در دفتر زمانه فتد نامش از قلم هر ملتی که مردم صاحبّ قلم نداشت. #پروین_اعتصامی در این کتاب سعی شده است مطالبی که می تواند در کار خوب نوشتن و درست نوشتن به خوانندگان یاری رساند سخن به میان آمده است و نمونه های ساده و رسا و در خور و پیام دار و آموزنده برای هر یک آورده شود. #بخش_اوّل نگارش، اسم مصدر است از" نگاشتن" به معنی نوشتن ، یعنی بیان کتبی خواسته ها و دانسته ها و عاطفه،و نگارنده ، به معنی کسی است که بدان کار می پردازد؛ یعنی می نویسد. نویسنده امروزه در دو معنی به کار می رود: 1_معنی عام : یعنی هر آن که چیزی می نویسد؛ مانندنامه دوستانه و یا یک گزارش ساده. 2_معنی خاص: یعنی کسی که به هنر "نوشتن" آراسته است و قدرت پرودن مطالب گوناگون و معانی باریک و دقیق را با بیان زیبا و شیوا و رسا دارد؛ نویسنده، در این معنی در ردیف دیگر هنرمندان است؛چون نقّاش،شاعر،پیکرتراش، نوازنده و آهنگ ساز؛ هدایت ها، جمال زاده ها، آل احمد ها، حجازی ها، نفیسی ها و خانلری ها و... از این گروه ممتازند. برای بیان مفهوم عام "نوشتن" ، واژهء "نگارش " به کار می رود و برای معنی خاصّ آن، از واژه نویسندگی استفاده می شود. #کتاب_از_فنّ_نگارش_تا_هُنر_نویسندگی #دکتر_حسن_احمدی_گیوی #کارگروه_داستان_نویسی_استاد_حسین_ابراهیمی #990809

در دفتر زمانه فتد نامش از قلم هر ملتی که مردم صاحبّ قلم نداشت. #پروین_اعتصامی #بخش_دوّم نقش نویسنده در جامعه نویسنده تنها برای خود نمی نویسد؛ به ویژه نویسندهء مقاله و داستان و نمایشنامه که در خواننده تاثیر بسیار می گذارد به همین جهت مسئولیت وی هم سنگین است.یک نویسنده ء توانا و چیره دست و هنرمند، با روح انسان ها ، به ویژه نسل جوان ، سر و کار دارد و می تواند با قلم سحار و شور آفرین خود ، احساسات و عواطف ملتی را به سود و یا زیان جریان حاکمیتی برانگیزد و به افراد خمود و خموش ، توان و تکان دهد و روابط حاکم بر اجتماع را دگرگون سازد حتّی از بیخ و بن براندازد. #کتاب_از_فنّ_نگارش_تا_هُنر_نویسندگی #دکتر_حسن_احمدی_گیوی #کارگروه_داستان_نویسی_استاد_حسین_ابراهیمی #990809

در دفتر زمانه فتد نامش از قلم هر ملتی که مردم صاحبّ قلم نداشت. #پروین_اعتصامی در این کتاب سعی شده است مطالبی که می تواند در کار خوب نوشتن و درست نوشتن به خوانندگان یاری رساند سخن به میان آمده است و نمونه های ساده و رسا و در خور و پیام دار و آموزنده برای هر یک آورده شود. #بخش_اوّل نگارش، اسم مصدر است از" نگاشتن" به معنی نوشتن ، یعنی بیان کتبی خواسته ها و دانسته ها و عاطفه،و نگارنده ، به معنی کسی است که بدان کار می پردازد؛ یعنی می نویسد. نویسنده امروزه در دو معنی به کار می رود: 1_معنی عام : یعنی هر آن که چیزی می نویسد؛ مانندنامه دوستانه و یا یک گزارش ساده. 2_معنی خاص: یعنی کسی که به هنر "نوشتن" آراسته است و قدرت پرودن مطالب گوناگون و معانی باریک و دقیق را با بیان زیبا و شیوا و رسا دارد؛ نویسنده، در این معنی در ردیف دیگر هنرمندان است؛چون نقّاش،شاعر،پیکرتراش، نوازنده و آهنگ ساز؛ هدایت ها، جمال زاده ها، آل احمد ها، حجازی ها، نفیسی ها و خانلری ها و... از این گروه ممتازند. برای بیان مفهوم عام "نوشتن" ، واژهء "نگارش " به کار می رود و برای معنی خاصّ آن، از واژه نویسندگی استفاده می شود. #کتاب_از_فنّ_نگارش_تا_هُنر_نویسندگی #دکتر_حسن_احمدی_گیوی #کارگروه_داستان_نویسی @ANARSTORY #990809

در دفتر زمانه فتد نامش از قلم هر ملتی که مردم صاحبّ قلم نداشت. #پروین_اعتصامی #بخش_دوّم نقش نویسنده در جامعه نویسنده تنها برای خود نمی نویسد؛ به ویژه نویسندهء مقاله و داستان و نمایشنامه که در خواننده تاثیر بسیار می گذارد به همین جهت مسئولیت وی هم سنگین است.یک نویسنده ء توانا و چیره دست و هنرمند، با روح انسان ها ، به ویژه نسل جوان ، سر و کار دارد و می تواند با قلم سحار و شور آفرین خود ، احساسات و عواطف ملتی را به سود و یا زیان جریان حاکمیتی برانگیزد و به افراد خمود و خموش ، توان و تکان دهد و روابط حاکم بر اجتماع را دگرگون سازد حتّی از بیخ و بن براندازد. #کتاب_از_فنّ_نگارش_تا_هُنر_نویسندگی #دکتر_حسن_احمدی_گیوی @ANARSTORY #990809