برای آگاهی دل خودم مراجعه کردم به کتاب «انسان دویست‌وپنجاه ساله». مطالبی که در ادامه میاد، برش‌هایی هستند از فصل یازدهم کتاب؛ «امام صادق علیه‌السلام». اگر دوست داشتید مطالعه بفرمایید. 📚 حلقات انسان ۲۵۰ ساله (حلقۀ دوم)؛ نگاهی یکپارچه به سیرۀ سیاسی و روش مبارزاتی ائمه بیانات دانشمند محترم حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای صهبا، ۱۳۹۰ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

📚 به زبان مادری گریه می‌کنیم فابیو مورابیتو ترجمۀ الهام شوشتری‌زاده اطراف، ۱۴۰۲ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

🔅«در خیلی از نقاشی‌های قدیمی، آدم رد و نشان پنتیمنتو را می‌بیند و این وقتی است که هنرمند تغییرات مدنظرش را روی همان نقاشی اولیه اعمال می‌کند. گاهی فقط چیزی جزئی یا یکی از رنگ‌هایی که استفاده شده تغییر کرده و گاهی تغییرات جزئی نیستند و تصویر یک شخص یا حیوان یا یکی از اثاثیه به کل عوض شده. گفتم از این نظر نوشتن هم چیزی شبیه نقاشی کردن است. این تنها راهی است که می‌شود برگشت به گذشته و تغییرش داد و به شکل دلخواه درش آورد، یا به تعبیر بهتر، به آن شکلی که در تصورمان بود. گفتم برای همین هم بهتر است به هر چیزی که می‌خواند اطمینان نکند.» 📚 آن‌قدر سرد که برف ببارد جسیکا او ترجمۀ نیما حسن‌ویجویه بیدگل، ۱۴۰۳ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

🔅«به دانش‌آموز باید بگویی شجاع باشد و سبک خودش را پیدا کند. باید بگویی نوشتن بدون سبک فرقی با ننوشتن ندارد. باید بگویی همین بی‌سبکی است که باعث می‌شود نوشتن برای بعضی نویسندگان زمانۀ ما دشوار باشد؛ نویسندگانی که جمله‌هایشان کوتاه‌اند و ایده‌هایشان واضح، اما حتی نوشتن نامه‌ای ساده به مدرسۀ فرزندشان برای توجیه غیبتش چنان برایشان پیچیده و طاقت‌فرساست که اگر همسرشان-چون اتوبوس مدرسۀ بچه دم در است- کاغذ را از زیر دستشان نکشد، در جست‌وجوی متنی بی‌عیب‌ونقص، تا ابد با آن دو پاراگرافی که نوشته‌اند کلنجار می‌روند.» 📚 به زبان مادری گریه می‌کنیم فابیو مورابیتو ترجمۀ الهام شوشتری‌زاده اطراف، ۱۴۰۲ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

🔅 «نئوهاوکینگ‌ها که جراحی می‌کنند، مخصوصاً آن‌ها که مثل من جراحی در حفرۀ شکم داشته‌اند، معمولاً تا مدتی قدرت مانوری برای حرکت به چپ‌وراست ندارند و بیشتر اوقات به پشت می‌خوابند و به سقف خیره می‌شوند. سقف در این مرحله مفهوم سقف ندارد؛ آینۀ ذهن پریشان نئوهاوکینگ‌هاست. پر از فلش‌بک و فلش‌فوروارد است.» 📚 نئوهاوکینگ‌ها یا سازش با سوراخ‌های جوراب مورچه مریم حسینیان چشمه، ۱۴۰۲ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

🔅«آرامش داشته باشید. وقتی با نگرانی و اضطراب می‌نویسید، نوشته‌تان اصلاً خوب نمی‌شود. ذهن عصبی خلاقیت را فلج می‌کند... وظیفۀ شما به قول برندا اولند، راحت و خوش‌خوشان نوشتن است.» 📚 طرح و ساختار رمان جیمز اسکات بل ترجمه محسن سلیمانی سوره مهر، ۱۴۰۱ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

🔅 «آن تکه از سرزمین من مثل یک صورت فلکی در هم شکسته بود و خانه‌های کوچک ما مثل خاکستر ستارگان.» 📚 دعا برای ربوده‌شدگان جنیفر کلمنت ترجمۀ میچکا سرمدی چشمه، ۱۴۰۲ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

🔅 «داستان خوب یعنی زندگی منهای قسمت‌های خسته‌کننده‌اش.» 📚 طرح و ساختار رمان جیمز اسکات بل ترجمه محسن سلیمانی سوره مهر، ۱۴۰۱ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

🔅«من با قصه فقط می‌خواهم از شب فرار کنم؛ اما بعد می‌بینم که این فرار به کشفی بزرگ منجر شده و همزمان که عذاب را چاره کرده، رستگاری را نیز پیش آورده است.» 📚 مجلۀ کلمه؛ روایت زندگی جلد دوم؛ شب (فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۴) بخشی از روایت علی‌اصغر عزتی‌پاک با عنوانِ «قصۀ شب» #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

🔅 «برای اینکه آدم به عنوان یک زن احساس تحقیر نکند، باید از کدام حداقل‌ها برخوردار باشد؟» 📚 کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم اسلاونکا دراکولیچ ترجمۀ رویا رضوانی نشر گمان، ۱۴۰۳ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

#قابل_تعمیم 📚کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari

🔅 «شاید آن‌وقت کشف می‌کردیم که موکول کردن همه‌چیز به زمانی‌ که زندگی عادی شود، تنها بهانه‌ای است برای لاپوشانیِ ناکارآمدی و ناتوانیِ خودمان در برخورد با مشکلات. یا شاید کشف می‌کردیم که نقصی در شخصیت ما هست که فقط و فقط به خودمان مربوط می‌شود و ربطی به وضعیت جامعه ندارد. اما اگر هم اینطور باشد فعلاً در شرایطی نیستیم که بتوانیم این را بفهمیم. همیشه این احساس عجیب را داریم که این‌جا زندگی آن‌جوری که باید باشد، یا می‌توانست باشد نیست...» 📚 کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم اسلاونکا دراکولیچ ترجمۀ رویا رضوانی نشر گمان، ۱۴۰۳ #قفسۀ_فرهیختگان @anbarivaotaghekenari