eitaa logo
شیخ غلامعلي بدرلو
1.3هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
1.5هزار ویدیو
251 فایل
یاهو زَكَاةُ الْعِلْمِ بَذْلُهُ لِمُسْتَحِقِّهِ وَ إِجْهَادُ النَّفْسِ فِي الْعَمَلِ بِهِ تصنیف غررالحکم، حدیث ۱۳۲ http://eitaa.com/Arshiv_Gholam ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Sheikh_Gholamali
مشاهده در ایتا
دانلود
عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ أَبِي حَمَّادٍ قَالَ: سَأَلْتُ الْعَالِمَ (علیه السّلام) عَنِ الْعَطْسَةِ وَ مَا الْعِلَّةُ فِي الْحَمْدِ لِلَّهِ عَلَيْهَا؟ فَقَالَ إِنَّ لِلَّهِ نِعَماً عَلَى عَبْدِهِ فِي صِحَّةِ بَدَنِهِ وَ سَلَامَةِ جَوَارِحِهِ وَ إِنَّ الْعَبْدَ يَنْسَى ذِكْرَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى ذَلِكَ وَ إِذَا نَسِيَ أَمَرَ اللَّهُ الرِّيحَ فَتَجَاوَزَ فِي بَدَنِهِ ثُمَّ يُخْرِجُهَا مِنْ أَنْفِهِ فَيَحْمَدُ اللَّهَ عَلَى ذَلِكَ فَيَكُونُ حَمْدُهُ عِنْدَ ذَلِكَ شُكْراً لِمَا نَسِيَ. الكافي، ج‏2، ص 654 @Arshiv_Gholam
"بَابُ الدُّعَابَةِ وَ الضَّحِكِ" 1. مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلَّادٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ (علیه السّلام) فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ الرَّجُلُ يَكُونُ مَعَ الْقَوْمِ فَيَجْرِي بَيْنَهُمْ كَلَامٌ يَمْزَحُونَ وَ يَضْحَكُونَ، فَقَالَ لَا بَأْسَ مَا لَمْ يَكُنْ، فَظَنَنْتُ أَنَّهُ عَنَى الْفُحْشَ. ثُمَّ قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله) كَانَ يَأْتِيهِ الْأَعْرَابِيُّ فَيُهْدِي لَهُ الْهَدِيَّةَ ثُمَّ يَقُولُ مَكَانَهُ أَعْطِنَا ثَمَنَ هَدِيَّتِنَا فَيَضْحَكُ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله)، وَ كَانَ إِذَا اغْتَمَّ يَقُولُ مَا فَعَلَ الْأَعْرَابِيُّ لَيْتَهُ أَتَانَا. 2. عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ شَرِيفِ بْنِ سَابِقٍ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ أَبِي قُرَّةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ: مَا مِنْ مُؤْمِنٍ إِلَّا وَ فِيهِ دُعَابَةٌ، قُلْتُ وَ مَا الدُّعَابَةُ؟ قَالَ الْمِزَاحُ. 3. عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَلَّامٍ عَنْ يُوسُفَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ يُونُسَ الشَّيْبَانِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام): كَيْفَ مُدَاعَبَةُ بَعْضِكُمْ بَعْضاً؟ قُلْتُ قَلِيلٌ، قَالَ فَلَا تَفْعَلُوا فَإِنَّ الْمُدَاعَبَةَ مِنْ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ إِنَّكَ لَتُدْخِلُ بِهَا السُّرُورَ عَلَى أَخِيكَ وَ لَقَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله) يُدَاعِبُ الرَّجُلَ يُرِيدُ أَنْ يَسُرَّهُ. الكافي، ج‏2، ص 663 @Arshiv_Gholam
14. مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحَجَّالِ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ وَ عَلِيِّ بْنِ عُقْبَةَ وَ ثَعْلَبَةَ رَفَعُوهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ وَ أَبِي جَعْفَرٍ أَوْ أَحَدِهِمَا (علیهما السّلام) قَالَ: كَثْرَةُ الْمِزَاحِ تَذْهَبُ بِمَاءِ الْوَجْهِ وَ كَثْرَةُ الضَّحِكِ تَمُجُّ الْإِيمَانَ مَجّاً. 20- عَنْهُ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مِهْزَمٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْأَوَّلِ (علیه السّلام) قَالَ: كَانَ يَحْيَى بْنُ زَكَرِيَّا (علیه السّلام) يَبْكِي وَ لَا يَضْحَكُ وَ كَانَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ (علیه السّلام) يَضْحَكُ وَ يَبْكِي وَ كَانَ الَّذِي يَصْنَعُ عِيسَى (علیه السّلام) أَفْضَلَ مِنَ الَّذِي كَانَ يَصْنَعُ يَحْيَى (علیه السّلام). الكافي، ج‏2، ص 665 @Arshiv_Gholam
