📚📚📚 سوره #بقره آیه ۳ 🌿 الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (3) ترجمه : (#متّقین) كسانى هستند كه به #غیب ایمان دارند و نماز را به پاى مى دارند و از آنچه به آنان روزى داده ایم، #انفاق مى كنند. ❇️ قرآن، هستى را به دو بخش تقسیم مى كند: عالم غیب و عالم شهود 🔅 متّقین به كلّ هستى ایمان دارند، ولى دیگران تنها آنچه را قبول مى كنند كه برایشان محسوس باشد. حتّى توقّع دارند كه خدا را با چشم ببینند و چون نمى بینند، به او ایمان نمى آورند. 🔅 چنانكه برخى به حضرت موسى گفتند: «لن نؤمن لك حتّى نَرى اللّه جهرة» ما هرگز به تو ایمان نمى آوریم، مگر آنكه خداوند را آشكارا مشاهده كنیم. 🔅 این افراد درباره ى #قیامت نیز مى گویند: «ما هى الاّ حیاتنا الدنیا نموت و نحیا و ما یهلكنا الاّ الدّهر» جز این دنیا كه ما در آن زندگى مى كنیم، جهان دیگرى نیست، مى میریم و زنده مى شویم و این روزگار است كه ما را از بین مى برد. 💠 چنین افرادى هنوز از مدار حیوانات نگذشته اند و راه شناخت را منحصر به محسوسات مى دانند و مى خواهند همه چیز را از طریق حواسّ درك كنند. 💠متّقین نسبت به جهان غیب ایمان دارند، كه برتر از علم و فراتر از آن است. در درونِ ایمان، عشق، علاقه، تعظیم، تقدیس و ارتباط نهفته است، ولى در علم، این مسائل نیست. ✅ #غیب به خداوند متعال، فرشتگان، معاد و حضرت مهدى علیه السلام اطلاق شده است. 🔸 ایمان، از عمل جدا نیست. در كنار ایمان به غیب، وظایف و تكالیف عملى مؤمن بازگو شده است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون» 🔸 #اساسى ترین اصل در جهان بینى الهى آن است كه هستى، منحصر به محسوسات نیست. «یؤمنون بالغیب» 🔸 پس از اصل ایمان، اقامه ى نماز و انفاق از مهم ترین اعمال است. «یؤمنون... یقیمون... ینفقون» (در جامعه ى الهى كه حركت وسیر الى اللّه دارد، اضطراب ها و ناهنجارى هاى روحى و روانى و كمبودهاى معنوى، با نماز تقویت و درمان مى یابد و خلأهاى اقتصادى و نابسامانى هاى ناشى از آن، با انفاق پر و مرتفع مى گردد.) 🔸 برگزارى نماز، باید مستمر باشد نه موسمى و مقطعى. «یقیمون الصّلاة» (فعل مضارع بر استمرار و دوام دلالت دارد.) 🔸 در انفاق نیز باید میانه رو باشیم. «ممّا رزقناهم» 🔸 از هرچه خداوند عطا كرده (علم، آبرو، ثروت، هنر و...) به دیگران انفاق كنیم. «ممّا رزقناهم ینفقون» امام صادق علیه السلام مى فرماید: از آنچه به آنان تعلیم داده ایم در جامعه نشر مى دهند. 🔸 انفاق باید از مال حلال باشد، چون خداوند رزق هر كس را از حلال مقدّر مى كند«رزقناهم» 🔸 اگر باور كنیم آنچه داریم از خداست، با انفاق كردن مغرور نمى شویم. بهتر مى توانیم قسمتى از آن را انفاق كنیم. «ممّا رزقناهم» 🌱 https://eitaa.com/arg351qurantafsirnoor_ir

