6.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 این همه خاطره با «صددانه یاقوت» داریم، شاعرش را هم میشناسیم؟
#فرزند_ایران
📜 @arayehha
•[📚]• مخپیچ (Mind Screw) چیست؟
🥀|• مخپیچ اساساً به چیزی گفته میشود که بهشدت روی نمادگرایی و سورئالیسم/ابسوردیسم تکیه دارد و یا اینقدر در ارائهی مفهوم و منظور خود ناموفق است که اولین واکنش مخاطب بعد از تجربهی آن بیان این جمله است: «این دیگه چی بود؟!»
🌊|• این آثار از مخاطب خود انتظار دارند تا خودشان راجع به محتوا و منظور آن نظریه ارائه دهند؛ نظریههایی که بعضی مواقع از خود اثر عجیبتر از آب در درمیآیند. بهطور کلی نباید از یک مخپیچ انتظار داشت که از قوانین عقل و منطق پیروی کند و یا کاملاً قابلفهم باشد.
•[📚]• تعدادی از خصوصیات یک مخپیچ:
– عجیب بهنظر رسیدن بهخاطر استفاده از نمادگرایی یا سورئالیسم.
– استفادهی شدید از نمادگرایی، بدون اینکه راجع به آن توضیحی ارائه شود.
– وقوع اتفاقاتی که ربط آنها به یکدیگر یا داستان اصلی معلوم نیست.
– باز نشدن گرههای داستانی یا عدم فاشسازی نکات مهم آن.
– وقوع اتفاقات بدون دلیل موجه (یا اصلاً بدون دلیل)، حتی در بستر اصلی داستان (بهخصوص در بستر اصلی داستان).
– مبهم بودن تعدادی از بخشهای روند پیشرفت داستان.
– تداخل رویا و واقعیت.
– عدم ترتیب زمانی بین سلسله وقایع داستان.
– نمایش سکانسهایی تصادفی و بیربط که در روند داستان اختلال ایجاد میکنند.
– خروج موقت از بُعد زمان یا مکان.
– مبهم بودن فاشسازی نکتهای مهم یا تناقض آن با دیگر بخشهای داستان.
– عدم وجود پایان.
– ارائهی تدریجی و بدون انسجام نکات مهم و ساختار پازلمانند داستان.
•[📚]• درباره مخپیچها:
🔎|• حین این که طرفدارها سعی میکنند نمادگراییها را رمزگشایی و نماد موردنظر را پیدا کنند، بسیاری از مخپیچها پا را فراتر گذاشته و با قسمتهای بیمعنی و بیربط مخاطب را گیجتر از قبل میکنند.
✂️|• بحث پیرامون اینکه کدام قسمتها از لحاظ داستانی مهم هستند، یکی از بحثهای رایج مربوط به این گونه آثار داستانی است.
🔖|• انتظار نداشته باشید خود خالق اثر در این زمینه مفید واقع شود. اکثر نویسندهها از توضیح دادن یا پاسخ به سوالات راجع به مخپیچشان سر باز میزنند و حتی ممکن است چیزهایی بگویند که کاملاً برخلاف انتظارات و توقعات طرفداران اثر مربوطه باشد.
☠|• داستاننویسهای معاصر ژاپن و کرهی جنوبی اساساً نان شبشان را با این عنصر داستانی به دست میآورند؛ بهخصوص در ژانر وحشت و درام روانشناسانه.
🌚|• بهطورکلی مخاطبان آسیایی (آسیای شرقی) نیز کلاً به این گونه عجایب و ابهامات علاقهی زیادی دارند. بیدلیل نیست که دیوید لینچ (سازندهی مخپیچ ترین آثار سینمایی) بهشدت در ژاپن پرطرفدار است.
•[📚]• نمونههایی از مخپیچهای معروف:
📕 در عرصهی ادبیات: مسخ (فرانتس کافکا)، بوف کور (صادق هدایت)، صد سال تنهایی (گابریل گارسیا مارکز)، اکثر آثار ساموئل بکت، بسیاری از آثار فیلیپ ک.دیک و بهعنوان مثالهایی سادهتر، آلیس در سرزمین عجایب (لوییس کارول) و بخشهایی (مثل گفتوگوی هری و دامبلدور در ایستگاه کینگ کراس) از سری هری پاتر (جی.کی. رولینگ).
🎞 در عرصهی سینما: Eraserhead، Lost Highway، Mulholland Drive، Inland Empire (همگی ساختهی دیوید لینچ)، A Space Odyssey : 2001 ، Donnie Darko، سری ماتریکس.
📺 در عرصهی تلویزیون: ، Lost، Fringe، Monty Python’s Flying Circus .
🎮 در عرصهی بازیها: Assassin’s Creed (ایدهی کلی پشت آنیموس و پایان هر یک از قسمتهای سری)، Legacy of Kain، Bioshock
Metal Gear Solid 2: Sons of Destiny ،
🎨 اکثر آثار هنری پستمدرن.
