❇️ آرمان های انقلاب اسلامی سال 57 در بیان پیشکسوتان 🎙 آیت الله سید محمد علی ایازی ✏️ خلاصه: 🔴 راه حل این است که به همان شعار ها برگردیم وآن شعار ها عملی گردد، یعنی آزادی، اتکای به آرای مردم و استقلال در عین حال که باید روابط با همه کشورها داشته باشیم ، باید استقلال مان را حفظ کنیم. استقلال معنایش این نیست که با یکی رفتار خصمانه داشته باشیم با دیگری رفتار دوستانه داشته باشیم، بلکه معنای استقلال این است که محور تعامل ما با دنیا، منافع ملی باشد. ✂️ برش هایی از متن: 🔸در آستانه چهل و چهارمین سال پیروزی انقلاب اسلامی ایران سایت اندیشه ما سوالاتی را با پیشکسوتان انقلاب مطرح کرده و پاسخ آنها را به شما تقدیم می کند یکی از پیشکسوتان آیة الله سید محمد علی ایازی است که به سوالات اندیشه ما پاسخ داده اند که در ذیل می خوانیم 🔺 سوال اول ،شعارهای مهم دوران انقلاب اسلامی چه بود؟ 🔸 سه تا شعار مهم و کلیدی بود که در اکثر راهپیمای ها مطرح می شد و از سوی رهبران انقلاب تأیید می شد و مساله انقلاب هم همین سه تا شعار بود که ازادی، استقلال ،جمهوری اسلامی به جز شعار سوم که جنبه ترکیبی داشت، اما شعار اول و دوم روشن و واضح دست می گذاشت برآنچه که مردم طالب و تقاضا داشتند نسبت به گذشته حکومت که حکومت استبدادی بود که در انحصار یک شخص بود که آن شخص می خواست در همه امور دخالت کند و باعث بدبختی مردم شده بود شعار ازادی اولین شعار مردم بود بعدش شعار دوم که می خواستند نه وابسته به شرق باشند و نه وابسته به غرب ، نه اینکه موازنه ای نداشته باشند ارتباط و گفتگو نداشته باشند بلکه وابسته به جای نباشند به همان اندازه ای که وابستگی به غرب محکوم است وابستگی به شرق نیز محکوم بود ومورد قبول مردم نبود . سومین شعار شان در مورد جمهوریت بود که شکل گیری حکومت براساس انتخاب و آرای مردم باشد، قدرت دخالت و قیم گری نداشته باشد. در زمان شاه افرادی که می خواست کاندیدا بشوند بایستی صاحب قدرت آن را تأئید می کرد، عملا آرای مردم اثر گزار نبود مردم درصورت کارایی داشت که مورد قبول حکومت بود ولی جمهوریت معنایش این بود که حکومت متکی بر آرای مردم باشد. اسلامیت معنایش این بود که ارزش های اسلامی که در جامعه تحقق نداشت وحکومت آنها را نادیده می گرفت. آن ارزش ها باید در جامعه پیاده شود این سه تا شعار در انقلاب اسلامی محوری بود. 🔸 سوال دوم: شخصیت‌های اثرگزار در دوران مبارزه چه کسانی بوده‌اند و چه خاستگاه اجتماعی و فکری داشته‌اند؟ در این شخصیت ها به جز حضرت امام که رهبری اصلی را برعهده داشت که در پیام ها، سخنرانی ها وبیانیه های ایشان دست به دست می شد، و مورد توجه قرار می گرفت . ما در کشور شخصیت ها داشتیم، شخصیت های که در مراکز استان های کشور بودند هرکدام شان درجایگاه خودشان حضور داشتند، که این ها شخصیت های محلی بودند ، مثلا در مشهد اقای خامنه ای بود، اقای محلاتی در شیراز، اقای طاهری در اصفهان، اقایان قاضی ومدنی در تبریز حضور داشتند، این ها شخصیتی استانی بودند که هرکدام درمحل حضور شان اثر گزار بودند. اما شخصیت های بودند که جنبه ملی داشتند، مثل شهید بهشتی، مطهری ومفتح وشخصیت های دیگری که اختصاص به جای نداشتند جنبه عمومی ومرکزی داشتند. 