امام خمینی(ره): اسلام که فقط نماز و روزه نیست/ اگر کسی اهتمام به امر مسلمین نکند، مسلمان نیست! #روز_قدس Imam Khomeini (RA): Islam is not only prayer and fasting/ If someone does not pay attention to the cause of Muslims, he is not a Muslim! #Qods Day #آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshkadeowj

🔴 رهبر معظم انقلاب: هر یک نفری که #روز_قدس توی خیابان می‌آید، به سهم خود دارد به امنیت کشور و امنیت ملت و حفظ دستاوردهای انقلابش کمک میکند. 🔵 وعده ما امروز جمعه ساعت ده صبح راهپیمایی روز قدس در سراسر کشور 🔴 Supreme Leader of the Revolution: Every single person who comes to the street on #Holy_Day contributes to the security of the country and the security of the nation and preserves the achievements of the revolution. 🔵 Our promise today, Friday at ten o'clock in the morning, is the Quds Day march across the country #آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshkadeowj

مجموعه‌ صوتی #لااله‌الا‌الله ۲۵ #استاد_عالی #استاد_شجاعی یک دل، و دو دلبر، نمی‌شود! • محبت خدا • عشق به او • و جریانات عاشقی با الله فقــط قلبی را درگیر می‌کند که نظام محبت و دشمنی‌اش فقــط بر اساس همین یک دلبر، چیده شود! چطور می‌توان این نظام محبتی را در قلب‌مان سازماندهی کنیم؟ @Ostad_Shojae #آموزشگاه علمی اوج 💠@Amoozeshkadeowj

✨﷽✨ #یادت_باشد❤ ✍ #فصل‌‌‌هفتم ( #اثاث‌کشی) #قسمت_۱۲۰ کار ایزوگام که تمام شد حمید پیشنهاد داد برویم چهار انبیا. پاتوق همیشگی با همان حیاط با صفا و ضریح چشم نواز، نیم ساعتی زیارت کردیم و بعد با هم از آنجا بیرون آمدیم. هوا به شدت سرد بود و سوز زمستانی هوای قزوین خودنمایی می کرد، تازه می خواستم سوار موتور بشوم که کمی جلوتر از ما یک زن و شوهر با موتور زمین خوردند. سریع دویدم تا به آن خانم کمک کنم، صحنه ناراحت کننده ای بود، مسیر چهار انبیا تا گلزار شهدا را حمید لام تا کام حرف نزد. پرسیدم: «آقا چیزی شده؟ چرا ساکتی؟»، کمی سکوت کرد و بعد آه سردی کشید و گفت: «وقتی اون خانم جلوی چشم ما زمین خورد و تو رفتی کمکش یاد حضرت رقیه (س) افتادم، اون لحظه ای که از ناقه بدون جهاز زمین افتاد کسی نبود به کمکش بیاد» در جوابش حرفی نداشتم بزنم، به حال خوش حمید غبطه می خوردم، من در گیر مسائل روزمره و غذای شام و ناهار و مهمانی و خانه داری و کلاس و دانشگاه بودم ولی حمید با خوش سلیقگی از هر اتفاقی برای رشد و بالا بردن معرفتش استفاده می کرد. بهمن ماه من و حمید به عنوان همراه برای دوره تربیتی مهدویت بچه های دانشگاه را قم بردیم، دوره خیلی خوبی بود. تنها کسی که یادداشت برداری می کرد حمید بود، بقیه یا خواب بودند یا حواسشان پرت بود، ولی حمید مرتب با سؤالهایش بحث را چالشی می کرد، انگار نه انگار که دوره برای ماست و حمید فقط به عنوان همراه آمده. روز دوم بعد از ناهار من را صدا کرد که یک حدیث از حضرت زهرا(س) انتخاب کنم، وقتی علت را جویا شدم به خطاطی که انتهای راهرو بود اشاره کرد و گفت: «من خواسته ام نام حضرت فاطمه (س) را داخل یک برگه خطاطی کند، تو هم یک حدیث بگو که هر دو را کنار هم قاب کنیم، وقتی نمونه کارهای آن خطاط را دیدم بسیار لذت بردم. حدیث «الصلوة تنزيها على الكبر» را انتخاب کردم، آن آقا حدیث را به زیبایی با رنگ سبز برایمان نوشت. بعد از چهار روز دوره تمام شد و برگشتیم، همین که رسیدیم قزوین حمید آه بلندی کشید و گفت: «آخیش! راحت شدیم، دلم برات تنگ شده بود خانومم!». با تعجب پرسیدم: «ما از هم جدا نبودیم که؟» گفت: جلوی بقیه نمی تونستم راحت بهت نگاه کنم، اما الآن راحت شدم، میدونی چقدر دل تنگی کشیدم. اعتقاد داشت این طور جاها چون افراد مجرد بین ما هستند ما که متأهلیم باید خیلی رعایت کنیم، مبادا دل کسی بشکند. فردای آن روز برگه های خطاطی شده نام حضرت زهرا(س) و حدیث ایشان را قاب کرد و به دیوار زد تا همیشه جلوی چشممان باشد. #پایان‌فصل‌هفتم #ادامه‌_دارد...

