⛔️ عرفان اوشو مروّج بی بندوباری جنسی ♦️ عرفان اوشو ازجمله مکاتب عرفانی لذت‌گرا و لذت‌جوست که انسان را به بهره‌وری از دنیا و لذات جسمانی، مانند لذت جنسی، رقص و پای‌کوبی، سرور و شادی و… دعوت کرده، و لذت‌جویی را پُلی برای رسیدن به رشد و کمال می‌داند.[1] 🔷 بنابراین در نظر اوشو اگر انسان، هوس‌هایش را کنترل کند، کار او به‌ منزله ایستادن در برابر کمال محسوب خواهد شد. 🔶 اوشو می‌گوید: «نسبت به لذات جسمانی، حساس باشید؛ هستی در دست‌رستان است و تمام اسرار، بسیار به شما نزدیک‌اند، زیرا این تنها راه شناخت پدیده‌های اسرارآمیز است. پذیرای لذت جسمانی بودن، نشان‌گر آن است درهایتان به روی هستی، باز است و آماده‌اید که با تپش‌های آن، هماهنگ شوید. 🔷 اگر پرنده‌ای آواز بخواند، انسانی که قابلیت پذیرش لذات جسمانی را داشته باشد، خود را احساس می‌کند که آواز، از عمیق‌ترین مرکز هستی‌اش، به بیرون، انعکاس می‌یابد… 🔶 رشد واقعی، این است که باز، پذیرا و اینکه نسبت به هر چیز، تأثیرپذیر باشید؛ ولی درعین حال، تحت تأثیر چیزی قرار نگیرید. می‌توانید در میان لذات جسمانی باشید، ولی بخشی از آن‌ها نباشید.»[2] ♦️ ازنظر اشو انسان با ارضای نیازهای خود و لذت بردن از آن‌ها است که به کمال، راه می‌یابد. او می‌گوید: «لذت‌جویی، پُلی برای رشد و کمال است.»[3]

