#عروض_سماعی #مصطفی‌سمیعی ۶ . مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن❤👇🏻 《دمی با غم به سر بردن جهان یکسر نمی‌ارزد به می بفروش دلق ما که از این بهتر نمی‌ارزد》 《نسیم صبح را گفتن که با او جانبی داری کز آن جانب که او باشد صبا عنبرفشان آید》 《زهی دریای گوهربخش موج انگیز پهناور نه آن را غایت و پایان نه آن را ساحل و معبر》 《دلا زین تنگ زندانها رهی داری به میدان‌ها مگر خفته ست پای تو تو پنداری نداری پا》 《مرا عهدی است با جانان که شادی آن من باشد مرا قولی است با جانان که جانان جان من باشد》 Ｃ᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌

🎥 برخورد پندآموز سهروردی با پیرمرد زرتشتی *برگرفته از کانال فرزند ایران 🔹به مناسبت بزرگداشت فیلسوف نامدار ایرانی، شهاب‌الدین سهروردی او که در خیل بزرگان چهره‌ای قبراق بود سهروردی شیخ ما ورزنده در اشراق بود #شفایی_اردکانی https://eitaa.com/Faryad1340

❇️یک روز مکالمه رایگان جهت مشترکین همراه اول استان خراسان رضوی به گزارش روابط عمومی مخابرات منطقه خراسان رضوی ، یک روز مکالمه داخل شبکه همراه اول به کلیه مشترکین همراه اول استان خراسان رضوی در تاریخ 8 مرداد اختصاص یافته است و مشترکین میتوانند جهت فعالسازی از طریق کد دستوری #2*4*10* هدیه را دریافت نمایند لازم به ذکر است که این هدیه فقط امروز فعال میگردد . ✍روابط عمومی مخابرات منطقه خراسان رضوی 🔵 ارتباطی فراگیر ☎️ ارتباطات مردمی

واژه‌های مرکب «خط»دار! کسرهٔ واژه‌های زیر به‌اصطلاح خفیف است و بنابراین تکیۀ اصلی آن‌ها برروی هجای آخرشان قرار می‌گیرد. این واژه‌ها معمولاً یک معنای واحد و مجازی دارند و اگر وندی (مانند نشانهٔ جمع «-ها») به آن‌ها بیفزاییم، در پایانشان افزوده می‌شود: «خط‌ِمشی‌ها»، نه «خط‌های مشی». پس علی‌القاعده با نیم‌فاصله نوشته ‌می‌شوند: - خطِ‌آهن - خطِ‌ابرو - خطِ‌اتو - خطِ‌ترمز - خطِ‌تیره - خطِ‌چشم - خطِ‌ریش - خطِ‌فاصله - خطِ‌فقر - خطِ‌قرمز - خطِ‌لب - خطِ‌لوله - خطِ‌مشی - خطِ‌مقدّم - خطِ‌واحد - خطِ‌ویژه #فاصله‌گذاری سید محمد بصام @arayehha

مبنی بر .../ مبتنی بر ... «مبنی» و «مبتنی» صفت‌اند و با حرف اضافۀ «بر» (یا به‌ندرت با «به») متمم می‌گیرند. بنابراین «مبنی بر» و «مبتنی بر» همواره بافاصله نوشته می‌شوند. این دو را می‌توان با این‌ عبارت‌ها مقایسه کرد: «محدود به ...»، «محکوم به ...»، «محروم از ...»، «مأنوس با ...» یا «حاکی از ...»، «متنفر از ...»، «مواجه با ...»، «مطابق با ...» و ... . یادآوری: این دو عبارت به سه صورت به‌کار می‌روند: - مبنی یا مبتنی بر چیزی بودن؛ - بر چیزی مبنی یا مبتنی بودن؛ - مبنی یا مبتنی بودن بر چیزی. #دستورزبان #فاصله‌گذاری @arayehha

نهم مرداد ماه سالروز درگذشت«محمد نوری»خواننده                  "روحش شاد و یادش گرامی" @arayehha

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ۹ امرداد سالروز درگذشت محمد نوری (زاده ۱ دی  ۱۳۰۸ رشت – درگذشته ۹ امرداد ۱۳۸۹ تهران) خواننده، آهنگساز و ترانه‌سرا او در دهه بیست که دوران آغاز نوعی تفکر در شعر و موسیقی آوازی در میان مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان بود، کار خوانندگی را آغاز کرد. زمانی را که می‌توان متأثر از نشر و پخش وسیع‌تر موسیقی علمی و آثار فولکلور کشورهای مختلف جهان ازطریق رادیو و صفحات گرامافون دانست. او در همین سالها - دوران نوجوانی - با خواندن اشعار نوینی که بر روی نغمه‌های روز مغرب‌زمین و برخی قطعات کلاسیکِ آوازی سروده شده‌بود، شروع کرد و طی سالهای بعد با تکیه بر تحصیلات هنرستانی و دانشگاهی توانست هویت مستقلی به این اندیشه و گرایش ببخشد و با اجرای آثار بزرگان، فضای متفکرانه‌ای به‌گونه آوازیِ خویش بدهد. وی طی پنج دهه بیش از ۳۰۰ قطعه آوازی اجرا کرد و همچنین به تقریر و ترجمه مقالات و سرودن اشعاری برای ترانه پرداخت و در سال‌های پایانی زندگی چند اجرا به‌نفع بیماران خاص داشت و ترانه‌های زیادی با تم میهنی چون «جان مریم» «شالیزار» «واسونک» «جمعه بازار» «ایران» را اجرا کرد. یکی از مهم‌ترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد که آهنگ زیبای آن از ساخته‌های خود اوست. او آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت. بعد از آن نزد استادان هنرستان عالی موسیقی «سیروس شهردار»  «فریدون فرزانه» « پورتراب» رفت و از آن‌ها تئوری موسیقی، سلفژ و نوازندگی پیانو را فراگرفت. آواز کلاسیک را نزد اولین باغچه‌بان و فاخره صبا آموخت و شیوه آوازی را با تأثیر از استادان حسین اصلانی و ناصر حسینی پیدا کرد و رفته رفته به‌شیوه منحصر به‌فرد خود دست یافت؛ شیوه‌ای که به‌سختی می‌توان آن‌را در زیر شاخه‌ای از شاخه‌هایی چون پاپ، کلاسیک و ...گنجاند. بیشتر آهنگهای او ساخته دکتر سریر است. نوری فارغ‌التحصیل هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران و  مبانی تئاتر از دانشکده علوم اجتماعی بود. وی پس از انقلاب  و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری‌اش را با آلبوم در شب سرد زمستانی همراه با فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت و این همکاری بعدها با آلبوم آوازهای سرزمین خورشید ادامه یافت. در سال ۱۳۸۵ او از سوی سازمان صداوسیما به‌عنوان چهره ماندگار موسیقی انتخاب و معرفی شد. @arayehha

