مطلب هفتم✅ راز داری سه بعدد دارد ، یکی حفظ رازهای خود و دوم حفظ رازهای مکتبی و سیاسی اهل بیت ( علیهم السلام) و دیگری حفظ راز های مردم ، در مورد اول که مناسبتی هم با فقه پزشکی داشته باشد،اشاره می کنم به این که رازداری بیمار و یا اطرافیان او نسبت به اسرار مرتبط با بیماری ، از نظر عقلایی مذموم است ، و شرعا هم اگر احتمال عقلایی دهد که منجر به ضرر بدنی قابل توجه خواهد شد ، جایز نیست ، اما مورد دوم کاوشی مستقل می طلبد و از مسیر کلام ما هم خارج است اما در مورد سوم ، آنچه مربوط به فقه پزشکی است این که : وظیفهٔ اولیهٔ طبیب و نیز مجموعهٔ درمانی حفظ رازهای بیمار است. در اینجا فعلا به کلام مولا در نهج البلاغه بسنده می کنم که در خطبهٔ ۱۰۳ در خصوص صفات مؤمن می فرماید:«لَيْسُوا بِالْمَسَايِيحِ وَ لاَ اَلْمَذَايِيعِ اَلْبُذُر»، مؤمن با کنترل زبان خویش از نمامی و فتنه انگیزی و انتشار هر رازی که شایستهٔ انتشار نیست( از جمله رازهای بیمار) و نیز از بیهوده گویی خودداری می کنند. مطلب هشتم✅ یکی از بارزترین جلوهای تعقل ، بن بست شکنی ها ، حل عاقلانهٔ موارد تزاحم اهم با مهم و نیز دفع افسد به فاسد است، اینجاست که باید به خوبی از قوهٔ عاقله بهره گرفت و به فرمان حضرت مولا در نامهٔ ۶۳ توجه داشت که:«فَاعْقِلْ عَقْلَكَ» متصدیان امر درمان با تعقل و تأمل در مصالح و مفاسد یک گزینهٔ درمانی و یا در بیان و یا عدم بیان اسرار بیمار به دیگران باید عاقلانه ترین تصمیم را بگیرند. این سخن نورانی حضرت مولاست که : «لَيْسَ اَلْعَاقِلُ مَنْ يَعْرِفُ اَلْخَيْرَ مِنَ اَلشَّرِّ وَ لَكِنَّ اَلْعَاقِلَ مَنْ يَعْرِفُ خَيْرَ اَلشَّرَّيْنِ» بحار الانوار / ج ۷۵ ص ۶ مطلب نهم✅ اولین محور منشور حقوق بیمار این بود: دریافت #مطلوب خدمات سلامت #حق_بيمار است واژهٔ #مطلوب در اینجا یعنی : اولا/هدف عقلانی و عقلایی را ترسیم کردن( سلامت فرد و جامعه) ثانیا /راه های عقلانی و عقلایی را برای رسیدن به هدف را بررسی کردن ثالثا/ امکانات و ظرفیت خود را هم در نظر داشتن رابعا/ گزینش بهترین راه برای رسیدن به هدف اگر بیمار #امانت است و مجموعهٔ پزشکی هم #امین هستند ، حفظ امانت به #تدبیر و #مشورت برای یافتن سه مورد اول و #عزیمت و ارادهٔ قوی برای مورد چهارم یعنی گزینش بهترین راه برای رسیدن به هدف که سلامت فرد و جامعه است. حکمت ۱۱۳:«لَا عَقْلَ كَالتَّدْبِيرِ» حکمت ۱۶۱:«مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ، وَ مَنْ شَاوَرَ الرِّجَالَ شَارَكَهَا فِي عُقُولِهَا» خطبه ۲۲۳:«فَتَدَاوَ مِنْ دَاءِ الْفَتْرَةِ فِي قَلْبِكَ بِعَزِيمَةٍ» 🆔@andalibhamedani|گروه نظرات