♦️ حرف اوشو این است که؛ بخور، بنوش، شادباش، ولی این، تمام‌کار نیست. 🔷 وقتی‌که به‌اندازه کافی، خوردی و نوشیدی و شادبودی، آن‌وقت، چیزی والاتر در انتظار توست و تنها در این زمان است که چیزی بیشتر و والاتر، ممکن خواهد بود. 🔶 «وقتی‌که بخش زمینی، راضی و ارضا شد، آنگاه آسمان، تو را می‌خواند. ناشناخته‌ها تو را می‌خوانند…». [4] «و خوش باش! لذایذ را دریاب! خداوند شیء نیست، موضِع است، موضع جشن و سرور، غُصه را دور بریز. او به تو خیلی نزدیک است؛ به پای‌کوبی برخیز، این چهره ماتم‌زده را کنار بگذار.» [5] 🔷 اوشو خود را لذت پرست و افکار و نظرات خود را لذت‌گرایی می‌داند: «من، لذت پرستم و تا آنجا که می‌دانم، همه آن‌هایی که شناخت پیداکرده‌اند، هر چه هم بگویند، همواره لذت پرست بوده‌اند. بودا، عیسی مسیح (علیه‌السلام) کریشنا… هم لذت پرست‌اند. خداوند، غایت لذت پرستی است. او اوج شادمانگی است.»[6] 🔶 بنابراین می‌توان گفت: «عرفان اوشو عرفانی کاملاً لذت‌گراست که انسان را به بهره‌وری افراطی از لذت‌های دنیوی سفارش می‌کند و بر اساس آن، رقص، پای‌کوبی، شادی، سرور، خنده‌های مستانه، تخلیه هیجانات، بدون رعایت هیچ قانونی، ماهیت و چیستی کمال انسان شمرده می‌شود . 🔷 اگر انسان با این امیال و خوش‌گذرانی‌ها به مبارزه برخیزد، سدی بلند در برابر کمال خود، کشیده و به خود و انسانیت، خیانت کرده است و ارضای لذت‌های آنی و لحظه‌ای است که انسان را بالا می‌برد و آنگاه، چیزی والاتر را انتظار می‌کشد.»[7] 🔶 در کلام اوشو یک ناسازگاری درونی و همچنین یک نوع ناسازگاری بیرونی مشاهده می‌شود. ناسازگاری درونی را می‌توان این‌گونه بیان کرد؛ 🔷 اولاً: تعدیل غرایز و رعایت تعادل در رفتار، تنها راه رسیدن به کمال است. چون دنیا و تمام نعمت‌های آن اگرچه برای آسایش انسان آفریده شده، ولی غرق شدن زیاد در آن مانع کمال است، و فرورفتن در لذت‌های آنی و زودگذر مانند: 🔶 شادی، رقص، پای‌کوبی و خنده‌های مستانه، انسان را به لبه پرتگاه و سقوط نزدیک خواهد کرد درحالی که اوشو در تمامی سخنان خود همه را دعوت به لذت پرستی و دنیاگرایی افراطی می‌کند. 🔷 ثانیاً: غرق شدن در رفاه و سکس، مساوی است با احساس پوچی: اوشو در سخنان خود رفتار غربی‌ها را نقد کرده، و می‌گوید: «علت خودکشی‌های فراوان در غرب، غرق شدن غربی‌ها در آسایش است؛ زیرا همه‌چیز دارند ولی بازهم در اعماق وجود خود احساس تُهی بودن و پوچی می‌کنند. 🔶 اوشو در حالی به نقد غربی‌ها می‌پردازد که بی‌خبر از آنکه عرفان او انسان را سریع‌تر از همه‌چیز به‌سوی پوچی پیش می‌برد؛ زیرا هرچه انسان در سکس، افراطی عمل کند، غریزه حیوانی او زودتر، اشباع‌شده و از بُعد معنوی، غافل‌تر می‌شود و با ارضای این غریزه بازهم حیران و سرگردان، به دنبال معنویت خواهد گشت.»[8] 🔷 اما ناسازگاری بیرونی را می‌توان چنین گفت که؛ کمال‌جویی و سعادت خواهی، یکی از گرایش‌های فطری در هر انسانی است و همه تلاش انسان برای پاسخ‌گویی به این گرایش و زدودن نقص‌ها و دست‌یابی به کمال‌ها و رسیدن به چنین سعادتی است؛ هرچند ممکن است که در بیشتر موارد، در تعیین مصادیق کمال، به خطا برود. ♦️ ولی از دیدگاه اوشو، کمال‌خواهی و سعادت‌طلبی، همان بهره‌وری کامل از لذت جنسی و هواهای نفسانی زودگذر است که نتیجه‌ای جز هلاکت بشریت را در پی نخواهد داشت.[9] 🔻 پی‌نوشت: [1]. اوشو، الماس‌های اوشو، ترجمه: مرجان فرجی، تهران، نشر فردوس، ص ۱۱۸. [2]. اوشو، تائوئیسم و عرفان شرق دور، ج ۲، ترجمه فرشته جنیدی، تهران، نشر هدایت الهی، ص ۲۰۵. [3]. اوشو، الماس‌های اوشو، ص ۱۱۸ [4]. اوشو، راز، ج ۲، ترجمه محسن خاتمی، تهران، نشر فرا روان، ص ۱۰۴. [5]. الماس‌های اوشو، ص ۱۳۷. [6]. همان، ص ۲۴۶ [7]. سایبان خودساخته عرفان مدرن، محمد اسماعیل عبداللهی، انتشارات باقرالعلوم ع، ص ۱۳۸. [8]. سایت موسسه بهداشت معنوی، 7845. [9]. سایبان خودساخته عرفان مدرن، محمد اسماعیل عبداللهی، انتشارات باقرالعلوم ع، ص ۱۳۸. #عرفان_های_کاذب #اوشو https://eitaa.com/antihalghe

