eitaa logo
آموزشکده علمی اوج
112 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
133 ویدیو
25 فایل
وابسته به کانون فرهنگی هنری کوثر ولایت مسجد اعظم علی ابن ابیطالب(ع)کاشان شماره ثبت: ۹۴۶ 🔶 بهترین کیفیت آموزشی 🔶 رعایت موازین شرعی،اخلاقی 🔶سوال داشتین من اینجام 👇👇 @merzaey با اوج؛ تا اوج
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤🌹 «سقیفه» :هفدهم علیِ مظلوم. چون بی وفایی مسلمان نماها و حیله گری اهل مدینه را دید و یاری نیافت برای جهاد و احقاق حق خدا، به توصیه ی پیامبر(ص) ،«خانه نشینی» را برگزید و مشغول جمع آوری و ترتیب قرآن شد و از خانه خارج نشد تا قرآنی را که در اوراق پراکنده و پاره پاره بود ، جمع کند. همه ی آنچه که بر پیامبر(ص) نازل شده بود، آنچه قابل تأویل بود و ناسخ و منسوخ را جمع آوری نمود و با دست مبارک خود ،آن را نگاشت. ابوبکر که خود را خلیفه می خواند ،قاصدی به درب خانه ی امیرالمؤمنین فرستاد و به او پیغام داد: ای علی(ع) ،از خانه بیرون آی و با ما بیعت کن! و علی(ع)، این مردترین مرد دنیا و تنهاترین ولیِّ زمان، جواب فرستاد: من مشغولم و با خود قسم یاد کرده ام که عبا به دوش نیاندازم جز برای نماز ، تا قرآن را جمع آوری و مرتب کنم‌. وقتی این خبر به ابوبکر و عمر رسید، آن دو عبیده و مغیره را فراخواندند و از آنها نظریه ای خواستند، تا دوباره برخورد با علی (ع) را به شورا کشانند. همه نظرشان بر این بود که علی(ع) به پشت گرمی همسرش زهرا(س) و عباس بن عبدالمطلب ،عموی پیامبر(ص) است که با آنها بیعت نمی کند ، پس باید نقشه ای می کشیدند تا این دوحامی را از سر راه برمیداشتند... بحث شان به دراز کشید ، فاطمه (س)را نمی شد به هیچ‌وجه از علی(ع) جدا کرد ،چون همگان واقف بودند که فاطمه(س) جانِ علی(ع)ست و علیِ نَفَس فاطمه..... کجا می شود بین جان و نفس جدایی انداخت؟؟؟ همه می دانستند که اگر پایش بیافتد ،علی در راه فاطمه جان می دهد و فاطمه خود را فدایی علی می کند. همگان اقرار می کردند که زهرا همان حیدر است و حیدر همان فاطمه است. پس این روح در دوجسم را به هیچ وجه نمی توان از هم جدا نمود ..... پس باید اول فکری به حال عباس می کردند ، در این هنگام مغیره بن شعبه گفت: به نظر من اول باید با عباس بن عبدالمطلب ملاقات کنید و او را به طمع بیاندازید که برای تو و نسل هایت هم نصیبی از خلافت خواهد بود ، با این سیاست او را از علی بن ابی طالب جدا سازید، زیرا اگر عباس بن عبدالمطلب با شما باشد ، این خود دلیلی برای مردم ظاهر بین است و مقابله ی ما با علی بن ابی طالب کار آسانی ست... ابوبکر و عمر و ابو عبیده این نظریه را پذیرفتند و هر سه با هم به سراغ عباس رفتند و این در حالی بود که چند روز بیشتر از رحلت پیامبر(ص) نمی گذشت. وقتی ابوبکر پیش روی عباس قرار گرفت گفت :.... دارد 🖊به قلم :ط_حسینی 🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤
آموزشکده علمی اوج
🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤🌹 #داستان«سقیفه» #قسمت :هفدهم علیِ مظلوم. چون بی وفایی مسلمان نماها و حیله گری اهل مدینه را
🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤🌹 story of "Saqeefah" : 17th Ali Mazloum Because he saw the disloyalty of the Muslims and the cunning of the people of Medina and did not find help for Jihad and the justice of God, he chose to "stay at home" on the advice of the Prophet (PBUH) and was busy collecting and arranging the Quran and did not leave the house until Collect the Quran that was scattered and torn in pieces. He collected everything that was revealed to the Prophet (PBUH), what could be interpreted, and what was abrogated and abrogated, and wrote it down with his blessed hand. Abu Bakr, who calls himself Caliph, sent a messenger to the door of Amir al-Mu'minin's house and gave him a message: O Ali (AS), come out of the house and pledge allegiance to us! And Ali (a.s.), the manliest man in the world and the loneliest guardian of the time, sent an answer: I am busy and I have sworn to myself that I will not wear a robe except for prayer, to