ببار ای بارون ببار🌧✨ @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

سلامم را تو پاسخ گوی در بگشای 🆔 @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

#ادبیات_عرفانی و گفت: شما عاشق شده‌اید بر کسی که بر شما عاشق شده است؟ و گفت: آدمی عاشق است بر شقاوتِ خویش. و گفت: ما به ادب محتاج‌تریم از بسیاری علم. و گفت: هر که سایه‌ی نفس از نفسِ خویش برگیرد، عیشِ خلایق در سایه‌ی او بُوَد. #عطار تذکرة الاولیاء؛ ذکر عبدالله منازل 🆔 @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

اگر دوستانی داشتم آن‌ها را با صدای تو فرا می‌خواندم اگر وطنی داشتم تو را بیرقش قرار می‌دادم لیک من غریبم و در عزلت، چون راهبه‌ای. پس به‌ سوی من بشتاب با آتش شکوفنده‌ات بر دوش و زخم‌های بدنم را شفا بخش از ضربه‌های دشنه مرا بخوان تا خاکم امیدوار شود و شن‌هایم ناامید... - بخشی از شعر جدال ذهن، سروده سنیه صالح #ادبیات_ملل @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

دردم از یار است و درمان نیز هم دل فدای او شد و جان نیز هم این که می‌گویند آن خوش‌تر ز حسن یار ما این دارد و آن نیز هم یاد باد آن کو به قصد خون ما عهد را بشکست و پیمان نیز هم دوستان در پرده می‌گویم سخن گفته خواهد شد به دستان نیز هم چون سر آمد دولت شب‌های وصل بگذرد ایام هجران نیز هم هر دو عالم یک فروغ روی اوست گفتمت پیدا و پنهان نیز هم اعتمادی نیست بر کار جهان بلکه بر گردون گردان نیز هم غزل شماره ۳۶۳ از دیوان حافظ - #حافظ #ادبیات_کلاسیک 🆔 @anjoman_adabiyat_uni_of_qom

روزنگار بیست و دوم اسفند‌ماه؛ سالگرد درگذشت حسین گل‌گلاب. حسین گل‌ گلاب اگرچه در زمینه ادب و به خصوص ابداع لغت‌هایی برای فرهنگستان شهرتی در میان اهل فرهنگ و ادبیات به دست آورد اما عمده شهرتش برای سُرودن ترانه معروف «ای‌ایران» بود؛ سرودی که به شکل غیر رسمی به عنوان سرود ملی ایرانیان شناخته شده است. این سرود حاصل همکاری گل‌گلاب و روح‌الله‌خالقی به عنوان آهنگساز و غلامحسین بنان به عنوان خواننده است که بعد از اشغال ایران به وسیله متفقین در ۱۳۲۳ خورشیدی سروده شد. @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

روزنگار ۲۲ اسفندماه؛ زادروز استاد هوشنگ ابتهاج. نگاهت می‌کنم خاموش و خاموشی زبان دارد زبان عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد... @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