🔹ابتکار بانوی اهل کوزوو برای ترویج معارف اسلامی در دل مردم «میهانا گوگا بکتاشی»، فعال اجتماعی اهل کوزوو به محض انتشار مجله «معرفت اسلامی» که باید آن را مهم‌ترین مجله چاپی مسلمانان این کشور دانست به چندین شهر منطقه سفر و نشریه را از طریق گفت‌وگوی مستقیم به مردم معرفی و آن‌ها را هرچه بیشتر با معارف اسلامی آشنا می‌کند. مطالعه متن کامل 👉 https://eitaa.com/antihalghe

انسان خدایی در اندیشه دیپاک چوپرا‼️

⚠️در تفکرات « دی پاک چوپرا » انسان خدا تلقی می شود‼️ ♦️ انسان؛ همان خلیفه خدا روی زمین است که بزرگ‌ترین ظرفیت علمی را دارد. 🔷 اما همین انسان دارای کرامت، شرافت و ارزش کافی است که به مقامات و مراتب قدرت، علمی یا سیاسی برسد و یا برعکس براثر عوامل اجتماعی دچار سرشکستگی و یا مبتلابه اعتیاد گردد. 🔶 انسان دست به اقداماتی می‌زند که تمام بنیان انسانی را یکجا زیر سؤال برده و مقام برتری خلیفه‌اللهی را پست‌تر از حیوان می‌گرداند. [1] ♦️ چرا که گوش دارند ولی حرف حق را نمی‌شنوند، چشم دارند اما حقایق خلقت را نمی‌بینند «لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْينٌ لَا يبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ»[2]

♦️ این روزها بازار «خود خدایی» عده‌ای گل کرده همچون فرعونیان دم از خالقی می‌زنند، عده‌ای ساده و زودباوری که اعصاب و روان خود را در زندگی ماشینی از دست‌رفته می‌پندارند همراه ساخته‌اند. 🔷 از این بازار «مدعیان خود خدایی» تاجران بین‌المللی کیسه‌های خود را برای پول‌های هنگفت به‌دست‌آمده از چاپ و انتشار کتاب‌های همچون «ده راز آرامش»[3]، «نیروی قصد»[4]، «چگونه زندگی خود را متحول کنید»[5] و «شفای کوانتومی»[6] آماده کرده و بهره‌برداری می‌کنند. ♦️ یکی از کسانی که هم‌صدا با اربابان «دین زدایی غربی» خود همراه شده و در تلاش است تا از خود خدایی ساخته برای درمان دردهای انسان امروز «دی پاک چوپرا» است. 🔷 البته همان‌طوری که خود «دی پاک چوپرا» بیان می‌کند؛ دوران کودکی خود را طوری پشت سر می‌گذارد که در اوهام و تخیل خود همواره با نیروی ماورای انسانی هم‌صدا بوده است. 🔶 لذا با این تفکر و اندیشه پا به عرصه‌های بالاتر زندگی می‌گذارد. کتابی که او برای علاقه‌مندان به «تخیل ذهن» می‌نویسد اسمش را «شفای کوانتومی یا همان ارتباط ذهن-بدن» می‌گذارد. [7] 🔷 دی پاک در این کتاب هیچ حرفی از خالق عالم هستی به میان نمی‌آورد بلکه همواره بر اندیشه «انسان‌محوری» یا «خود خدایی» تأکید فراوان دارد. 🔶 او انسان را موجودی «نا میرا» معرفی می‌کند که برای او مرگ معنا و مفهومی ندارد و همیشه از مرگ گریزان است لذا برای رهایی از مرگ درصدد پی‌ریزی نقشه و راهی برای گریز است. 🔷 به عقیده چوپرا؛ «ذهن» می‌تواند اشتباهات و زمینه طرح اصلی زدوده و هر نوع بیماری را نابود نماید –سرطان- بیماری قند-بیماری های قلبی و عروقی که طرح اصلی را به اغتشاش کشانده است[8] ♦️ «ذهن» در اندیشه، چوپرا، همان خداست و همه اجزا بدن انسان سرچشمه و خلق‌شده‌ای از ذهن هستند. 🔷 ازاینجا می‌توان به تهی بودن اندیشه‌های دپیاک چوپرا پی برد که چگونه توانسته ذهن مخاطب خود را به‌سوی باورهای اومانیستی سوق دهد؛ و با زیرکی تمام از روش «روان‌شناختی افراد»، مریضی و درمان آن را نوعی تأثیرپذیری و ایجاد دوباره‌ی بر گفته از ذهن معرفی کند. 🔻 اندیشه‌های تهی مبتنی بر مدیتیشین چوپرا ♦️ دی پاک توصیه‌های عمیقی در این کتاب به مدیتیشن می‌کند و در این کتاب رمان گونه «شفای کوانتومی» بیماران خود را به مراقبه و مدیتیشن راهنمایی می‌کند و اگر درمانی برای بیماران حاصل شود آن را به سود همان «شفای کوانتومی یا نیروی خالقی مجدد ذهن» ارجاع می‌دهد در صورت عدم موفقیت بهبودی بیمار باکمال صراحت بیان می‌کند بیمار قابلیت و توانایی خلق دوباره را نداشته است.

