eitaa logo
بصیرت،پاسخ به شبهات وشایعات
5.4هزار دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
4.7هزار ویدیو
9 فایل
بسوی حقیقت بصیرت،روشنگری پاسخ به شبهات وشایعات (شبهه ازشما،پاسخ ازما) مامکلف به تکلیفیم،نه نتیجه حق جو وحق طلب باشیم (بروز ترین کانال پاسخ به شبهات وشایعات روزدنیای مجازی) ارتباط با ادمین 👇👇 @Aliomidiani
مشاهده در ایتا
دانلود
۱۳۹۸/۳/۲۷ ⬅ ۱۳شوال۱۴۴۰ 🌸🌸🌸🌸🌸 ✨ حکمتی از نهج‌البلاغه حضرت علی«ع» 📖 موضوع: . ▫▫▫  وَ قَالَ ( عليه السلام ) : لِابْنِهِ الْحَسَنِ«عليه السلام» لَا تَدْعُوَنَّ إِلَى مُبَارَزَةٍ وَ إِنْ دُعِيتَ إِلَيْهَا فَأَجِبْ فَإِنَّ الدَّاعِيَ إِلَيْهَا بَاغٍ وَ الْبَاغِيَ مَصْرُوعٌ . ⭕(به فرزندشان امام مجتبى عليه السّلام فرمودند) : ⬅كسى را به پيكار نكن، اما اگر تو را به خواندند بپذير، ➖زيرا آغازگر پيكار تجاوزكار، و تجاوزكار خورده است. ▫▫▫ ‼ نکات : ✅ هرگاه كسى ما را در به مبارزه طلبد نه تنها پذيرش دعوت او مطلوب نيست بلكه است، 🔻زيرا القاى نفس در است تنها جايى كه مى توان دعوت به مبارزه را پذيرفت ميدان جهاد است، 🔻زيرا در بسيارى از ميدان هاى جهاد در آغاز، هاى تن به تن انجام مى شد; كسى از بيرون مى آمد و مبارز مى طلبيد، ديگرى در برابر او قرار مى گرفت و سرانجام يكى از آن دو بر خاک مى افتاد. ✅ دستور آغازگر مبارزه در ميدان هاى جنگ باشند; ولى در صورتى كه كسى از لشكر دشمن در وسط ميدان قرار گرفت و ، در برابر او جايز نيست، چنين سكوتى مساوى با شكست بود ✔بارزترین نمونه جنگ اميرمؤمنان«ع» ، در ميدان و قرار گرفتن در مقابل «» است، ➖زيرا كسی جرأت نداشت در مقابل او ظاهر شود و امام«ع» با مبارزه اى او را بر خاک افكند و معروف «لَضَرْبَةُ عَلِىّ يَوْمَ الْخَنْدَقِ أفْضَلُ مِنْ عِبادَةِ الثَّقَلَيْنِ; ضربه اى كه على«ع» در روز خندق (بر پيكر عمرو بن عبد ود) وارد كرد از جن و انس بالاتر است» را بيان فرمود.  🚨جنگ هاى تن به تن در : 1⃣آنچه در حديث بالا آمد اشاره به جنگ هاى تن به تنى بود كه در ميدان هاى جهاد واقع مى شد ➖و در واقع از جنگ هاى بزرگتر که همه لشكريان دو طرف به پيكار مى پرداختند مى كرد، ➕مثل نبرد عظيم خندق كه با كشته شدن عمرو بن عبدود در جنگ شكست خورد و از ميدان عقب نشينى كردند.  2⃣ در جنگ هاى تن به تن به صورت بسيار زشتى انجام مى گرفت. 🔻به اين معنا كه دو نفر كه با هم داشتند يكديگر را به مبارزه فرا مى خواندند و با استفاده از به هم حمله مى كردند و تا يكى كشته مى شد مبارزه آنها تمام مى گشت. 🔻مبارزه تن به تن يا همان واژه اى است كه از زبان لاتين گرفته شده است دو تن كه با يكديگر خصومت داشتند به مبارزه بر مى خواستند. ➖اين عمل در ابتدا در قرون وسطى و در اروپاى شرقى مرسوم بود وحتی به دوران باز مى گردد. 🔻در نوشته شده است كه در زمان لوئى چهارم در فرانسه در عرض بيش از چهار هزار نفر در اين نبرد تن به تن كشته شدند و يا در زمان تعداد كشتگان در عرض بيست سال به هشت هزار نفر بالغ شد.  🔻اين نوع نبرد تا جايى يافته بود كه به محض كوچک ترين توهين فردى كه مورد اهانت قرار گرفته بود ، زمان و مكان دوئل را تعيين مى كرد انجام اين عمل از آبرو تلقى مى شد. 🔻و فقط ، افراد زير بيست سال و يا بالاتر از شصت سال و يا كسانى كه بيمارى داشتند از اين بودند.  ❌سرانجام در اوائل قرن بيستم آن اعلام شد ➖يكى از عوامل ممنوعيت آن را افول دانسته اند، زيرا دوئل غالباً در ميان آنها براى حمايت از آبرو و شرافت خانوادگى انجام مى گرفت.  ❎ نوع دیگر مبارزات تن به تن، در سده هفتم پيش از ميلاد ؛ نبردهاى ها و يا به مبارزه طلبيدن هاى مرسوم در نبردهاى اسلامى از اين قبيل است. امروزه اين نوع نبرد در ميادين جنگ منسوخ شده و سلاح هاى جايگزين آن گرديده است. 📚حکمت۲۳۳ _(اخلاق اجتماعی،سیاسی) 🙏ترجمه مرحوم استاد محمد دشتی. کانال بصیرت،پاسخ به شبهات وشایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈
🔻 تحلیلگران بخوانند: 🔴 درس‌هایی از پیامبر(ص) 🔻 از همان ابتدایی که (ص) در مدینه شکل گرفت، دشمنان آن هم شروع به کار کردند. پیامبر(ص) در دوران حکومت خود، حداقل با سه گروه دشمن مواجه بود: 1️⃣ دشمن اول، قبایل نیمه وحشی‌: که اطراف مدینه زندگی می‌کردند «و تمام زندگی آنها عبارت از جنگ و خونریزی و غارت و به جان هم افتادن و از همدیگر قاپیدن است.» ۸۰/۲/۲۸؛ پیامبر «در هر کدام از آنها اگر نشانه‌ی صلاح و هدایت بود، بست ... و بر و پیمان خودش، بسیار پافشاری می‌کرد و پایدار بود.» اما آنهایی که شریر و بودند، «پیغمبر سراغ آنها رفت و آنها را منکوب کرد و سر جای خودشان نشاند..» 2️⃣ دشمن دوم، و اهل قریش: «پیغمبر احساس کرد اگر بنشیند تا آنها سراغش بیایند، یقیناً آنها فرصت خواهند یافت؛ لذا سراغ آنها رفت؛ منتها به طرف مکه حرکت نکرد. راه کاروانىِ آنها از نزدیکی مدینه عبور می‌کرد؛ پیغمبر تعرّض خودش را به آنها شروع کرد، که جنگ بدر، مهم‌ترینِ این تعرّض‌ها در اوّلِ کار بود. پیغمبر تعرّض را شروع کرد؛ آنها هم با تعصّب و پیگیری و لجاجت به جنگ آن حضرت آمدند. تقریباً چهار، پنج سال وضع این‌گونه بود؛ یعنی پیغمبر آنها را به حال خودشان رها نمی‌کرد؛ آنها هم امیدوار بودند که بتوانند این مولود جدید - یعنی نظام اسلامی - را که از آن احساس خطر می‌کردند، ریشه کن کنند. و جنگ‌های متعدّد دیگری که اتّفاق افتاد، در همین زمینه بود.» آخرین جنگ پیامبر(ص) با این دشمنان، بود و پس از آن، ماجرای پیش آمد و پیامبر(ص) با آنان پیمان صلح امضا کرد. اما سال هشتم بعثت، «که کفّار کرده بودند، پیغمبر رفت و مکه را فتح کرد، که فتحی عظیم و حاکی از تسلّط و اقتدار آن حضرت بود.» 3️⃣ دشمن سوم، یهودی‌ها: «یعنی که علی‌العجاله حاضر شدند با پیغمبر در مدینه زندگی کنند؛ اما دست از موذیگری و اخلالگری و تخریب برنمی‌داشتند... پیغمبر تا آن‌جایی که می‌توانست، با اینها مدارا کرد؛ اما بعد که دید اینها مدارابردار نیستند، مجازاتشان کرد. هرکدام از این سه قبیله عملی انجام دادند و پیغمبر بر طبق آن عمل، آنها را مجازات کرد. اوّل، بودند که به پیغمبر خیانت کردند؛ پیغمبر سراغشان رفت و فرمود باید از آن‌جا بروید؛ اینها را کوچ داد و از آن منطقه بیرون کرد و تمام امکاناتشان برای مسلمان‌ها ماند. دسته‌ی دوم، بودند. اینها هم خیانت کردند لذا پیغمبر فرمود مقداری از وسایلتان را بردارید و بروید؛ اینها هم مجبور شدند و رفتند. 🔹دسته‌ی سوم بودند که پیغمبر امان و اجازه‌شان داد تا بمانند؛ اینها را بیرون نکرد؛ با اینها پیمان بست تا در جنگ خندق نگذارند دشمن از طرف محلاتشان وارد مدینه شود؛ اما اینها ناجوانمردی کردند و با دشمن پیمان بستند تا در کنار آنها به پیغمبر حمله کنند!... بعد که قریش و هم‌پیمانانشان شکست خوردند و از خندق جدا شدند و به طرف مکه رفتند، پیغمبر به مدینه برگشت. همان روزی که برگشت، نماز ظهر را خواند و فرمود نماز عصر را جلوِ قلعه‌های بنی‌قریظه می‌خوانیم؛ راه بیفتیم به آن‌جا برویم؛ یعنی حتّی یک شب هم معطل نکرد؛ رفت و آنها را محاصره کرد. بیست‌وپنج روز بین اینها محاصره و درگیری بود؛ بعد پیغمبر همه‌ی مردان جنگی اینها را به قتل رساند؛ چون خیانتشان بزرگ‌تر بود و قابل اصلاح نبودند.» بنابراین در هیچکدام از این قضایا، پیغمبر نکرد اما در مقابل نقض عهد آنان، ساکت نماند و پاسخ خیانت‌شان را با کامل داد. کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