☀️هوالحبیب 🦋 #رمان_روژان 🍄 📝نویسنده: #زهرا_فاطمی☔️ 🖇 #قسمت_بیستم هرسه به سمت مجتمع خرید رفتیم . اول از همه به طبقه سوم که مخصوص مانتو و شلوار بود, رفتیم. از پشت ویترین به مانتو ها نگاه میکردم دلم یه مانتو خیلی خاص میخواست . ناگهان نگاهم به یک فروشگاه افتاد که اول از همه نام فروشگاه مرا به سمت خود کشید (حجاب زیبا) وقتی پشت ویترین ایستادم از دیدن آن همه مانتو های زیبا و بلند دهانم باز مانده بود. با لبخند به داخل فروشگاه رفتم و مانتوها را نگاه کردم . چشمم به یک مانتو عبایی بلند افتاد که با نوار های باریک سفید رنگ کار شده بود,بسیار زیبا بود . به فروشنده که خیلی محجبه و البته زیبا بود گفتم : _ببخشید خانم این مانتو, سایز من رو دارید؟ _بله عزیزم سایزتون هست الان میارم خدمتتون. فروشنده رفت مانتو را بیاورد تازه به یاد بچه ها افتادم . با زیبا تماس گرفتم و آدرس فروشگاه را دادم کمی نگذشت که سر و کله شان پیدا شد . با ذوق مانتو را به آنها نشان دادم و گفتم : _بچه ها این مانتو رو ببینید چطوره؟ مهسا نگاهی به مانتو کرد و گفت: _زیادی بلند نیست؟ _چون بلنده خوشم اومد ازش _من میگم تو یه چیزیت هست میگی نه!بفرما تو از کی تا حالا مانتو بلند میپوشی ؟ _ای بابا مهسا حالا دلم میخواد بپوشم. لباس را از فروشنده گرفتم و به داخل اتاق پرو رفتم. مانتو در تنم به زیبایی نشسته بود با مانتو پیش فروشنده رفتم و گفتم : _یه شلوار و روسری یا شال هم میدید که به این لباس بیاد؟ _ببین عزیزم به نظرم اگه شلوار سفید با یک روسری سورمه ای با طرح های سفید و یا یک شال سورمه ای ساده بپوشی زیبا تر میشه _خیلی عالیه پس لطفا واسم بیارید. بعد از گرفتن آنها دوباره وارد اتاق پرو شدم . با دیدن تصویر خودم در آینه شوکه شدم .بسیار از لباس ها راضی بودم دوباره از اتاق پرو خارج شدم . زیبا با دیدنم گفت: _واای روژان چقدر نازشدی.خیلی بهت میاد. _جدی میگی؟خودم خیلی خوشم اومده. مهسا نگاهی انداخت و گفت : _با اینکه از مانتو بلند متنفرم ولی خب این مدل هم خوشگله!!! فروشنده صدایم زد و گفت: _خیلی زیبا شدید .اجازه هست من شالتون رو درست کنم _ممنونم.بله حتما روبه رویش ایستادم با دقت شال را روی سرم درست میکردو در آخر با یک گیره که به نظرم زیبا بود شال را محکم کرد.خیلی دلم میخواست خودم را ببینم. انگار او هم میدانست چقدر مشتاقم , برای همین روبه رویم آینه را گرفت. با دیدن مدل شال دهانم باز مانده بود. شال را مدل لبنانی بسته بود حتی یک تار از موهایم دیده نمیشد. همیشه فکرمیکردم حجاب جلوی زیبایی را میگیرد ولی حالا با دیدن خودم به این باور میرسیدم که حجاب از همه چیز زیباتر است. از فروشنده تشکر کردم و نگاهی به مهسا و زیبا انداختم @dokhtaranehazrateAgha