🔸 سوال سوم: در 44 سالگی انقلاب اسلامی چه مقدار از آن شعارها را تحقق ‌یافته و چه مقدار را تحقق ‌نیافته می‌دانید؟ ...... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/arman-haye-enghelab-eslami-57/ #آرمان_های_انقلاب_اسلامی #آیت_الله_سید_محمد_علی_ایازی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ یک جامعه وقتی دینی است که در آن عدالت باشد. جامعه‌ای که دچار فقر، فساد، ویژه خواری و غیره است دینی نیست. 🎙 آیت الله سید محمدعلی ایازی 🟢 نکات برگزیده مطلب پیامبر اهل عفو است و جالب اینکه قرآن نمی‌فرماید وقتی‌که از تو ای پیامبر درخواست عفو کردند آن‌ها را ببخش، بلکه می‌فرماید «فاعف عنهم»؛ کسی که به سیره پیامبر اهمیت می‌دهد باید اهل عفو باش. جامعه فقیر با عدالت و دین‌داری نسبتی ندارد. پس یک جامعه دینی وقتی دینی است که در آن عدالت باشد. جامعه‌ای که دچار فقر، فساد، ویژه خواری و غیره است دینی نیست. 🔸 عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، دستیابی به «عدالت اجتماعی» و ساختن جامعه «احسان محور» را از مهم‌ترین رسالت‌های پیامبر گرامی اسلام دانست و تصریح کرد: هیچ جامعه‌ای بدون قانون‌گذاری، آزادی بیان، ترویج علم و اقتصاد سالم به عدالت نمی‌رسد. 🔸 این پژوهشگر دینی، هم‌زمان با سالروز مبعث پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله گفت: در قرآن کریم آمده است: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ»؛ این آیه به پیامبر گرامی اسلام اختصاص ندارد، بلکه قرآن می‌فرماید همه پیامبران برای ایجاد قسط مبعوث شده‌اند. فلسفه بعثت همه انبیاء تحقق «عدالت اجتماعی» دانسته شده است. این عدالت اجتماعی نیز موضوعی نیست پیامبر آن را به ارمغان بیاورد. پیامبران الهی زمینه تحقق عدالت اجتماعی را فراهم می‌کنند و این مردم و جامعه هستند که آن را محقق می‌نمایند. درهرصورت عدالت مهم‌ترین مسئله و وظیفه پیامبران و همچنین پیامبر گرامی اسلام است. 🔸 آقای ایازی درباره زمینه‌های ایجاد تحقق عدالت اجتماعی ادامه داد: برخی از این زمینه‌ها در همین آیه شریفه مطرح‌شده است. یکی از آن‌ها کتاب قانون است و لذا قرآن می‌فرماید «و انزلنا معهم الکتاب»؛ در جامعه باید پایبندی به قانون باشد. جامعه عدالت محور، جامعه‌ای است که در آن قانون حاکم است و نه اراده فردی. باید توجه داشت که امروزه بسیاری از نظام‌های استبدادی نیز قانون تدوین کرده و با چماق قانون مردم را از حقوق خود محروم می‌سازند. قانون زمانی مشروعیت دارد، که پذیرش عمومی داشته باشد و حقوق اجتماعی را محدود نکند. 🔸 وی از «آزادی» به‌عنوان دومین زمینه تحقق عدالت اجتماعی نام برد و تصریح کرد: آزادی نقش مهم و بنیادین در تحقق عدالت دارد. جامعه عدالت‌گستر، جامعه‌ای است که در آن افراد بتوانند بدون لکنت زبان سخن خود را مطرح کنند. این معنا و مضمون بارها در کلام شخص رسول گرامی اسلام و همچنین در کلام امیرالمؤمنین علیهم‌السلام منعکس‌شده است. 