✨﷽✨ #remember_be ✍ #The seventh chapter ( #moving) #Episode_120 When Izogam's work was finished, Hamid suggested that we go to the Four Prophets. The usual hangout with the same clean courtyard and eye-catching shrine, we visited for half an hour and then came out together. The weather was extremely cold and the winter heat of Qazvin was showing itself. I was just about to get on a motorcycle when a couple fell down on a motorcycle a little ahead of us. I quickly ran to help that lady, it was a sad scene, Hamid Lam didn't speak until the path of the four prophets to Golzar Shahada.I asked: "Sir, is something wrong?" Why are you silent?", he remained silent for a while and then heaved a cold sigh and said: "When that lady fell down in front of us and you went to help her, I remembered Hazrat Ruqiyyah (pbuh), the moment she fell from the cliff without any equipment, there was no one to help her." I didn't have anything to say in response, I was envious of Hamid's happy state, I was busy with everyday issues such as dinner and lunch, parties, housekeeping, class and university, but Hamid uses every opportunity to grow and increase his knowledge with good taste. did In February, Hamid and I went to Qom as companions for the Mahdavit training course for university children, it was a very good course. Hamid was the only one who was taking notes, the others were either asleep or distracted, but Hamid often challenged the discussion with his questions, as if the course was for us and Hamid only came as a companion.On the second day, after lunch, he called me to choose a hadith from Hazrat Zahra (pbuh), when I asked the reason, he pointed to the calligrapher at the end of the corridor and said: "I asked him to inscribe the name of Hazrat Fatimah (PBUH) in a calligraphic piece of paper, and you tell me a hadith so that we can frame both of them together. I was very pleased when I saw the examples of that calligrapher's work. I chose the hadith "Al-Salwa Tanziha Ali Al-Kabar", that gentleman wrote the hadith beautifully in green. After four days, the course ended and we returned, as soon as we arrived Qazvin Hamid heaved a loud sigh and said: "Akhish! We are relieved, I missed you my lady! "We weren't separated, were we?" I asked in surprise. said: I couldn't look at you easily in front of others, but now I feel comfortable, you know how much I miss you. He believed that because there are single people among us, we who are married should be very careful, lest someone's heart be broken.The next day, he framed the calligraphic pages with the name of Hazrat Zahra (pbuh) and his hadith and put them on the wall so that they would always be in front of our eyes. #The end of the seventh chapter #continues

✨﷽✨ #یادت_باشد❤ ✍ #فصل‌‌‌هشتم[عشق یعنی آشنایی باخدا،مهدی صاحب زمان(عج)ازمارضا] ( #خاطرات‌خادمی‌واعزام‌رفقا) #قسمت۱۲۱ خیلی دیر کرده بودم، باید زودتر از بقیه می رسیدم تا وسایل فرهنگی اتوبوس را تحویل بگیرم. قرار گذاشته بودیم امسال با هم به عنوان خادم به مناطق عملیاتی جنوب برویم ولی حمید سه روز قبل به دلیل مأموریتی که پیش آمده بود برنامه آمدنش کنسل شد. ساکم را برداشتم و ترک موتور حمید سوار شدم، با اینکه عجله داشتیم ولی حمید مثل همیشه با حوصله رانندگی می کرد. حتی وقت هایی که من سوار موتورش نبودم آرام می رفت، جوری که رفقایش سوار موتورش نمی شدند، می گفتند: حمید تو خیلی آروم میری، ترک موتور تو سوار بشیم غروب هم نمی رسیم! روی موتور یک مجلس کامل ازآهنگ های مختلف را اجرا کردیم، کمی حمید مداحی کرد، جاهای خلوت که کسی نبود من شعرهای هم آوایی که از اردوهای جنوب حفظ بودم را می خواندم و حمید همراهی می کرد. السلام ای زمین خدایی، تو قدمگاه پاک رضایی، ای شلمچه دیار شهیدان، غرق عطر خوش کربلایی... وقتی پشت چراغ قرمز رسیدیم ایستاد، بعضی از راننده ها بی توجه به قرمز بودن چراغ از چهار راه رد شدند، حمید گفت: «خیلی بده که چون الآن اول صبحه و مأمور نیست بعضی ها قانون رو رعایت نمی کنن، قانون برای همه کس و همه جاست، اول صبح و آخر شب نداره، از مسئول بالادست گرفته تا کارگر همه باید قانون رو رعایت کنیم». گفتم: این برمی گرده به سیویلیزیشن!، چشم های حمید تا پس کله رفت! گفتم: «یعنی تمدن، تربیت اجتماعی» قبل از ازدواجمان تا دو سه ترم مانده به تافل آموزشگاه زبان رفته بودم، ولی بعد از ازدواج فرصتش را نداشتم. حمید کلاس زبان می رفت، می گفت بیا لغت های انگلیسی را با هم تمرین کنیم، من را که راهی کرده بود رفته بود سراغ همین واژه سیویلیزیشن. از آن به بعد هر وقت به چراغ قرمز می رسیدیم به من می گفت: «خانم سیویلایزد!» یعنی خانم متمدن! راهیان نور سال ۹۳ از سخت ترین سفرهایی بود که بدون حمید رفتم، از شانس ما گوشی من خراب شده بود، من صدای حمید را داشتم ولی حمید صدایم را نمی شنید، پنج روز فقط پیامک دادیم. پیامک داده بود: «ناصر خسروی من کجایی!»، از بس مسافرت هایم زیاد شده بود که من را به چشم ناصر خسرو و مارکوپلو میدید! وقتی برگشتم اولین کاری که کرد گوشی من را داخل سطل آشغال انداخت و گفت: «تو نمیدونی من چی کشیدم این پنج روز! وقتی نمی تونستم صداتو بشنوم دلم میخواست سر بذارم به کوه و بیابون». این حرف ها را که میزد با تمام وجودم دل تنگی هایش را حس می کردم، دلم بیشتر قرص میشد که خدا صدایم را شنیده و فکر شهادت را از سرش انداخته است. عشقی که حمید به من داشت را دلیل محکمی می دیدم برای ماندنش، پیش خودم گفتم: «حمید حالا حالا موندنیه، بعید می دونم چیزی با ارزش تر از این دل تنگی بخواد پیش بیاد که حمید رو از من جدا کنه، حداقل به این زودی ها نباید اتفاقی بیفته». خانه که رسیدیم گفت: «زائر شهدا چادر تو همین جا داخل اتاق و پذیرایی بتكون بذار خونه رنگ و بوی شهدا بگیره». #ادامه_دارد...