🌹🌹🤔🤔🌹🌹 #تاریخی_علمی_دانستنی_خواندنی_دیدنی 🌼 #حزن در قرآن قسمت چهارم : 🟢 دوری از اعمال ناشایست تنها جایی که اندوه ما جا دارد، زمانیست که از راه درست فاصله گرفته باشیم و این احساس، باعث می شود که به مسیر درست برگردیم و بخواهیم اندوه را از خود دور نماییم. هر بار که احتمالاً کاری نادرست انجام می دهیم، وجدان ما نهیب می زند و ما را از عمل نادرستمان مطلع می کند. در این هنگام اندوهگین می شویم و غم به سراغمان می آید. پرهیزگاری صفت بارز مؤمنان واقعی ست که آنها را از انجام عمل نادرست بازمی دارد و همین نیروی درونی­ ست که ملاک نزدیکی به خداوند بیان شده است (۱۳ حجرات). شاید بهتر باشد به خطا و گناه، به این شکل که “عملی که ما را از رشد و آرامش و تکامل، دور سازد، #گناه است” نگاه کنیم. بعضی افراد به طعنه می گویند: “اسلام، هر کاری رو که به آدم حال میده، حرام کرده!” بله خوب، کاری که برای الانِ شما لذت بخش و برای فرداهای شما، زجر آور باشد، باید هم نکوهش شود، مگر اینکه بخواهید آینده را فدای لحظه ی حال کنید! 🟢 انجام کارهای #نیک وقتی کار نیکی انجام می دهیم، احساس خوبی داریم. ما از خود احساس مثبتی پیدا می کنیم و این حس عالی، ناراحتی ها را از ما دور می کند و شادی را جایگزین غم و اندوه می سازد. مگر می شود به کسی کمک کرد و حس خوبی نگرفت؟ افتاده ای را بلند کرد و احساس ارزشمندی نکرد؟ مگر ممکن است به ضعیف تر از خود، کمک کنیم و به حس خوب و آرامش نرسیم؟ 🟢 #انفاق و #بخشش در قرآن تأکید زیادی روی انفاق شده، بطوری که به عنوان یکی از صفات برجسته ی مؤمنان و رستگاران معرفی شده است. پرداخت زکات و انفاق از مال، بصورت نهان و آشکارا، صفت برجسته ایست که به انسانهای توکل کننده به خدا اختصاص دارد. ✅ کسانی که به خداوند و قوانین ثابت او ایمان دارند، می بخشند و با این کار، بیشتر دریافت می کنند. با انفاق مال خود، اعتمادشان به خداوند را نشان داده و به روزیِ خود برکت می دهند. پس اگر علاوه بر مال و دارایی، به شکل مشابه، از دانش، مهارت و توانمندی خود نیز انفاق کنیم، هم به شادی می رسیم و هم دانش، مهارت و توانمندی مان بیشتر خواهد شد. پایان 🌱 https://eitaa.com/arg351qurantafsirnoor_ir

📚📚📚 سوره #بقره آیه ۲۶۱ 🌿 مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَاللّهُ يُضَاعِفُ لِمَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (261) ترجمه : مثل كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مى كنند، همانند بذرى است كه هفت خوشه برویاند و در هر خوشه یكصد دانه باشد و خداوند آنرا براى هر كس بخواهد (و شایستگى داشته باشد،) دو یا چند برابر مى كند و خدا (از نظر قدرت و رحمت) وسیع و (به همه چیز) داناست. ❇️ سفارش به #انفاق و منع از اسراف و تبذیر، بهترین راه براى حلّ اختلافات طبقاتى است. همچنان كه پیدایش و گسترش ربا، زمینه ساز و بوجود آورنده ى طبقات است. لذا در قرآن آیات لزوم اتفاق و تحریم ربا در كنار هم آمده است. ✅ هر دانه اى، در هر زمینى، هفت خوشه كه در هر خوشه صد دانه باشد نمى رویاند، بلكه باید دانه، سالم و زمین، مستعد و زمان، مناسب و حفاظت، كامل باشد. همچنین انفاق مال حلال، با قصد قربت، بدون منّت و با شیوه ى نیكو آن همه آثار خواهد داشت. 🔰 حمران، از ابو جعفر علیه السلام روایت می‌كند و می‌گوید: به او گفتم: آیا دیده‌ای مؤمنی بر مسلمانی در یكی از میراث‌ها و مسائل و احكام برتری داشته باشد تا برای مؤمن در میراث‌ها و یا غیره سهم بیشتری از مسلمان باشد؟ فرمود: نه، ‌اگر امام بر آنان حكم كند، ‌این دو در این مسئله در یك مسیر جریان دارند، ولی در [زمینه] اعمال و آن چه كه با آن به خدا نزدیك می‌شوند، ‌مؤمن بر مسلمان برتری دارد. گفت: پس گفتم: مگر خدا نمی‌فرماید: «مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَه عَشْرُ أَمْثَالِها» [هر كس كار نیكی بیاورد، ده برابر آن (پاداش) خواهد داشت] ، و گمان كردم كه در نماز و زكات و روزه و حج با مؤمن در یك مرتبه قرار دارند؟ گفت: پس فرمود: مگر خداوند نفرموده است: «وَاللّه یضَاعِفُ لِمَن یشَاءُ» چندین برابر؟ بنابراین مؤمنین همان كسانی هستند كه خداوند هر نیكی آنان را هفتصد برابر می‌گرداند، ‌و این به خاطر برتری آنان است، ‌و خداوند به مقدار صحت و درستی ایمان مؤمن، بر حسنات و نیكی‌های او می‌افزاید و آنها را چندین برابر می‌گرداند، خداوند با مؤمن، هر گونه كه بخواهد رفتار می‌كند. 🌱 https://eitaa.com/arg351qurantafsirnoor_ir

📚📚📚 سوره #بقره آیه ۲۶۲ 🌿 الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ثُمَّ لاَ يُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُواُ مَنّاً وَلاَ أَذًى لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (262) ترجمه : كسانى كه اموال خود را در راه خدا #انفاق مى كنند و سپس به دنبال آنچه انفاق كرده اند، منّت نمى گذارند و آزارى نمى رسانند، پاداش آنها برایشان نزد پروردگارشان (محفوظ) است و نه ترسى دارند و نه غمگین مى شوند. ❇️ هدف اسلام از #انفاق، تنها سیر كردن شكم فقرا نیست، بلكه این كار زیبا باید بدست افراد خوب، یا شیوه خوب و همراه با اهداف خوبى باشد. گاهى انسان گامى براى خدا بر مى دارد و كارى را به نیكى شروع مى كند، ولى به خاطر عوارضى از قبیل غرور یا منّت یا توقّع و یا امثال آن ارزش كار را از بین مى برد. با منّت، اثر انفاق از بین مى رود، چون هدف از انفاق تطهیر روح از بخل است، ولى نتیجه ى منّت، آلوده شدن روح مى باشد. منّت گذار، یا در صدد بزرگ كردن خود و تحقیر دیگران است و یا مى خواهد نظر مردم را به خود جلب كند كه در هر صورت از اخلاص بدور است. مگر خداوند به خاطر همه ى نعمت هایى كه به ما داده بر ما منّت گذاشته تا ما با بخشیدن جزئى از آن بر خلق او منّت بگذاریم. 👈( از این آیه، به خوبى استفاده مى شود: انفاق در راه خدا در صورتى در پیشگاه پروردگار مورد قبول واقع مى شود که، به دنبال آن منت و چیزى که موجب آزار و رنجش نیازمندان است نباشد.)👉 ☑️ رسول اكرم صلى الله علیه وآله فرمودند: خداوند در قیامت به منّت گذاران، نگاه لطف آمیز نمى كند. 🌱 https://eitaa.com/arg351qurantafsirnoor_ir

📚📚📚 سوره #بقره آیه ۲۷۵ 🌿 الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لاَ يَقُومُونَ إِلاَّ كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَن جَاءهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَىَ فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (275) ترجمه : كسانى كه #ربا مى خورند، (در قیامت از قبرها) بر نمى خیزند مگر همانند برخاستن كسى كه بر اثر تماس شیطان، آشفته ودیوانه شده است. (نمى تواند تعادل