eitaa logo
پایگاه تخصصی نقد عرفانهای کاذب
7.3هزار دنبال‌کننده
4هزار عکس
1.8هزار ویدیو
219 فایل
پایگاه تخصصی مقابله با عرفان های کاذب و دشمن شناسی ارتباط با ادمین: فاطمه میرزاییان، پژوهشگر عرفان های کاذب مسول شبکه کشوری خواهران مجمع فرق و ادیان خاتم الاوصیاء، مدرس حوزه،مشاور،عضو جمعیت بانوان فرهیخته،عضو مجمع مبلغات تهران @f_Mirzaeeyan
مشاهده در ایتا
دانلود
⛔️⛔️ تناقضات یک لذت جوی منحرف(بخش اول) یکی از فریبکارترین فرقه های مطرح در دایره شبه معنویت ها فرقه اوشو است که سبکی کاملا غیر اخلاقی در معنویت جویی دارد. 🔻 اوشو به مانند بسیاری دیگر از سران عرفان های کاذب معنویت جویی را مترادف با لذت جویی بی قید و شرط می داند اما در این موضوع گرفتار تناقضاتی است که در بخش اول نوشتار به موضوع لذت جویی پرخطر و در بخش دوم به تناقضات گفته های وی اشاره می کنیم. ▪️ او انسان را به بهره بری و درک تمام لذات دنیا فرا می خواند و به پیروان خود این درس را می دهد که نیاز نیست در این راه تقیدی داشته باشند و منحصر باشند!! اوشو این راه را برای رسیدن به کمال آدمی مهم می داند! 🔻 با توجه به این مسئله اگر فردی بخواهد در مقابل هوس ها و خواهش های نفسانی بایستد، اگر کسی بخواهد شهوات نفسانی و غیر اخلاقی خود را کنترل کند در مقابل لذت جویی ایستاده است و لاجرم از درک کمالات به دور خواهد بود!! 👈 اوشو می‌گوید: «نسبت به لذات جسمانی، حساس باشید؛ هستی در دست رستان است و تمام اسرار، بسیار به شما نزدیک‌اند، زیرا این تنها راه شناخت پدیده‌های اسرارآمیز است. پذیرای لذت جسمانی بودن، نشان‌گر آن است درهایتان به روی هستی، باز است و آماده‌اید که با تپش‌های آن، هماهنگ شوید. اگر پرنده‌ای آواز بخواند، انسانی که قابلیت پذیرش لذات جسمانی را داشته باشد، خود را احساس می‌کند که آواز، از عمیق‌ترین مرکز هستی‌اش، به بیرون، انعکاس می‌یابد… رشد واقعی، این است که باز، پذیرا و اینکه نسبت به هر چیز، تأثیرپذیر باشید؛ ولی درعین حال، تحت تأثیر چیزی قرار نگیرید. می‌توانید در میان لذات جسمانی باشید، ولی بخشی از آن‌ها نباشید.» 🔻 در واقع از نظر اشو انسان با ارضای نیازهای خود و لذت بردن از آن‌ها است که به کمال، راه می‌یابد. او می‌گوید: «لذت‌جویی، پُلی برای رشد و کمال است.» این رویکرد هیچ تناسبی با اخلاق نداشته و مانعی اصلی در رسیدن به معنویت الهی است. 📌 پی‌نوشت: - تائوئیسم و عرفان شرق دور، ج ۲، ص ۲۰۵ - راز، ج2، ص ۱۰۴ ▫️ ادامه دارد... https://eitaa.com/antihalghe
☑️☑️ اوشو همه را با خود به منجلاب می کشاند... (بخش دوم) ▪️ در شماره قبل درباره نکته انحرافی تعلیمات اوشو که کمال انسانی را در لذت طلبی و لذت جویی می داند و برای آن هم حد و حصری قائل نیست نکاتی مطرح شد. اوشو خود را لذت پرست و افکار و نظرات خود را لذت‌گرایی می‌داند: «من، لذت پرستم و تا آنجا که می‌دانم، همه آن‌هایی که شناخت پیداکرده‌اند، هر چه هم بگویند، همواره لذت پرست بوده‌اند!! (1) 🔻 در واقع می‌توان گفت سبک ابداعی اوشو کاملاً لذت‌گراست که انسان را به بهره‌وری افراطی از لذت‌های دنیوی سفارش می‌کند و بر اساس آن، اینگونه به پیروان خود القا می کند که تمام لذات زودگذر حتی نوع غیر اخلاقی برا رسیدن به کمال مناسب است!! ▪️ به زعم اوشو حال اگر انسان با این امیال نفسانی و لذت جویی و خوش‌گذرانی‌ها به مبارزه برخیزد، سدی بلند در برابر کمال خود، کشیده و به خود و انسانیت، خیانت کرده است! 