🔸 این پژوهشگر دینی در پاسخ به این پرسش که احکام ارتداد و سب النبی چگونه با آزادی قابل‌جمع شدن است توضیح داد: مسئله ارتدادی که در قرآن مطرح است، مسئله برگشتن از عقیده نیست. ارتداد نسبت به معارضان مطرح شد. آن‌ها از صرفاً عقیده خود برنمی‌گشتند؛ بلکه با دشمن همکاری کرده و به آن‌ها ملحق می‌شدند. قرآن صراحتاً می‌فرماید که «لا اکراه فی الدین». این نشان‌دهنده آزادی اندیشه در سراسر دین است. دودسته از اقدامات پیامبر نیز نشان‌دهنده احترام ایشان آزادی است؛ در مدینه با دگراندیشانی که دست به اسلحه نمی‌شدند کاری نداشتند. در همان جامعه پیامبر با منتقدان خودکاری نداشتند. ایستادن در مقابل کسی که دست به اسلحه می‌شود، در همه نظام‌های سیاسی وجود دارد. 🔺 در جامعه فقیر نمی‌توان عدالت را جستجو کرد 🔸 آقای ایازی ادامه داد: زمینه سوم تحقق عدالت اجتماعی «بینات» است. بینات همان مبارزه با جهل و ارتقاء سطح عقلانیت در جامعه است. جامعه‌ای می‌تواند در مسیر فلسفه بعثت گام بردارد که از سیستم آموزش‌وپرورش مترقی برخوردار باشد. جامعه‌ای عدالت محور است که در آن احترام عالمان، دانشمندان و اندیشمندان حفظ شود. وقتی‌که در جامعه مراکز علمی توسعه‌یافته و نسبت به علم اهتمام وجود داشته باشد، اندیشمندان و دانشمندان محترم شمرده می‌شوند سره از ناسره جدا گشته و افراد فرومایه به رده‌های عالی دست پیدا نمی‌کنند. جامعه وقتی در مسیر توسعه قرار می‌گیرد که مراکز علمی در آن گسترش یابد و هم عالمان جذب این مراکز شوند. این‌گونه است که علم رواج یافته و جامعه در مسیر عدالت قرار می‌گیرد. در جامعه‌ای که زمینه‌های تولید علم، آگاهی و دانش محدود می‌شود نمی‌توان انتظار تحقق عدالت را داشت. 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/jamee-dini-edalat/ #جامعه #عدالت #دین #فساد #فقر #آیت_الله_سید_محمد_علی_ایازی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ رزومه علمی آیت الله سید محمد علی ایازی ✂️ برش هایی از متن: 🔸 سید محمدعلی ایازی (متولد ۱۳۳۳ خورشیدی) قرآن پژوه معاصر، مجتهد شیعه[۱] و استادیار بازنشسته دانشکدهٔ حقوق، الهیات و علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران است.[۲] در سال ۱۳۷۷ در ششمین دوره خادمان نشر قرآن کریم، به دلیل تلاش در گسترش پژوهش‌های قرآنی و تألیفات بسیار در حوزهٔ قرآن‌پژوهی وی به نام خادم قرآن برگزیده شد و مورد تقدیر قرار گرفت.[۳] وی عضو شورای مرکزی مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم است. 