💙💜💙💜💙💜 💜💙💜💙💜 💙💜💙💜 💜💙💜 💙💜 💜 💞☘هۆاݪمحݕوݕ ☘💞 🇮🇷رمــــــــان شهدایی و #امنیتی 🇮🇶 #تنــها_میان‌_داعش نویسنده : #فاطمه_ولی_نژاد #قسمت_بیستم من صدای پای داعش را درنزدیڪی آمرلی و حوالی تلعفر میشنیدم ڪه با گریه التماسش ڪردم : _حیدر تو رو خدا برگرد! فشار پیدا نڪردن فاطمه و تنهایی ما، طاقتش را تمام ڪرده بود و دیگر تاب گریه من را نداشت ڪه با خشمی عاشقانه تشر زد: _گریه نڪن نرجس! من نمیدونم فاطمه و شوهرش با سه تا بچه ڪوچیڪ ڪجا آواره شدن، چجوری برگردم؟ و همین نھیب عاشقانه، شیشه شڪیبایی‌ام را شڪست ڪه با بی‌قراری شڪایت ڪردم : _داعش داره میاد سمت آمرلی! میترسم تا میای من زنده نباشم! از سڪوت سنگینش نفھمیدم نفسش بنده آمده و بی‌خبر از تپش‌ھای قلب عاشقش، دنیا را روی سرش خراب ڪردم : _اگه من اسیر داعشی‌ها بشم خودمو میڪشم حیدر! به نظرم جان به لبش رسیده بود، ڪه حرفی نمیزد و تنھا نبض نفس‌هایش را میشنیدم. هجوم گریه گلوی خودم را هم بسته بود و دیگر ضجه میزدم تا صدایم را بشنود : _حیدر تا آمرلی نیفتاده دست داعش برگرد! دلم میخواد یه بار دیگه ببینمت! قلبم ناله میزد تا از تهدید عدنان هم بگویم و دلم نمی‌آمد بیش از این زجرش بدهم ڪه غرش وحشتناڪی گوشم را ڪر ڪرد. در تاریڪی و تنھایی نیمه شب حیاط، حیران مانده و نمیخواستم باور ڪنم این صدای انفجار بوده ڪه وحشت‌زده حیدر را صدا میڪردم، اما ارتباط قطع شده و دیگر هیچ صدایی نمی‌آمد. عباس و عمو با هم، از پله‌های ایوان پایین دویدند و زن عمو روی ایوان خشڪش زده بود. زبانم به لڪنت افتاده و فقط نام حیدر را تڪرار میڪردم. عباس گوشی را از دستم گرفت تا دوباره با حیدر تماس بگیرد و ظاهراً باید پیش از عروسی، رخت عزای دامادم را میپوشیدم ڪه دیگر تلفن را جواب نداد. جریان خون به سختی در بدنم حرڪت میڪرد، از دیشب قطرهای آب از گلویم پایین نرفته و حالا توانی به تنم نمانده بود ڪه نقش زمین شدم. درست همان جایی ڪه دیشب پاهای حیدر سست شد و زانو زد، روی زمین افتادم و رؤیای روی ماهش هرلحظه مقابل چشمانم جان میگرفت. بین هوش و بیهوشی بودم، و از سر و صدای اطرافیانم تنھا هیاهویی مبھم میشنیدم تا لحظه‌ای که نور خورشید به پلڪ‌هایم تابید و بیدارم ڪرد. میان اتاق روی تشڪ خوابیده بودم و پنڪه سقفی با ریتم تڪراری‌اش بادم میزد. برای لحظاتی گیج گذشته بودم، و یادم نمی‌آمد دیشب ڪِی خوابیدم ڪه صدای انفجار نیمه شب مثل پتڪ در ذهنم ڪوبیده شد. سراسیمه روی تشڪ نیم خیز شدم و با نگاه حیرانم دور اتاق میچرخیدم بلڪه حیدر را ببینم. درد نبودن حیدر در همه بدنم رعشه ڪشید ڪه با هر دو دستم ملحفه را بین انگشتانم چنگ زدم و دوباره گریه امانم را برید. چشمان مھربانش، خنده‌های شیرینش و از همه سخت‌تر سڪوت مظلومانه‌ آخرین لحظاتش،لحظاتی ڪه بیرحمانه به زخم‌هایش نمڪ پاشیدم و خودخواهانه او را فقط برای خودم میخواستم. قلبم به قدری با بی‌قراری میتپید ڪه دیگر وحشت داعش و عدنان از خجالت در گوشه دلم خزیده و از چشمانم به جای اشڪ خون میبارید! از حیاط همھمه‌ای به گوشم میرسید .... ادامه دارد.... تایپ رمان : ادمین کانال کپی ممنوع / حرام🚫 است 😇 پیگرد الهی دارد ...✨ @dokhtaranehazrateAgha 💜 💙💜 💜💙💜 💙💜💙💜 💜💙💜💙💜 💙💜💙💜💙💜