درس سوم فقه پزشکی بررسی فقهی حقوق بیمار مطلب دهم✅ واژهٔ #مطلوب در محور دوم منشور که می گوید:اطلاعات باید به نحو #مطلوب و به ميزان کافی در اختيار بيمار قرار گیرد، یعنی آنچه بیمار باید از بیماری و راه های علاج خود بداند، تا تصمیم درست خود را بگیرد نامهٔ ۵۰ نهج البلاغه: ومن كتاب له (علیه السلام) إلى أمَرائه على الجَيش: « أَلَا وَ إِنَّ لَكُمْ عِنْدِي أَلَّا أَحْتَجِزَ دُونَكُمْ سِرّاً إِلَّا فِي حَرْبٍ وَ لَا أَطْوِيَ دُونَكُمْ أَمْراً إِلَّا فِي حُكْمٍ » مطلب یازدهم✅ در طبیب بما هو طبیب عدالت اصطلاحی معتبر نیست ، بلکه آنچه معیار است ، خبرویت ، وثاقت در طبابت و عدم خیانت در این امانت است در حکمت ۱۸۲ نهج البلاغه می خوانیم: «لَا خَيْرَ فِي الصَّمْتِ عَنِ الْحُكْمِ، كَمَا أَنَّهُ لَا خَيْرَ فِي الْقَوْلِ بِالْجَهْلِ» مطلب دوازدهم✅ رجوع بیمار به طبیب مصداق استنصاح است و حق ناصح بودن را ایجاب می کند مبادا غش صورت گیرد علی علیه السلام نامه ۳۱:رُبَّمَا كَانَ الدَّوَاءُ دَاءً وَ الدَّاءُ دَوَاءً وَ رُبَّمَا نَصَحَ غَيْرُ النَّاصِحِ وَ غَشَّ الْمُسْتَنْصَحُ سید الساجدین علیه السلام:وَ أَمَّا حَقُّ الْمُسْتَنْصِحِ فَإِنَّ حَقَّهُ أَنْ تُؤَدِّيَ إِلَيْهِ النَّصِيحَةَ عَلَى الْحَقِّ الَّذِي تَرَى لَهُ أَنْ يَحْمِلَ وَ يَخْرُجَ الْمَخْرَجَ الَّذِي يَلِينُ عَلَى مَسَامِعِهِ وَ تُكَلِّمَهُ مِنَ الْكَلَامِ بِمَا يُطِيقُهُ عَقْلُهُ فَإِنَّ لِكُلِّ عَقْلٍ طيقة [طَبَقَةً مِنَ الْكَلَامِ يَعْرِفُهُ وَ يُجِيبُهُ وَ لْيَكُنْ مَذْهَبُكَ الرَّحْمَةَ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ مطلب سیزدهم✅ بیمار مستشیر است و طبیب مشیر و مستشیر بر مشیر حقی دارد دررسالة الحقوق**چنین آمده است: وأما حق المستشير : فإن حضرك له وجه رأي جهدت له في النصيحة ، وأشرت عليه بما تعلم أنك لو كنت مكانه عملت به ، وليكن ذلك منك في رحمة ولين. فإن اللين يؤنس الوحشة وإن الغلظ يوحش موضع الأنس. وإن لم يحضرك له رأي وعرفت له من تثق برأيه وترضى به لنفسك دللته عليه ، وأرشدته اليه ، فكنت لم تأله خيرا ولم تدّخره نصحا. ولا حول ولا قوة إلاّ باللّه حق آن که با تو مشورت مى کند این است که اگر رأى صحیحى دارى در خیرخواهى او بکوشى و چیزى را به اوپیشنهاد کنى که اگر خود به جاى او بودى مى کردى، البته با مهربانى و ملایمت؛ که نرمش، وحشت را مى زداید و خشونت بر وحشت مى افزاید؛ و اگر رأى و نظرى ندارى، او را نزد کسى که به رأیش اعتماد دارى و دیدگاهش را مى پسندى راه نمایى کن تا در خیرخواهى اش کوتاهى و در نصیحتش فروگذار نکرده باشى مطلب چهاردهم✅ #اتقان واژه ای رسا در این مبحث است ، و معنای آن إحسان و إحکام در انجام عمل و پرهیز از هرگونه إهمال و تقصیر است، معلوم است که اهمیت کار متصدیان سلامت و بهداشت جامعه از اموری است که کوشش در اتقان و إحسان را می طلبد. حدیث نبوی : «إِذَا عَمِلَ أَحَدُكُمْ عَمَلًا فَلْيُتْقِنْ» کافی ج ۳ ص ۲۶۳ 🆔@andalibhamedani|گروه نظرات