به‌نام خداوند جان و خرد 🔥جشن سوری یا چهارشنبه سوری به قلم: فاطمه گل‌قندشتی _کارشناسی زبان و ادبیات فارسی؛ ورودی ۱۴۰۰ جشن «سور» یا آتش، پیشاپیش عید نوروز، یکی از رسوم کهن ایرانیان بوده است ولی بر اساس تحقیقات محققان و مورخان، قرار گرفتن این جشن در شب چهارشنبه آخر سال مربوط به دوران پیش از اسلام نیست ،بلکه مربوط به دوران اسلامی است ،زیرا در دوران پیش از اسلام، ایام هفته وجود نداشته، بلکه ماه به سی روز با نام های متفاوت تقسیم شده است. در خصوص چرایی آتش‌افروزی باید گفت آتش از نظر ایرانیان مظهر پاکی، طراوت، سازندگی، زندگی، سلامت و تندرستی و در نهایت مظهر خداوند بوده‌است. همه ی بیماری‌ها، زشتی‌ها، پلیدی‌ها و آفات در ظلمات و تاریکی هستند. به همین دلیل جایگاه اهریمن در تاریکی است و تیرگی و تاریکی، مظهر اهریمن است. به اعتقاد ایرانیان هرگاه آتش افروخته می‌شود، بیماری، فقر، بدبختی، ناکامی و همه بدی‌ها و زشتی‌ها محو و ناپدید می‌شوند چون از آثار وجودی اهریمن هستند. پس؛ افروختن آتش، باعث راه یافتن روشنی و معرفت به دل و روح است و آثار اهریمنی، نحوست و نامبارکی را از بین می‌برد. مراسم آتش‌افروزی نه تنها در ایران معمول بوده و هست، بلکه در ممالک و مذاهب دیگر نیز، این جشن برگزار و مقدس قلمداد می‌شود. برای مثال در هندوستان نیز مراسم آتش‌افروزی در شب آخر سال، باشکوه و جلال خاصی برگزار می‌شد و حتی هندوان در برگزاری این جشن علاقه بیشتری نسبت به ایرانیان و زرتشتیان نشان می‌دادند. در دوران اسلامی نیز، زمانی که ایرانیان مسلمان با تفکر اعراب مسلمان مبنی بر نحس بودن روز چهارشنبه روبه‌رو شدند، برای از بین بردن نحوست مربوط به چهارشنبه آخر سال، آتش افروزی های مربوط به آخر سال را در آخرین چهارشنبه سال قرار دادند تا نحسی و پلیدی آن را از بین ببرند. از مراسمات رایج در شب چهارشنبه آخر سال (غروب روز سه شنبه) این است که زن و مرد، پیر و جوان، همه و همه در صحن خانه‌ها و در کوچه و معابر، در مناطق کویری و در کنار ساحل، آتش های فراوانی می‌افروزند و همگی از روی آن می پرند و این جمله را در هنگام پرش از روی آتش به زبان می‌آورند: زردی من از تو، سرخی تو از من! از مراسم خاص این روز نیز از پشت بام خانه کوزه کهنه ای را که درون آن آب و چند سکه قرار داشت به کوچه پرتاب می کردند. همچنین اسپند دود کردن و آجیل خوردن، فال گرفتن، فال گوش دادن و قاشق زنی نیز از باورها و مراسم ویژه این روز و شب بود. امروزه مراسمات مربوط به چهارشنبه سوری به کلی فراموش نشده اند و در شهرها و مناطق مختلف ایران به اشکال مختلف برگزار می شود. 🟠منابع : 1_ دشتی، رضا (1386) جشن های ملی ایرانیان، چاپ اول،تهران : پازینه. 2_ رضی، هاشم (1380) پژوهشی در گاه‌شماری و جشن‌های ایران باستان، چاپ دوم، تهران : بهجت. #سه‌شنبه‌ها #ادبیات_اسطوره‌ای #ادبیات_باستانی

«از زخم‌های بزرگ خط‌های کوچکی باقی می‌ماند و از چشم‌های تو... چه بگویم؟» #بکتاش_آبتین @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

زندگی برای آدم بی‌فکر همیشه راحت است. خورد و خواب است. و رفتار بهایم. اما وقتی پای فکر به میان آمد، توی بهشت هم که باشی آسوده نیستی. مگر چرا آدم ابوالبشر از بهشت گریخت؟ برای این که عقل به کله‌اش آمد و چون و چراش شروع شد. خیال می‌کنید بار امانتی که کوه از تحملش گریخت و آدم قبولش کرد چه بود؟ آدم زندگی چهارپایی را توی بهشت گذاشت و رفت به دنیای پر از چون و چرای عقل و وظیفه، به دنیای پر از هول و هراس بشریت. 📕نون والقلم #جلال_آل_احمد #ادبیات_داستانی @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

روزنگار ۲۵ اسفندماه؛ زادروز بانو پروین اعتصامی بی‌تو اشک و غم و حسرت مهمان منند قدمی رنجه کن از مهر، به مهمانی من @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

روزنگار ۲۵ اسفند‌ماه؛ زادروز هوشنگ گلشیری بخشیده‌ام شماهم اگر بخواهید می‌توانید ببخشید؛ آدم زمین نیست که بتواند بار همه این تلخی‌ها را به دوش بکشد. -نیمه‌ی تاریک ماه @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

🔹بانوی ادب ایران 🔷کودکی با مشاهیر 🔹قلمی از جنس مردم 🔹جاودانگی در جوانی _در مقالک پروین اعتصامی_ با قلم سرکار خانم #سارا_قمی_زاده 🆔@anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

