محتَسب آن مرد را می‌زد بِزُور مَست گفت ای محتسب کم کن تو شُور زانکه  گر نانِ حَرام این جایگاه مستی آوردی و افکندی ز راه، بودیی تو مست‌تر از من بَسی لیک آن مستی نمی‌بیند کسی در جفای من مَرو زین بیش نیز داد بِستان اندکی از خویش نیز #عطار_نیشابوری #منطق_الطیر #ادبیات_عرفانی 🖌به تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی 📚سخن، ۱۳۸۵، ص ۳۷۱ https://eitaa.com/anjoman_adabiyat_uni_of_Qom