eitaa logo
پایگاه تخصصی نقد عرفانهای کاذب
10هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
2.3هزار ویدیو
261 فایل
پایگاه تخصصی مقابله با عرفان های کاذب و دشمن شناسی ارتباط با ادمین: فاطمه میرزاییان، پژوهشگر عرفان های کاذب مسئول شبکه کشوری خواهران مجمع فرق و ادیان خاتم الاوصیاء، مدرس حوزه،مشاور،عضو جمعیت بانوان فرهیخته،عضو مجمع مبلغات تهران @f_Mirzaeeyan
مشاهده در ایتا
دانلود
⚛️رسوایی های «اوشو» 📆در دهه ۱۹۸۰، اعضای«»، خود را در گرماگرم میدان مجادله با افراد محلی در اُرگون مرکزی یافتند.این جنبش توسط یک معلم مذهبی به نام «بهاگوان‌شریراجنیش» آغاز شده بود. راجنیش، افکاری را از شرق و غرب با هم ترکیب کرده و به معجونی سکرآور مبدل نموده بود و طی سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰، موفق به جذب هزاران پیرو و شاگردانی وفادار گشت که «» نامیده می‌شدند. راجنیشی‌ها، اغلب به خاطر پوشیدن لباس‌هایی در طیف‌های زرشکی و رقص‌های خلسه‌آمیز در تفکراتشان شهرت داشتند. 🔮راجنیش، ظاهری آراسته با ریش داشت و [وقتی سخنرانی می‌کرد] با ملایمت حرف می‌زد. او صاحب 93 اتومبیل رولز رویس بود و طبق نظر بسیاری، نمونه بارز یک جذاب. بیشتر هوادارانش اهل غرب اروپا و ایالات‌متحده بودند. جنبش او بیشتر، جنبشی تجربی و فکری بود تا مذهبی. در سال ۱۹۸۱، راجیش و پیروانش به خاطر روابط جنسی، لباس‌های نامناسب، استعمال و عدم پرداخت مالیات، محل شکل‌گیری گروه در پونای(اکنوی پون) را ترک و به ایالات متحده کوچ کردند و در نهایت در «رسوتای آنته‌لوپ»(واقع در اورگون) ساکن شدند. درآنجا تصمیم به ساخت یک آشرام[معبد] بزرگ گرفتند اما به دلیل برخوردهای نامناسبی که با افراد محلی داشتند، بار دیگر رسوایی به بار آوردند.
📆باز هم رسوایی‌ها به سرعت منتشر شد. تا پاییز سال ۱۹۸۵، برخی پیشوایان اصلی آن‌ها از گریختند، بعدها بازداشت و به اعمال ناشایست متهم شدند. پس از اثبات اتهامات در مهاجرت، شنود، طراحی مسمومیت عمومی با باکتری ، آتش‌زنی و یورش به مأموران دولتی، نفر دوم گروه راجنیش به نام «» مدت سه سال در یکی از زندان‌های حبس شد. در نوامبر سال ۱۹۸۵، به دلیل نقض قوانین مهاجرت، بار دیگر راجنیش، دیپورت شد. این جنبش، اندکی پس از جدایی و مرگ مرموز پیشوای آن در اوایل سال ۱۹۹۰ در سن ۵۸ سالگی، تحلیل رفت. با این حال در دوران حاضر، جنبشی که از نو نامگذاری، احیا و بازسازی شده، مرکزی بسیار فعال در و دیگر نقاط جهان از جمله «سدونا»، «آریزونا»، «مارین کاونتی» و «کالیفرنیا» دارد. که خود را مدام به‌روز می‌کرد و نامش را نیز تغییر می‌داد، در زمان مرگ خود را «» نامید؛ نامی که اکنون بر آشرام«جدید» او گذاشته‌اند؛ یعنی جامعه بین‌المللی یا آنچه اخیراً استراحتگاه اوشو نامیده می‌شود. 🍁در پاییز سال ۲۰۰۱، بار دیگر گروه راجنیش به واسطه علاقه شورانگیز آمریکا به در خبرگزاری‌ها مطرح شد. گروه راجنیش که حداقل برای بسیاری تا آن زمان، ناآشنا بود، در کتاب «» مورد بحث و بررسی قرار گرفت. کتابی که پس از واقعه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و حملاتی که موجب انتشار سیاه‌زخم شد، مورد توجه بسیار قرار گرفت و در گزارش‌های تلویزیونی مختلف مطرح شد. این گروه در اولین مربوط به جنگ‌های بیولوژیکی در خاک ایالات‌متحده، دست داشت. اعضای گروه برای اثبات جایگاه خود در روستای اُرگون، ده‌ها بوفه و میز سالاد را در حوالی «دیلز» به باکتری آلوده کرده بودند تا افراد محلی را بیمار ساخته و مانع رأی دادن آن‌ها شوند. هیچ‌کس کشته نشد اما حدود 750 نفر به بیماری‌های گوارشی و مشکلات جسمانی دیگر مبتلا گشتند. 📖منبع: آرشیو روشنا https://eitaa.com/antihalghe