collect and organize the Qur'an.When this news reached Abu Bakr and Umar, they called Ubaidah and Mughirah and asked them for a theory, so that they could bring Ali (AS) to the council again. All of them were of the opinion that Ali (pbuh) is behind the back of his wife Zahra (pbuh) and Abbas bin Abd al-Muttalib, the uncle of the Prophet (pbuh) who does not swear allegiance to them, so they had to make a plan to get rid of this enemy. . Their discussion dragged on, Fatimah (pbuh) could not be separated from Ali (pbuh) in any way, because everyone knew that Fatimah (pbuh) is the soul of Ali (pbuh) and Ali is the soul of Fatimah. Where can you make a separation between soul and soul??? Everyone knew that if his foot falls, Ali will die on the path of Fatima and Fatima will sacrifice herself to Ali. Everyone agreed that Zahra is Haider and Haider is Fatima. So this soul in two bodies cannot be separated in any way.Therefore, they should have thought about Abbas first. At this time, Mughira bin Shuba said: In my opinion, you should first meet Abbas bin Abdul Muttalib and make him covet that he will be a part of the caliphate for you and your generations. Separate his politics from Ali bin Abi Talib, because if Abbas bin Abd al-Muttalib is with you, this is a proof for the people of Zahir Bin, and it is easy for us to confront Ali bin Abi Talib. Abu Bakr, Umar, and Abu Ubaydah accepted this theory and all three of them went to Abbas together, and this was only a few days after the death of the Prophet (PBUH). When Abu Bakr stood before Abbas, he said: 🖊 By: T_Hosseini 🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤
🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤🌹 «سقیفه» : هجدهم ابوبکر بادی به غبغب انداخت ، گلویی صاف کرد و گفت : خداوند محمد(ص) را به عنوان پیامبر شما و صاحب اختیار مؤمنان فرستاده است. خدا بر مردم منت نهاد و او را از میان همین مردم قرار داد تا اینکه پیامبر را به پیش خود فراخواند و «ریاست مردم را به خود آنها واگذار کرد تا خودشان، مصلحت خویش را به اتفاق ،اختیار کنند» مردم هم مرا به عنوان والی خود و مسؤل کارهایشان انتخاب کردند و من به یاری خدا هیچ سستی و حیرت و ترسی به خود راه نمی دهم و فقط به یاری خدا توفیق خواهم یافت ، لکن مخالفی دارم که بر خلاف مردم سخن می گوید و تو را پناه خویش قرار داده و تو هم قلعه ای محکم و خواستگار و پناهی امن برای او شده ای! ای عباس؛ تو هم باید یا بر آنچه که همگان اتفاق دارند و هم رأی شده اند ، داخل شوی یا مردم را از عقیده شان برگردانی، حال ما پیش تو آمده ایم و پیشنهادی برایت داریم ، ما می خواهیم سهمی از خلافت برای تو قرار دهیم تا برای تو نسل بعد از تو این نصیب و سهم باشد، زیرا تو عموی پیامبری، اگر چه مردم با اینکه مقام تو و رفیقت علی را می دانند ، اما در خلافت ازشما رویگردانی کردند. در این هنگام عمر هم به سخن در آمد تا آتش حرفهای ابوبکر را تند تر کند و عباس بن عبدالمطلب را به هر طریق شده با خود همراه کند تا دست از حمایت علی(ع) بردارد، پس ادامه ی سخنان ابوبکر را گرفت و گفت:به والله، از طرف دیگر ای بنی هاشم،بر پیامبرتان افتخار دارید،پیامبر از خانواده ی شماست... ای عباس؛ برای حاجتی نزد تو نیامدیم اما خوش نداریم که ایراد و فتنه ای بر سر آنچه که مسلمانان برآن توافق کرده اند پیش آید و شما در مقابل ما قرار بگیرید، به صلاح خود و مردم نظر دهید!! عباس بن عبدالمطلب ،سخنان این دو را که نه مطابق با عقل و منطق و نه مطابق با حکم خداوند بود شنید و در پاسخ گفت : خداوند محمد(ص) را همانطور که گفتی به عنوان پیامبر و صاحب اختیار مردم مبعوث کرد ، اگر تو خلافت را بنا به حکم و امر پیامبر گرفته ای که همگان میدانند این حق ماست که غصب کرده ای و اگر به درخواست مؤمنین است، ما هم از آن مؤمنین بودیم و لیکن از خلافت تو اطلاع نداشتیم و مشاوره و سؤالی هم در این مورد از ما نکردی و بدان ما هم به خلافت تو رضایت