🔻 هر چند گفته های این سرکرده عرفان کاذب بی مبنا و پر از مغالطه و انحراف است اما در کمال‌خواهی شیطانی و حیوانی اوشو یک ناسازگاری درونی و همچنین یک نوع ناسازگاری بیرونی مشاهده می‌شود. ▪️ ناسازگاری درونی را می‌توان این‌گونه بیان کرد: اولاً: تعدیل غرایز و رعایت تعادل در رفتار، تنها راه رسیدن به کمال است. چون دنیا و تمام نعمت‌های آن اگرچه برای آسایش انسان آفریده شده، ولی غرق شدن زیاد در آن مانع کمال است، و فرورفتن در لذت‌های آنی و زودگذر انسان را به لبه پرتگاه و سقوط نزدیک خواهد کرد، درحالی که اوشو در تمامی سخنان خود همه را دعوت به لذت پرستی و دنیاگرایی افراطی می‌کند. ثانیاً: غرق شدن در رفاه و بی بندوباری جنسی، مساوی است با احساس پوچی. اوشو در سخنان خود رفتار غربی‌ها را نقد کرده و می‌گوید: «علت خودکشی‌های فراوان در غرب، غرق شدن غربی‌ها در آسایش است؛ زیرا همه‌چیز دارند ولی بازهم در اعماق وجود خود احساس تُهی بودن و پوچی می‌کنند.» 🔻 حال جالب است که او افراطی گری غربی ها در لذات را نقد می کند و از سویی در دستوراتش انسان را سریع‌تر از همه‌چیز به‌سوی پوچی پیش می‌برد! 👈 اما ناسازگاری بیرونی را می‌توان چنین گفت که؛ کمال‌جویی و سعادت خواهی، یکی از گرایش‌های فطری در هر انسانی است و همه تلاش انسان برای پاسخ‌گویی به این گرایش و زدودن نقص‌ها و دست‌یابی به کمال‌ها و رسیدن به چنین سعادتی است؛ هرچند ممکن است که در بیشتر موارد، در تعیین مصادیق کمال، به خطا برود. 📌 ولی از دیدگاه اوشو، کمال‌خواهی و سعادت‌طلبی، همان بهره‌وری کامل از لذت جنسی و هواهای نفسانی زودگذر است که نتیجه‌ای جز هلاکت بشریت را در پی نخواهد داشت. (2) 📚 پی‌نوشت: 1. الماس‌های اوشو ، ص ۱۳۷. ص ۲۴۶ 2. بخشی برگرفته از سایت موسسه بهداشت معنوی و کتاب سایبان خودساخته عرفان مدرن، محمد اسماعیل عبداللهی، ص ۱۳۸. https://eitaa.com/antihalghe
⚛️رسوایی های «اوشو» 📆در دهه ۱۹۸۰، اعضای«»، خود را در گرماگرم میدان مجادله با افراد محلی در اُرگون مرکزی یافتند.این جنبش توسط یک معلم مذهبی به نام «بهاگوان‌شریراجنیش» آغاز شده بود. راجنیش، افکاری را از شرق و غرب با هم ترکیب کرده و به معجونی سکرآور مبدل نموده بود و طی سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰، موفق به جذب هزاران پیرو و شاگردانی وفادار گشت که «» نامیده می‌شدند. راجنیشی‌ها، اغلب به خاطر پوشیدن لباس‌هایی در طیف‌های زرشکی و رقص‌های خلسه‌آمیز در تفکراتشان شهرت داشتند. 🔮راجنیش، ظاهری آراسته با ریش داشت و [وقتی سخنرانی می‌کرد] با ملایمت حرف می‌زد. او صاحب 93 اتومبیل رولز رویس بود و طبق نظر بسیاری، نمونه بارز یک جذاب. بیشتر هوادارانش اهل غرب اروپا و ایالات‌متحده بودند. جنبش او بیشتر، جنبشی تجربی و فکری بود تا مذهبی. در سال ۱۹۸۱، راجیش و پیروانش به خاطر روابط جنسی، لباس‌های نامناسب، استعمال و عدم پرداخت مالیات، محل شکل‌گیری گروه در پونای(اکنوی پون) را ترک و به ایالات متحده کوچ کردند و در نهایت در «رسوتای آنته‌لوپ»(واقع در اورگون) ساکن شدند. درآنجا تصمیم به ساخت یک آشرام[معبد] بزرگ گرفتند اما به دلیل برخوردهای نامناسبی که با افراد محلی داشتند، بار دیگر رسوایی به بار آوردند. 