eitaa logo
شیخ غلامعلي بدرلو
1.3هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
251 فایل
یاهو زَكَاةُ الْعِلْمِ بَذْلُهُ لِمُسْتَحِقِّهِ وَ إِجْهَادُ النَّفْسِ فِي الْعَمَلِ بِهِ تصنیف غررالحکم، حدیث ۱۳۲ http://eitaa.com/Arshiv_Gholam ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Sheikh_Gholamali
مشاهده در ایتا
دانلود
43.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥قرار من بمون زهرا جان🎥 🔰 کربلایی هادی خادم حسینی @Arshiv_Gholam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ الرَّبِيعِ وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ رَفَعَهُ قَالَ فِي وَصِيَّةِ الْمُفَضَّلِ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) يَقُولُ: 🔸لَا يَفْتَرِقُ رَجُلَانِ عَلَى الْهِجْرَانِ إِلَّا اسْتَوْجَبَ أَحَدُهُمَا الْبَرَاءَةَ وَ اللَّعْنَةَ وَ رُبَّمَا اسْتَحَقَّ ذَلِكَ كِلَاهُمَا، فَقَالَ لَهُ مُعَتِّبٌ جَعَلَنِيَ اللَّهُ فِدَاكَ هَذَا الظَّالِمُ فَمَا بَالُ الْمَظْلُومِ؟ قَالَ لِأَنَّهُ لَا يَدْعُو أَخَاهُ إِلَى صِلَتِهِ وَ لَا يَتَغَامَسُ لَهُ عَنْ كَلَامِهِ، سَمِعْتُ أَبِي يَقُولُ: إِذَا تَنَازَعَ اثْنَانِ فَعَازَّ أَحَدُهُمَا الْآخَرَ فَلْيَرْجِعِ الْمَظْلُومُ إِلَى صَاحِبِهِ حَتَّى يَقُولَ لِصَاحِبِهِ أَيْ أَخِي أَنَا الظَّالِمُ حَتَّى يَقْطَعَ الْهِجْرَانَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ صَاحِبِهِ، فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى حَكَمٌ عَدْلٌ يَأْخُذُ لِلْمَظْلُومِ مِنَ الظَّالِمِ. 🔹در وصيّت مفضل است كه (گويد) شنيدم از حضرت صادق (عليه السّلام) مي‌فرمود: از هم جدا نشوند دو مرد به صورت قهر كردن جز اينكه يكى از آن دو سزاوار بيزارى (خدا و رسولش از وى) و لعنت‏ (يعنى دورى از رحمت حق) گردد، و چه بسا كه هر دوى آن‌ها سزاوار آن شوند؛ معتب (كه يكى از دوستان مخصوص آن حضرت بود) عرض‌كرد: خدا مرا به قربان تو گرداند! آنكه ظالم و ستمكار است اين سزاى اوست، أمّا مظلوم چه جرمى دارد (كه سزاوار بيزارى و لعنت شود؟) فرمود براى آنكه برادر خود را به آشتى و پيوست با خود دعوت نمى‏كند، و از گفتار او صرف نظر نمى‏كند (و آن را نشنيده نمي‌گيرد) شنيدم پدرم مي‌گفت: هر گاه دو تن با هم ستيزه كنند و يكى بر ديگرى غالب آيد، بايد آن ستم‌ديده و مظلوم نزد رفيق ستمگر خود رود و به او بگويد اى برادر من ستمكارم، تا جدائى ميانه او و رفيقش از بين برود، پس خداى تبارك و تعالى حكيم و عادل است و داد مظلوم را از ظالم بستاند. 📜الكافي، ج‏2، ص 344 @Arshiv_Gholam