@arsyehhs
مغلق نویسی
مغلقنویسی به معنی دشوارنویسی از بیماریهای رایج در نگارش است و در میان بعضی از نویسندگان در حوزههای مختلف علمی شیوع بسیار دارد. بهنظر این افراد، چنانچه نوشتهای پیچیده و دشوار باشد، ارزش علمی بیشتری دارد؛ در صورتی که چنین نیست و بهتر است نگارش مبتنی بر سادهنویسی باشد
@arayehha
🔹🔹🔹🔹جریانهای شعر معاصر
🔹🔹🔹🔹فرا سپید🔹🔹🔹🔹
فراسپید چه نوع شعری است
✨مقدمه:شعر نو، شعر سپید و ... اینها همه قالبهای شعری مختلفی هستند که شاعران در قالب آنها گفتهها و احساساتشان را،منظوم،برای دیگران بیان میکنند.در ادوار گذشته، شاعران،مکرّر،به دنبال نوآوری در سبکهای شعری بودند و هرکدام هم با مخالفتهای شاعران پیرو سبکهای پیشین روبهرو میشدند. زمانی که نیما یوشیج سعی کرد قالبهای هزاران ساله شعر کلاسیک را بشکند و«شعر نو»را بنیانگذاری کند هم با مخالفتهای بی شمار مواجه شد،تا آن جا كه"احمد شاملو" هم در مجموعه ی «هوای تازه»،گونه جدیدی از شعر نو را خلق کرد که به آن"شعرسپید"معروف شد.در این سبک عموماً وزن عروضی رعایت نمیشود ولی آهنگ و موسیقی مشهود است. اما چندسالی است شاعران بازهم به دنبال شکستن تمام قالبها هستند.مدتی است که نام گونه جدیدی از شعر شنیده میشود؛شعر «فراسپید».🙋♂
نیما یوشیج، موسیقی ، وزن و قافیه شعر کهن را از حالت"متقارن" به "نامتقارن" تبدیل کرد. او نه قافیه را از میان برداشت نه وزن را.بلکه آنها را از حالت متقارن❔(مصراع بندی شده) در یک بیت به واحدهای شکسته پلکانی❔(نامتقارن) تبدیل کرد و در نتیجه آزادی عمل فراوانی برای شاعر پدید آمد.🤷♂ در این هنگام گرچه قافیه و وزن هجایی نامتقارن شده بود اما شعر نیما دارای توازن بود و سلیقه مردمی که به شعرهای کلاسیک گوش داده بودند را ارضا میکرد.شاملو جسارت کرد و توازن را از سازه ی پلکان حذف کرد.حذف کامل قافیه و وزن هجایی باعث تولید بینهایت شکل پلکانی در شعر سپید شد.منتقدان نیمایی معتقد بودند:"شعر فارسی با این کار از بین میرود"،❗ اما چنین نشد.عدم تقارن و عدم توازن هردو از ویژگیهای شعر سپید شده بود.برخلاف نظر منتقدان، عدم توازن با شگردهای ابتکاری شاعران جبران شد.با ورود شبکههای اجتماعی به عرصه ادبیات، شخصی شدن سبک شعر در غیاب تقارن و توازن روند پرسرعتی به خود گرفت.
با توجه به مقتضیات عصر دیجیتال و سرعت،شاعران فراسپید به دنبال حذف پلکانها و کم کردن سطرها رفتند و تلاش کردند که در شعر خوانش پیوسته و بدون مکث ایجاد کنند.
در این سبک از شعر،از ابزار"بینامتنی" به وفور استفاده میشود؛اما با در نظر گرفتن همه این مطالب، هنوز هم تعریف دقیق و شسته رفتهای برای این نوع از شعر وجود ندارد .
(( تعریف شعر فراسپید ✍ "همان طوری که از اسمش برمیآید ظاهرا افرادی که مدعی این گونه شعر هستند نگاهشان از قالب سپید و معیارهای شعر سپید عبور کرده است و آن حداقل شرایطی که برای شعر بودن یک اثر قائل بودیم تا شعر سپید تلقی شود را هم پشت سر گذاشتهاند."
"شعر سپید،وزن و قافیه را کنار گذاشته و فقط به توانمندی زبانی در بیان منثور شعر اعتقاد دارد،شاعران شعر فراسپید همین حداقل را هم کنار گذاشتهاند و اسم کارشان را هم شعر فرا سپید گذاشتهاند."))