خود را حفظ كند، گاهى زمین مى خورد و گاهى بر مى خیزد.) این (آسیب) بدان سبب است كه گفتند: داد و ستد نیز مانند ربا است. در حالى كه خداوند خرید و فروش را حلال و ربا را حرام كرده است. پس هركس كه موعظه اى از پروردگارش به او رسید و (از رباخوارى) خوددارى كرد، آنچه در گذشته (از طریق ربا بدست آورده) مال اوست، و كار او به خدا واگذار مى شود. امّا كسانى كه (دوباره به رباخوارى) بازگردند، آنان اهل آتش خواهند بود و در آن جاودانه مى مانند. ❇️ «ربا»، در لغت به معناى زیادى وافزایش است. و در شریعت اسلام به معناى زیاده گرفتن در وام یا بیع است. مورد ربا، یا پول است یا جنس. گاهى پول را قرض مى دهد و بیش از آنچه داده باز پس مى گیرد، كه این رباى در وام است و گاهى جنسى را مى دهد و مقدار بیشترى از همان جنس را تحویل مى گیرد، كه این نیز در مواردى ربا مى شود. 🔷 رباخوار، به كسى تشبیه شده كه شیطان او را خبط كرده است. «خَبط» به معناى افتادن و برخاستن و عدم تعادل به هنگام حركت است. 🔷 رباخوار در قیامت همچون دیوانگان محشور مى شود، چرا كه در دنیا روش او باعث بهم خوردن تعادل جامعه گردیده است. ثروت پرستى، چشم عقلش را كور كرده و با عمل خود چنان اختلافات طبقاتى و كینه را بر مى انگیزد كه فقر و كینه سبب انفجار شده و اصل مالكیّت را نیز متزلزل مى كند. براى این افراد، گویا ربا اصل و خرید و فروش فرع است، فلذا مى گویند: بیع و معامله هم مثل رباست و تفاوتى ندارند. 🔷 انتقاد از رباخوارى، ربا گرفتن و ربا دادن، از ابتداى اسلام مطرح بوده است. در سوره روم كه در مكّه نازل شده است، مى فرماید: «و ما اوتیتم من ربا لیربوا فى اموال النّاس فلایربوا عند اللّه» یعنى آنچه به قصد ربا مى دهید تا براى شما در اموال مردم بیفزاید، بدانید كه نزد خداوند افزون نمى شود. سپس در سوره ى آل عمران با فرمان «لاتأكلوا الرّبا» از آن نهى گردیده و بیشترین انتقاد از رباخوارى در همین آیات آمده است. ضمناً آیه «وأخذهم الرّبا وقد نُهوا عنه» ، یادآور مى شود كه در مذهب یهود نیز «ربا» حرام بوده، همچنان كه این حرمت در تورات ذكر شده است. 🔷 آیات مربوط به #ربا، بدنبال آیات #انفاق آمد، تا دو جهت خیر وشر را كه توسط مال و ثروت پدید مى آید مطرح كند. انفاق یعنى دادن بلاعوض و ربا یعنى گرفتن بلاعوض. هر آثار خوبى كه انفاق دارد، مقابلش آثار سوئى است كه ربا در جامعه پدید مى آورد. به همین جهت قرآن مى فرماید: «یمحق اللّه الرّبا و یُربِى الصّدقات» خداوند ثروت بدست آمده از ربا را نابود، ولى صدقات را افزایش مى دهد. 🔷 تهدیدهایى كه در قرآن براى اخذ ربا و پذیرش حاكمیّت طاغوت آمده،براى قتل، ظلم، شرب خمر، قمار و زنا نیامده است. حرمت ربا نزد تمام فرق اسلامى، قطعى واز گناهان كبیره است. وقتى به امام صادق علیه السلام خبر دادند كه فلانى رباخوار است، فرمود: اگر قدرت مى داشتم گردنش را مى زدم. 🌱 https://eitaa.com/arg351qurantafsirnoor_ir

#کلام_نور ✅ #انفاق مثل سطل آبی است که از نهر برمی‌دارند و آب دیگری فورا جایش را پر می‌کند. ضامنی معتبرتر از خدا سراغ دارید؟ 📖سبأ آیه ۳۹ 🌱 https://eitaa.com/arg351qurantafsirnoor_ir