رواق خاک آلود شبستانی که من دارم کجا و شأن بی پایان مهمانی که من دارم ببافم فرش قرمز رنگ با گیسوی خونینم به کار آید همین موی پریشانی که من دارم سر و رویت بهم خورده ولیکن باز زیبایی ندارد هیچ کس مثل پدر جانی که من دارم اگرچه خاکی است أمّا شبیه طشت أصلاً نیست بیا بنشین عزیزم روی دامانی که من دارم الهی بشکند دستی که محکم خیزران کوبید شده لب پر لب قاری قرآنی که من دارم از آن لحظه که دیدم در دهانت نیست دندانی بدم می آید از این چند دندانی که من دارم به جای دست از مویم بلندم کرده از بس زجر پریشان تر شده موی پریشانی که من دارم نمیدانم که از ضعف است یا که از شکستن هست دلیل از سر شب دست لرزانی که من دارم سراغت را گرفتم با لگد سرباز رومی زد زبانم را نمی‌فهمد نگهبانی که من دارم تو را اینجا کشیدم که بگیرم بوس آخر را ندارد هیچ کس مانند پایانی که من دارم «رضا قربانی، گروه یا مظلوم» @Arshiv_Gholam
دلا بگذر ز دنیا تا ز عقبی عیش جان بینی در این عالم به چشم دل بهشت جاودان بینی چه از دنیا گذر کردی و در عقبی نظر کردی بیا گامی فراتر نه که اسرار نهان بینی دو منزل را چه طی کردی سمند عقل پی کردی بیا با ما به میخانه که تا پیر مغان بینی به روی پیر ما بنگر که تا چشمت شود روشن ز دست پیر ساغر گیر تا خود را جوان بینی چه چشمت گشت از او بینا و شد سرمست از آن صهبا قدم نه در ره عشّاق تا جان جهان بینی جهان را جان شوی آنگه شوی اقلیم جان را سر شوی از جان جان آگه حقیقت را عیان بینی شود عرش از برایت فرش و گردد جسم بهرت جان شود ظلمت همه نور و زمین را آسمان بینی شوی در عشق حق فانی بمانی جاودان باقی چه فیض از ما سوای حق نه این بینی نه آن بینی «فیض کاشانی» @Arshiv_Gholam
ولیمه ازدواج حضرت امیر و حضرت صدیقه (سلام الله علیهما).pdf
803.6K
🔰گزارشی از ولیمه ازدواج حضرت أمیر و حضرت صدّیقة (سلام اللّه علیهما) 📜دلائل الإمامة، ص 95 تا 100 @Arshiv_Gholam
♦️تقیّه به معنای این است که اگر چنانچه یک کاری در عالم واقع و عمل برای انسان دارای خطر و ضرر است، انسان باید آن کار را به صورتی انجام بدهد که کار حتماً انجام بگیرد و آسیبی به آن کار نرسد، این معنای تقیّه است در روایات. سید علی خامنه ای همرزمان حسین، ص 337 @Arshiv_Gholam
⚠️مغيرة ضبّى گويد أشراف كوفه با على (علیه السّلام) دو رويى مى‏كردند و در نهان هواى معاويه در سر داشتند. زيرا على (علیه السّلام) از غنايم كسى را بيش از حقّش نمى‏داد، در حالى كه معاوية بن أبى سفيان هر يك از أشراف را دو هزار دينار عطا مى‏داد. ابراهیم بن محمّد بن سعید بن هلال ثقفي 📜الغارات (ترجمه آيتى)، ص 31 @Arshiv_Gholam
🔰در ادامه‌ی آداب رفاقت... 🔻از علامات فارقه ميان نصيحت و افتضاح كردن إعلان و إسرار است. بايد به رفق و مدارا او را بر عيوب او مطلّع بگرداند، زيرا كه عيب نشان دادن از قبيل مار مهلك‏ نشان دادن است. اگر ديدى كسى را مارى يا عقربى مى‏خواهد بزند، اگر او را به رفق و لطايف حيل نشان بدهى بسيار از تو ممنون خواهد بود و اگر متحاشياً به او گفتى صدمه از تو مي‌خورد امتنان چندان ندارد. 