عَنْهُ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ صَالِحِ بْنِ حَمْزَةَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدٍ صَالِحٍ (علیه السّلام) قَالَ قَالَ: لَيْسَ حُسْنُ الْجِوَارِ كَفَّ الْأَذَى وَ لَكِنَّ حُسْنَ الْجِوَارِ صَبْرُكَ عَلَى الْأَذَى. عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْبَجَلِيِّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ الْوَصَّافِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه السّلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله): مَا آمَنَ بِي مَنْ بَاتَ شَبْعَانَ وَ جَارُهُ جَائِعٌ قَالَ وَ مَا مِنْ أَهْلِ قَرْيَةٍ يَبِيتُ وَ فِيهِمْ جَائِعٌ يَنْظُرُ اللَّهُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ عِكْرِمَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله): كُلُّ أَرْبَعِينَ دَاراً جِيرَانٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ. الكافي، ج‏2، ص 667 و 668 و 669 @Arshiv_Gholam
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ وَ الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ جَمِيعاً عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ (علیه السّلام) قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: الْإِيمَانُ فَوْقَ الْإِسْلَامِ بِدَرَجَةٍ وَ التَّقْوَى فَوْقَ الْإِيمَانِ بِدَرَجَةٍ وَ الْيَقِينُ فَوْقَ التَّقْوَى بِدَرَجَةٍ وَ مَا قُسِمَ فِي النَّاسِ شَيْ‏ءٌ أَقَلُّ مِنَ الْيَقِينِ. عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (صلوات اللّه علیه): الْإِيمَانُ أَرْبَعَةُ أَرْكَانٍ، الرِّضَا بِقَضَاءِ اللَّهِ وَ التَّوَكُّلُ عَلَى اللَّهِ وَ تَفْوِيضُ الْأَمْرِ إِلَى اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لِأَمْرِ اللَّهِ. الكافي، ج‏2، ص 51 و 56 @Arshiv_Gholam
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ أَبِي خَلَفٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى (علیه السّلام) قَالَ قَالَ لِبَعْضِ وُلْدِهِ: يَا بُنَيَّ عَلَيْكَ بِالْجِدِّ لَا تُخْرِجَنَّ نَفْسَكَ مِنَ حَدِّ التَّقْصِيرِ فِي عِبَادَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ طَاعَتِهِ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُعْبَدُ حَقَّ عِبَادَتِهِ. الكافي، ج‏2، ص 72 @Arshiv_Gholam
الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَمْزَةَ الْعَلَوِيِّ قَالَ أَخْبَرَنِي عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عَلِيٍّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْأَوَّلِ (علیه السّلام) قَالَ كَثِيراً مَا كُنْتُ أَسْمَعُ أَبِي يَقُولُ: لَيْسَ مِنْ شِيعَتِنَا مَنْ لَا تَتَحَدَّثُ الْمُخَدَّرَاتُ بِوَرَعِهِ فِي خُدُورِهِنَّ وَ لَيْسَ مِنْ أَوْلِيَائِنَا مَنْ هُوَ فِي قَرْيَةٍ فِيهَا عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ فِيهِمْ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ أَوْرَعُ مِنْهُ. الكافي، ج‏2، ص 79 @Arshiv_Gholam