📆باز هم رسوایی‌ها به سرعت منتشر شد. تا پاییز سال ۱۹۸۵، برخی پیشوایان اصلی آن‌ها از گریختند، بعدها بازداشت و به اعمال ناشایست متهم شدند. پس از اثبات اتهامات در مهاجرت، شنود، طراحی مسمومیت عمومی با باکتری ، آتش‌زنی و یورش به مأموران دولتی، نفر دوم گروه راجنیش به نام «» مدت سه سال در یکی از زندان‌های حبس شد. در نوامبر سال ۱۹۸۵، به دلیل نقض قوانین مهاجرت، بار دیگر راجنیش، دیپورت شد. این جنبش، اندکی پس از جدایی و مرگ مرموز پیشوای آن در اوایل سال ۱۹۹۰ در سن ۵۸ سالگی، تحلیل رفت. با این حال در دوران حاضر، جنبشی که از نو نامگذاری، احیا و بازسازی شده، مرکزی بسیار فعال در و دیگر نقاط جهان از جمله «سدونا»، «آریزونا»، «مارین کاونتی» و «کالیفرنیا» دارد. که خود را مدام به‌روز می‌کرد و نامش را نیز تغییر می‌داد، در زمان مرگ خود را «» نامید؛ نامی که اکنون بر آشرام«جدید» او گذاشته‌اند؛ یعنی جامعه بین‌المللی یا آنچه اخیراً استراحتگاه اوشو نامیده می‌شود. 🍁در پاییز سال ۲۰۰۱، بار دیگر گروه راجنیش به واسطه علاقه شورانگیز آمریکا به در خبرگزاری‌ها مطرح شد. گروه راجنیش که حداقل برای بسیاری تا آن زمان، ناآشنا بود، در کتاب «» مورد بحث و بررسی قرار گرفت. کتابی که پس از واقعه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و حملاتی که موجب انتشار سیاه‌زخم شد، مورد توجه بسیار قرار گرفت و در گزارش‌های تلویزیونی مختلف مطرح شد. این گروه در اولین مربوط به جنگ‌های بیولوژیکی در خاک ایالات‌متحده، دست داشت. اعضای گروه برای اثبات جایگاه خود در روستای اُرگون، ده‌ها بوفه و میز سالاد را در حوالی «دیلز» به باکتری آلوده کرده بودند تا افراد محلی را بیمار ساخته و مانع رأی دادن آن‌ها شوند. هیچ‌کس کشته نشد اما حدود 750 نفر به بیماری‌های گوارشی و مشکلات جسمانی دیگر مبتلا گشتند. https://eitaa.com/antihalghe
♦️ حرف اوشو این است که؛ بخور، بنوش، شادباش، ولی این، تمام‌کار نیست. 🔷 وقتی‌که به‌اندازه کافی، خوردی و نوشیدی و شادبودی، آن‌وقت، چیزی والاتر در انتظار توست و تنها در این زمان است که چیزی بیشتر و والاتر، ممکن خواهد بود. 🔶 «وقتی‌که بخش زمینی، راضی و ارضا شد، آنگاه آسمان، تو را می‌خواند. ناشناخته‌ها تو را می‌خوانند…». [4] «و خوش باش! لذایذ را دریاب! خداوند شیء نیست، موضِع است، موضع جشن و سرور، غُصه را دور بریز. او به تو خیلی نزدیک است؛ به پای‌کوبی برخیز، این چهره ماتم‌زده را کنار بگذار.» [5] 🔷 اوشو خود را لذت پرست و افکار و نظرات خود را لذت‌گرایی می‌داند: «من، لذت پرستم و تا آنجا که می‌دانم، همه آن‌هایی که شناخت پیداکرده‌اند، هر چه هم بگویند، همواره لذت پرست بوده‌اند. بودا، عیسی مسیح (علیه‌السلام) کریشنا… هم لذت پرست‌اند. خداوند، غایت لذت پرستی است. او اوج شادمانگی است.»[6] 🔶 بنابراین می‌توان گفت: «عرفان اوشو عرفانی کاملاً لذت‌گراست که انسان را به بهره‌وری افراطی از لذت‌های دنیوی سفارش می‌کند و بر اساس آن، رقص، پای‌کوبی، شادی، سرور، خنده‌های مستانه، تخلیه هیجانات، بدون رعایت هیچ قانونی، ماهیت و چیستی کمال انسان شمرده می‌شود . 🔷 اگر انسان با این امیال و خوش‌گذرانی‌ها به مبارزه برخیزد، سدی بلند در برابر کمال خود، کشیده و به خود و انسانیت، خیانت کرده است و ارضای لذت‌های آنی و لحظه‌ای است که انسان را بالا می‌برد و آنگاه، چیزی والاتر را انتظار می‌کشد.»