نمی دهیم ،زیرا ما هم از مؤمنان هستیم ،اما تو را دوست نداریم و خلافت تو را قبول نداریم. اما اینکه گفتی برای من هم سهم و نصیبی در خلافت باشد : اگر خلافت اختصاص به تو دارد برای خودت نگهدار که ما احتیاج به حق تو نداریم و اگر حق مؤمنین است پس تو حق نداری راجع به حقوق آنان دستور بدهی و یا اظهار نظر بکنی و اگر حق ماست (که طبق امرپیامبر و حکم خدا از ماست) ما به قسمتی از آن راضی نمی شویم(یعنی خلافت را غصب کردی ، باید آن را بگردانی). اما آنچه تو‌گفتی ای عمر، که پیامبر از ما و شما است. بدان که پیامبر درختی است که ما شاخه های آن و شما همسایگان آن هستید، پس ما از شما سزاوارتریم. واما آنچه گفتی که از خواسته های پراکنده می ترسیم، بدان کاری را که شما آغاز کرده اید ،ابتدای پراکندگی و اختلاف است..... و خداوند یاری کننده است. و اینچنین بود که توطئه عمر و ابوبکر برای جلب حمایت عباس از خلافت غصبی شان ، نافرجام ماند. و پس از این مناظره ، عباس بن عبدالمطلب شعری سرود به این مضمون و در هر کجا و هر زمان آن را می خواند تا به گوش همگان برسد: گمان نمی کردم خلافت از بنی هاشم و از میان آنها از ابی الحسن علی(ع) انحراف پیدا کند. آیا علی(ع) اولین کسی نیست که به طرف قبله نماز خواند؟آیا او عالم ترین مردم به آثار و سنت های پیامبر نیست؟آیا او نزدیک ترین مردم در دوران زندگی نسبت به پیامبر نبود؟ آیا او همان کسی نبود که جبرئیل در غسل و کفن پیامبر یار او بود؟همان کسی که آنچه همه ی خوبا‌ن دارند او به تنهایی دارد و خوبی های او در این مردم نیست... هان ای مردم؛ چه کسی شما را از او‌جدا کرد؟ باید او را بشناسیم! بدانید که بیعت شما آغاز فتنه هاست!! و عالم و آدم شهادت می دهند ، که سخنان عباس بن عبدالمطلب که خدا او را رحمت کند ، عین حقیقت است ، براستی علی نیست مگر ولیّ بلافصل بعد از پیامبر(ع)، علی اولین مظلوم عالم ،همو‌که عالم به بهانه ی وجودش ،موجودیت گرفت ....و ولایت علی نیست مگر آزمایشی از جانب خدا ،تا ما را محک بزند در عشق خودش...و خدا را صد هزار بار شکر که ما ندای من کنت مولاه فهذا علی مولاه پیامبر را از ورای قرن ها شنیدیم و دل دادیم به دلداگان الهی و جان می دهیم در راه این دلدادگی.... الهی مرحبا بر درگهت باد که مادر هم مرا با یا علی زاد دارد... 📝 به قلم :ط_حسینی 🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤
آموزشکده علمی اوج
🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤🌹 #داستان«سقیفه» #قسمت : هجدهم ابوبکر بادی به غبغب انداخت ، گلویی صاف کرد و گفت : خداوند مح
🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤🌹 story of "Saqeefah" : 18th Abu Bakr snorted, cleared his throat and said: God has sent Muhammad (pbuh) as your prophet and the authority of the believers.At this time, Umar also spoke to increase the fire of Abu Bakr's words and bring Abbas bin Abd al-Muttalib with him by any means to stop supporting Ali (A), so he continued Abu Bakr's words and said: By Allah, on the other hand, O Bani Hashem, you are proud of your Prophet, the Prophet is from your family.O Abbas; We didn't come to you for a need, but we don't like that there is an objection and sedition about what the Muslims have agreed on and you stand in front of us, give your opinion in the best interest of you and the people!! Abbas bin Abd al-Muttalib heard the words of these two, which were not in accordance with reason and logic, nor in accordance with the decree of God, and he replied: God sent Muhammad (PBUH) as a prophet and the authority of the people, as you said, if you are the caliphate. You have taken it according to the decree and order of the Prophet, which everyone knows is our right that you have usurped, and if it is at the request of the believers, we were also among those believers, but we did not know about your caliphate, and you did not consult us or ask us about it. and know We also do not consent to your caliphate, because we are also believers, but we do not love you and we do not accept your caliphate.But what you said is for me to have a share in the caliphate: if the caliphate is reserved for you, keep it to yourself because we do not need your right, and if it is the right of the believers, then you have no right to give orders or comment on their rights. If it is our right (which is ours according to the command of the Prophet and the decree of God), we will not be satisfied with a part of it (that is, you usurped the caliphate, you must return it). But what you said, Omar, that the prophet is from us and you. Know that the Prophet is a tree of which we are the branches and you are its neighbors, so we are more worthy than you. But what you said that we are afraid of scattered demands, know that what you have started is the beginning of dispersion and discord. And God is a helper. And it was like this that Umar and Abu Bakr's conspiracy to get Abbas's support for their usurped caliphate failed.And after this debate, Abbas bin Abd al-Muttalib sings a hymn poem on this theme anywhere and anytime so that it reaches everyone's ears: I did not think that the caliphate would deviate from Bani Hashem and from among them, Abi al-Hasan Ali (a.s.). Wasn't Ali (a.s.) the first person to pray towards the Qibla? Wasn't he the most knowledgeable about the works and traditions of the Prophet? Wasn't he the closest to the Prophet during his lifetime? Wasn't he the same person whom Gabriel was his companion in bathing and shrouding the Prophet? The same person who has all the good things that he alone has, and his good things are not among these people.Han O people; Who separated you from him? We must know him! Know that your allegiance is the beginning of sedition!! And the scholar and Adam testify that the words of Abbas bin Abdul Muttalib, may God have mercy on him, are the same truth, indeed, there is no Ali but the guardian immediately after the Prophet (pbuh), Ali, the first oppressor of the world, whom the world, under the pretext of his existence, And Ali's guardianship is nothing but a test from God, to test us in his love. And thank God a hundred thousand times that you did not call me, my master, because Ali is the master of the Prophet from beyond the centuries. We heard and gave our hearts to those who love God and we give our lives in the way of this love. God bless you that my mother also gave birth to me with Ya Alizad 📝 By: T_Hosseini 🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤
«سقیفه» : نوزدهم چند روز از قضیه ی دست رد زدن عباس بن عبدالمطلب به سینه ی خلیفه ی غاصب می گذشت ، آنها مدتی قضیه را ساکت گذاشتند و فقط به فرستادن قاصدی به درب خانه ی علی(ع) بسنده کردند. آنها می خواستند تا مردم از یاد ببرند که عباس چه گفت و علی چه کرد ، آنها می خواستند با گذشت زمان و جا افتادن بیعت تازه ی مردم ، بیعت گذشته را که پیامبر(ص) برای علی(ع) گرفته بود از خاطره ها محو کنند .... اما علی(ع) باید ،یک بار دیگر حقی را که از آنِ او بود و حکم پروردگار در آن بود را دوباره برملا کند، او می خواست برای آخرین بار حجت را بر اهل مدینه تمام کند و در تاریخ ثبت نماید که علی(ع) حقش را جار زد اما یاری نیافت تا به کمکشان خلافتی را که غصب شده بود به صاحب اصلی اش برگرداند... بعد از چند روز که قضیه ساکت مانده بود ، علی (ع) از خانه اش بیرون آمد ، درحالیکه قرآن را در یک پارچه جمع آوری و مُهر کرده بود ،داخل مسجد شد . ابوبکر و جمع زیادی از مردم در مسجد پیامبر(ص) نشسته بودند. علی(ع) نزدیک محراب مسجد شد و با صدای بلند به طوریکه به گوش همگان برسد چنین ندا برآورد: «ای مردم، من از زمانی که پیامبر(ص) رحلت نموده مشغول غسل او و سپس جمع آوری قرآن بودم تا این که همه ی آن را در یک پارچه جمع آوری کردم، بدانید که خداوند هر آیه ای بر پیامبر(ص) نازل کرده در این مجموعه است، تمام آیات را پیامبر برای من خوانده و تأویل آن را به من آموخته است». علی(ع) با این سخنش فهماند که اگر اسلام محمدی را خواهانید ،اگر دین خدا را برمی تابید، پس بدانید کتاب خدا با تمام تفاسیرش که هر حرف آن حکمت و رازی دارد ، پیش من است، اگر می خواهید؛ این گوی و این میدان...ولیّ خدا را دریابید و غاصبان خلافت را رها کنید. علی گفت، اما صدا از جمع بلند نشد... مولایمان نگاهی به جمع غافل و پیمان شکن روبرویش کرد و ادامه داد «این کار را کردم تا فردا نگویید، ما از قرآن بی خبر بودیم»و بعد نگاهی معنا دار به جمع کرد و فرمود:« روز قیامت نگویید که من شما را به یاری خویش نطلبیدم و حقم را برای شما بیان نکردم و شما را به اول تا آخر قران دعوت نکردم» علی گفت و گفت و گفت ،اما هیچ یک از دنیا پرستان پیش رویش نفهمید که علی همان قرآن است و قرآن همان علی ست و بارها و بارها این سخن در کلام پیامبر آمده بود که علی با قرآن و قرآن با علی ست ، این دو از هم جدا نمی شوند تا در حوض کوثر در بهشت به من برسند و چه بی سعادت بودند این دنیا پرستان بی دین، چه بی لیاقت بودند این مسلمان نماهای مدعی و قرآن را در غربت خود تنها گذاشتند. در این هنگام که علی(ع) این سخنان را فرمودند، عمر که در جمع حضور داشت پاسخ داد : ای ابوتراب، آنچه که از قرآن پیش روی ماست ،ما را کفایت می کند و احتیاجی به آنچه ما را دعوت می کنی نداریم! و علیِ مظلوم ، با شنیدن این سخن ، تنها تر از همیشه وارد خانه شد.... علی(ع) تلنگری به جمع زد تا اگر فطرت پاکجویی در آنجا باشد به خود آید.... اما به خود که نیامدند هیچ، کینه های درون سینه شان از حقد و حسد که سالیانی دور در آن انبار کرده بودند، به جوش آمد و واقعه ای را رقم زدند که تا قیام قیامت لکه ی ننگش بر دامان بشریت مانده است و غربت و مظلومیت این واقعه، مُهری شد که بر جبین شیعه خورد تا واقعه ها پس از این واقعه پیش آید...تا خوردن سیلی زهراپویان تکرار و تکرار شود.......و گذشتگان چه ظلم عظیمی کردند و چه ظلم عظیمی می کنیم ما، اگر واقعیت این مطلب را به همگان نرسانیم و نگویم که حق با مادرمان زهراس و حقیقت در ولایت مولایمان علی ع بود و بس...‌‌ دارد.... 🖊به قلم :ط_حسینی 🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤🌹
آموزشکده علمی اوج
#داستان «سقیفه» #قسمت: نوزدهم چند روز از قضیه ی دست رد زدن عباس بن عبدالمطلب به سینه ی خلیفه ی غاصب
story of "Saqifa" : Nineteenth A few days had passed since Abbas bin Abd al-Muttalib rejected the hand of the usurping caliph, they kept the matter quiet for a while and only sent a messenger to the door of Ali's house. They wanted the people to forget what Abbas said and what Ali did, they wanted to erase the past allegiance that the Prophet (pbuh) took for Ali (pbuh) from their memories with the passage of time and the new allegiance of the people. do But Ali (a.s.) should once again reveal the right that belonged to him and the ruling of God in it, he wanted to complete the proof against the people of Medina for the last time and record in history that Ali (a.s.) ) claimed his right, but he did not find help to return the usurped caliphate to its original owner with their help. After a few days when the matter remained silent, Ali (a.s.) came out of his house, while he had collected and sealed the Quran in a cloth, he entered the mosque.Abu Bakr and a large group of people were sitting in the Prophet's mosque. Ali (a.s.) came near the altar of the mosque and shouted in a loud voice so that it could be heard by everyone: "O people, since the time the Prophet (PBUH) passed away, I have been busy bathing him and then collecting the Qur'an until I have collected it all in one cloth, you should know that God revealed every verse to the Prophet (PBUH) It is in this collection, the Prophet read all the verses to me and taught me their interpretation. With his words, Ali (a.s.) understood