⚛️رسوایی های «اوشو» 📆در دهه ۱۹۸۰، اعضای«»، خود را در گرماگرم میدان مجادله با افراد محلی در اُرگون مرکزی یافتند.این جنبش توسط یک معلم مذهبی به نام «بهاگوان‌شریراجنیش» آغاز شده بود. راجنیش، افکاری را از شرق و غرب با هم ترکیب کرده و به معجونی سکرآور مبدل نموده بود و طی سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰، موفق به جذب هزاران پیرو و شاگردانی وفادار گشت که «» نامیده می‌شدند. راجنیشی‌ها، اغلب به خاطر پوشیدن لباس‌هایی در طیف‌های زرشکی و رقص‌های خلسه‌آمیز در تفکراتشان شهرت داشتند. 🔮راجنیش، ظاهری آراسته با ریش داشت و [وقتی سخنرانی می‌کرد] با ملایمت حرف می‌زد. او صاحب 93 اتومبیل رولز رویس بود و طبق نظر بسیاری، نمونه بارز یک جذاب. بیشتر هوادارانش اهل غرب اروپا و ایالات‌متحده بودند. جنبش او بیشتر، جنبشی تجربی و فکری بود تا مذهبی. در سال ۱۹۸۱، راجیش و پیروانش به خاطر روابط جنسی، لباس‌های نامناسب، استعمال و عدم پرداخت مالیات، محل شکل‌گیری گروه در پونای(اکنوی پون) را ترک و به ایالات متحده کوچ کردند و در نهایت در «رسوتای آنته‌لوپ»(واقع در اورگون) ساکن شدند. درآنجا تصمیم به ساخت یک آشرام[معبد] بزرگ گرفتند اما به دلیل برخوردهای نامناسبی که با افراد محلی داشتند، بار دیگر رسوایی به بار آوردند. 📆باز هم رسوایی‌ها به سرعت منتشر شد. تا پاییز سال ۱۹۸۵، برخی پیشوایان اصلی آن‌ها از گریختند، بعدها بازداشت و به اعمال ناشایست متهم شدند. پس از اثبات اتهامات در مهاجرت، شنود، طراحی مسمومیت عمومی با باکتری ، آتش‌زنی و یورش به مأموران دولتی، نفر دوم گروه راجنیش به نام «» مدت سه سال در یکی از زندان‌های حبس شد. در نوامبر سال ۱۹۸۵، به دلیل نقض قوانین مهاجرت، بار دیگر راجنیش، دیپورت شد. این جنبش، اندکی پس از جدایی و مرگ مرموز پیشوای آن در اوایل سال ۱۹۹۰ در سن ۵۸ سالگی، تحلیل رفت. با این حال در دوران حاضر، جنبشی که از نو نامگذاری، احیا و بازسازی شده، مرکزی بسیار فعال در و دیگر نقاط جهان از جمله «سدونا»، «آریزونا»، «مارین کاونتی» و «کالیفرنیا» دارد. که خود را مدام به‌روز می‌کرد و نامش را نیز تغییر می‌داد، در زمان مرگ خود را «» نامید؛ نامی که اکنون بر آشرام«جدید» او گذاشته‌اند؛ یعنی جامعه بین‌المللی یا آنچه اخیراً استراحتگاه اوشو نامیده می‌شود. 🍁در پاییز سال ۲۰۰۱، بار دیگر گروه راجنیش به واسطه علاقه شورانگیز آمریکا به در خبرگزاری‌ها مطرح شد. گروه راجنیش که حداقل برای بسیاری تا آن زمان، ناآشنا بود، در کتاب «» مورد بحث و بررسی قرار گرفت. کتابی که پس از واقعه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و حملاتی که موجب انتشار سیاه‌زخم شد، مورد توجه بسیار قرار گرفت و در گزارش‌های تلویزیونی مختلف مطرح شد. این گروه در اولین مربوط به جنگ‌های بیولوژیکی در خاک ایالات‌متحده، دست داشت. اعضای گروه برای اثبات جایگاه خود در روستای اُرگون، ده‌ها بوفه و میز سالاد را در حوالی «دیلز» به باکتری آلوده کرده بودند تا افراد محلی را بیمار ساخته و مانع رأی دادن آن‌ها شوند. هیچ‌کس کشته نشد اما حدود 750 نفر به بیماری‌های گوارشی و مشکلات جسمانی دیگر مبتلا گشتند. https://eitaa.com/antihalghe