[7] 🔶 در کلام اوشو یک ناسازگاری درونی و همچنین یک نوع ناسازگاری بیرونی مشاهده می‌شود. ناسازگاری درونی را می‌توان این‌گونه بیان کرد؛ 🔷 اولاً: تعدیل غرایز و رعایت تعادل در رفتار، تنها راه رسیدن به کمال است. چون دنیا و تمام نعمت‌های آن اگرچه برای آسایش انسان آفریده شده، ولی غرق شدن زیاد در آن مانع کمال است، و فرورفتن در لذت‌های آنی و زودگذر مانند: 🔶 شادی، رقص، پای‌کوبی و خنده‌های مستانه، انسان را به لبه پرتگاه و سقوط نزدیک خواهد کرد درحالی که اوشو در تمامی سخنان خود همه را دعوت به لذت پرستی و دنیاگرایی افراطی می‌کند. 🔷 ثانیاً: غرق شدن در رفاه و سکس، مساوی است با احساس پوچی: اوشو در سخنان خود رفتار غربی‌ها را نقد کرده، و می‌گوید: «علت خودکشی‌های فراوان در غرب، غرق شدن غربی‌ها در آسایش است؛ زیرا همه‌چیز دارند ولی بازهم در اعماق وجود خود احساس تُهی بودن و پوچی می‌کنند. 🔶 اوشو در حالی به نقد غربی‌ها می‌پردازد که بی‌خبر از آنکه عرفان او انسان را سریع‌تر از همه‌چیز به‌سوی پوچی پیش می‌برد؛ زیرا هرچه انسان در سکس، افراطی عمل کند، غریزه حیوانی او زودتر، اشباع‌شده و از بُعد معنوی، غافل‌تر می‌شود و با ارضای این غریزه بازهم حیران و سرگردان، به دنبال معنویت خواهد گشت.»[8] 🔷 اما ناسازگاری بیرونی را می‌توان چنین گفت که؛ کمال‌جویی و سعادت خواهی، یکی از گرایش‌های فطری در هر انسانی است و همه تلاش انسان برای پاسخ‌گویی به این گرایش و زدودن نقص‌ها و دست‌یابی به کمال‌ها و رسیدن به چنین سعادتی است؛ هرچند ممکن است که در بیشتر موارد، در تعیین مصادیق کمال، به خطا برود. ♦️ ولی از دیدگاه اوشو، کمال‌خواهی و سعادت‌طلبی، همان بهره‌وری کامل از لذت جنسی و هواهای نفسانی زودگذر است که نتیجه‌ای جز هلاکت بشریت را در پی نخواهد داشت.[9] 🔻 پی‌نوشت: [1]. اوشو، الماس‌های اوشو، ترجمه: مرجان فرجی، تهران، نشر فردوس، ص ۱۱۸. [2]. اوشو، تائوئیسم و عرفان شرق دور، ج ۲، ترجمه فرشته جنیدی، تهران، نشر هدایت الهی، ص ۲۰۵. [3]. اوشو، الماس‌های اوشو، ص ۱۱۸ [4]. اوشو، راز، ج ۲، ترجمه محسن خاتمی، تهران، نشر فرا روان، ص ۱۰۴. [5]. الماس‌های اوشو، ص ۱۳۷. [6]. همان، ص ۲۴۶ [7]. سایبان خودساخته عرفان مدرن، محمد اسماعیل عبداللهی، انتشارات باقرالعلوم ع، ص ۱۳۸. [8]. سایت موسسه بهداشت معنوی، 7845. [9]. سایبان خودساخته عرفان مدرن، محمد اسماعیل عبداللهی، انتشارات باقرالعلوم ع، ص ۱۳۸. https://eitaa.com/antihalghe
⛔️⛔️ اوشو انسان را به حیوان تبدیل می کند ▪️ برخی از مکاتب و آیین‌ها که اصالت را به لذت گرایی می‌دهند، میل جنسی را یک هدف دانسته و به کامجویی‌های جنسی اصالت داده اند و برخی مکاتب آن را هدف اصلی نمی دانند بلکه مقدمه ای برای استفاده از نظام احسن دانسته و آن را در چارچوب خاصی توصیه می کنند. 🔻 در حالی که دین مبین جامع ترین، اخلاقی ترین و کامل ترین نگاه را به مسئله امیال جنسی داشته و بررسی های علمی و فیزیولوژیک بدن انسان نیز تایید کننده فرمایشات معصومین علیهم السلام درباره مسائل و روابط بین همسران است. اسلام میل جنسی را نه سرکوب می کند و نه اصالت می دهد، آن را یک میل زائد و بیخود نمی داند و برای بهرمندی از آن توصیه های فراوانی در آیات و بخصوص روایات شده است. ▪️ اما آنچه در این سال ها در حال وقوع است به اسم معنویت و عرفان دروغین، انسان را در منجلابی از فساد و تباهی فرو می برد که رسمآ انسان را به مانند یک حیوان خواهد کرد. اوشو ازآن جمله افرادی است که سبک زندگی خاصی در رابطه با انسان ارائه می‌دهد که اساس انسان را با حیوان یکی می کند. 