#صحیفه_سجادیه_زبور_آل_محمد (ع) 🔹صحيفه سجاديه كه به آن «زبور آل محمد(ص)» يا «انجيل اهل بيت(ع)» يا «اخت القرآن» لقب داده اند، كتابى است كه در آن دعاهاى امام سجّاد(ع) در زمينه هاى مختلف آمده است و از آنجا كه دعا از عرصه هاى سنت است، صحيفه سجّاديه را مى توان به عنوان يك نگاشته حديثى قلمداد كرد. البته بايد توجه داشت كه گرچه صحيفه مجموعه اى از دعاهاست، اما در لابلاى دعاها و در قالب راز و نيازها، درس ها و آموزه هاى مهمّى در زمينه هاى مختلف معارف دينى آمده است. 🔹با صرف نظر از سند آنچه كه صدور اين صحيفه از امام سجّاد(ع) را قطعى مى سازد، محتواى بسيار عالى و غنى آن و الفاظ زيبا و رساى آن در عرصه مناجات و گفت و گو با خداوند است، كه از هيچ كس به جز حجّت هاى الهى كه در عالى ترين سطح معرفت الهى قرار داشته و با راه و رسم رازگويى با ساحت حق آشنايند، ساخته نيست. 🔹علامه سيد محسن جبل عاملى در اين باره مى نويسد: «بلاغت و فصاحت بى پايان صحيفه، معانى و مضامين بسيار عالى، محتواى عميق و بى نظير آن در تبيين تذلل و فروتنى در پيشگاه خداوند و ستايش او و شيوه هاى شگفت آور در طلب عفو و رحمت الهى و توسل به ذات حق، كه در صحيفه موج مى زند، از قوى ترين شواهد صحت انتساب صحيفه به امام سجّاد(ع) است». 🔹به استناد مقدمه كتاب، صحيفه داراى 75 دعاست كه از اين تعداد 54 دعا در صحيفه آمده است. برخى از محدثان با بررسى ساير منابع روايى و گردآورى ساير دعاهاى نقل شده از امام سجّاد (ع) صحيفه هاى ديگرى فراهم آورده اند كه از آن ميان مى توان به الصحيفه السجّاديه الثانيه از شيخ حر عاملى؛ الصحيفه السجّاديه الثالثة از ميرزا عبدالله افندى؛ الصحيفه السجّاديه الرابعة از محدث نورى و الصحيفه السجّاديه الخامسة از سيد محسن جبل عاملى اشاره كرد. مرحوم شيخ آقا بزرگ تهرانى حدود پنجاه شرح بر صحيفه را برشمرده است. 🔹کسی که در نگاه نخستین صحیفه سجادیه را درمی نگرد، آن را مجموعه ای از دعا و مناجات با خداوند می یابد، ولی آن گاه در معارف و آموزه های بلند آن تامل و درنگ می کند، درمی یابد که درون مایه این کتاب مجموعه ای غنی از معارف ناب الهی را در خود جای داده است. 🔹در یک دسته بندی جامع دعاهای صحیفه سجادیه را می توان به آموزه‏های بینشی و آموزه های اخلاقی تقسیم کرد. از نمونه های آموزه های بینشی دعاى اول با عنوان ستایش عزوجل، دعاى هشتم با عنوان در پناه جستن به خدا، دعاى شماره دهم با عنوان در التجاء به خداى تعالى و دعاى سوم با عنوان درود بر فرشتگان عرش را می توان برشمرد. از نمونه های آموزه های اخلاقی دعاى شانزدهم با عنوان طلب عفو از گناهان، دعاى بیست و چهارم با عنوان درباره پدر و مادر، دعاى شماره بیست و پنجم با عنوان درباره اولاد، دعاى پنجم با عنوان درباره خود و دوستانش، دعاى بیست و ششم با عنوان درباره همسایگان و دوستان و دعاى بیست و هفتم درباره نگهبانان مرزها می توان یاد کرد. ✍برگرفته از کتاب "درآمدی بر علوم حدیث" اثر استاد علی نصیری 👇👇👇👇 https://eitaa.com/andishaneh #آموزه_های_اعتقادی_دین_اسلام