الوعده وفا... (به یادگار از اربعین ۱۴۰۳) قسمت ۲ از ۲ نمی‌دانم اگر #ایمان_حسن‌زاده نبود چه کسی می‌توانست در گرمای فنر پران این روزها کیسه به دوش بکشد و عمود به عمود برای نظارت و تحویل بسته‌ها برود؟ 💠💠💠 یک پرانتز اما باز کردم برای نام ابو امیر و بعضی از رفقایی که سنگ‌هایشان را باید از مسیرمان برمی‌داشتیم. پرانتزی که خیلی زود بسته شد. گاهی هم این‌طوری می‌شود! ملالی نیست. 💠💠💠 از دست سوخته آقای #محمدی،برقکار موکب، تا پای شکستهٔ آقای #جوادی، راننده با معرفت تریلی، بهانه‌ها را برای یاد کردن مرام‌کشان حسینی ردیف کردم. حرف مرام که شد، #ابوزینب و #ام_زینب و پنج دخترش که سه سال است با کمک #محسن_یزدانی و جلسات خانگی شیراز شبانه‌روز به زوار خدمت می‌کنند، مهمان قلبم شدند. نمی‌دانم #جواد_بهشتی_پور و #محسن_آمره و #صالح_روزبه که مثل اربابشان، خانوادگی مشغول خدمت بودند! توانستند خود را به این حریم برسانند یا نه! راستی که اگر زحمات خانم #مرتضوی، #عباس‌زاده، #شاهی و دیگر خانم‌های جلسات خانگی قم نبود، عمرا نمی‌توانستیم بسته‌ها را به دست سفیران آیه‌ها برسانیم. یاد #سید_مصطفی، گویی بهانه‌ای برای یاد ده‌ها اسم دیگر بود که مجال یار شد و همگی مقال شد... 💠💠💠 خواستم رزق یک ساله را بخواهم که یاد نمک‌دان‌های خانه ام افتادم! عرض کردم راستی آقاجان الوعده وفا! نامش را به برکت شما #محمد‌هادی گذاشتم. هم برای #مائده و مادرش و هم برای پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایش طلب خیر و سلامتی کردم. اما هر چه کردم نام‌ها تمام نشد. یاد کلام #استاد_کرم‌اللهی در پایان جلسه دفاعیه افتادم که رو به من و #مجتبی و حاج #رحیم_آبفروش گفتند: «هیچ‌گاه در اجتماع شماها نباید تعارض باشد چون در اجتماع نور تناقض و تعارض نیست! می‌توان هزاران نور را در یک نقطه جمع کرد اما حتی دو جسم را نمی‌توان در یک نقطه گذاشت» من هم به حضرت هادی علیه‌السلام عرض کردم: آقاجان! چه ایرادی دارد؟! این‌بار هزاران نفر یکجا بر سفره شما مهمان شویم؟! نان و نور همه ما با شما... چه آن‌ها که یادشان با من است چه آنان که نامشان در دفتر حق‌تعالی محفوظ است. 💠💠💠💠 امین شغلی @amin_shoqli