🔻 اوشو که در زمینه زیباسازی امور غیراخلاقی ید طولایی دارد و به این ترفند مطالب غیر اخلاقی و متعفن فراوانی را ادکلن زده و ظاهرا خوشبو کرده است از جمله افرادی است که ظاهرا خود در این منجلاب اسیر شده است.( رجوع شود به مطالب و تصاویر فراوان با زنان و کلاس های او با زنان) اوشو بر این باور است کوتاه‌ترین و آسان‌ترین راه کمال برای انسان، ارتباط جنسی (به معنای هرزگی و روابط نامشروع و غیرمتعارف و غیر شرعی) است. 📌 وی می‌گوید: برای رسیدن به معرفت فردی، دو راه وجود دارد: رابطه جنسی و مراقبه؛ رابطه جنسی راهی است که توسط طبیعت، تأمین شده است. رابطه جنسی راه طبیعت است؛ حیوانات آن را دارند، پرندگان آن را دارند.... اوشو سپس که انسان را مانند یک از عرش به فرش می کشاند می گوید: کامجویی‌هایی از این دست، شخص را سِیر و خسته و دل‌زده می‌کند و آنگاه او به روی می‌آورد!!! ▪️ این مدعی می‌گوید با افراط در روابط جنسی نامحدود و بی قید و بند!! انسان از میل جنسی سیراب شده، در نتیجه توجهش به مراقبه و کمال معطوف می‌شود! این سخن کاملاً باطل است؛ چون میل جنسی انسان قابل سیراب شدن نیست، بلکه هر چقدر به آن اهمیت داده شود و توجه شود، این میل افزایش یافته و به گرایشات انحرافی هم منجر می‌گردد. ارتباط آزاد جنسی در جوامع غربی، نمونه عملی این سخن است که نه تنها این میل برطرف نشد، بلکه میل جنسی، به افراد متعدد و غیر هم‌جنس و حتی میل و ارتباط جنسی با کودکان انجامید. ➕ این آزادی جنسی تا بدان‌جا پیش رفته است که در بعضی نقاط، ارتباط با حیوانات و اشیاء هم، امری مقبول و پذیرفته شده است. این اعمال، نتیجه آزادی جنسی است. https://eitaa.com/antihalghe
🔘دکان‌های عرفانی ↩️ تلاش برگسترش معنویت بدون دین 🔸 عارف واقعی تمایلی برای نمود و ظهور بیرونی ندارد و در احوال خودش است بنابراین افرادی که را به وجود آوردند چندین عنصر را با هم ترکیب کردند تا به نتیجه مطلوب خود برسند؛ عناصری چون روان‌شناسی، انرژی‌درمانی و همچنین مباحث لطیف عرفان اسلامی را گرفتند و تلاش کردند با استفاده از این‌ها به نیازهای جامعه پاسخ دهند. همچنین، از سوی دیگر یک دکانی درست شد و برخی از راه برگزاری کلاس عرفان به کسب درآمد پرداختند. در مجموع گرایش مردم به سمت این جریانات ناشی از این دلایلی است که بیان شد. 💢 عرفان اصیل در جامعه ما برآمده از همان منابع اصیل ما است. با این توصیف چیزی که تحت عنوان و حلقه مطرح می‌شود را اساسا نمی‌توان عرفان نامید. این‌ها افرادی هستند که یک مغلطه‌ای درست کرده‌اند. خطری که این عرفان‌ها دارند این است که معنویت بدون دین را مطرح می‌کنند. درحالی که در عرفان اصیل ما هیچ‌گاه معنویت از دین جدا نمی‌شود. در سنت اسلامی ما عرفا حتماً فقیه و حکیم بوده و در کنار اینها عارف بودند؛ اما امروزه متأسفانه عرفان‌های نوظهور بدون دین را ترویج می‌کنند و این خطر اصلی است؛ یعنی می‌توانید یک عارف و شخصیت کاملاً معنوی باشید در حالی که دین نداشته باشید. عرفان ما هیچ‌گاه این را نمی‌پذیرد.در عرفان اسلامی معنویت بدون ایمان معنا ندارد. اگر در عرفان اصیل طریقت، حقیقت و شریعت را مطرح می‌شود به این معنا نیست که این سه همدیگر را نفی می‌کنند. https://eitaa.com/antihalghe