#ادبیات_عرفانی «توبه مجنون از عشق» بُرد مجنون را سوی کعبه پدر تا دعا گوید شفا یابد مگر چون رسید آن جایگه مجنون ز راه گفت اینجا کن دعا این جایگاه گو خداوندا مرا بی‌درد کن عشق لیلی بر دل من سرد کن تو دعا کن تا پدر آمین کند بو که حق این مهربانی کین کند دست برداشت آن زمان مجنون مست گفت يارب عشق لیلی زانچه هست می توانی کرد و صدچندان کنی هر زمانم بیش سرگردان کنی درد عشق او چو افزون گرددت هرچه داری تا به دل خون گرددت چون همه عالم شود همرنگ خون زان همه خون یک دلت آید برون آن دل آنگه در حضور افتد مدام شادی دل تا ابد گرده تمام #عطار مصیبت نامه، صفحه ۳۶۷. 🆔https://eitaa.com/anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

روزنگار ۲۷ اسفندماه؛ زادروز دکتر عبدالحسین زرین‌کوب عبدالحسین زرّین‌کوب، ادیب، مورخ و نویسندۀ معاصر و استاد دانشگاه تهران، در روزهای پایانی اسفند ۱۳۰۱ش. در بروجرد زاده شد. گاه، تاریخ تولد او را ۲۷ اسفند این سال نوشته‌اند اما دراین‌باره سند دقیقی وجود ندارد و به قول خود او، «هر سال، یک دو روز از نوروز پیرتر بود». زرّین‌کوب در زادگاهش به مدرسه رفت و تحصیل خود را تا پایان سال پنجم متوسطه در «رشتۀ علمی» در بروجرد ادامه داد. به سبب تعطیل شدن کلاس ششم متوسطه در تنها دبیرستان شهر، برای ادامۀ تحصیل، به تهران رفت، اما «رشتۀ ادبی» را برگزید و در ۱۳۱۹ش، تحصیلات متوسطه را به پایان برد و در میان دانش‌آموزان رشتۀ ادبی سراسر کشور رتبۀ دوم را به دست آورد. @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

روزنگار ۲۷ اسفندماه؛ زادروز استاد مهدی آذریزدی او سال‌ها در زمینه‌ی ادبیات کودک و نوجوان فعالیت کرده است. او به پاس فعالیت‌های بی‌شمارش در این حوزه لقب «پدر ادبیات کودک و نوجوان ایران» را از آن خود کرده است. آثار مهدی آذر یزدی به نظم و نثر افزون بر ۳۰ اثر می‌رسد که شامل قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب، قصه‌های کلیله و دمنه، قصه‌های مرزبان‌نامه، سندبادنامه و قابوس‌نامه، قصه‌های مثنوی مولوی، قصه‌های قرآن، قصه.های شیخ عطار، قصه‌های گلستان و ملستان و قصه های چهارده معصوم و... است. @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

روزنگار ۲۹ اسفندماه؛ زادروز استاد پرویز ناتل خانلری پرویز ناتل خانلری شاعر، محقق، مدرس، زبان‌شناس، سیاست‌مدار و بنیان‌گذار فرهنگستان ادب و هنر ایران می‌باشد. 《من فارسی را عزیز می‌دارم و به خود می‌بالم که این زبان من و کسان من است. زبانی که شیرینی آن را دشمن و دوست و خویش و بیگانه چشیده‌اند، زبانی که سعدی بدان غزل سروده است و در دورترین نقطهٔ آسیا، قرن‌ها پیش از این مطربان چینی غزلش را به گوش جهان‌گردان اندلس خوانده‌اند. نزد من وطن آن نیست که شما می‌پندارید. این چهار خط فرضی که دور ایران کشیده‌اند وطن مرا محدود نمی‌کند. هر جا که فرهنگ ایرانی هست وطن من است؛ زیرا در آنجاست که روح من و ذوق من آشنا می‌یابد و به گمان من وطن آنجاست که آشنایی هست》. @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

