دارد. شناخت امام هدایت به طور قطع به عنوان راهنمایی برای پیروی از مسیر حق و دوری از گمراهی مورد استفاده قرار گیرد. و نیز در آیه 71 سوره اسرا است که : «يَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» (روزی که هر گروهی را با پیشوایشان فرا می‌خوانیم) پس با این آیه لزوم شناخت امام بیش از پیش احساس می شود، چرا که حشر هر کس در قیامت با امام خود است. #لطفا_رسانه_باشیم #هیئت_انوار_الزهرا_س #دانشگاه_علوم_پزشکی_تهران نشانی ما در پیام رسانها👇 @alzahra_tums

هزار طایفه آمد ، هزار مکتب رفت و شیعه ماند که قال الامام صادق(ع) داشت... ▪️شهادت جانگداز ششمین نور امامت و ولایت، بنیانگذار مذهب شیعه، شیخ الائمه امام صادق (ع) تسلیت باد▪️ #امام_صادق #مکتب_شیعه #شهادت_امام_صادق (ع) #هیئت_انوار_الزهرا_س #دانشگاه_علوم_پزشکی_تهران نشانی ما در پیام رسانها👇 @alzahra_tums

كارگـزاران حـكومت وَ قــالَ علي عليه السلام: وَإِنَّ عَمَلَكَ لَيْسَ لَكَ بِطُعْمَةٍ وَلكِنَّهُ فِيعُنُقِكَ أَمَانَةٌ، وَأَنْتَ مُسْتَرْعًى لِمَنْ فَوْقَكَ. لَيْسَ لَكَ أَنْ تَفْتاتَ فِي رَعِيَّةٍ، وَلاَ تُخاطِرَ إِلاَّ بِوَثِيقَةٍ. [نهج البلاغه ، الكتب : 5 .] حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به يكى از كارگزارانش نوشت: بى گمان كارى كه به تو سپرده شده است، لقمه اى چرب نيست، بلكه بار امانتى برگردن تو است كه در حـفظ آن بـايد در برابر ما فوق خودت پاسخگو باشى. تو را نرسد كه درباره مـردم، خود سرانه تصـميم بـگيرى و يا بدون مجـوز و پشتوانه اطمينان بخشى به كارهاى خطير اقدام كنى. #لطفا_رسانه_باشیم #هیئت_انوار_الزهرا_س #دانشگاه_علوم_پزشکی_تهران نشانی ما در پیام رسانها👇 @alzahra_tums