🔸 ایشان یکی از قرآن‌پژوهان معاصر است که تحصیلات حوزوی خود را از سال 1347 از حوزه علمیه مشهد آغاز کرد. پس از گذراندن دوره ادبیات و مقداری از سطح به حوزه علمیه قم وارد شد و از استادان سطح آقایان: محقق داماد، فاضل، ستوده، صلواتی و سلطانی از درس خارج اصول آیات عظام: وحید خراسانی، آقا موسی زنجانی و فاضل لنکرانی یک دوره را تمام کرد. همچنین از درس فقه آیات عظام: آیت‌الله حسینعلی منتظری و شیخ جواد تبریزی ( به مدّت 15 سال ) و نیز اندکی از درس حاج شیخ مرتضی حائری و اراکی استفاده برد. درس فلسفه را گرچه در آغاز با درس آیت‌الله حسن‌زاده آملی شروع کرد، اما مدت 10 سال در خدمت آیت‌الله جوادی آملی اسفار و تمهید القواعد و شرح فصوص الحکم را تلمذ کرد و نیز از محضر استاد سید جلال‌الدین آشتیانی در فلسفه و عرفان بهره برد. در کنار تحصیلات و از همان سال‌های نخست ورود به حوزه، به درس تحقیق و پژوهش‌های تحقیقی درزمینه قرآن توجه بسیار داشت و مدت 3 سال در درس تفسیر و درس فلسفه جامعه و تاریخ از دیدگاه قرآن شهید مطهری و در کارهای تحقیقاتی با این شهید در سال 55 تا 57 شرکت داشت. او در کنار تحصیل و تحقیق از کارهای فرهنگی و تالیف نیز غافل نبود و به‌ویژه پس از دوره‌های متمادی تحصیل فقه و اصول و فلسفه، بیشتر وقت خود را به تحقیقات قرآنی اختصاص داده است و در این زمینه افزون بر مقالات گوناگون در مجلات و همایش‌ها، کتاب‌های بسیاری را به‌ویژه در حوزه فقه و تفسیر تألیف کرده و اجازه اجتهاد از بزرگانی مانند آیت‌الله‌العظمی منتظری و اردبیلی و .. در بیش از 25 سال پیش‌گرفته است. او در چنین دوره کتاب بین‌المللی جمهوری اسلامی و کتاب دین و حوزه دین برنده کتاب سال شده است و. در این زمینه دهها رساله و پایاننامه با راهنمائی، مشاوره و داوری ایشان در دانشگاههای مختلف به انجام رسیده و دفاع شده است. 🔺 جهت مطالعه این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/rezome-elmi-ayatollah-ayazi/ #رزومه #آیت_الله_سید_محمد_علی_ایازی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ جایگاه قرآن در فقه اجتماعی 🎙 آیت الله سید محمد علی ایازی ✂️ برش هایی از متن: بسم‌الله الرحمن الرحیم 🔸 بحثی که اعلام شده جایگاه قرآن در فقه اجتماعی است. من فقط از منظر این جلسه دربارة خود جایگاه قرآن صحبت می‌کنم شاید اگر فرصتی بشود راجع به فقه اجتماعی یک جای مستقلی دارد که نیازمند تبیین مفهومی و تفهمی است که آن را چون فرصت نیست به‌وقت دیگری موکول می‌کنم. دربارة جایگاه قرآن ابتدائاً این نکته را عرض کنم که وقتی ما صحبت از جایگاه قرآن می‌کنیم تبیین نوعی نگرش تأثیرگذار در استنباط در فقه را مدنظر قرار داده‌ایم و از دو جهت قابل‌توجه است 1. از التزام به اصالت و منبعیت این کتاب هست؛ یعنی اصالت منبعیت این کتاب در استنباط است طبعاً وقتی که داریم اصالت صحبت می‌کنیم منظورمان این است که قرآن تبعی نیست جزئی است ترکیب هم نیست این سه تا مسئله رقبایی دارد؛ یعنی این‌که ما داریم صحبت می‌کنیم دربارة منبعیت؛ سه تا جریان را مورد هدف قرار داده‌ایم 1. کسانی که قائل به عدم حجیت ظواهر قرآن هستند؛ مانند اخباریون 2.