کرکگور و مسئله ایمان 🔹سورن #کرکگور (یا #کیرکگارد) فیلسوف مسیحی دانمارکی است که تأثیر بسزایی در فلسفه #اگزیستانسیالیسم گذاشت. 🔺یکی از شاخصه‌های فلسفه او #ایمان_گرایی است به این معنا که او الهیاتی بر مبنای ایمان بنیان نهاده که ارتباطی با #عقلانیت، #معرفت و #شناخت ندارد. 🔸او باور دارد که ایمان نوعی سرسپردگی است که عقلانی نیست چراکه اساساً وحی عقلانی نیست. او حتی معتقد نیست که وحی فراتر از عقل است بلکه معتقد به تضاد عقل و وحی است. ❓ به نظر شما امتداد اجتماعی این نگاه چیست؟ ‼️ بر اساس نگره کرکگور، اساساً آیا الهیات منطقی و عقلانی معنا دارد؟ ⁉️ آیا آموزش دین و الهیات، در سطوح ابتدایی تا آموزش عالی بر محور اندیشه شکل می‌گیرد یا اساساً متون آموزشی که در صدد ایجاد معرفت و شناخت هستند، نباید ارتباطی با الهیات و دین داشته باشد؟ حال این نگره را با نگره فیلسوفان مسلمان مقایسه کنید که عمیقا به دنبال ارائه قرائت‌های عقلانی از دین هستند تا در پی آن شناخت و معرفت را با ایمان پیوند زنند. 🌱 اندیشۀ رضوان 📎 ایتا I سایت I تلگرام

ایمان‌گرایی و شورمندی ♦️یکی از دلایل مهم #ایمان_گرایی که #کرکگور به آن باور داشت، شورمندی است. 🔹شورمندی یعنی وقتی می‌توانی ادعا کنی تو دیندار و مؤمن هستی، که خالصانه و عاشقانه به دین خودت پایبند باشی نه به خاطر عقل خودت 🔺نتیجه این استدلال جدایی #عقل_و_دین از یکدیگر است. ▪️سکولاریسم و اومانیسم و... نیز محصول همین رویکرد است. 📍ولی به راستی آیا واقعا ایمان نباید عقلانی باشد؟ اگر چنین باشد، پس به هر خرافه‌ای می‌توان ایمان داشت؛ چراکه مرز خرافه از واقعیت عقلانیت است؟! 📌اینجاست که قرآن بارها و بارها بر عقلانیت، تدبر و اندیشه تأکید می‌کند. #عقلانیت 🌱اندیشه رضوان 📎 ایتا l سایت | تلگرام | اینستاگرام