that if you want Muhammadan Islam, if you want the religion of God, then know that God's book with all its interpretations, every word of which has wisdom and secrets, is in front of me, if you want; This sphere and this field. Find God's guardian and leave the usurpers of the Caliphate. Ali said, but the voice did not rise from the crowd.Our Master looked at the oblivious and covenant-breaking crowd in front of him and continued, "I did this so that you don't say tomorrow, we were unaware of the Qur'an," and then he looked meaningfully at the crowd and said, "Don't say on the Day of Judgment that I helped you." I didn't ask for myself and I didn't express my right to you and I didn't invite you to read the Qur'an from the beginning to the end. Ali spoke and spoke and spoke, but none of the worshipers in front of him understood that Ali is the same as the Qur'an and the Qur'an is the same as Ali, and it was mentioned many times in the words of the Prophet that Ali is with the Qur'an and the Qur'an is with Ali. They will not separate until they reach me in the pool of Kausar in heaven, and how wretched the irreligious worshipers of this world were, how unworthy these Muslims were, they left the pretending faces and the Qur'an alone in their sojourn.When Ali (a.s.) said these words, Omar who was present in the crowd replied: O Abu Tarab, what is in front of us from the Qur'an is sufficient for us and we do not need what you invite us to! And Ali Mazloum, upon hearing this, entered the house more alone than ever. Ali (a.s.) shook the crowd so that if the nature of purification is there, it will come to its senses. But when they didn't get anything, the grudges in their chests from hatred and envy that they had stored away for years boiled up and created an event that will remain a stain of shame on the lap of humanity until the Day of Judgment. This event became a seal on the forehead of the Shia so that events would occur after this event. So that the slapping of the Zahrapovians would be repeated and repeated. We do, if we do not convey the truth of this matter to everyone and do not say that the truth was with our mother Zahras and the truth was in the province of Mullah Ali (A.S.) and that's it. 🖊 By: T_Hosseini 🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤🌹
«سقیفه» :بیستم علی(ع)، این قرآن ناطق ، وارد مسجد شد و قرآن را بر جماعت داخل مسجد عرضه داشت ، سخنان علی(ع) به ثمر می رسید اگر نبودند کسانی که به میان حرفش میدویدند و ذهن مردم را از حقایق دور می کردند. علی(ع) که وارد خانه شد و درب خانه را بست. عمر از ترس اینکه ،فطرت خداجوی ملت با تلنگر علی(ع) گُر گیرد ، رو به ابوبکر نمود و گفت : هم اینک به سراغ علی(ع) بفرست، او باید بیعت کند ،تا او بیعت نکند ما بر پایه ای استوار نیستیم، اگر چه امنای او بیعت کنند. ابوبکر با این اشاره ی عمر ، قاصدی نزد علی(ع) فرستاد و گفت :«دعوت خلیفهٔ پیامبر را پاسخ بگو» قاصد ابوبکر پیام را به امیرالمؤمنین رسانید و علی(ع) فرمودند:«سبحان الله ! چه زود بر پیامبر دروغ می بندید ،او و یارانش می دانند که خداوند و پیامبرش ،غیر مرا خلیفه قرار نداده اند» قاصد بازگشت و جواب مولای متقیان را به ابوبکر رساند. ابوبکر که در جمع یارانش احساس بزرگی می کرد دوباره قاصد را روانه نمود و گفت :بگو ،جواب امیرالمؤمنین ابابکر را بده! قاصد دوباره درب خانه را زد و گفته های ابوبکر را به علی(ع) رساند. امیرالمؤمنین ،علی بن ابی طالب فرمودند:«سبحان الله! دیر زمانی از پیمانتان نگذشته است که آن را فراموش کرده باشید ،او(ابوبکر) خوب می داند که این مقام(مقام امیر مومنان بودن) جز برای من صلاحیت ندارد، پیامبر به او میان هفت نفر امرکرد و همه ی آنها بر امیرمؤمنان بودن من تسلیم شدند ، در آن هنگام ،او و رفیقش عمر از میان آن هفت نفر از پیامبر پرسیدند:ایا این امر خداوند و پیامبر اوست؟ و پیامبر هم پاسخ داد: آری، حقی از خدا و پیامبر اوست، علی امیرالمومنین و رئیس مسلمانان و صاحب پرچم سفید نشاندار است ، روز قیامت خداوند او را بر پل صراط می نشاند تا دوستانش را به بهشت و دشمنانش را به جهنم بفرستند....» چون این پیغام از جانب مولا علی (ع) به خلیفه ی غاصب و رفیقش رسید و همگان بر صحت گفتار علی(ع) شهادت می دادند، آن دو به ناچار‌جوابی ندادند و آن روز هم قضیه را به طور مصلحتی ساکت گذاردند. و زهرای مرضیه ، این دختر داغدیده ،شاهد تمام این پیغام و پسغام ها و این ظلم و غصب و پیمان شکنی ها بود .... مادرمان زهرا ،اشک از چهار گوشه ی چشمان مبارکش روان بود و نمی دانست بر کدامین داغ بگرید.‌‌بر عروج پدری که از جان عزیزترش می دانست؟ بر مظلومیت همسری که نفسش به نفس او بند بود ؟ بر غصب حق خلافت ،ولیّ زمانش بگرید یا بر پیکر اسلام که ناکسانی آن را به بیراهه می کشاندند...‌بر دینی که داشت از مسیر خدایی اش خارج می شد‌.... آری او میبایست بر تمام این دردها بگرید ، بگرید و بگرید تا جایی که به او بگویند : یا شب گریه کن و یا روز... آن روز هم چون به شب رسید باز علی(ع) ،فاطمه (س) را بر الاغی سوار کرد و دست حسن و حسین ع را در دست گرفت و دوباره صحنه ای دیگر از غربت و مظلومیت به رخ مردم پیمان شکن کشیده شد..... علیِ مظلوم درب خانه ی همه ی اصحاب پیامبر را زد و در اثبات حق خود آنها را به خدا قسم داد و از آنها خواست تا او را یاری کنند....اما باز هم فقط چهار نفر با او همصدا شدند‌... دارد.... 🖊به قلم :ط_حسینی 🖤🌹🖤🌹🖤
آموزشکده علمی اوج
#داستان«سقیفه» #قسمت :بیستم علی(ع)، این قرآن ناطق ، وارد مسجد شد و قرآن را بر جماعت داخل مسجد عرضه
story of "Saqeefah" : Twenty Ali (a.s.), this speaking Qur'an, entered the mosque and presented the Qur'an to the congregation inside the mosque. Ali (a.s.) entered the house and closed the door. Umar, fearing that the nation's God-seeking nature would be stifled by Ali's (a.s.) flip, turned to Abu Bakr and said: Send to Ali (a.s.) right now, he must pledge allegiance, unless he pledges allegiance, we are not on a solid foundation. Although his trustees pledge allegiance. With this hint of Umar, Abu Bakr sent a messenger to Ali (a.s.) and said: "Answer the invitation of the Caliph of the Prophet." Abu Bakr's messenger delivered the message to Amir al-Mu'minin and Ali (a.s.) said: "Glory be to God! How soon do you lie to the Prophet, he and his companions know that God and His Prophet have not appointed anyone other than me as caliph. The messenger returned and delivered the answer of the pious lord to Abu Bakr.Abu Bakr, who felt great in the company of his companions, sent the messenger again and said: Say, give the answer of Amir al-Mu'minin Abu Bakr! The messenger knocked on the door of the house again and conveyed Abu Bakr's words to Ali. Amir al-Mu'minin, Ali bin Abi Talib said: "Glory be to God! It hasn't been long since your agreement that you have forgotten it, he (Abu Bakr) knows very well that this position (the position of Commander of the Faithful) has no authority except for me. They surrendered, at that time, he and his friend Umar asked the Prophet from among those seven: Is this the order of God and His Prophet? And the Prophet answered: Yes, it is a right from God and His Prophet, Ali is the Commander of the Faithful and the leader of the Muslims and the owner of the white flag. On the Day of Judgment, God will place him on the bridge of Sarat so that his friends will be sent to heaven and his enemies will be sent to hell.» Because this message from Mullah Ali (a.s.) reached the usurper caliph and his friend, and everyone was testifying to the truth of Ali's (a.s.) words, the two of them inevitably did not answer and kept the matter quiet that day as well. And