کسانی که قائل‌اند قرآن حجیت مستقل ندارد حجیت جمعی دارد به‌صراحت آقای میرزا مهدی اصفهانی در این مجموعة رسائلی که نوشته است و به‌عنوان رسائل قرآن شناخت منتشر شده می‌گوید قرآن حجیت جمعی دارد؛ یعنی خودش مستقلا حجت نیست پس گروه اول اخباریون هستند دوم این گروهی هستند که به‌عنوان مکتب تفکیک نام‌بردار شده‌اند و سوم کسانی که قرآن را با حدیث در یک عرض قرار می‌دهند می‌گویند قرآن و حدیث یعنی گویی این‌ها رابطة عرضی دارند نه رابطة طولی منظور ما از قرآن وقتی که اینجا صحبت می‌کنیم؛ یعنی این‌که آن خودش بالاست منابع دیگر در طول قرآن هستند نه این‌که در عرض قرآن باشند. پس معلوم باشد که ما داریم وقتی دربارة جایگاه قرآن صحبت می‌کنیم رقبای این نظریه این سه گروه هستند البته در دورة معاصر یعنی در این صدسال اخیر یک جریان دیگری هم به وجود آمده که می‌شود آن را جریان چهارم شمرد که آن هم باز ما می‌خواهیم بگوییم آن نظریه را نداریم. آن نظریه یک جریانی است که در این صدسال اخیر شکل گرفت و نامبردار به قرانیون شده‌اند آن قرانیون کسانی بودند که عمدتاً معتقد به نفی حدیث بوده‌اند این نظریه‌ای که ما داریم بحث می‌کنیم یک حرفی هم نسبت به قرانیون هم دارد؛ یعنی ما جزء قرانیون خودمان را نمی‌شناسیم عموم کسانی که در حوزة فقه اجتماعی سخن گفته‌اند معتقد به حدیث هستند و استفاده از حدیث را می‌کنند اما نمی‌گویند که حدیث در عرض قرآن کریم است و یک ظاهراً سوءتفاهمی ایجاد شده است مسئلة حدیث ثقلین؛ تصور شده است؛ چون حدیث ثقلین می‌گوید ما إن تمسکتم بهما یعنی این دو تا با یکدیگر در عرض هم هستند درحالی‌که بحث تمسک با عرض و طول هیچ‌چیزی ندارد که بیاید تفسیر کنیم منظور از تمسک یعنی این‌که حدیث در عرض قرآن کریم است. چرا؟ چون به‌خاطر این‌که به لحاظ جایگاه اصلاً نمی‌توانند این‌ها حدیث در عرض قرآن قرار بگیرد. چرا نمی‌تواند در عرض قرار بگیرد برای این نکتة اساسی و مهم که ما امروز با سنت طرف نیستیم که در حدیث ثقلین آمده است یا اهل بیتی یا سنتی که در نقل‌های مختلف آمده هر کدامش چه سنتی باشد چه اهل بیتی باشد یا تعبیر دیگری به عترتی که آمده در این حدیث متواتر ما امروز اصلاً چیزی به نام سنت نداریم ما چیزی به نام حکایت از سنت داریم محکی از سنت داریم ما سنت نداریم ما حکایت از سنت داریم و چون بحث حکایت از سنت از نظر جایگاه در مرتبه خود قرآن است که قطعی‌الصدور است نیست پس بنابراین رتبه‌اش در مرتبة بعد از قرآن انجام می‌گیرد. 🔸 پس روشن شد که مسئله و موضوع ما این است که وقتی داریم صحبت از جایگاه قرآن می‌کنیم با چهار گروه دیگر رقیب در نظریه هستیم 1. قر آنیونی که منکر حدیث هستند جریان اخباریون هستند که حجیت ظواهر قرآن را آن‌هایی که به هر اندازه که هستند منکر هستند سوم جریانی که معتقد به این است که قرآن خودش حجیت مستقلی ندارد حجیت جمعی دارد مثل آقای میرزا مهدی اصفهانی این‌ها هم و جریان چهارم کسانی که حدیث یا به عبارت دیگری که یک نوع مغالطة رخ‌داده است سنت را در عرض قرآن گرفته‌اند این هم نیست پس ما وقتی صحبت از جایگاه می‌کنیم با این چهار جریان مواجه هستیم ...... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/jaygah-quran-dar-feghh-ejtemaii/ #فقه #قرآن #آیت_الله_سید_محمد_علی_ایازی 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa