،،،، از تکنوکرات‌های شبه‌انقلابی، توقع تحقق شریعت را دارید یا از لیبرال‌های اصلاح‌طلب؟! وقتی بافت قدرت سیاسی، این‌گونه است، ابلاغ قانون و امنیت ملی و کار فرهنگی، همگی بازی‌های کوچک و ساختگی برای اغوا هستند. بازی بزرگ، تهی‌کردن نظام از قدرت هویتی و نرم‌افزاری‌اش به‌واسطه‌ی خودفراموشی اجتماعی است. #اغوا ،،،، 🖇 افزوده: علامه مصباح می‌گفت: «رفتار ما نشان می‌دهد که قائل به گرفتن راه‌حل از اسلام نیستیم. ... برخی ادعا می‌کنند که قرآن را قبول دارند، اما عمل‌شان نشان می‌دهد كه دستورات قرآنی را اوهام و ارتجاع می‌دانند. ... در این مدت، گروه‌های متعددی در جامعه‌ی ما پیدا شدند که هر یك با عنوان خدمت به مردم، توسعه و پیشرفت، عدالت و نظائر آن شعارهای مختلفی سر دادند؛ اما بنده به یاد ندارم هیچ‌یک از احزاب سیاسی، ارزش‌های دینی یا انسانی را به‌عنوان شعار مطرح کنند، و نهایت همت‌شان این بود که سهمی در قدرت داشته باشند. ... امروز چهل سال از پیروزی انقلاب گذشته و از ابتدای حركت امام، چند نسل عوض شده است؛ حال، آیا حرکت و راه ما، همان چیزی است که امام می‌فرمود، یا ما هم استحاله شده‌ایم؟ متأسفانه باید گفت امروز تعداد کسانی‌که با خودباختگی در مقابل آمریکا و تمدن غربی، گرایش‌های لیبرالی دارند، از دوران انقلاب بیشتر است. ... امروز با مشاهده‌ی برخی از مسئولان باید گفت خدا پدر مهندس بازرگان را بیامرزد؛ برخی از ایشان به اندازه‌ی مهندس بازرگان هم اعتقاد به دین ندارند.» https://B2n.ir/rg5352 https://virasty.com/Mehdi_jamshidi/1743215250174399937

تازه داشتم حرکت می‌کردم! به یاد بیاوریم که کار مهمی داریم و زمان زیادی نداریم! آنگاه پشت فرمان یا روی موتور می‌نشینیم و استارت و هِندِل می‌زنیم، اما دریغ از صدایی که خبر از حرکت بدهد. شاید گزافه نباشد اگر بگویم، ما انسان‌ها نیز درون خود موتوری داریم که اگر حرکت نکند و صدای روشن شدنش به گوش‌مان نرسد، سرد می‌شویم و حال حوصله‌ی هیچ چیز و هیچ کسی را نداریم. موتور محرک ما می‌تواند اراده‌ی ما برای بهتر شدن‌مان باشد‌ و یا برای درست زندگی کردن‌مان. اراده‌ای که باید خوب هندل بخورد تا روشن شود؛ ولی گاهی وقت‌ها آنقدر سرد زندگی می‌کنیم که به این زودی‌ها روشن نمی‌شویم. لحظه‌ی افطار، به یاد آوردم اولین روز رمضان امسال را که بدون آمادگی وارد مهمانی خدا شدم تا روشن شوم، اما تا می‌خواستم موتورم را به حرکت در آورم، دیگر خبری از رمضان نبود و اراده‌ام سرد ماند که ماند! در این فکر هستم که باید چه کنم؟ مستاصل شده‌ام از نامسأله‌ترین دغدغه‌هایی که اگر تک‌تکشان رسیدگی شوند، ماشین زندگی‌ام یاتاقان خواهد زد! از خدا می‌خواهم تا به حقّ ماهی که گذشت و عیدی که آمد، موتور اراده‌ام را به حرکت درآورد تا هیچ‌گاه سر از اسقاطی در نیاورم... 🖋 علی عسگری

اولین قربانی دست کشیدن از #اسلامیت نظام، #جمهوریت نظام است! 🖋علی عسگری @araf11

هسته سخت، دیگی که برای اصولگرایان نجوشید! هسته سخت جمهوری اسلامی از کی اخ و پیف شد؟ اصولگرایان و نهادهای قدرت و ثروت متصل به آنها طی بیست سال سعی کردند از هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی یک توده مطیع و حرف گوش کن بسازند که فقط به آنها بگوید چشم. اما دو انتخابات اخیر مجلس و ریاست‌جمهوری آخرین و محکم‌ترین میخ بر تابوت این رویای خام بود. این دو انتخابات به آنها ثابت کرد جماعتی که قرار بود در قرارگاه‌ها، مدارس خاص، جلسات بصیرتی سررسیدمحور، رسانه‌های مبتنی بر کدکشی و... پیاده‌نظام آنها بار بیایند، حالا دارند از زمین بازی بیرونشان می‌کنند. تاختن به هسته سخت حامیان جمهوری اسلامی از طرف اصولگرایان در واقع آخرین تلاش آنها برای باقی ماندن در زمین بازی‌ست. اصولگرایان هروقت اول نبودند، دوم شده‌اند و حالا اینکه ببینند بعنوان نفر سوم و چهارم باید بنشینند و رقابت دیگران را تماشا کنند برایشان خیلی سنگین است. این لفاظی‌های شکاف اجتماعی و وحدت و دوقطبی و... را جدی نگیرید. این جماعت اگر زورشان می‌رسید حاضر بودند انتخابات ده درصدی برگزار شود ولی رای بیاورند و اتفاقا الان از همین زورشان گرفته که حتی با کاهش مشارکت هم رای نیاورده‌اند. چرا؟ چون دیگر حتی همان هسته سخت طرفدار نظام که در هر شرایطی در انتخابات شرکت میکند -بعد از خرج کردن اصولگرایان از همه مقدسات و پای کار آوردن همه مشاهیر- هم حاضر نیست به آنها رای بدهد. از قدیم گفته‌اند فحش بادبزن جگر است. بگذارید این جماعت شکست‌خورده با فحش به حزب‌اللهی‌ها، آنها را با لحنی تحقیرآمیز ایتایی و خودسر و دوقطبی‌ساز و... بخوانند بلکه یک کم از آتش جگرشان کم شود، اما این هسته سخت جمهوری اسلامی‌ست که همچنان به پهناوری جغرافیای ایران و گستردگی شهرها و روستاهای کوچک و بزرگ پای انقلاب مانده و خواهد ماند و چشمش به رهبری انقلاب است. آنها هم اگر عقل داشتند وسط باد زدن‌های بی‌حاصلشان می‌نشستند نوع سیاست‌ورزی بیست ساله را مرور می‌کردند و دلیل این رویگردانی حزب‌اللهی‌ها از خود را در نوع نگاه متفرعنانه و قیم‌مآبانه خود به مردم می‌جستند. ماهبندان | محمدرضا شهبازی @mahbandan