جان مریم محمد نوری @arayehha

‍ ‍ ۹ امرداد سالروز درگذشت جلال ستاری (زاده ۱۴ امرداد ۱۳۱۰ رشت -- درگذشته ۹ امرداد ۱۴۰۰ تهران) پژوهشگر و اسطوره‌شناس او در سویس تحصیل کرد و دکترا گرفت و یکی از استادان معروفش "ژان پیاژه" بود و به مانند کارل گوستاو یونگ سویسی در رشته روانشناسی تحصیل کرد. وی مانند او دغدغه‌ای فراتر از روانشناسی فردی داشت و تمرکز خود را بر روانشناسی جمعی و شناخت تأثیر مثبت یا منفی کهن الگوها و اسطوره‌ها و افسانه‌ها در ناخودآگاه جمعی معطوف کرد. او بیش از ۱۰۰ کتاب در زمینه‌های افسانه‌شناسی، ادبیات نمایشی و نقد فرهنگی در بیش از ۶۰ سال نوشت یا ترجمه کرد که بعضی از این کتاب‌ها مرجع و شاخص در زمینه‌های تخصصی خود هستند. وی نشان هنر و ادب درجه شوالیه را از دولت فرانسه دریافت کرد. آثار: جانهای آشنا آخرین مصاحبه با سارتر (ترجمه) جهان نگری (ترجمه) تراژدی و انسان بازتاب اسطوره در بوف‌کور فرهنگ و تئاتر و طاعون (ترجمه) اسطوره در جهان امروز پژوهشی در ناگزیری مرگ گیلگمش (ترجمه) سیمای زن در فرهنگ ایران در قلمرو فرهنگ شرق در ادبیات فرانسه (ترجمه) افسون شهرزاد نمایش در شرق اسطوره و رمز در اندیشه میرچا الیاده درد عشق زلیخا در بی دولتی فرهنگ آیین و اسطوره در تئاتر پژوهشی در اسطوره گیلگمش و افسانه اسکندر جهان اسطوره‌ شناسی (ترجمه) اسطورگی و فرهیختگی رمز و مثل در روانکاوی نماد و نمایش چهار سیمای اسطوره‌ای (تارزان-دراکولا-فرانکشتاین-فاوست) رمزپردازی آتش (ترجمه) دانش اساطیر (ترجمه) زبان رمزی افسانه‌ها پژوهشی در احوال شیخ صنعان و دختر ترسا در روز بازار زمانه (سفرنامه) تقلید و تماشا اسطوره‌های عشق (ترجمه) زمینه اجتماعی تعزیه و تئاتر در ایران زبان رمزی قصه‌های پرشور زمینه فرهنگ مردم تأثیر سینما در کودک و نوجوان (ترجمه) چشم‌انداز اسطوره مدخلی بر رمزشناسی عرفانی جایزه جلال ستاری: جایزه‌ای به‌نام جلال ستّاری هرسال به پژوهشگران برتر نمایش ایرانی اهدا می‌شود. از برندگانش: ۱۳۹۰: رقیه بهزادی ۱۳۹۲: سودابه فضائلی ۱۳۹۸: بهرام بیضایی ‎@arayehha

‍ ‍ ‍ ۹ امرداد سالروز درگذشت مصطفی رحیمی (زاده سال ۱۳۰۵ نائین -- درگذشته ۹ امرداد ۱۳۸۱ تهران) حقوقدان، جامعه‌شناس، نویسنده و مترجم او در دانشکده حقوق دانشگاه تهران تحصیل کرد و در سال ۱۳۳۷ در دانشگاه سوربن فرانسه دوره دکتری حقوق را گذراند و در پاریس با افکار ژان پل‌سارتر آشنا شد. در بازگشت به‌ تهران وارد دادگستری شد و در سال‌های دهه ۴۰ به‌ ترجمه پرداخت و مدتی در دانشگاه تهران به‌ تدریس ادبیات غرب اشتغال داشت. در روزهای اواخر دیماه ۱۳۵۷ روزنامه آیندگان در شماره ۲۵ دی، نامه‌ای را با امضای دکتر مصطفی رحیمی، خطاب به آیت‌اله خمینی، مبنی بر دلایل شخص‌اش در مخالفت با مدل حکومتی «جمهوری اسلامی» منتشر کرد. عنوان نامه بود: «چرا با جمهوری اسلامی مخالفم.» وی در بخشی از نامه می‌نویسد: «آن چنان‌که من می‌فهمم، جمهوری اسلامی یعنی آن که حاکمیت متعلق به روحانیون باشد.» این در حالی است که در پیش‌نویس قانون اساسی که به امضا و تأیید آیت‌اله خمینی رسید ولایت فقیه وجود نداشت و در مجلس خبرگان به پیشنهاد محمد کیاوش، عبدالرحمن حیدری و حسن آیت وارد قانون اساسی شد. به نظر مهرک کمالی، این نامه درسنامه‌ای است برای انقلابیونی که خواستار دموکراسی‌اند، هم شیوه‌نامه‌ای است برای انقلابیون ضد دموکراسی تا بدانند از چه باید اجتناب کنند. به‌نظر کمالی، سرگذشت انقلابهای پیشین قرن بیستم به‌رحیمی نشان داده بود که عدول از دموکراسی و مقید کردنش به‌هر صفتی جز خودش، سرانجام انقلاب را به شکست می‌کشاند و یک گروه خاص را حاکم می‌کند. لحن نامه او فروتنانه بود، اما به اعتقاد کمالی، او اصول اولیه دموکراسی که او معتقد است بسیاری از رهبران انقلاب بخت آموختنش را نداشته‌اند را دارد تدریس می‌کند. او بعدها در آستانه برگزاری همه‌پرسی قانون اساسی، کتاب «اصول حکومت جمهوری» را منتشر کرد که درباره اساس جمهوری به‌معنای مطلق آن بود. وی سه سال پس از نگارش این نامه‌، به‌علت نوشتن متنی به اسم «عصرانه حکومت قانون» در سال ۱۳۶۰ بیش از سه ماه بازداشت شد. آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است. کتاب‌شناسی شعر: بهشت گمشده ۱۳۲۸ داستان: اتهام ۱۳۵۷ باید زندگی کرد ۱۳۵۶ قصه‌های آن دنیا ۱۳۵۶ نمایشنامه: آناهیتا ۱۳۴۹ تیاله ۱۳۵۶ دست بالای دست ۱۳۵۷ هملت ۱۳۷۱ مجموعه مقالات: یأس فلسفی ۱۳۴۵ نگاه ۱۳۴۸ نیم نگاه ۱۳۴۹ دیدگاه‌ها ۱۳۵۲ گام‌ها و آرمان‌ها ۱۳۷۰ آزادی و فرهنگ ۱۳۷۴ عبور از فرهنگ بازرگانی ۱۳۷۴ بررسی و تحقیق: قانون اساسی ایران و اصول دموکراسی ۱۳۵۴ اصول حکومت جمهوری ۱۳۵۸ تراژدی قدرت در شاهنامه ۱۳۶۹ حافظ اندیشه ۱۳۷۱ سیاوش در آتش ۱۳۷۱ درباره ژان پل‌سارتر مارکس و سایه‌هایش دمی با دشتی ترجمه‌ها: آنکه گفت آری، آنکه گفت نه ۱۳۳۸ برتولت برشت اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر ۱۳۴۴ ژان پل‌سارتر هنرمند و زمان او ۱۳۴۵ کامو و دیگران ننه دلاور و فرزندان او ۱۳۴۵ برتولت برشت ادبیات چیست ۱۳۴۸ ژان پل‌سارتر ارفه سیاه ۱۳۵۱ ژان پل‌سارتر نقد حکمت عامیانه ۱۳۵۴ سیمون دوبوار رسالت هنر ۱۳۵۶ آلبرکامو و دیگران ادبیات و اندیشه ۱۳۵۶ سارتر و دیگران مجازات اعدام ۱۳۵۶ مارک آنسل آنچه من هستم ۱۳۵۷ ژان پل‌سارتر کشتار عام ۱۳۵۷ ژان پل‌سارتر حقوق و جامعه‌شناسی ۱۳۵۸ گزیده و ترجمه مقالات گورویچ و دیگران. تعهد کامو ۱۳۶۲ آلبرکامو دیالکتیک ۱۳۶۲ فولکیه پرولتاریا، تکنولوژی، آزادی ۱۳۶۳ آندره گرز بحران مارکسیسم ۱۳۷۰ کاری گروهی پروسترویکا و نتایج آن ۱۳۷۰ کاری گروهی جنگ خلیج فارس ۱۳۷۰ سالینجر/لوران سخن پاز ۱۳۷۱ اکتاویو پاز چرا شوروی متلاشی شد ۱۳۷۳ کاری گروهی هملت، ویلیام شکسپیر ۱۳۷۱. @arayehha