✅ مسیر دشوار التیام 🎙 استاد مسعود رضوی ✂️ برش هایی از متن: خلد گر به پا خاری، آسان برآرم چه سازم به خاری که در دل نشید (طبیب اصفهانی) 🔺 دریچه‌های اطلاع ما از وقایع بیشتر شده و نسبت به نیم قرن پیش، چنان فراخ و متنوع است که قیاس آن ممکن نیست. اما مسائلی وجود دارند که همانند و همسان برجای مانده‌اند و گویی دور و تسلسلی تاریخی ما را در حصار خود و تاریخمان گرفتار کرده است. روزگارمان دیگر شده و ما هنوز در آمد و شد میان گسل‌های هویتی گرفتاریم. وقایعی در گوشه و کنار روی می‌دهد و با درد و دریغ چیزهایی می‌بینیم که باورش برایم دشوار است. این پرسش به ذهنم می‌آید که شور فرهنگ و اخلاق و میهن دوستی و آیین‌های ما کجاست؟ چرا ایرانیت و اسلامیت که شاکله توازنی هزار و چندصد ساله را در زندگی و فرهنگ و تاریخ ایرانیان قوام داده و دوام بخشیده بود، اینک چابکی و انگیزه لازم را برای ایجاد یگانگی ما نمی‌تواند فراهم آورد؟ 🔺 گویی جان و روحمان خسته است و توش و توان از فکر و فرهنگ و باور گرفته شده است. زخمی بر جان ما نشسته که انکارش فایده ندارد؛ نه برای زمامداران و نه برای مردمانی که از هر قوم و تبار، یا دین و مذهب، و با هر زبان و سننی در کنار هم زیسته و هزاره‌ها را به خاطره‌ای از پیوند بدل ساخته اند. حزین لاهیجی که در غربت زیسته و سپس مقارن آشوب‌های درون ایران و حملة محمود و اشرف افغان به ایران خون گریسته بود، اما ناامید و مهجور نماند. همو سروده است: بهشت برین است ایران زمین بهشتش سلیمان وشان را نگین بهشت برین باد جان را وطن مبادا نگین در کف اهرمن! 🔺 و این ویژگی او تنها نبود. حکیم فردوسی؛ استاد داد و خرد و اخلاق و پدر زبان پارسی و تمامی خردمندان ما چنین بوده و اندیشید‌ه‌اند و ما اینگونه دوام آورده و پایدار مانده ایم. هزارسال پس از فردوسی ادیب الممالک فراهانی از همین توازن و لزوم توجه و تربیت بر اساس آن سخن می‌گوید و بسیار اندیشیده و نکته سنجانه می‌سراید: این وطنِ ما، منار و نورِ الاهی است هم زِ «نُبی» خواندمی، هم از «زَند» 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/masir-doshvar-eltiyam/ #التیام #وطن #مسعود_رضوی 🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa