eitaa logo
آرایه های ادبی
1.3هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
257 ویدیو
124 فایل
با ذکر صلوات بر محمد و آل محمد این کانال برای دوستداران ادبیات گردآوری شده با آرزوی توفیق سپاس بابت همراهی‌تون @safieghomanjani @nabzeghalam
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5961027406956337032.opus
1.33M
نقد شعر استاد سهیل محمودی دکتر داودرضا کاظمی گروه ادبیات دانشگاه چالوس @arayehha
4_5961027406956337017.opus
3.99M
نقد شعر استاد عماد خراسانی دکتر داودرضا کاظمی گروه ادبیات دانشگاه چالوس @arayehha
نگاهی به پیشینۀ دو واژه به بهانۀ نوزدهم فروردین‌ماه (هفتم آوریل) روز جهانی بهداشت «بهداشت» و «بهداری» امروز برای همگان واژه‌هایی آشنا هستند. پیشینۀ ساخت و آغاز کاربرد این دو واژه، به تصویب آن‌ها در فرهنگستان ایران (بنیان‌گذاری: ۲۹ اردیبهشت ۱۳۱۴) می‌رسد. فرهنگستان ایران در همان آغاز کار، برای دو واژۀ عربی «حفظ‌الصّحه» و «صحیّه»، نوواژۀ «بهداشت» را تصویب کرد. اندکی پس‌از آن، با توجه به اینکه کاربرد این نوواژه در دو معنای گوناگون موجب اشتباه می‌شد، فرهنگستان ایران در دورۀ ریاست حسن وثوق (وثوق‌الدوله)، تصمیم گرفت نوواژۀ «بهداشت» تنها در برابر «حفظ‌الصّحه» به کار رود و برای «صحیّه»، «ادارۀ بهداری» را برگزید و در تاریخ ۱۶ آذرماه ۱۳۱۵ در نامه‌ای، موضوع را به نخست‌وزیر وقت اعلام کرد. @arayehha
(۷آوریل) روز جهانی کاریکاتور کاریکاتور نیز مانند موسیقی، شعر و نقاشی وسیله ای برای انتقال پیام است اما تفاوت کاریکاتور با دیگر ابزار انتقال پیام در این است که کاریکاتورها به طور معمول حاوی پیام های جدی در غالب طنز هستند و کاریکاتوریست ها معمولا از کاریکاتور برای نشان دادن اعتراض خود بر یک مساله استفاده می کنند. ۷ آوریل (۱۸ فروردین) روزجهانی کاریکاتور است و همه ساله این روز در اغلب کشورها گرامی داشته می شود. @arayehha
کاریکاتور  نوعی نقاشی است که سوژهٔ دلخواه را به صورت مضحک و خنده آوری ترسیم می‌کند. واژهٔ کاریکاتور  از فعل کاریکاره  ایتالیایی، به معنی بار کردن گرفته شده‌است. کاریکاره جریمه‌کردن و توبیخ‌کردن نیز معنی می‌دهد و به نظر می‌رسد که نخستین بار توسط شخصی به نام موسینی  در سال ۱۶۴۶ میلادی به کار رفته باشد و او نیز به نوبه خود این واژه را کاراچی، یعنی نقاشی‌های خیابانی بلونیایی هم عصر خویش گرفته باشد. چرا که این نقاشی‌ها همواره دارای عناصری اغراق‌آمیز بودند که سوژه‌ها را مضحکه می‌کردند. همچنین ممکن است که کاریکاتور از واژهٔ کاراتره (caracter) یا کارا اسپانیایی به معنای صورت اخذ شده باشد. عمده‌ترین بخش هر کاریکاتور صورت آن است. فی المثل در صورت‌های کاریکاتوری که آلبرشت دورر و لئوناردو دا وینچی هر دو مستقلاً حدود سال ۱۵۰۰ ترسیم کرده‌اند، صورتهایی با دماغ دراز و چانهٔ دراز مشاهده می‌کردند @arayeha
صد بار گفتمش وسط حرف من نخند! یک بار خنده کرد و... بیا! عاشقش شدم! گفتم ز کار برد مرا خنده کردنت خندید و گفت من به تو کاری نداشتم C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌
به خواب گفته‌ام امشب که از سرم بپرد شبی که پیش منی وقت خواب دیدن نیست! سحر، کرشمه‌ٔ چشمت به خواب می‌دیدم زِهی مراتبِ خوابی که بِهْ ز بیداری‌ست! سعید بهابادی C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌
آخرین عکس صادق هدایت، ۱۳۲۹ (صادق هدایت این عکس را برای تمام خویشاوندانش فرستاد) زادروز ۲۸ بهمن ۱۲۸۱ ۱۷ فوریهٔ ۱۹۰۳ تهران، ایران پدر و مادر اعتضادالملک زیورالملوک مرگ ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ (۴۸ سال) ۹ آوریل ۱۹۵۱ پاریس، فرانسه ملیت ایران محل_زندگی ایران، هندوستان، فرانسه علت_مرگ خودکشی جایگاه خاکسپاری قطعهٔ ۸۵ گورستان پر-لاشز، پاریس مذهب خداناباور، بی‌دین پیشه نویسنده، داستان‌نویس، مترجم، حسابدار بانک ملی ایران کارمند وزارت خارجه سال‌های نویسندگی (۱۳۲۹–۱۳۰۲) دانشگاه دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران صادق هدایت پدر داستان نویسی مدرن،نویسنده، مترجم و روشن فکر برجسته ایرانی . صادق هدایت (زادهٔ ۲۸ بهمن ۱۲۸۱ – درگذشتهٔ ۱۹ فروردین ۱۳۳۰) نویسنده، مترجم و روشنفکر ایرانی بود.او را همراهِ محمدعلی جمال‌زاده و بزرگ علوی و صادق چوبک یکی از پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند.
25.15M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
گوشی را از بچه‌های خود بستانید تا با نادانی و عدم مطالعه، به علم توهین نکنند. C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌┄┅✿░⃟‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌
آرایه های ادبی
گوشی را از بچه‌های خود بستانید تا با نادانی و عدم مطالعه، به علم توهین نکنند. C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═
. اما ریشه‌شناسی واژه هشتن؛ «هشت» از ریشه‌ی harz و درجه‌ی ضعیف آن hərəz در زبان اوستایی‌ست. در این زبان با افزودن پسوند ta به harz یا hərəz، صورت hərəšta/ haršta ساخته شده است که صفت فعلی گذشته است. این واژه با حذف a پایانی و r،دز فارسی میانه به hišt بدل شده و در فارسی به صورت «هشت» بازمانده است. ریشه این کلمه در پارسی باستان به شکل hard/hŗd است. در این واژه با تبدیل rd به l در فارسی میانه به شکل -hil بدل شده و در فارسی نو به صورت «هل–» بازمانده است. در فارسی با افزودن تکواژ ماضی‌ساژ «–ید» به ماده مضارع، صورت قیاسی هلید را ساخته اند. بدین ترتیب هل– و هشت هردو از یک ریشه بوده که ماده ماضی از صورت اوستایی و مادع مضارع ماده از پارسی باستان آمده است. این کلمات معانی مختلفی از جمله: رها کردن، گذاشتن، اجازه دادن و بیرون دادن می‌دهد. در جاهایی چون «یشت 13، بند 43/ وندیداد 8، بند 2/کتیبه بیستون 2، سطر 93 و 94/زادسپرم، فصل 3، بند 1، راشد محصل/ کارنامه اردشیر پاپکان، بخش 7، بند 6، فره‌وشی/ دینکرد ششم، بند 98، shaked»و همچین آثار افرادی چون «رودکی، فردوسی، سعدی، حافظ، اوحدی اصفهانی، بلعمی، طبری و...» این کلمات را با معانی مختلف می‌بینیم. این کارواژه در برخی زبان‌ها نظیر زبان راژی از گروه فلات مرکزی، به‌صورت هرز نگه داشته است. این کلمه همچنان در جاهای مختلف ایران و در فرم.های مختلف موجود است و درون کردی نیز فرمی از آن را داریم. برای مطالعه‌ی بیشتر بنگرید به مقاله‌ی علمی آقای احسان چنگیزی تحت عنوان: دستور شدگی هشتن در متون ادب فارسی. همچنین: این گل‌پسر برای این‌که کلمه‌ای پیدا کنه که به «بژی» کردی به معنی زنده باد، نزدیک باشه، واژه‌ی بیزی رو جعل می‌کنه. و نشون میده هیچ چیزی از علم زبانشناسی نمیدونه. در زبان پهلوی برخلاف زبان‌های ایرانی نو، امر با افزودن پیشوند «ب» انجام نمی‌شه که حالا بخواد واژه‌ی بیژی داشته باشه. اگه قرار بود کلمه‌ای وجود داشته باشه در معنی زنده باد یا بژی، اون به شکل زی یا زیو می‌بود که همون ریشه‌ی مضارع کارواژه‌ست. اصلا چیزی به اسم بیزی به معنی زنده باد موجود نیست در پهلوی. C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌┄┅✿░⃟‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌
آرایه های ادبی
آخرین عکس صادق هدایت، ۱۳۲۹ (صادق هدایت این عکس را برای تمام خویشاوندانش فرستاد) زادروز ۲۸ بهمن ۱۲۸۱
صادق هدایت من هیچ وقت نتوانسته‌ام با آثار صادق هدایت ارتباط برقرار کنم. از قلمش سر در نمی‌آورم. خواندنش لذتی برایم ندارد. چندسال پیش که فکر می‌کردم خیلی از قافلهٔ هدایت‌خوانان و هدایت‌پسندان عقب مانده‌ام، تلاش کردم با کمک کتاب‌هایی که آثار هدایت را تحلیل کرده‌اند، راهی برای انس با آثار او بیابم، ولی افاقه نکرد. نهایتاً به این نتیجه رسیدم که سنگ‌هایم را با خودم و علایقم وا بکنم و بپذیرم که هیچ الزامی ندارد که من از هر کسی که بقیه خوششان می‌آید، خوشم بیاید؛ و این نه بی‌کلاسی است، نه بی‌سوادی و نه انگ‌هایی از این دست. ✍