به‌نام خداوند جان و خرد 💐 ارتباط تاریخی و اسطوره‌ای جمشید شاه با عید باستانی نوروز. 🖋️ به قلم: فاطمه گل‌قندشتی _دانشجوی کارشناسی زبان و ادبیات پارسی _ورودی ۱۴۰۰ جشن‌ها ویژگی مشترک تمامی فرهنگ ها هستند. برپایی جشن ها در اصل به منظور برپایی مراسم نیایش و سپاس به مناسبت یک پیروزی یا واقعه اجتماعی یا یک معجزه آسمانی است که برای اجتماع منافعی دارد. نوروز جشن ملی و آیین کهنی است که در گذرگاه هزاره ها و در دوران مختلف این سرزمین برترین نمادهای انسانی و فرهنگی را در خویش گنجانده و آنچنان در ناخودآگاه فرهنگی این سرزمین ریشه دوانده که هیچ برشی از تاریخ ایران، توان انحصار آن را ندارد. نوروز بزرگترین جشن ملی ایرانیان از روزگار کهن تا به امروز است که از آن بعنوان جشن رستاخیز طبیعت و تجدید زندگی نیز یاد می‌شود. در اوستا از نوروز به وضوح یاد نشده است، حتی در دوران هخامنشیان و اشکانیان سند مکتوبی دربارۀ این جشن در دست نیست، هرچند که به یقین برگزار می‌شده است. مهمترین انگیزه و علت این جشن بر آن پایه استوار است که آغاز سال و آغاز بهار است، اما از آنجایی که این جشن بیش از اندازه برای ایرانیان ارزش داشته است، بسیاری از رویدادهای جالب توجه تاریخی و داستانی را به آن نسبت داده‌اند. مهمترین روایت تاریخی در پیدایش نوروز، نسبت دادن آن به جمشیدشاه است. در اسطوره های ايرانی پيشازرتشتی و در تاريخ حماسی و ادبيات ايران، پايه گذاری نوروز به جمشيد شاه اسطوره‌ای نسبت داده شده و همچنین فردوسی، منوچهری، عنصری، بیرونی و.... این جشن را به پادشاهی جمشید نسبت داده‌اند. به تعبیر استاد فقید، مهرداد بهار، «جمشید محبوب‌ترین چهرهٔ پیش از اسلام است. اما فریدون و نه هیچ کس دیگر از پادشاهان، محبوبیت جمشید را نداشتند. خیلی چیزها را به جمشید نسبت داده‌اند. مثلاً در وندیداد آمده که بزرگ شدن جهان به خاطر جمشید بود. جمشید حتی ادعای خدایی می‌کند و به همین سبب، بخشی از فرّه‌اش به (میتره) می‌رسد. در دورهٔ او نه مرگ بود، نه پیری و نه درد. دورهٔ بسیار زیبایی بود و خاطرهٔ خوشی بر اذهان مردم از آن زمان بازمانده بود. حتی چینی‌ها هم جمشید را به نحوی ستایش می‌کنند.» جمشید پس از پیروزی بر دیوان و برقرار ساختن نظام زندگی و عدل و داد، سر سال نو، یعنی روز هرمزد از فروردین، به تخت نشست و آن را «روز نو» نامید و مردم به شادی و جشن پرداختند. پيوند جمشید و خورشيد كه در اسطوره‌های ايرانی مظهر عدل، داد، پيمان و اعتدال است، نشاندهنده معنای نوروز يعنی اعتدال خورشيدی و باززایی زمين پس از سرمای زمستان و بركت‌بخشی می‌باشد و درواقع جمشیدشاه اعتدال بهاری و بارآوری طبیعی را بـا آیین «داد» همراه كرد. ایرانیان از ۲۶ اسفند تا ششم فروردین را جشن می‌گرفتند. از ۲۶ اسفند تا ۳۰ اسفند، پنجۀ کوچک است. به عقیدۀ ایرانیان باستان، پنج روز پایانی سال به آفرینش جهان و پدیده‌های آن اختصاص دارد، خداوند افلاک را به گردش درآورد، ستارگان را گردانید و آفتاب را آفرید و عالم سفلی را خلق کرد. در باور کهن، فروهر و روان درگذشتگان در این ایام به زمین و نزد خانوادۀ خود بازمی‌گردد، بنابراین مردم بر روی پشت‌بام‌ها آتش می‌افروختند تا راهنمای روان درگذشتگانشان باشد. ۵ روز اول فروردین پنجۀ بزرگ است. روز ششم فروردین، نوروز بزرگ یا نوروز العظیم است که بنا بر عقاید و باورهای کهن، بسیاری از رویدادهای مهم در این روز اتفاق افتاده است: زادروز کیومرث و زرتشت، بر تخت نشستن کیخسرو و تعیین سرنوشت انسان‌ها. شاهان و بزرگان در پنج روز نخست فروردین به رسیدگی و دیدار و بارعام طبقات گوناگون مردم سرگرم بودند و ششم فروردین را خلوت می‌کردند و به خود و خاصان خود اختصاص می‌دادند. نوروز این آیین کهن و دربردارنده مضامین زندگی‌ساز و مقدس انسانی، كه در فلات ايران، سومر و بسياری از ملل تابعه بعدی امپراطوری هخامنشی رواج داشته و در اسطوره‌های ايرانی صورتی ديگر يافته و رنگ و بوی ايرانی و ملی در قالب اسطوره سياوش (شاهزاده شهيد) و كيخسرو كه اسطوره صلح، نظم، داد و پايان‌دهنده آشـفتگی دوران كاووس در ايران است به خود گرفته و از اين طريق توانسته پيوند خـود را با آيين‌های بركت‌آوری و نظم و اعتدال در غرب ايران حفظ كند. 💐هرروزتان نوروز، نوروزتان پیروز. 🟢منابع: ۱ _بهار، مهرداد (۱۳۷۷) از اسطوره تا تاریخ، تهران:چشمه. ۲_گوهری ، مهشيد (مدرس و پژوهشگر پست دکترا دانشگاه فردوسی مشهد) مقالک جمشید و نوروز، کانال اساطیر و حماسه های جهان، تاریخ بازدید از کانال : ۲۹ اسفند ۱۴۰۲. ۳_صالحی امیری،سید رضا و صمیمی، نیلوفر، آيين‌های نوروزی و همبستگی ملی، فرهنگ مردم ایران، زمستان ۱۳۸۶، شماره۱۱. #سه‌شنبه‌ها #ادبیات_اسطوره‌ای #ادبیات_باستانی