♦️ این نویسنده هندی تبار می‌خواهد نظام فکری خود «نامیرایی» را در ذهن مخاطبانش نهادینه کند، به‌ طور مثال در بخشی از همین کتاب «شفای کوانتومی» گفتگویی بین او یک پزشک ژاپنی صورت گرفته است که؛ خطاب به پزشک ژاپنی می‌گوید: 🔷 «باید شرح زندگی یک پزشک آرودایی را برای این پزشک ژاپنی بفرستم-ویدیا جنگجویی شکست‌ناپذیر است، چون با عنصر مرگ نبرد می‌کند، ویدیو بخشنده است. زندگی می‌بخشد چنین است که طبیعت او را گرامی می‌دارد. [9] 🔶 دپیاک یک طبیعت‌گرای صرف و با رویکرد تناسخی و اومانیستی است چرا که او «در طرح بی‌عیب و کامل طبیعت هرگز چیزی نمی‌میرد، انسان چنان ستاره‌ای جاودانه است و جرقه حقیقت هر دو را روشن می‌سازد»[10] ♦️ رویکرد نحله‌های انحرافی و شبه معنوی با گرایش روان‌شناختی برای القا تفکرات پوچ و باطل به مخاطبان تشنه معنویت ناب بوده و همواره باروح آزاد انسانی برای ارضای امیال شیطانی خود کوشیده‌اند. 🔷 خدای متعال در آیات متعددی این‌گونه افراد را که با «روح خداپرستی» و توحیدی انسان‌ها بازیچه قرار داده‌اند مورد مذمت قرار داده و بیان می‌کنند: 🔶 إنَّ الْإِنْسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ (الإبراهيم/34) انسان ستمگر و ناسپاس است» و یا اینکه روی برگرداندن از نعمت های خدادادی را تکبر و نشانه بی‌ادبی آن‌ها معرفی می‌کند: «وَيدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيرِ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا (الإسراء/11) و انسان [همان‌گونه که] خير را فرامی‌خواند [پيشامد] بد را مي‏خواند و انسان همواره شتاب‌زده است». 🔷 زندگی و مرگ را تنها در دستان خدای متعال معرفی می‌کند، در صورتی‌ که جناب «دی پاک چوپرا» آن را زاییده ذهن و بدن می‌داند؛ وَهُوَ الَّذِي أَحْياكُمْ ثُمَّ يمِيتُكُمْ ثُمَّ يحْييكُمْ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَكَفُورٌ (الحج/66) 🔶 و اوست که شمارا زندگي بخشيد سپس شما را مي‏ميراند و باز زندگي [نو] می‌دهد حقا که انسان سخت ناسپاس است 🔻نتیجه‌گیری🔻 🔷 کتاب «شفای کوانتومی» رمان تخیلی است، نگارنده با جمع‌آوری یادداشت‌های خود درصدد بیان تفکرات گروه‌های معنویت‌گرای غربی است. 🔶 در تفکرات دی پاک چوپرا همواره انسان همان خدا تلقی شده همان‌طوری که همسوی با این اندیشه نویسندگانی همچون «وین دایر»[11] و والش بوده است. ♦️ غالب نوشته‌های نویسندگان هندی تبار ساکن غرب بر محور توسعه و القا آرام‌بخش‌های در غالب مدیتیشن هندی –تبتی و تلفیقی از عرفان یهودی کابالایی است به‌ طوری‌ که تفکرات اومانیستی و تناسخ در آثار دی پاک موج می‌زند. 🔻 پی نوشت: [1] قرآن کریم؛ سوره الأعراف آیه 179 [2]همان [3]وین دبلیو دایر [4]همان [5]همان [6] دی پاک چوپرا [7]دی پاک چوپرا/کتاب شفای کوانتومی /ترجمه هایده قلعه بیگی/نشر گلبان چاپ ص 10 [8]دی پاک چوپرا/کتاب شفای کوانتومی ص 10 [9]دی پاک چوپرا/کتاب شفای کوانتومی ص 15 [10]دی پاک چوپرا/کتاب شفای کوانتومی ص 20 [11]وین دایر /کتاب قصد فایل پی دی اف /ص100 https://eitaa.com/antihalghe

