#یادداشت ✍️#فیلم_علف_زار را دیدم. موضوعش هتک حرمت و تجاوز به عنفه. خیلی فیلم مخربیست متاسفانه. در مورد اینکه اصلا پرداختن به این مسائل (تجاوز و مسائل ...) درسته یا نه اختلاف هست و عده ای می گویند پرداختن به این مسائل و حتی استفاده زیاد از کلماتی مثل (انحراف جنسی و ...) در جامعه باعث قبح شکنی این مسائل می شود و البته این نگاه خیلی بنظرم قوت دارد. هر مساله ای چنین است. هر چیز بدی اگر بیشتر اتفاق افتد بیشتر عادی می شود و بعض احادیث را شاید بتوان به این زمینه حمل کرد که مراقب محیطتان باشید. گذشته از این نکته قهرمان فیلم فردیست که می خواهد اعاده حق کند و... در مقابلش افرادی قرار دارند که بسیار نمادهای مذهبی را دارند. بعد نگاه کردن فیلم خیال می کنید مسئولین ایران چقدر منحرف اند و جاه طلب. حسی به شما دست می دهد که گویا مسئول خوبی در ایران نداریم (البته این نگاه با تکرار شدن چنین فیلم هایی و بد نشان دادن مسئولین به کرات در فیلم ها ایجاد می شود ظاهرا). جالب است در فیلم دو پرونده درباره رابطه نامشروع دنبال می شود که پرونده فرعی در فیلم طوری به تصویر کشیده شده که شما دلتان برای گناهکاران می سوزد (به این معنا می سوزد که گویا حقی دارند چنین کاری کنند) و وقتی نیاز به دادن اجازه برای بچه نامشروعشان به میان می آید شما یک لحظه به خودتان می آیید و می بینید بجای آن قاضی دارید در دلتان می گویید خوب بخاطر این بچه قانون کشور را نادیده بگیر و... نمی دانم این برداشت خودم بود و در کل فیلم بدیست. از اول که وارد فیلم می شوید احساس کردم ایران چقدر جای فلاکت باریست . کلیپی از کیارستمی مانده که در آن می گوید: آدم چه راحت به بی آبرویی عادت می کند. جمله خیلی تاثیر گذاری بود واقعا چه راحت در زندگی به بی آبرویی عادت می کنیم. #فیلم #نقد_فیلم ⏳اندیشگان @andishgan