Zahra Marzieh, this bereaved girl, was the witness of all these messages and afterthoughts, and this cruelty, usurpation, and breach of contract. Our mother Zahra, tears were flowing from the four corners of her blessed eyes and she didn't know which one to cry for. For the ascension of her father whom she considered dearer than her life? On the oppression of his wife whose breath was tied to his breath? Cry over the usurpation of the right of the caliphate, the guardian of his time, or over the body of Islam, which was being led astray by Naksani. Over the religion that was going away from its divine path. Yes, he should cry for all these pains, cry and cry until they tell him: either cry at night or cry during the day.On that day, when night came, Baz Ali (A.S.) mounted Fatima (S.A.) on a donkey and took the hands of Hassan and Husain (A.S.) and again another scene of exile and oppression was shown to the people who broke the pact. The oppressed Ali knocked on the door of all the companions of the Prophet and in order to prove his right, he made them swear to God and asked them to help him. But again, only four people agreed with him. 🖊 By: T_Hosseini 🖤🌹🖤🌹🖤
«سقیفه» :بیست و یکم چند روزی از ارتحال آخرین پیامبر خدا می گذشت ، چند روزی که به اندازه ی قرن ها دین خدا را به بیراهه کشانید ،چند روزی که علی خانه نشین شده بود که گریه ی دختر پیامبر(ص) هر لحظه بیشتر و بیشتر می شد... چند روزی که دنیا به کام دنیا پرستان شده بود و مؤمنان این دیار در غربت و مظلومیت خود بودند . دوباره وسوسه های اطرافیان ابوبکر شروع شد که : چرا ساکت نشسته ای و کسی را به سراغ علی(ع) نمی فرستی؟ مگر نمی دانی تا علی (ع) بیعت نکند پایه های خلافت تو همچنان میلرزد... وقتی عمر این سخنان را درگوش ابوبکر زمزمه کرد ، ابوبکر که به نسبت مردی نرم تر و عاقل تر و دور اندیش تر از عمر بود و برعکس عمر خشن تر و سخت تر از او بود ،رو به عمر گفت : چه کسی را بفرستیم؟ عمر گفت : هر کس را که بفرستی کاری از پیش نخواهد برد مگر قنفذ،آخر او‌ فردی خشن و سخت و سنگدل است ، او از آزاد شدگان و یکی از افراد قبیله ی«بنی عدی بن کعب» است. ابوبکر ، نظر رفیقش را پسندید و قنفذ را به همراهی عده ای به سوی خانه ی امیرالمؤمنین روان کرد. پشت درب رسیدند و اجازه خواستند تا وارد شوند ولی علی (ع) اجازه نداد! قنفذ و همراهانش نزد ابوبکر و عمر بازگشتند و گفتند: به ما اجازه داده نشد. در این هنگام عمر و ابوبکر در مسجد نشسته بودند و مردم هم اطرافشان را گرفته بودند. عمر رو به قنفذ گفت : برگردید! اگر اجازه داد داخل شوید وگرنه بدون اجازه داخل شوید! و قنفذ ملعون براه افتاد تا واقعه ای را رقم بزند که سرآغاز وقایع بسیار دیگری بود.... قنفذ رفت تا به آیندگان اجازه ی هتک حرمت آل طه را صادر کند.... این ملعون رفت تا مقدمه ی سیلی خوردن سه ساله های کربلا، صورت گیرد او رفت تا آتشی به پا کند و شعله های این آتش در نینوا بر خیمه ی پسرفاطمه (س) افتد و کمر زینب(س) را خم نماید.. و کاش آن لحظه آسمان به زمین می آمد و این واقعه ی ننگین که آتش به دل عرشیان زد ، به وقوع نمی پیوست... کاش صاعقه ای بر سرشان فرود می آمد تا این لکه های ننگ، از دامان بشریت پاک می شدند... قنفذ رفت تا رسمی دیگر در بین عرب بنا کند....همه می دانستند که فاطمه (س) عزادار است، همه می دانستند که حال فاطمه بعد از پدر بزرگوارش آنچنان است که افلاکیان بر او اشک میریزند... قنفذ رفت تا برای عرض تسلیت ،ارادت عرب را به خانواده ی پیامبرشان به رُخ تاریخ و آیندگان بکشد... وکاش نمی رفت، کاش این واقعه ی جگر سوز شکل نمی گرفت و من و مایی که فقط از آن واقعه اندکی شنیدیم قلبمان مالامال غم است، خدا به داد دل علی (ع) برسد....خدا به فریاد زینب و حسنین کوچک برسد...خدا به فریاد دل منتقم آل محمد(ص) برسد که سالها در پرده ی غیبت بسر میبرد و هنوز به خاطر اعمال چون منی اجازه ی خروج و انتقام این زخم سربسته را ندارد.... قنفذ ملعون میرفت تا آن واقعه به تصویر کشیده شود... دارد... 🖊به قلم :ط_حسینی 🖤🌹🖤🌹🖤🌹🖤