✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «نهضت امر به معروف و نهی از منکر»        روز یکشنبه، ١۴٠٠/٠۵/٢۴ مناسبت روز: امروز ششمين روز ماه محرم الحرام و همچنین ششمین روز از هفته احیای امر به معروف و نهی از منکر است، دو امر واجب الهی که می‌بایست امام حسین (ع) را بزرگ احیاکننده آنها دانست! لذا ضمن گرامیداشت هفته احیای امربه معروف و نهی از منکر، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ امر به معروف و نهی از منکر، نه تنها به اتفاق فقهای اسلام، واجب است، بلکه اصل وجوب آن، جزو ضروریات دین مبین اسلام به شمار می‌آید و افرادی که این فریضه‌ی بزرگ الهی را ترک کنند یا در برابر آن بی‌تفاوت باشند، گناهکارند و کیفری سخت و سنگین در انتظار آنها است. (رساله آموزشی امام خامنه‌ای مدظله‌العالی) اهمیت این دو فریضه الهی تا بدان جاست که حضرت سیدالشهداء (ع) هدف از قیام عاشورا را امر به معروف و نهی از منکر دانسته‌اند و با آن که به حسب ظاهر عواملى چون امتناع حضرت از بیعت با یزید و یا پاسخ به دعوت کوفیان، در تحقّق این قیام خونین بى تأثیر نبوده، ولى امام، به طور مکرّر از دو فریضه مهمّ امر به معروف و نهى از منکر به عنوان انگیزه اساسى نهضت بزرگ خود یاد کرده‌اند و به راستى سیدالشهداء (ع) را باید قهرمان میدان امر به معروف و نهی از منکر دانست؛ زیرا علاوه بر امر به معروف قلبى و زبانى، عالى ترین و پرفضیلت ترین مرحله از مراحل امر به معروف و نهى از منکر یعنی مرحله‌ی عملی و قیام با شمشیر (سلاح) را به منصه ظهور رساندند! حضرت دو سال قبل از هلاکت معاویه، در میان جمع زیادى از مهاجرین و انصار در سرزمین مقدّس «منا»، طىّ یک خطابه بسیار مهم، سرشناسان جامعه اسلامى آن روز را به سبب مسامحه و سهل انگارى نسبت به فریضه امر به معروف و نهى از منکر در اصلاح امور جامعه، مورد ملامت و سرزنش قرار داده و فرمودند: «چرا از نکوهشى که خداوند در قرآن نسبت به علماى یهود فرموده است پند نمى‌گیرید؟ آنجا که فرمود: «لَوْلاَ یَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَالاَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الاِثْمَ وَأَکْلِهِمْ السُّحْتَ»: «چرا علماى یهود، مردم را از سخنان گناه آلود و خوردن حرام نهى نمی‌کردند!» (مائده/۶٣) و سپس در مورد اهمّیّت و عظمت این دو فریضه فرمودند: «هرگاه فریضه امر به معروف و نهى از منکر به درستى انجام شود و اقامه گردد، فرایض دیگر اعمّ از آسان و دشوار انجام خواهد شد!» (بحارالانوار، ج٩٧، ص٧٩) همچنین حضرت بعد از هلاکت معاویه، زمانى که از سوى والى مدینه به بیعت با یزید فراخوانده شدند، به شدّت بر آشفته و این امر را مردود شمردند و شبانگاه به سوى روضه شریف نبوى رفته به راز و نیاز پرداخت و در آن نیایش خالصانه به درگاه الهى چنین عرضه داشتند: «خداوندا، این قبر پیامبر تو محمّد (ص) و من هم فرزند دختر او هستم، از آنچه براى من پیش آمده تو آگاهى؛ خداوندا، من معروف را دوست داشته و از منکر بیزارم...» (همان، ص٣٢٨) حضرت بار دیگر در وصیّت نامه خود به برادرشان محمّد حنفیّه در تبیین انگیزه اصلى قیامشان، نوشتند: «من تنها