در شماره ۱۴ نشریه سوره، مقاله‌ای با این عنوان از سوی خانم سحر دانشور منتشر شد که من آن را خلاصه کردم و با صورت‌بندی متفاوتی در ذیل آورده‌ام. بحث بسیار مهمی است، توصیه می‌کنم بخوانید؛ 🔴 #تحجر_مدرن و ظهور زن مصرفی 1️⃣ مفهوم تحجر و صورت‌های مختلف آن تحجر معمولاً به معنای پایبندی افراطی به ظواهر دینی، بدون درک ارتباط دین با جامعه و باطن آن تعریف می‌شود، اما تحجر تنها به این شکل سنتی محدود نیست؛ تحجر مدرن نیز وجود دارد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. 2️⃣ دوگانه سنت و تجدد در تعریف زن در دوره پهلوی، پروژه «بیداری زنان» با شعار مدرنیزاسیون، هویت زن را بر اساس حذف اسلام و جایگزینی الگوی مصرفی غربی تعریف می‌کرد. این پروژه با کشف حجاب اجباری و ترویج کالاهای مصرفی (آرایشی و زیبایی) همراه بود تا زن ایرانی را از هویت دینی جدا کند. در مقابل، شریعتی و برخی اندیشمندان انقلابی به دنبال راه سومی بودند که زن را نه در حاشیه سنتی و نه در الگوی مصرفی غربی، بلکه به عنوان عنصری مؤثر در جامعه و تاریخ تعریف می‌کرد. 3️⃣ نقطه اشتراک تحجر سنتی و تجددگرایی هر دو نگاه تحجر سنتی و تجددگرایی، زن را از نقش اجتماعی مؤثر محروم می‌کنند: - تحجر سنتی با حاشیه‌نشین کردن زن. - تجددگرایی با تبدیل زن به ابژه مصرفی و فردگرایانه. - در هر دو حالت، #دین یا به حاشیه رانده می‌شود یا در سطح ظواهر محدود می‌ماند. 4️⃣ زن مصرفی؛ چهره جدید تحجر مدرن - امروزه تحجر مدرن در قالب سبک زندگی مصرفیِ به ظاهر دینی ظهور کرده است: - زنی که ظاهراً مذهبی است، اما هویت او با مصرف‌گرایی (پوشش لوکس، برندهای گرانقیمت، تجمل در مراسم مذهبی و ...) شکل می‌گیرد. - این نگاه، شخصیت‌های تاریخی مانند حضرت خدیجه (س) را نه به عنوان الگوی ایمان و فعالیت اجتماعی، بلکه صرفاً به عنوان نماد ثروت بازتعریف می‌کند. - #حجاب_استایلی، روضه‌های تجملی، و تمرکز بر خودنمایی از نشانه‌های این جریان است. 5️⃣ تحجر مدرن؛ تهدیدی پنهان برای هویت زن انقلابی - تحجر مدرن همانند تحجر سنتی، اسلام را از مقتضیات جامعه جدا می‌کند و آن را به یک دین فردی و مصرفی تقلیل می‌دهد. - در حالی که زن آرمانی انقلاب اسلامی، زنی مولد، اثرگذار و متعهد به اجتماع است، تحجر مدرن او را به #زن_مصرفیِ_منفعل تبدیل می‌کند. 6️⃣ نتیجه‌گیری: ضرورت هوشیاری در برابر تحجر مدرن تحجر دیگر فقط در شکل سنتی (مقدس‌مآبی) دیده نمی‌شود، بلکه در سبک زندگی مدرنِ به ظاهر معتدل نیز نفوذ کرده است. باید مراقب بود که #دین به بهانه‌های مختلف (مثل تطابق با مدرنیته) از مسئولیت‌های اجتماعی تهی نشود. زن انقلابی باید فراتر از دوگانه سنت و تجدد، در جایگاه فاعلیت تاریخی و اجتماعی قرار گیرد. نکته کلیدی: تحجر مدرن، همانند تحجر سنتی، دین را از تأثیرگذاری در جامعه قطع می‌کند؛ با این تفاوت که این بار نه با شعار سنتی‌گرایی، بلکه با ادعای مدرن بودن! پی‌نوشت: امیدوارم به اصل متن آسیب نزده باشم! #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4