#عیب_اکفا این عیب مربوط به قافیه هایی است که حرف‌#روی در آنها یا درتلفظ #یکسان است اما در نوشتن متفاوت مانند مریض و لذیذ یا حرف‌روی در تلفظ #نزدیک بهم است مانند پیچ و گیج از آن پیش کاین کارها شد بسیج نبود خوردنی ها جز از میوه هیچ #فردوسی

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘ ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی برای بزرگداشت مقام فردوسی، اين شاعر و سخن‏‌سرای حماسی، روز ۲۵ ارديبهشت هرسال به‌نام نامی او نامگذاری شده است تا فرصتی برای شناساندن بیشتر اين شخصيت بزرگ ادبی و شاهنامه فاخر، این گنجينه و ميراث غنی ملی باشد. گرچه اطلاعی از آغاز سرایش و پایان شاهنامه در دست نیست و  صاحب‌نظران با توجه به‌چند بیت از متن شاهنامه، آغاز سرایش آن را سال ۳۶۵ قمری و پایان آن را ۴۰۰ قمری می‌دانند، آن هم به‌دلیل بیت‌هایی که  اشاره به آغاز پادشاهی سلطان محمود غزنوی دارد، ولی درباره روز و ماه پایان کار شاهنامه، خود فردوسی به‌صراحت در پایان کتاب آن را ۲۵ اسفند اعلام کرده است. چند سالی است که روز ۲۵ اردیبهشت را روز «بزرگداشت فردوسی» نامگذاری کرده‌اند که براساس اسناد و مدارک موجود این روز هیچ مناسبتی با زندگی این شاعر بزرگ حماسه‌سرای ایران ندارد. در حقیقت  ۲۵ اردیبهشت ماه را به‌جای ۲۵ اسفند برگزیده‌اند که روز پایان شاهنامه فردوسی است. روزی که به صراحت متن شاهنامه، روز پایان داستان یزدگرد یا کل شاهنامه است، آن هم در سالی که مصادف با ۷۱ سالگی شاعر است. یعنی سال ۴۰۰ قمری و این موضوع در بیت‌های زیر از بیت‌های پایانی شاهنامه  به‌روشنی بیان شده است: چو سال اندر آمد به هفتاد و یک همی زیر شعر اندر آمد فلک سی و پنج سال از سرای سپنج‌ بسی رنج بردم به امید گنج‌ سر آمد کنون قصه یزدگرد به ماه سپندارمذ روز ارد ز هجرت شده پنج، هشتاد بار که گفتم من این نامه شهریار با توجه به این که حکیم ابوالقاسم فردوسی در سال ۳۲۹ هجری قمری دیده به‌جهان گشوده است، با گذشت ۷۱ سال از این تاریخ، دقیقا به‌سال ۴۰۰ هجری قمری می‌رسیم که خود شاعر در بیت‌های بالا به آن اشاره کرده "ز هجرت شده پنج هشتاد بار" آن هم در ۲۵ اسفند ماهی که مطابق با سال ۴۰۰ هجری بوده است، یعنی مطابق با سال ۳۷۸ یزدگردی و ۳۸۸ خورشیدی. ‎🆔 @arayehha #برگی_از_تقویم_تاریخ #فردوسی

چرا شاهنامهٔ فردوسی برای مردمِ ایران مهم است؟ مرحوم استاد مجتبی مینوی #فردوسی @arayehha

🔅پالایش زبان پارسی 🔻خانم/خانوم = بانو، دوشیزه(دختر)، کدبانو(بانوی خانه)، ناریک(پهلوی)، خَدیش، خُدیش 🔻خانمی‌کردن/خانومی‌کردن= بزرگی‌کردن، مهربانی‌کردن 🔻خانمی کن/خانومی کن= بزرگی کن، مهربانی کن 🔻خانمی/خانومی= نازنین، دلبند، مهربان ✍نمونه: 🔺خانم «فروغ فرخزاد» از شعرای ممتاز و فارسی‌زبان ایران است= بانو «فروغ فرخزاد» از سرایندگان سرآمد و پارسی‌زبان ایران است 🔺خانومی، خانومی کن و منو عفو کن= نازنین، بزرگی کن و من را ببخش 🔺نکو گفت مزدور با آن «خدیش» مکن بد به کس، گر نخواهی به خویش #رودکی 🔺کجا بود «کدبانو»ی پهلوان ستوده‌زنی بود روشن‌روان #فردوسی @arayehha 🔷🔶🔹🔸