🔻و اگر عيبى را در او مطلّع شدى، ديدى از تو مخفى مي‌دارد، ديگر او را إظهار مكن و اگر ديدى طبيعت بر او غالب است نمي‌تواند ترك كند باز سكوت أولى است. و أمّا اگر ديدى در حقّ تو تقصير مى‏كند تحمّل كن، عفو فرما، تجاهل نما. اگر ديدى به درجه‏اى رسيده كه باعث قطع ميان شماست در خفا عتاب كنى أولى است از علانيه. 🔻كنايه بگوئى بهتر است از تصريح و لذا رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) اگر خلافى از كسى مى‏ديدند، مى‏فرمودند ما بال اقوام كه چنين و چنان مى‏كنند و مهما أمكن متحمّل شدن أولى از همه است، چه اينكه به نظرم مى‏آيد در حديث قدسى فرموده باشند: «ما رضاى خودمان را در جفاى مخلوق پنهان كرده‏ايم، هركس رضاى ما را طالب است بايد متحمّل شود جفاى خلق را». 📜تذكرة المتقين، ص 28 و 29 @Arshiv_Gholam
Nariman-Shour-Hagh hagh hagh.mp3
4.46M
🎙حق حسین🎙 🔰 کربلایی نریمان پناهی 🗓 صوت های قدیمی @Arshiv_Gholam
صبح 8.2.mp3
15.8M
🎙آقاجان حسین حسین آقاجان🎙 🔰 کربلایی علی کرمی 🗓 هیئت الزهراء (سلام اللّه علیها)، صبح روز هشتم محرّم ۱۴۰۱ @Arshiv_Gholam
001 Par Bezan.mp3
8.18M
🎙ای دل دیوانه امشب پر بزن🎙 🔰 حاج منصور ارضی @Arshiv_Gholam
رو لب زین العابدین تبسمه.mp3
5.15M
🎙رو لب زین العابدین تبسّمه🎙 🔰 کربلایی حسن عطایی @Arshiv_Gholam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥آماده باشید همه‌ی حزب‌اللّهی‌ها بگویند «مرگ بر مصباح»🎥 🔰مرحوم علّامه مصباح یزدی (رحمه اللّه) 💠 وصيّة أبي جعفر الباقر (عليه السّلام) لجابر و هي وصيّة جامعة نافعة، منها قوله (عليه السّلام): 🔻و اعلم بانّك لا تكون لنا وليّا حتّى لو اجتمع عليك أهل مصرك و قالوا «انّك رجل سوء»، لم يحزنك ذلك، و لو قالوا «انّك رجل صالح» لم يسرّك ذلك و لكن أعرض نفسك على ما في كتاب اللّه، فإن كنت سالكا سبيله زاهدا في تزهيده، راغبا في ترغيبه، خائفا من تخويفه، فأثبت و أبشر فانّه لا يضرّك ما قيل فيك، و إن كنت مباينا للقرآن فما ذا الّذي يغرّك من نفسك‏...؟ 📜سفينة البحار، ج‏1، ص 537 @Arshiv_Gholam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
من آن صیدم كه بین دام این بیگانه افتادم من آن شمعم كه در این بزم بى پروانه افتادم من آن مرغ گرفتارم بیا مادر تماشا كن به كنج این قفس پربسته و بى دانه افتادم دلِ شب از پی مركب پیاده می‌دویدم من به یاد عمّه ى جان داده در ویرانه افتادم مرا بزم شراب آورده اى؟ شرمى كُن از زهرا به یادِ عمّه ها در مجلس بیگانه افتادم چو دیدم این همه زیور به روى تاج و تخت تو به یاد گوش مجروح گلِ دُردانه افتادم به من در حالت مستی جسارت می‌كنى یادِ لب بى آب و چوبِ زاده ى مرجانه افتادم عمامه از سرم انداختى مویم پریشان شد بیاد گیسوان درهم و بى شانه افتادم «سعید خرازی» @Arshiv_Gholam