⛔️⛔️ اوشو انسان را به حیوان تبدیل می کند ▪️ برخی از مکاتب و آیین‌ها که اصالت را به لذت گرایی می‌دهند، میل جنسی را یک هدف دانسته و به کامجویی‌های جنسی اصالت داده اند و برخی مکاتب آن را هدف اصلی نمی دانند بلکه مقدمه ای برای استفاده از نظام احسن دانسته و آن را در چارچوب خاصی توصیه می کنند. 🔻 در حالی که دین مبین جامع ترین، اخلاقی ترین و کامل ترین نگاه را به مسئله امیال جنسی داشته و بررسی های علمی و فیزیولوژیک بدن انسان نیز تایید کننده فرمایشات معصومین علیهم السلام درباره مسائل و روابط بین همسران است. اسلام میل جنسی را نه سرکوب می کند و نه اصالت می دهد، آن را یک میل زائد و بیخود نمی داند و برای بهرمندی از آن توصیه های فراوانی در آیات و بخصوص روایات شده است. ▪️ اما آنچه در این سال ها در حال وقوع است به اسم معنویت و عرفان دروغین، انسان را در منجلابی از فساد و تباهی فرو می برد که رسمآ انسان را به مانند یک حیوان خواهد کرد. اوشو ازآن جمله افرادی است که سبک زندگی خاصی در رابطه با انسان ارائه می‌دهد که اساس انسان را با حیوان یکی می کند. 🔻 اوشو که در زمینه زیباسازی امور غیراخلاقی ید طولایی دارد و به این ترفند مطالب غیر اخلاقی و متعفن فراوانی را ادکلن زده و ظاهرا خوشبو کرده است از جمله افرادی است که ظاهرا خود در این منجلاب اسیر شده است.( رجوع شود به مطالب و تصاویر فراوان با زنان و کلاس های او با زنان) اوشو بر این باور است کوتاه‌ترین و آسان‌ترین راه کمال برای انسان، ارتباط جنسی (به معنای هرزگی و روابط نامشروع و غیرمتعارف و غیر شرعی) است. 📌 وی می‌گوید: برای رسیدن به معرفت فردی، دو راه وجود دارد: رابطه جنسی و مراقبه؛ رابطه جنسی راهی است که توسط طبیعت، تأمین شده است. رابطه جنسی راه طبیعت است؛ حیوانات آن را دارند، پرندگان آن را دارند.... اوشو سپس که انسان را مانند یک از عرش به فرش می کشاند می گوید: کامجویی‌هایی از این دست، شخص را سِیر و خسته و دل‌زده می‌کند و آنگاه او به روی می‌آورد!!! ▪️ این مدعی می‌گوید با افراط در روابط جنسی نامحدود و بی قید و بند!! انسان از میل جنسی سیراب شده، در نتیجه توجهش به مراقبه و کمال معطوف می‌شود! این سخن کاملاً باطل است؛ چون میل جنسی انسان قابل سیراب شدن نیست، بلکه هر چقدر به آن اهمیت داده شود و توجه شود، این میل افزایش یافته و به گرایشات انحرافی هم منجر می‌گردد. ارتباط آزاد جنسی در جوامع غربی، نمونه عملی این سخن است که نه تنها این میل برطرف نشد، بلکه میل جنسی، به افراد متعدد و غیر هم‌جنس و حتی میل و ارتباط جنسی با کودکان انجامید. ➕ این آزادی جنسی تا بدان‌جا پیش رفته است که در بعضی نقاط، ارتباط با حیوانات و اشیاء هم، امری مقبول و پذیرفته شده است. این اعمال، نتیجه آزادی جنسی است. https://eitaa.com/antihalghe
🔹عرفان اوشو با چاشنی بی‌حرمتی به پدر و مادر می گوید: همیشه در زندگی به شما گفته شده است که به حرف بزرگترها، به حرف و گوش بدهید ولی تا به حال کسی به شما نگفته است که به ندای قلب و دل خودتان گوش بدهید. مطالعه متن کامل 👉 https://eitaa.com/antihalghe
