سروده شده در آذرماه 1339 خورشیدی   به مناسبت روز " مادر "   ای مادر عزیز که جانم فدای تو   قربان مهربانی و لطف و صفای تو   هرگز نشد محبت یاران و دوستان   همپایه ی محبت و مهر و وفای تو   مهرت بُرون نمی رود از سینه ام که هست   این سینه خانه ی تو و این دل سرای تو   آن گوهر یگانه ی دریای خلقتی   کاندر جهان کسی نشناسد بهای تو   مدح تو واجب است، ولی کیست آن کسی   کاید بُرون ز عهده ی مدح و ثنای تو   هر بهره ای که برده ام از حُسن تربیت   باشد زِ فیض کوشش بی منتهای تو   ای مادر عزیز که جان داده ای مرا   سهل است اگر که جان دهم اکنون برای تو   گر جان خویش هم زِ برایت فدا کنم   کاری بزرگ نیست که باشد سزای تو   تنها همان تویی که چو برخیزی از میان   هرگز کسی دگر ننشیند به جای تو   خشنودی تو مایه ی خوشبختی من است   زیرا بود رضای خدا در رضای تو   گر بود اختیار جهانی به دست من   می ریختم تمام جهان را به پای تو    ‌ #ابواالقاسم_حالت @arayehha