✨﷽✨ #remember_be ✍ #Eighth Chapter [Love means getting to know God, Mehdi Sahib Zaman (Aj) Azmarza] (#Memories of service and dispatch of comrades) #Episode 121 I was very late, I should have arrived earlier than others to collect the cultural items of the bus. We had planned to go to the operational areas in the south this year together as servants, but Hamid's plan to come was canceled three days ago due to a mission that happened. I took my bag and left Hamid's motorcycle, although we were in a hurry, Hamid was driving patiently as always.Even when I wasn't riding his motorcycle, he would go quietly, like his friends didn't ride his motorcycle, they used to say: Hamid, you go very slowly, if we leave your motorbike, we won't even arrive in the evening! We performed a whole assembly of different songs on the motorcycle, Hamid sang a little eulogy, in quiet places where there was no one, I sang the rhymed poems that I had memorized from the southern camps, and Hamid accompanied. Peace be upon you, O God's land, you are in the path of pure satisfaction, O Shlamcheh, the land of martyrs, drowned in the pleasant fragrance of Karbala. When we got to the red light, he stopped. Some drivers crossed the intersection without paying attention to the red light. Hamid said: "It's too bad that because it's early in the morning and there are no officers, some people don't follow the law, the law is for everyone and everywhere, it doesn't have to be first in the morning or late at night, from the upper management to the worker, we all have to follow the law."I said: This goes back to civilization! Hamid's eyes went to the back of his head! I said: "It means civilization, social education." Before we got married, I had taken the TOEFL language school for two or three semesters, but I didn't have the chance after we got married. Hamid was going to language class, he said let's practice English words together, he had sent me to find the same word. Civilization. From then on, every time we reached a red light, he would say to me: "Ms. Civilized!" It means a civilized lady! Rahian Noor in 1993 was one of the most difficult trips I went without Hamid, luckily my phone was broken, I had Hamid's voice. But Hamid could not hear my voice, we only texted for five days.He sent a text message: "Where are you, Nasser Khosravi?", I had traveled too much to see me through the eyes of Nasser Khosravi and Marco Polo! When I came back, the first thing he did was throw my phone in the trash and said: "You don't know what I suffered these five days! When I couldn't hear your voice, I wanted to go to the mountains and the desert. When he said these words, I could feel his longings with all my heart, and my heart became even more sad that God heard my voice and removed the thought of martyrdom from his head. I saw Hamid's love for me as a strong reason for him to stay, I said to myself: "Hamid can't stay now, I don't know that anything more valuable than this heartbreak will happen to separate Hamid from me, at least it shouldn't happen anytime soon." When we reached the house, he said: "Pilgrim of the martyrs, put your tent here in the room and reception, let the house take on the color and smell of the martyrs." #continues