🔘دکان‌های عرفانی ↩️ تلاش برگسترش معنویت بدون دین 🔸 عارف واقعی تمایلی برای نمود و ظهور بیرونی ندارد و در احوال خودش است بنابراین افرادی که را به وجود آوردند چندین عنصر را با هم ترکیب کردند تا به نتیجه مطلوب خود برسند؛ عناصری چون روان‌شناسی، انرژی‌درمانی و همچنین مباحث لطیف عرفان اسلامی را گرفتند و تلاش کردند با استفاده از این‌ها به نیازهای جامعه پاسخ دهند. همچنین، از سوی دیگر یک دکانی درست شد و برخی از راه برگزاری کلاس عرفان به کسب درآمد پرداختند. در مجموع گرایش مردم به سمت این جریانات ناشی از این دلایلی است که بیان شد. 💢 عرفان اصیل در جامعه ما برآمده از همان منابع اصیل ما است. با این توصیف چیزی که تحت عنوان و حلقه مطرح می‌شود را اساسا نمی‌توان عرفان نامید. این‌ها افرادی هستند که یک مغلطه‌ای درست کرده‌اند. خطری که این عرفان‌ها دارند این است که معنویت بدون دین را مطرح می‌کنند. درحالی که در عرفان اصیل ما هیچ‌گاه معنویت از دین جدا نمی‌شود. در سنت اسلامی ما عرفا حتماً فقیه و حکیم بوده و در کنار اینها عارف بودند؛ اما امروزه متأسفانه عرفان‌های نوظهور بدون دین را ترویج می‌کنند و این خطر اصلی است؛ یعنی می‌توانید یک عارف و شخصیت کاملاً معنوی باشید در حالی که دین نداشته باشید. عرفان ما هیچ‌گاه این را نمی‌پذیرد.در عرفان اسلامی معنویت بدون ایمان معنا ندارد. اگر در عرفان اصیل طریقت، حقیقت و شریعت را مطرح می‌شود به این معنا نیست که این سه همدیگر را نفی می‌کنند. https://eitaa.com/antihalghe
🔘دکان‌های عرفانی ↩️ تلاش برگسترش معنویت بدون دین 🔸 عارف واقعی تمایلی برای نمود و ظهور بیرونی ندارد و در احوال خودش است بنابراین افرادی که را به وجود آوردند چندین عنصر را با هم ترکیب کردند تا به نتیجه مطلوب خود برسند؛ عناصری چون روان‌شناسی، انرژی‌درمانی و همچنین مباحث لطیف عرفان اسلامی را گرفتند و تلاش کردند با استفاده از این‌ها به نیازهای جامعه پاسخ دهند. همچنین، از سوی دیگر یک دکانی درست شد و برخی از راه برگزاری کلاس عرفان به کسب درآمد پرداختند. در مجموع گرایش مردم به سمت این جریانات ناشی از این دلایلی است که بیان شد. 💢 عرفان اصیل در جامعه ما برآمده از همان منابع اصیل ما است. با این توصیف چیزی که تحت عنوان و حلقه مطرح می‌شود را اساسا نمی‌توان عرفان نامید. این‌ها افرادی هستند که یک مغلطه‌ای درست کرده‌اند. خطری که این عرفان‌ها دارند این است که معنویت بدون دین را مطرح می‌کنند. درحالی که در عرفان اصیل ما هیچ‌گاه معنویت از دین جدا نمی‌شود. در سنت اسلامی ما عرفا حتماً فقیه و حکیم بوده و در کنار اینها عارف بودند؛ اما امروزه متأسفانه عرفان‌های نوظهور بدون دین را ترویج می‌کنند و این خطر اصلی است؛ یعنی می‌توانید یک عارف و شخصیت کاملاً معنوی باشید در حالی که دین نداشته باشید. عرفان ما هیچ‌گاه این را نمی‌پذیرد.در عرفان اسلامی معنویت بدون ایمان معنا ندارد. اگر در عرفان اصیل طریقت، حقیقت و شریعت را مطرح می‌شود به این معنا نیست که این سه همدیگر را نفی می‌کنند. https://eitaa.com/antihalghe
♦️ حرف اوشو این است که؛ بخور، بنوش، شادباش، ولی این، تمام‌کار نیست. 🔷 وقتی‌که به‌اندازه کافی، خوردی و نوشیدی و شادبودی، آن‌وقت، چیزی والاتر در انتظار توست و تنها در این زمان است که چیزی بیشتر و والاتر، ممکن خواهد بود. 