👥 عوامل نفوذی یهود در صدر اسلام (87) ✳️ جنگ‌های خلفا و منفعت یهود از آن ❓در اینجا پرسشی مطرح می‌شود و آن این‌که چرا حضرت به آنان مشاوره می‌داد؟ ✅ پاسخ آن است که اگر مسلمانان شکست می‌خوردند، دشمن مدینه را می‌گرفت و در این صورت خطر متوجه اصل اسلام بود. حضرت در این موارد برای حفظ اسلام آنها را راهنمایی می‌کرد. 🔸اما درباره‌ شرکت اصحاب خاص علی (ع) مانند مالک اشتر و دیگران در این جنگ‌ها باید گفت حضور آنان با این هدف بود که بتوانند از ضایعات تهاجم آنها تا حد امکان بکاهند؛ چون رزمندگان در فتوحات، به‌قدری قساوت به خرج می‌دادند که شکست‌خوردگان از اسلام بیزار می‌شدند. وجود مالک اشتر و دیگران می‌توانست مانع قساوت لشکریان باشد. همچنین این افراد در حاکمیت نفوذ کنند و در مناطقی که حضور داشتند، اگر استعدادهای خوبی یافتند با آنان ارتباط برقرار کنند و اسلام راستین را به آنان بیاموزند و جانشین راستین پیامبر را معرفی کنند. در پی تلاش‌های این افراد بود که بذر تشیع در قلوب افراد تازه‌مسلمان کاشته می‌شد. ❇️ انگیزه جنگ‌های خارجی: دلایل زیر را می‌توان برای این جنگ‌ها برشمرد: 1️⃣ انتشار اسلام ویروسی به صراحت می‌توان گفت که اگر این جنگ‌ها روی نمی‌داد، امروز جهان اسلام، این‌گونه با مشکلات بسیار مواجه نبود؛ چرا که آموزش غلط، بدتر از جهل مطلق است. جاهل مطلق ادعا ندارد، ولی کسی که مطلبی را به غلط آموخته، ادعای حق و درستی دارد. اسلام وقتی به شکل بیمار منتشر شد، از معارف واقعی تهی است و مانع انتشار اسلام راستین نیز خواهد شد. اما اگر اسلام علی علیه‌السلام به گوش دیگر ملت‌ها که منتظر اسلام‌اند، برسد و دین راستین علوی را بیاموزند، برای دشمنان اسلام بسیار خطرناک خواهد بود. بنابراین باید تفکر بیمار را به سرعت در دنیا گسترش دهند تا از تفکر اصیلی که در مدینه هست، جلوگیری کنند. ♦️معاویه با مسلمانانی این‌گونه ناآشنا با اسلام اصیل، توانست لشکری ترتیب دهد و به جنگ اسلام راستین و امیرمؤمنان، در صفین برود. جنگ‌های جمل و نهروان نیز یکی از پیامدهای این جنگ‌ها بود. با کنار گذاشتن اهل بیت علیهم‌السلام از منصب قدرت، می‌توان اسلام راستین را به انزوا کشید و می‌توان گفت با این فتوحات بود که سیاست سقیفه که کنار گذاشتن امامان معصوم علیهم‌السلام از عرصه‌ حکومت و قدرت بود به ثمر رسید و بسیاری از احکام و عقاید مسلمانان را واژگون کردند. ♦️آنها می‌دانستند که مردم مدینه و صحابه‌ رسول خدا (ص) روزی متوجه اشتباه خود خواهند شد و دست به سوی علی علیه‌السلام دراز خواهند كرد. بنابراین در سایه‌ این فتوحات، لشکری برای رویارویی با علی علیه‌السلام فراهم کردند؛ لشکری که به ظاهر مسلمان بودند، ولی از اسلام چیزی دستگیرشان نبود و پیرو محض معاویه و سران سقیفه بودند و آنها را آن‌گونه که خود خواسته بودند تربیت کرده بودند و می‌توان گفت معاویه با جهل مردم به جنگ امیرمؤمنان علیه‌السلام رفت. ♦️معضلات و مشکلاتی که برای حضرت امیر علیه‌السلام پیش آمد، همه ریشه‌گرفته از این فتوحات بود. این فتوحات بود که آل امیه را بر گرده مسلمین سوار کرد و لشکری از جهال برای معاویه فراهم ساخت. 💤 ادامه دارد .... #لطفا_رسانه_باشیم #هیئت_انوار_الزهرا_س #دانشگاه_علوم_پزشکی_تهران نشانی ما در پیام رسانها👇 @alzahra_tums