💠چهارمین شماره از نشریه دچارنامه نامه‌ای به کسانی که دچارِ ادبیات‌اند. ❄️زمستان ۱۴۰۲ 🔻صاحب امتیاز: انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم مدیر مسئول: حانیه یوسفی سردبیر: یگانه ونارچی 🔹در این شماره می‌خوانیم: ▫️سخن سردبیر ▪️روزنگار ▫️حسرت‌کش روز نیامدگان ▪️شاعری که خود را در شعر آتش زد ▫️ناقوس قرن ▪️هم‌مسیر: نجمه زارع ▫️کتابشناسی اشعار زنان ▪️پیشکش: معرفی و نقد فیلم ▫️پیشکش: معرفی و نقد کتاب ▪️پیشکش: معرفی موسیقی ▫️رهاورد ادب پی‌نوشت: از مخاطبین و همراهان گرانقدر نشریه دچارنامه و همچنین انجمن، بابت تاخیر به عمل آمده در انتشار فصلنامه شماره ۴ پوزش می‌خواهیم.🌱 🔸روابط عمومی انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم @anjoman_adabiyat_uni_of_Qom

خودم تنها تنها دلم، چو شام بی‌فردا دلم چو کشتی بی‌ناخدا به سینه دریا دلم @anjoman_adabiyat_uni_of_qom

💠انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم برگزار می‌نماید: 🔹فراخوان ارسال شعر با تضمین از عطار نیشابوری: آتش عشق تو در جان خوشتر است جان ز عشقت آتش‌افشان خوشتر است هر که خورد از جام عشقت قطره‌ای تا قیامت مست و حیران خوشتر است #ویژه_خواهران 🔻شعر برتر در تاریخ ۲۵فروردین‌ ۱۴۰۳ (بزرگداشت عطار نیشابوری)، اعلام خواهد شد. 🎁همراه با اعطای جایزه 📎مهلت ارسال آثار: چهارشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ پل‌ ارتباطی جهت ارسال آثار از طریق پیام‌رسان ایتا: 🆔 @Anjoman_admin1 🔸انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم @anjoman_adabiyat_uni_of_qom

💠انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم برگزار می‌نماید: 🔸بزرگداشت عطار نیشابوری🔸 با حضور استاد فرهیخته دکتر پورنامداریان #ویژه_خواهران 🗓زمان برگزاری: شنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ 🕰ساعت ۱۰ 📍مکان برگزاری: دانشگاه قم، سالن اندیشه جهت شرکت در برنامه، از طریق لینک زیر ثبت‌نام فرمایید. 🔻https://formafzar.com/form/c9g71 ▪️پشتیبانی: @Anjoman_admin1 🔹انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه قم 🆔 @anjoman_adabiyat_uni_of_qom

این جلسه در حال برگزاری است.