👥 #گفت_و_گو | علم دینی، علم بومی و علم اسلامی؛ محال اندیشی یا دور اندیشی؟ عنوانی که مشاهده میکنید، اسم کتابی است که در سالهای اخیر از سوی دکتر علی پایا نگاشته شده است. ایشان معتقد است با توجه به ساحت علم که کشف واقع است، سخن گفتن از علم بومی و دینی گزاف است و هرگونه صرف هزینه در راستای دینی کردن علوم (اعم از علوم انسانی و تجربی) هدر دادن آنهاست. در همین راستا گفت و گویی بین ایشان و حجت الاسلام دکتر احمدحسین شریفی صورت گرفته است. دکتر شریفی در این گفت و گو پس از نقد برخی مبانی دکتر پایا و اشاره به برخی اشکالات در کتاب ایشان، به اثبات امکان و بلکه ضرورت #علم_دینی می‌پردازد. این گفت و گو باتوجه به اخلاق مناظره ی بسیار پسندیده ی هر دو استاد بزرگوار کاملا علمی و قابل استفاده است. برای دانلود صوت اینجا کلیک کنید. برخی نکات: ۱. دکتر پایا: علم دینی نداریم ولی تکنولوژی دینی داریم / دکتر شریفی: این تفکیک از نظر ما بیشتر لفظی است بنابراین اختلاف نظر حقیقی با شما نداریم. آنچه شما تکنولوژی دینی معرفی میکنید، ما در ذیل علم دینی تعریف میکنیم. ۲. دکتر شریفی: علم برآمده از مبانی و اهداف دینی (انسان شناسی و هستی شناسی و ... وحیانی)، علم دینی است. / دکتر پایا: این علم نباید منسوب به دین شود، چون برداشت خاص شما از دین است، البته که یک مسلمان باید از منابع وحیانی در راستای ارتقای علوم انسانی کمک بگیرد ولی اسم محصول را نمی توان علم دینی گذاشت. برای دانلود صوت و گوش دادن به تفصیل مطالب اینجا کلیک کنید. #علوم_انسانی_اسلامی 🌀 اندیشگان، تکاپوی اندیشه https://eitaa.com/andishgan