✳️ جايگاه مرد و زن در خانواده (19) 📖 الرِّجالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّساءِ ... فَالصَّالِحاتُ قانِتاتٌ حافِظاتٌ لِلْغَیبِ بِما حَفِظَ اللَّهُ .... سوره نساء آيه 34 📖 مردان، قیام‌کننده به [= متصدی] امور زنان‌ هستند ... پس زنان صالح، پیوسته فرمانبردارند، نسبت به غیب حافظ‌اند، به [سبب] اینکه [یا: بدانچه] خداوند حفظ کرده است؛ .... 📌قبل از بيان معانی محتمل در کلمه «صالحات» خوب است به يک نکته اشاره‌ای داشته باشيم: 📍یکی از مسائلی که بعد از تحولات وضعیت زنان در جهان در قرن اخیر، و بویژه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بشدت مطرح شده است، این است که الگوی کنشگر زن مسلمان چیست؟ در واقع الگوی «انسان مومن مسلمان» بسیار مطرح شده است، اما جایی هست که ناظر به خاص «زن مومن مسلمان» از آن حیث که زن است، سخنی گفته شود؟ ➖اگر توجه شود که اصطلاح قرآنی «کنشگری» همان «عمل» است؛ و «کنشگری مطلوب» (مطلوب، از این جهت که درصدد الگو هستیم) در ادبیات دینی با تعبیر «العمل الصالح» یا به تعبیر مختصرتر «الصالح» یاد می‌شود؛ که می‌توان از «الرجل الصالح» و «المرأة الصالحة» سخن گفت. ⬅️ تنها آیه قرآن کریم که زن صالح را از این جهت که «زن» است و «صالح» است (نه صرفا از این جهت که «انسان صالح» است و تفاوتی با مردان ندارد)‌ شرح می‌دهد همین آیه است: در قرآن کریم با اینکه کلمه «صالحات» ۶۳ بار به کار رفته، تنها همین یکبار به معنای «زنان صالح» به کار رفته و بقیه کاربردهایش یا ناظر به «عمل صالح» است (۵۹ مورد با تعابیری همچون عملوا الصالحات، یعمل من الصالحات) و یا «الباقیات الصالحات» (۲ مورد: کهف/۱۸ و مریم/۹۶). ✔️ در واقع، زن از جهاتی هیچ تفاوتی با مرد ندارد؛ مثلا در اصل انجام بسیاری از کارهای صالحی که صالح بودنش ربطی به زن یا مرد ندارد: «وَ مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا يُظْلَمُونَ نَقيراً» (نساء/۱۲۴) و از این جهت، همان طور که یک مرد می‌تواند به عنوان الگو و نمونه‌ای از انسانهای #خوب: رِجالٌ لا تُلْهيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ؛ نور/۳۷) یا #بد: الَّذي آتَيْناهُ آياتِنا فَانْسَلَخَ مِنْها فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطانُ فَكانَ مِنَ الْغاوين‏؛ اعراف/۱۷۵) مطرح شود، و مرد و زن بودنش در این زمینه مدخلیتی ندارد؛ یک زن نیز می‌تواند چنین باشد: ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ … وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ‏؛ تحریم/۱۰-۱۱) 👆و در این مقام طبیعی است که برای اشاره به این زن صالح یا ناصالح، ذیل تعابیر جمع مذکر از او یاد کنند؛ مانند: «قيلَ ادْخُلاَ النَّارَ مَعَ الدَّاخِلين‏» (تحریم/۱۰) «وَ مَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتي‏ … كانَتْ مِنَ الْقانِتين» (تحریم/۱۲)‏ 👈 توجه شود که صیغه جمع مذکر، وقتی مذکر در برابر مونث مطرح شود، (مثل: إِنَّ الْمُسْلِمينَ وَ الْمُسْلِماتِ وَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْقانِتينَ وَ الْقانِتاتِ وَ الصَّادِقينَ وَ الصَّادِقاتِ وَ الصَّابِرينَ وَ الصَّابِراتِ وَ الْخاشِعينَ وَ الْخاشِعاتِ وَ الْمُتَصَدِّقينَ وَ الْمُتَصَدِّقاتِ وَ الصَّائِمينَ وَ الصَّائِماتِ وَ الْحافِظينَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحافِظاتِ وَ الذَّاكِرينَ اللَّهَ كَثيراً وَ الذَّاكِراتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظيما؛ احزاب/۳۵) صرفاً برای اشاره به افراد مذکر است؛ اما وقتی جماعتی باشند که در میان آنها هم مرد و هم زن باشد، اینجا هم صیغه جمع مذکر به کار می‌رود، که اینجا شامل معنای اعم از مذکر و مونث است؛ یعنی در این گونه موارد مذکر و مونث بودن مدخلیتی ندارد. 🔹اما وقتی که از «صالحات» به عنوان زنان صالح سخن می‌گویند، آنجایی است که زن بودن شخص مدخلیت پیدا می‌کند. پس اگر در بسیاری از افعال و اوصاف ایمانی (مانند آنچه در آیه ۳۵ سوره احزاب آمده) تفاوتی بین کنشگریِ زن و مرد نیست، در آیه‌ای که به طور خاص از «الصالحات» بحث می‌کند، کنشگری «زن مومن مسلمان» از آن جهت که «زن» است، موضوعیت پیدا می‌کند؛ و از این روست که این آیه را تنها آیه ناظر به تبیین «مقام کنشگری مطلوب زن از آن جهت که زن است»، دانستیم. #لطفا_رسانه_باشیم #هیئت_انوار_الزهرا_س #دانشگاه_علوم_پزشکی_تهران نشانی ما در پیام رسانها👇 @alzahra_tums

🎤سخنرانی کوتاه ✅#استاد_رفیعی 🔅لجاجت قوم یهود در پذيرش اسلام ! اللہم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج #لطفا_رسانه_باشیم #هیئت_انوار_الزهرا_س #دانشگاه_علوم_پزشکی_تهران نشانی ما در پیام رسانها👇 @alzahra_tums

مشـاركت و مشـورت وَ قــالَ علي عليه السلام: مَنْ مَلَكَ اسْتَأْثَرَ وَ مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ،وَمَنْ شاوَرَ الرِّجالَ شارَكَها فِي عُقُولِها. [نهج البلاغه ، الكلمات : 152 / آيتى] حضرت على عليه السلام فرمود: هركس كه فرمانروايى يابد خود را بر ديگران ترجيح دهـد و هركه خودكامگى پيشه كند در گرداب نابودى درافـتد و هركه با مردم مشورت كند در انديشه آنان شركت جـويد. #لطفا_رسانه_باشیم #هیئت_انوار_الزهرا_س #دانشگاه_علوم_پزشکی_تهران نشانی ما در پیام رسانها👇 @alzahra_tums