🔰در ادامه‌ی آداب رفاقت... 🔻و اگر ديدى عيب او از قبيل إصرار بر معاصى است، نعوذ باللّه، قيل وجب انقطاعه؛ زيرا كه بنا بوده حبّ و بغض بينهما للّه باشد. 🔻بعضى از بزرگان فرموده‏اند باز قطع مكن، چه اينكه طبع انسان گاهى معوج مى‏شود، و گاهى به استقامت مى‏آيد، وانگهى الحال بيشتر احتياج به تو دارد كه دلسوزى كنى و دست او را بگيرى و به لطف او را از گودال معصيت بيرون آرى، أجر «من أحيا نفساً» را ببرى، زيرا كه شرم حضور حاصل از مصاحبت مطلبى است بزرگ، علاوه بر اين آيه شريفه «قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ ناراً» به اين جاها هم جاري است، زيرا كه قرابت با تو پيدا كرده و لحمه او مثل لحمه نسب گرديده به دلالت قول الصّادق (عليه السّلام) فى بعض الأخبار حيث يقول: «مودّة يوم ميلة و مودّة شهر قرابة و مودّة سنة رحم ماسّة، من قطعها قطعه اللّه». 📜تذكرة المتقين، ص 29 و 30 @Arshiv_Gholam
💎یک مطلب واقعا جدّی است، ما باید این سوز را داشته باشیم که چرا وقت ما، نیروی ما، احساسات ما، مسئولیت ما، صرف این طور مسائل نمی‌شود؟ وقتی نمی‌‌گذاریم برای این کار. ما چقدر جلسات برای مسائل کارهای اداری، برای کارهای علمی پژوهشی داریم، باید هم داشته باشیم. أمّا آخر باید هم برای مسائل عملی و اخلاقی هم داشته باشیم. 🔺جلسه و بحث و همکاری و همفکری فقط به خاطر کارهای علمی نیست. دو بال داریم. یک بال علم است، یک بال عمل است و این بال است که هزار سال است شکسته است... 🔺خیال می‌کنیم تقویت آن بال آن را جبران می‌کند. نمیکند. 🔺و ابتدا این برای ترمیم این بال باید از خود شروع کرد...یک مقداری درصدد رفع اشکاالت خودمان بربیاییم. آن وقت می‌توانیم اندکی هم در دیگران تأثیر بگذاریم. ✅ و قدم اوّلش هم این است که سعی کنیم دوستان یک جلساتی داشته باشند که أصلاً کار جدّی برنامه‌ریزی شده برای این کارها داشته باشند. حالا ماهی یک دفعه یا دو هفته یک بار یک جلسه‌ای، اینها چندان بازدهی ندارد. حالا اگر نگوییم هر روز أقّلاً هفته‌ای یک جلسه پربار برای این کار داشته باشیم. اگر چاشنی علمی هم داشته باشد بد نیست، ولی بیشتر توجّه به جنبه‌های معنوی و عملی و رفتاری خودمان داشته باشیم. در آن توسّل داشته باشد. تنبّه باشد یادآوری رفتار بزرگان باشد. احادیث اخلاقی باشد. و بالأخره استمداد از عنایات حضرت ولیّ عصر (أروحنا فداه) و سایر أهلبیت و ولیّ نعمتمان حضرت معصومه (سلام اللّه علیها) قطعاً در پیشرفت کار مؤثّر خواهد بود. مرحوم علاّمه مصباح یزدی (رحمه اللّه) دیدار اساتید کلاس‌های تهذیب و اخلاق با آیت‌ اللّه مصباح (۲۴ بهمن ۱۳۹۰) @Arshiv_Gholam
💠 مجمّع گويد على (عليه السّلام) هر روز جمعه، بيت المال را جاروب مى‏كرد و آب مى‏پاشيد، سپس دو ركعت نماز به جاى مى‏آورد و مى‏گفت: شما دو تا در روز قيامت در حقّ من شهادت دهيد. ابراهیم بن محمّد بن سعید بن هلال ثقفي 📜الغارات (ترجمه آيتى)، ص 33 @Arshiv_Gholam
امام علی (علیه السّلام) می‌فرمایند: 🔸شيئان لا يؤنَف منهما، المرض و ذوالقرابة المفتقِر. 🔹دو چيز است كه نبايد آنها را عار دانست (و از آن‌ها استنكاف كرد)، بيماري و خويشاوند فقير. 📜غررالحکم و در الکلم، ص 414 @Arshiv_Gholam