بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالضُّحَىٰ ﴿١﴾ به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی سوگند به ابتدای روز [وقتی که خورشید پرتو افشانی می کند] (۱) وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ ﴿٢﴾ و سوگند به شب آن گاه که آرام گیرد، (۲) مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ ﴿٣﴾ که پروردگارت تو را رها نکرده و مورد خشم و کینه قرار نداده است. (۳) وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَىٰ ﴿٤﴾ و بی تردید آخرت برای تو از دنیا بهتر است، (۴) وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ ﴿٥﴾ و به زودی پروردگارت بخششی به تو خواهد کرد تا خشنود شوی. (۵) أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ ﴿٦﴾ آیا تو را یتیم نیافت، پس پناه داد؟ (۶) وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ ﴿٧﴾ و تو را بدون شریعت نیافت، پس به شریعت هدایت کرد؟ (۷) وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ ﴿٨﴾ و تو را تهیدست نیافت، پس بی نیاز ساخت؟ (۸) فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿٩﴾ و اما [به شکرانه این همه نعمت] یتیم را خوار و رانده مکن (۹) وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿١٠﴾ و تهیدست حاجت خواه را [به بانگ زدن] از خود مران (۱۰) وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿١١﴾ و نعمت های پروردگارت را بازگو کن. (۱۱) دل و دینمان به امید عنایت تو روشن مانده است .... #یا_غایه_رجائی