🌺 🌹 🍎 🌺 🌹 🌺 🌹
و این هم شعری فراسپید:💁♂
این روزها به علت فشار خون بالا بینایی چشم چپم مختل شده...چه بگویم:❓🤷♂
همه ی درد م بینایی بود...کور که باشی قافیه برایت بافته می شود...باخته را بر تن اعتراف تافته می کنند. ...سگ ولگرد صادق در عوعو شبانه می چرید... که من لامصب مسخ نگاه تو شد....عروض عرض زندگی نبود...طول گام های نانجیب شتر مستی بود که ازمیان میان ریگ های داغ ...خواب یعنی تابویی از لاطائلات الهی آمیخته با خزعبلات فلسفی...فلسفه از موجودیت نگاه ات که ساقط شد... عقربه ها دو خط موازی شدند ...زمان سوار بر بردارمکان....زمان چیزی نبود....مگر نرینگی کفتار در دست ماده سگی لجوج.... وقتی با وعده ی خنذر پنذر هم به زاییدن تن نمی دهد...شکل ماه سکه ای ست درکف برکه ی سیاه .....شفق شعرغروب نیست مستی نور است....که افق را بالا می آورد....شندر پندرها ی روی دیوارهزینه ی موزه ی جهنم هم نمی شود...می خواهدعجولانه راه شفقت را بند کند به قامت قیامت......هجوم تکامل ...درعمق نگاه حلقه ی تعین توالی ...آکروبات، یادگار صحنه ی دار حلقه ی اجدادی بود......پشت گوش گوزن مخملک می زند... حراج ململ روی کپل چارپای مولیان که نسب پدری اش را اسب می داند......عنینه گی بقا...استمنای عشق شبانه ... با زاد ولد هندسی...جنگی نا برابر....به شی وارگی سفرلاویان بیا کن به عنصر مقرّب... " گم شدن " در مه آلود اشارت های رکیک .....رسیدن به کهن الگوی بنیادین.... در دهان نیمه باز.....غارت استعاره ها...یک نگاه به اندام پشت ... ستونی با طعم نمک ...شهرنو خداوندگار لوط....در با ریکه ی نگاه آژدان غزی...لفت و لیس نا متعارف ... می ریزد.ازکف بی خبری ...زخمی چرکین به بوطیقای شعر شهر...
شاعر:صحبت پارکی
نظر
شخصی،نورمحمدی
علوم وفنون ادبی
@arayehha
تعریف شعر فراسپید ✍ "همان طوری که از اسمش برمیآید ظاهرا افرادی که مدعی این گونه شعر هستند نگاهشان از قالب سپید و معیارهای شعر سپید عبور کرده است و آن حداقل شرایطی که برای شعر بودن یک اثر قائل بودیم تا شعر سپید تلقی شود را هم پشت سر گذاشتهاند."
"شعر سپید،وزن و قافیه را کنار گذاشته و فقط به توانمندی زبانی در بیان منثور شعر اعتقاد دارد،شاعران شعر فراسپید همین حداقل را هم کنار گذاشتهاند و اسم کارشان را هم شعر فرا سپید گذاشتهاند.")
@arayehha
نکتههایی از دستور خطّ فارسی
پسوند «-وار»
پسوند «-وار» همواره از واژۀ پیشاز خود با نیمفاصله/ بیفاصله نوشته میشود (آزادوار، دیوانهوار، صبحوار، فرشتهوار، مردوار)، مگر در واژههای زیر:
بزرگوار، خانوار، راهوار/ رهوار، سوگوار، شاهوار/ شهوار، عیالوار، گوشوار، ماهوار
پسوند «-واره» همواره با واژهٔ پیشاز خود
بهصورت پیوسته نوشته میشود:
جشنواره، سنگواره، گاهواره، گوشواره، ماهواره
فرهنگستان زبان و ادب فارسی
@arayehha
معرفی کتاب شاعران در جستوجوی جایگاه: نگاهی دیگر به تحوّل شعر فارسی
🔸 کتاب شاعران در جستوجوی جایگاه: نگاهی دیگر به تحوّل شعر فارسی، تألیف مسعود جعفری جزی، استاد دانشگاه خوارزمی و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، زمستان ۱۴۰۲ در انتشارات نیلوفر منتشر شده است.
🔸 به نوشتۀ جعفری جزی، سخن اصلی این کتاب آن است که شاعران در تاریخ ادبیات جایگاه ثابتی ندارند و منزلت ادبی آنها تحتتأثیر عوامل مختلف تغییر میکند و این ویژگی به شاعران معاصر اختصاص ندارد و در همۀ دورههای تاریخ ادبیات شاهد چنین تغییری هستیم، چنانکه شاعران بزرگ و نامآشنای ادبیات کهن نیز از این تغییر جایگاه برکنار نماندهاند. افزونبر این موضوع، در این کتاب به مسئلۀ مفاخرهها و ازخودگفتن شاعران و اظهارنظرهایشان دربارۀ سرایندگان پیشین و معاصر نیز پرداخته شده است.
🔴 متن کامل معرفی کتاب را در وبگاه فرهنگستان به نشانی زیر بخوانید:
🌐 https://apll.ir/?p=16361
@arayehha
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
درست بنویسیم (۲)
سپاسگزاری یا سپاسگذاری؟
✅ سپاسگزاری نشانۀ ادب است نه
❌سپاسگذاری!
@arayehha
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را...
صدای دلنشین مرحوم استاد شهریار بزرگوار
@arayehha
4_695743491741328715.mp3
3.11M
فعلات فاعلاتن،فعلات فاعلاتن
علی اے هماے رحمت تو چه آیتے خدا را
اجرای محمد اصفهانی🌹
@arayehha