#رمان_راز_درخت_کاج... 🌲🌱 #قسمت_چهل_ششم باوجود روحیه ای که داشت،در جمع و کنار دوستان خیلی عادی رفتار می کرد.با خوشرویی و لبخند باهمه رفتار می کرد.یک روز قرار بودکه از طرف جامعه ی زنان به اردو بروند.صبح زود باهم از خانه بیرون رفتیم .قرار بود او را به جامعه ی زنان برسانم و خودم برگردم.انجا که رسیدیم،تعدادی دانش آموز و معلم جمع شده بودند.تا رسیدیم ،زینب رفت یک سفره نان آورد و مقداری خرما و پنیر هم که از قبل تهیه کرده بودند گذاشت و خیلی فرز و زرنگ،شروع به لقمه کردن نان و پنیر و خرما کرد. ساندویچ درست می کرد و توی کیسه فریزر میگذاشت که در اردو به دخترها بدهند. خیلی از معلم ها نشسته بودند و نگاه می کردند ، اما زینب تند تند کار می کرد.من بعد از رساندن زینب به آنجا به خانه برگشتم.در مسیر برگشت به خانه به زینب فکر می کردم.او خیلی زود توانسته بودآدمهای مثل خودش را پیدا کندو با جوّ شاهین شهر کنار بیاید.زینب در جمع از همه شادتر و فعالتر بود. کتابهای انجیل و تورات را گرفته بود و مطالعه می کرد.دوست داشت همه چیز را بداند و مقایسه کند. مرتب ازمن می پرسید"مامان اگر جنگ تمام شود،برمی گردیم آبادان؟" آبادان را خیلی دوست داشت. خیلی دلش می خواست دوره ی دبیرستان را در آبادان درس بخواند.با وجود علاقه ی زیادش به آبادان ،توی شاهین شهر طوری زندگی می کردو فعالیت انجام می دادکه انگار برای همیشه قرار است آنجا بماند. هر روز ظهر که از مدرسه به خانه برمی گشت ،اول به مسجد المهدی فردوسی می رفت . نماز ظهر وعصرش را به جماعت می خواند.اگر دستش می رسید نماز صبح هم به مسجد می رفت.زینب از همه کس و همه چیز درس می گرفت.رادیومعلمش بود.خطبه های نماز جمعه تهران یا اصفهان را گوش می کرد و نکته های مهمش را می نوشت.روزنانه دیواری درست می کردو از سخنرانی های امام،خطبه های نماز ،کتابهای آقای مطهری و شریعتی مطلب جمع میکردو در روزنامه دیواری می نوشت. #نویسنده_معصومه_رامهرمزی #ادامه_دارد... 🌀مارا به دوستانتون معرفی کنید🌀