📖 #معرفی_کتاب | در جستجوی عرفان اسلامی 🔶این کتاب مجموعه مباحثی است که حضرت آیت‌الله مصباح یزدی در جلسات مختلف درباره #عرفان بیان داشته‌اند. 🔸این نوشتار که در قطع وزیری و با 352 صفحه به همت حجت‌الاسلام والمسلمین آقای محمدمهدی نادی قمی تدوین و نگارش یافته، برای اولین بار در تابستان 1386 با جلد شومیز توسط انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) چاپ و منتشر شده است. 🔸این کتاب با هدف ارایه تصویری روشن از عرفان اسلامی و مشخصه‌های اساسی آن در 5 فصل تهیه و تدوین شده است. https://eitaa.com/antihalghe

🎞 عرفان بازی 🔻شما تعجب نمی‌کنید که امام سجاد (ع) دعا می‌کند: «خدایا من را با حورالعین ازدواج بده؟» 🎙 حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان https://eitaa.com/antihalghe

ترویج نماد مصری فروهر با هدف گسترش زرتشت و باستان‌گرائیِ ناسیونالیستی 🔻این نماد نه تنها ایرانی نیست، بلکه برگرفته از خدایان مصری است که بعدا نیز جز خدایان آشور می‌شود. اصالت آن ربطی به آیین زرتشت و ایران باستان ندارد و نخستین بار داریوش هخامنشی از روی خدایان مصری و آشوری این نماد را در ایران به کار می‌برد. 💬 رومن گیرشمن، ایران شناس معروف: نماد اهورمزدا، اصالت مصری دارد. 💬 مری بویس تاریخدان و زرتشتی شناس معروف: برخی فکر می‌کنند فروهر (اهورمزدا) نماد خاص زرتشتی است در صورتی که خاستگاه مصری دارد و نماد خورشید و حوروس است. 💬 جمعی از باستان شناسان ایرانی: نماد اهورمزدا اصالت مصری دارد و در مصر نماد جاودانگی بوده است. 💬 هرتسفلد باستان شناس معروف: هخامنشیان نه تنها نماد اهورمزدا را از تمدن‌های دیگر اقتباس می‌کنند، بلکه کاربرد آن را نیز کپی کرده بودند. 🔺این روزها نماد فوق به عنوان نشانه‌ای برای رویکرد ناسیونالیستی، پشت ماشین‌ها و به صورت گردنبند و طرح پیشنهادی برای خالکوبی عرضه می‌شود. https://eitaa.com/antihalghe