به انگیزه اصلاح در امّت جدّم بپا خاستم، و می‌خواهم امر به معروف و نهى از منکر کنم و به روش جدّم و پدرم على بن ابى طالب (ع) رفتار نمایم!) (همان، ص٣٢٩) لذا ما نیز امروز در برابر مرقد آن حضرت ایستاده، و شهادت می‌دهيم: «أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ اَتَیْتَ الزَّکاةَ وَ أمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ»: «من شهادت مى دهم که تو نماز را بپا داشتى و زکات را ادا کردى و امر به معروف کرده و نهى از منکر را بجا آوردى» (زیارت وارث) و اذعان می‌داریم که قیام بزرگ عاشورا و نهضت حضرت، نهضت امر به معروف و نهى از منکر و اصلاح جامعه اسلامى بوده است! ✍️ در پایان سخن امروز، نباید فراموش کنیم که تأکید مکرر امام حسین (ع) بر این دو فریضه بزرگ الهی، و اینکه آن حضرت، جان گرامى خویش را در راه امر به معروف و نهی از منکر فدا کردند! تذکر جدی به همه‌ی ماست تا هرگز این دو فریضه الهی را فراموش ننموده و بدانیم بالاترین هدف برگزاری مجالس حسینی، احیای امر به معروف و نهی از منکر است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز هفتم محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓کسی که در مراسم عزاداری اهل بیت(ع) نمی تواند گریه کند و اشکش هم جاری نمی شود ولی خود را به حالت گریه در می آورد (تباکی)، آیا این حالت از مصادیق دروغ و دورویی محسوب نمی‌شود؟ ✅ تباکی نسبت به کسی که محزون و ناراحت می باشد، دروغ و دورویی محسوب نمی شود. ❓ارائۀ نوحه‌ها همراه با آهنگ­‌های موزون به صورت زنده یا نوار کاست چه حکمی دارد؟                     ✅ صِرف موزون بودن، یعنی منطبق بودن بر یکی از آهنگ­‌ها و الحان موسیقی، به هیچ وجه ملاک حرمت نیست؛ بلکه ملاک لهوی بودن آن است ­که، مضل عن سبیل الله باشد؛ (لذا) اگر آهنگی­، لهوی مضل باشد، چه در نوحه و روضه باشد و چه در غیر روضه، حرام است و نوحه و روضه بودن موجب نمی‌شود که از حرمت خارج شود. 📚منبع: khamenei.ir ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «قربانیِ هدایت بشریت»        روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠۵/٢۵ مناسبت روز: امروز هفتمین روز ماه حزن و اندوه و طبق سیره‌ی کلامی و عملی علمای شیعه، اين روز متعلق به كوچكترين سرباز سپاه امام حسين(ع)، حضرت علی اصغر(ع) است، که می‌توان ماجرای شهادت آن حضرت را سوزناک‌ترین واقعه كربلا نامید! شهادت حضرت علی اصغر (ع) در نزد ائمه (ع) چنان سخت‌ و جانگداز است، که «مـنهال بن عمرو كوفی» می‌گويد: در زمان قیام مختار (ره) در مدينه خدمت امام سجاد (ع) رسيدم؛ امام از من پرسیدند: «حرمله چه شد؟» عـرض كردم: مـوقـعـى كه من از كوفه بيرون آمدم هنوز زنده بود؛ امام دست ‏ها را به طرف آسمان بلند كردند و سه بار دعا کرد: «خدايا حرارت آهن و آتش را به او بچشان...» همچنین نقل شده كه روزی «كُمَيت(ره)» شاعرمعروف به حضور حضرت صادق(ع) رسيد؛ حضرت فرمودند: كميت! درباره جد ما حسين(ع) شعری بگو... و همزمان با سرودن شعر توسط او، امام صادق(ع) به شدت گريه كردند و بانوان و اهل خانه نيز در اتاق خودشان ناله می‌زدند و اشك می‌ريختند؛ در اين زمان بانويی كه كودك شير خواری به دست داشت از اتاق بيرون آمده و كودک را در دامان امام(ع) قرارداد؛ گريه امام اين‌بار بيشتر شده و (به یاد حضرت علی اصغر علیه‌السلام) صدای شريفشان را بلند نمودند و بانوان در خانه نيز به صدای بلند گريستند»؛ لذا اين داغ بزرگ بر دل شیعه همچنان باقیست تا زمانی كه منتقم آل‌محمد (عج) قيام كند و انتقام او را از ظالمان بستاند! (انشاالله) ✍️ اما در سخن امروز به یکی از سؤالات و شبهات عاشوراء در خصوص مسئله طلب آب توسط امام حسین (ع) برای طفل صغیر خود، پاسخ می‌دهیم؛ که برخی می‌گویند: ❓چرا حضرت سیدالشهداء (ع) در روز عاشوراء برای فرزند شیرخوارشان از دشمن، آب طلب می‌کنند و آیا این کار به نوعی تنقیص و نقص برای امامِ معصوم نیست؟ و آیا این عمل حضرت، نشانه ضعف در میدان نبرد نبود؟ ✅ در جواب این سؤال، توجه شما را به موارد زیر جلب می‌نمائیم: 👈 اولاً درباره شهادت حضرت علی‌اصغر (ع) و طلب نمودن آب از لشکر دشمن توسط امام حسین (ع)، در منابع دو قول آمده است که یکی بر همین موضوع تأکید دارد، ولی قول دوم که «ابومخنف» از «عقبه بن بشیر اسدی» به نقل از امام باقر(ع) آورده، چنین است که حضرت می‌فرمایند: «چون فرزند خردسال امام را برای وداع، نزد حضرت آوردند؛ امام او را در دامن گرفتند که تیری از بنی اسد (حرمله بن کاهل اسدی) آمد و گلویش را درید! سپس امام حسین (ع ) دست خود را از خون گلوی طفل پر کرده و به آسمان پاشیدند...» (نصوص من تاریخ ابی مخنف، ج ۱، ص۴۸۷) ابن طاووس (ره) نیز قریب به همین نقل را در «اللهوف فی قتلی الطفوف، ص ۶۸» آورده است، لذا در این نقل که از قول امام معصوم است، خبری از طلب آب از دشمن نیست! 👈 ثانیاً به فرض صحت قول اول و وقوع چنین حادثه‌ای، جدای از اینکه قول و فعل امام معصوم قطعاً بر اساس حجت شرعی و دستور الهی صادر شده است؛ اما می‌توانیم چند دلیل مهم را در حد عقل بشری در این زمینه بیان نماییم: 1️⃣ از آنجا که هدف امام، هدایت بشریت است، حضرت می‌خواستند با فدا نمودن آخرین سرباز خود و تقاضای آب برای حضرت علی‌اصغر (ع)، باعث حس ترحم در دشمنان شوند تا شاید همین حس انسانی، موجب هدایت آن‌ها گردد! 2️⃣ برخی بزرگان نوشته‌اند، حضرت برای طفل شیرخوار خود، آب طلب می‌کنند تا اتمام حجت کامل برای تمام افراد لشکریان دشمن باشد و فردای قیامت، لشکریان عمر سعد، هیچ عذر و بهانه‌ای نداشته باشند؛ 3️⃣ امام حسین (ع) با این اتمام حجت، می‌خواستند به تمام دنیا از زمان خودشان تا قیامت ثابت کنند که دشمنان ایشان چقدر قساوت قلب داشته و سنگدل بوده‌اند که حتی به یک طفل شیرخواره نیز رحم نکرده‌اند! چنانچه برخی مورخین آورده‌اند همین صحنه در کربلا باعث شده تا علیرغم پول‌های بنی امیه برای تحریف عاشورا، حقیقت کربلا را بنویسند! ✍️ لذا اصل عطش در روز عاشورا و طلب آب با رعایت عزت و ابتکار عمل، توسط امام حسین (ع)، نه ذلیلانه و نه انفعالی است و نه شأن امام و اهل بیت(ع) را پایین می‌آورد؛ بلکه شدت گذشت و محبت ائمه اطهار (ع) به مردم را نشان می‌دهد که حاضرند حتی عزیزترین کسان خود را برای هدایت بشریت، قربانی و تقدیم نمایند! https://eitaa.com/ROOZBARG