🔶 «وقتی‌که بخش زمینی، راضی و ارضا شد، آنگاه آسمان، تو را می‌خواند. ناشناخته‌ها تو را می‌خوانند…». [4] «و خوش باش! لذایذ را دریاب! خداوند شیء نیست، موضِع است، موضع جشن و سرور، غُصه را دور بریز. او به تو خیلی نزدیک است؛ به پای‌کوبی برخیز، این چهره ماتم‌زده را کنار بگذار.» [5] 🔷 اوشو خود را لذت پرست و افکار و نظرات خود را لذت‌گرایی می‌داند: «من، لذت پرستم و تا آنجا که می‌دانم، همه آن‌هایی که شناخت پیداکرده‌اند، هر چه هم بگویند، همواره لذت پرست بوده‌اند. بودا، عیسی مسیح (علیه‌السلام) کریشنا… هم لذت پرست‌اند. خداوند، غایت لذت پرستی است. او اوج شادمانگی است.»[6] 🔶 بنابراین می‌توان گفت: «عرفان اوشو عرفانی کاملاً لذت‌گراست که انسان را به بهره‌وری افراطی از لذت‌های دنیوی سفارش می‌کند و بر اساس آن، رقص، پای‌کوبی، شادی، سرور، خنده‌های مستانه، تخلیه هیجانات، بدون رعایت هیچ قانونی، ماهیت و چیستی کمال انسان شمرده می‌شود . 🔷 اگر انسان با این امیال و خوش‌گذرانی‌ها به مبارزه برخیزد، سدی بلند در برابر کمال خود، کشیده و به خود و انسانیت، خیانت کرده است و ارضای لذت‌های آنی و لحظه‌ای است که انسان را بالا می‌برد و آنگاه، چیزی والاتر را انتظار می‌کشد.»[7] 🔶 در کلام اوشو یک ناسازگاری درونی و همچنین یک نوع ناسازگاری بیرونی مشاهده می‌شود. ناسازگاری درونی را می‌توان این‌گونه بیان کرد؛ 🔷 اولاً: تعدیل غرایز و رعایت تعادل در رفتار، تنها راه رسیدن به کمال است. چون دنیا و تمام نعمت‌های آن اگرچه برای آسایش انسان آفریده شده، ولی غرق شدن زیاد در آن مانع کمال است، و فرورفتن در لذت‌های آنی و زودگذر مانند: 🔶 شادی، رقص، پای‌کوبی و خنده‌های مستانه، انسان را به لبه پرتگاه و سقوط نزدیک خواهد کرد درحالی که اوشو در تمامی سخنان خود همه را دعوت به لذت پرستی و دنیاگرایی افراطی می‌کند. 🔷 ثانیاً: غرق شدن در رفاه و سکس، مساوی است با احساس پوچی: اوشو در سخنان خود رفتار غربی‌ها را نقد کرده، و می‌گوید: «علت خودکشی‌های فراوان در غرب، غرق شدن غربی‌ها در آسایش است؛ زیرا همه‌چیز دارند ولی بازهم در اعماق وجود خود احساس تُهی بودن و پوچی می‌کنند. 🔶 اوشو در حالی به نقد غربی‌ها می‌پردازد که بی‌خبر از آنکه عرفان او انسان را سریع‌تر از همه‌چیز به‌سوی پوچی پیش می‌برد؛ زیرا هرچه انسان در سکس، افراطی عمل کند، غریزه حیوانی او زودتر، اشباع‌شده و از بُعد معنوی، غافل‌تر می‌شود و با ارضای این غریزه بازهم حیران و سرگردان، به دنبال معنویت خواهد گشت.»[8] 🔷 اما ناسازگاری بیرونی را می‌توان چنین گفت که؛ کمال‌جویی و سعادت خواهی، یکی از گرایش‌های فطری در هر انسانی است و همه تلاش انسان برای پاسخ‌گویی به این گرایش و زدودن نقص‌ها و دست‌یابی به کمال‌ها و رسیدن به چنین سعادتی است؛ هرچند ممکن است که در بیشتر موارد، در تعیین مصادیق کمال، به خطا برود. ♦️ ولی از دیدگاه اوشو، کمال‌خواهی و سعادت‌طلبی، همان بهره‌وری کامل از لذت جنسی و هواهای نفسانی زودگذر است که نتیجه‌ای جز هلاکت بشریت را در پی نخواهد داشت.[9] 🔻 پی‌نوشت: [1]. اوشو، الماس‌های اوشو، ترجمه: مرجان فرجی، تهران، نشر فردوس، ص ۱۱۸. [2]. اوشو، تائوئیسم و عرفان شرق دور، ج ۲، ترجمه فرشته جنیدی، تهران، نشر هدایت الهی، ص ۲۰۵. [3]. اوشو، الماس‌های اوشو، ص ۱۱۸ [4]. اوشو، راز، ج ۲، ترجمه محسن خاتمی، تهران، نشر فرا روان، ص ۱۰۴. [5]. الماس‌های اوشو، ص ۱۳۷. [6]. همان، ص ۲۴۶ [7]. سایبان خودساخته عرفان مدرن، محمد اسماعیل عبداللهی، انتشارات باقرالعلوم ع، ص ۱۳۸. [8]. سایت موسسه بهداشت معنوی، 7845. [9]. سایبان خودساخته عرفان مدرن، محمد اسماعیل عبداللهی، انتشارات باقرالعلوم ع، ص ۱۳۸. https://eitaa.com/antihalghe