👥 عوامل نفوذی یهود در صدر اسلام (88) ✳️ جنگ‌های خلفا و منفعت یهود از آن معاویه به اندازه‌ای میان مردم شام (مومنين به اسلام ويروسی) اطاعت می‌شد که وقتی به سمت صفین برای جنگ با علی علیه‌ السلام می‌رفت، نماز جمعه را روز چهارشنبه خواند و تمامی لشکریانش به او اقتدا کردند. 👈 به نقل مورخان، مردی از اهالی کوفه پس از جنگ صفین با شتر خود وارد دمشق شد. یکی از مردمان شام ادعا کرد که این شتر ماده از آن من است که در صفین غارت شده است. سرانجام این منازعه به نزد معاویه کشیده شد. مرد شامی پنجاه شاهد آورد که این شتر از آن من است و معاویه به نفع او حکم نمود. مرد کوفی به معاویه گفت: این شتر نر است و اصلاً ماده نیست. معاویه گفت: حکمی است که داده شده است و پس از رفتن مردم دو برابر قیمت شتر را به آن مرد داد و در حق او احسان نمود. آنگاه به او گفت به علی بگو معاویه می‌گوید: من با صد هزار مرد جنگی که فرقی میان شتر نر و ماده نمی‌گذارند با تو خواهم جنگید. 👈 عبدالله بن علی، جماعتی از ثروتمندان و رؤسای اهل شام را نزد ابوالعباس سفاح فرستاد. آنان نزد ابوالعباس سوگند یاد کردند که نمی‌دانستند پیامبر به جز بنی امیه خویشانی دارد که وارث او باشند. 🔺از این گزارش‌ها نهایت جهل مردم شام که از فتوحات خلفا بود، دریافته می‌شود. بدیهی است این مسلمان نمایان می‌توانستند ضربه‌هایی به اسلام بزنند که از هیچ غیرمسلمانی ساخته نبود. و اگر خیانت‌های فرهنگی و حدیثی و تاریخی این قبیل افراد بررسی شود، معلوم می‌شود که فتوحات چه ضربه های سنگینی به اسلام راستین زد. ⬅️ از سوی دیگر، کشورهای اطراف، از جمله ایران در تزلزل و رو به سقوط بودند. اوضاع فرهنگی به اندازه‌ای نابسامان بود که آستانه عذاب نوح را تداعی می‌کرد. مردم از حکام جور خسته شده بودند و در پی منجی بودند که بیاید و آنان را نجات دهد. تداوم وضعیت در ایران و جاهای دیگر اصلا ممکن نبود. در چنین وضعی اگر دعوت صحیح می‌آمد و اسلام راستین تبیین می‌شد، جای خود را می‌یافت و پایه‌گذاری می‌شد و همه‌چیز بر اساس اصول صحیح پیش می‌رفت. ⬅️ اگر این جنگ‌ها به راه نمی‌افتاد، ممکن بود مدینه به دست امیرمؤمنان بیافتد که در این صورت همه چیز به شکل اصلی خود بازمی‌گشت و علی علیه‌ السلام با ارسال مبلّغ و اطلاع‌رسانی، مردم سایر بلاد را با منطق وحی اسلام آشنا می‌ساخت. و اگر این کشورها به دست امام علی علیه‌ السلام فتح می‌شد، اسلام راستین آنجا حاکم می‌شد. چون چنین خطراتی حکومت و هدف آنان را تهدید می‌کرد، آنان بایستی در این کشورها که مردمش شیفته معارف حق اسلام بودند، یک اسلام مجعول حاکم می‌کردند تا برایشان خطری نباشد. بنابراین، دشمنان که احساس خطر می‌کنند، پیش‌دستی می‌کنند و این مناطق را که می‌توانست سنگری برای مبارزه با آنان باشد، به دست می‌گیرند و هرطور که خود خواستند کنترل می‌کنند و از مردم آنجا لشکری در حمایت از خود فراهم می‌آورند. 💤 ادامه دارد .... #لطفا_رسانه_باشیم #هیئت_انوار_الزهرا_س #دانشگاه_علوم_پزشکی_تهران نشانی ما در پیام رسانها👇 @alzahra_tums