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هِشَامٍ عَنْ مُيَسِّرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ: شُكْرُ النِّعْمَةِ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ وَ تَمَامُ الشُّكْرِ قَوْلُ الرَّجُلِ "الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ". مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلَّادٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ (صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ) يَقُولُ: مَنْ حَمِدَ اللَّهَ عَلَى النِّعْمَةِ فَقَدْ شَكَرَهُ وَ كَانَ الْحَمْدُ أَفْضَلَ مِنْ تِلْكَ النِّعْمَةِ. الكافي، ج‏2، ص 95 و 96 @Arshiv_Gholam
ﺁﻩ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻏﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮ ﭘﯿﮑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺮ ﺗﻨﺶ ﺑﺎﻍ ﮔﻞ ﻻﻟﻪ ﻭ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﺜﻞ ﮔﻮﺩﺍﻝ ﺩﭼﺎﺭ ﮐﻤﯽ ﺟﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻗﺶ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﻓﻘﻂ ﺳﺎﯾﻪ ﯼ ﺑﺎﻻ ﺳﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺯﺣﻤﺖ ﭼﮑﻤﻪ ﯼ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﮑﺸﯿﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺎﻣﺎﻝ ﻧﺸﺪ ﺗﺎ ﻧﻔﺲ ﺁﺧﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﻟﻄﻒ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﻧﺸﻮﺩ ﻫﺮﭼﻪ ﻫﻢ ﺑﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﭘﯿﺮﻫﻨﯽ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻟﯽ ﺭﻭﺳﺮﯼ ﺍﺵ ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭﺩ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭﻟﯽ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﻭ ﻣﻌﺠﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻔﺖ ﮐﻔﻦ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﭘﺎﺭﻩ ﻫﻢ ﻣﯿﺸﺪ ﺍﮔﺮ، ﯾﮏ ﮐﻔﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻟﺴّﻼﻡ ﺍﯼ ﺑﺪﻥ ﺑﯽ ﮐﻔﻦ ﮐﺮب و بلا ﺳﻮﺭﻩ ﯼ ﯾﻮﺳﻒ ﺑﯽ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﮐﺮب و بلا "علی اکبر لطفیان" @Arshiv_Gholam
عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ زَيْدٍ النَّرْسِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَزْيَدٍ صَاحِبِ السَّابِرِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) فَتَنَاوَلْتُ يَدَهُ فَقَبَّلْتُهَا فَقَالَ أَمَا إِنَّهَا لَا تَصْلُحُ إِلَّا لِنَبِيٍّ أَوْ وَصِيِّ نَبِيٍّ. مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحَجَّالِ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) نَاوِلْنِي يَدَكَ أُقَبِّلْهَا فَأَعْطَانِيهَا فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ رَأْسَكَ فَفَعَلَ فَقَبَّلْتُهُ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ رِجْلَاكَ فَقَالَ أَقْسَمْتُ أَقْسَمْتُ أَقْسَمْتُ ثَلَاثاً وَ بَقِيَ شَيْ‏ءٌ وَ بَقِيَ شَيْ‏ءٌ وَ بَقِيَ شَيْ‏ءٌ. مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنِ الْعَمْرَكِيِّ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ (علیه السّلام)‏ قَالَ: مَنْ قَبَّلَ لِلرَّحِمِ ذَا قَرَابَةٍ فَلَيْسَ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ وَ قُبْلَةُ الْأَخِ عَلَى الْخَدِّ وَ قُبْلَةُ الْإِمَامِ بَيْنَ عَيْنَيْهِ. وَ عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي الصَّبَّاحِ مَوْلَى آلِ سَامٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) قَالَ: لَيْسَ الْقُبْلَةُ عَلَى الْفَمِ إِلَّا لِلزَّوْجَةِ أَوِ الْوَلَدِ الصَّغِيرِ. الكافي، ج‏2، ص 185 @Arshiv_Gholam
الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ (علیه السّلام) يَقُولُ: لَيْسَ كُلُّ مَنْ قَالَ بِوَلَايَتِنَا مُؤْمِناً وَ لَكِنْ جُعِلُوا أُنْساً لِلْمُؤْمِنِينَ. الكافي، ج‏2، ص 244 @Arshiv_Gholam
هر که یک دفعه سر این سفره مهمان می شود مور هم باشد اگر؛ روزی سلیمان می شود سر به زیر انداختن ذاتش توسّل کردن است دردهای این حرم ناگفته درمان می شود این کریمان لطفشان هر چند آماده ست، لیک نام مادر که وسط باشد دو چندان می شود ما پدر را خواستیم و از پسر خیرش رسید در رجب ها کاظمین ما خراسان می شود ظاهراً عین امامی، باطناً پیغمبری هر که می بیند تو را، از تو مسلمان می شود نسل موساییِ تو طبع مسیحا داشتند یک نفر از آن همه پیر جماران می شود این دلِ ما سینه ی ما، نه بگو اصلاً بهشت هر کجا موسی ابن جعفر نیست زندان می شود نیستم آهو ولی سگ هم به دردی می خورد لااقل یک گوشه از صحنت نگهبان می شود "علی اکبر لطیفیان" @Arshiv_Gholam
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
امام كاظم عليه السلام: اَلْمُؤْمِنُ قَليلُ الْكَلامِ كَثيرُ الْعَمَلِ، وَ الْمُنافِقُ كَثيرُ الْكَلامِ قَليلُ الْعَمَلِ. مؤمن كم حرف و پر كار است و منافق پر حرف و كم كار. تحف العقول، ص397 @Arshiv_Gholam
عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنِ ابْنِ عَرَفَةَ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ (علیه السّلام) قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ مُنَادِياً يُنَادِي "مَهْلًا مَهْلًا عِبَادَ اللَّهِ عَنْ مَعَاصِي اللَّهِ فَلَوْ لَا بَهَائِمُ رُتَّعٌ وَ صِبْيَةٌ رُضَّعٌ وَ شُيُوخٌ رُكَّعٌ لَصُبَّ عَلَيْكُمُ الْعَذَابُ صَبّاً تُرَضُّونَ بِهِ رَضّاً". حضرت ابو الحسن (عليه السّلام) فرمود: خداى (عزّ و جلّ) يك جارچى دارد كه در هر روز و شب جار می زند "ايست، ايست بندگان خدا، از رفتن به سوى نافرماني هاى خدا، كه اگر چارپايان چرنده و كودكان شيرخوار و پيران به ركوع رفته نبودند، عذابى بر سر شما فرو مي ريخت كه نرم و كوبيده شويد". الكافي، ج‏2، ص 276 @Arshiv_Gholam
حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِيسَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الرَّازِيُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ مُوسَى بْنِ بَكْرٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْأَوَّلِ (علیه السّلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله)‏: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اخْتَارَ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ أَرْبَعَةً، اخْتَارَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ وَ مَلَكَ الْمَوْتِ (علیهم السّلام) وَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ أَرْبَعَةً لِلسَّيْفِ إِبْرَاهِيمَ وَ دَاوُدَ وَ مُوسَى وَ أَنَا وَ اخْتَارَ مِنَ الْبُيُوتَاتِ أَرْبَعَةً فَقَالَ‏ "إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ‏" وَ اخْتَارَ مِنَ الْبُلْدَانِ أَرْبَعَةً فَقَالَ (عَزَّ وَ جَلَ‏) "وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ وَ طُورِ سِينِينَ وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ‏" فَالتِّينُ الْمَدِينَةُ وَ الزَّيْتُونُ بَيْتُ الْمَقْدِسِ وَ طُورُ سِينِينَ الْكُوفَةُ وَ هَذَا الْبَلَدُ الْأَمِينُ مَكَّةُ وَ اخْتَارَ مِنَ النِّسَاءِ أَرْبَعاً مَرْيَمَ وَ آسِيَةَ وَ خَدِيجَةَ وَ فَاطِمَةَ وَ اخْتَارَ مِنَ الْحَجِّ أَرْبَعَةً الثَّجَّ وَ الْعَجَّ وَ الْإِحْرَامَ وَ الطَّوَافَ فَأَمَّا الثَّجُّ فَالنَّحْرُ وَ الْعَجُّ ضَجِيجُ النَّاسِ بِالتَّلْبِيَةِ وَ اخْتَارَ مِنَ الْأَشْهُرِ أَرْبَعَةً رجب [رَجَباً] وَ شوال [شَوَّالًا] وَ ذو القعدة [ذَا الْقَعْدَةِ] وَ ذو الحجة [ذَا الْحِجَّةِ] وَ اخْتَارَ مِنَ الْأَيَّامِ أَرْبَعَةً يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ يَوْمَ التَّرْوِيَةِ وَ يَوْمَ عَرَفَةَ وَ يَوْمَ النَّحْرِ. رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله) فرمود: خداى تبارك و تعالى از هر چيزی چهار مورد برگزيد، از فرشتگان جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و فرشته مرگ (عزرائيل) را و از پيمبران چهار نفر براى مبارزه به وسيله شمشير، ابراهيم و داود و موسى و من و از خاندان ها چهار خاندان كه فرمود "خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان برگزيد" و از شهرها چهار شهر برگزيد و فرمود "سوگند به تين و زيتون و طور سنين و اين بلد امين" پس مقصود از تين مدينه است و از زيتون بيت المقدّس و از طور سينين كوفه و از بلد امين مكّه و از زن ها چهار زن برگزيد مريم و آسية و خديجة و فاطمة و از اعمال حجّ چهار عمل را برگزيد قربانى كردن و صدا به لبّيك بلند كردن و احرام و طواف و از ماه ‏ها چهار ماه كه ماه هاى حرامند برگزيد رجب و شوّال و ذى قعدة و ذى الحجّة و از روزها چهار روز برگزيد روز جمعة و روز تروية (هشتم ذى الحجّة) و روز عرفة و روز عيد قربان. الخصال، ج‏1، ص 225 @Arshiv_Gholam
"تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد وجود نازکت آزردۀ گزند مباد" شنیده‌ام که گدا موج می‌زند به درت سرای جود تو خالی ز مستمند مباد تو خود مراد منی، پس چه حاجت است به باب به جز به سوی تو این ناله‌ها بلند مباد به آفتاب، مبادا که پیکرت افتد جمال شمس تو در دست نیشخند مباد بساط گریه، فراهم برای مرد غمین اگر به گریۀ او خنده می‌کنند، مباد لب کبود تو ای وارث حسین عزیز ز چوب دستی کفّار، بند بند مباد "محمد سهرابی" @Arshiv_Gholam
عمری زدیم از دل صدا باب الحوائج را خواندیم بعد از ربّنا باب الحوائج را روزیّ ما کرده خدا باب الحوائج را از ما نگیرد کاش یا باب الحوائج را هرکس صدایش کرد بیچاره نخواهد شد کارش به یک مو هم رسد پاره نخواهد شد یادش بخیر آن روزها که مادر خانه گه گاه می زد پرچمی را سر در خانه پُر میشد از همسایه ها دور و بر خانه یک سفره ی نذری، قدر وسع شوهر خانه مادر پدرهامان همین که کم می آوردند یک سفره ی موسی بن جعفر نذر می کردند عصر سه شنبه خانه ی ما رو به را میشد یک سفره می افتاد و درد ما دوا میشد با اشک وقتی چشم مادر آشنا میشد آجیل های سفره هم مشکل گشا میشد آنچه همیشه طالبش چندین برابر بود نان و پنیر سفره ی موسی بن جعفر بود گاهی میان روضه ی ما شور می آمد پیرزنی از راه خیلی دور می آمد با دختری از هر دو چشمش کور می آمد بهر شفای کودک منظور میِ آمد یک بار در بین دعا ما بین آمینم برخاست از جا گفت دارم خوب می بینم آنکه توسّل یاد چشمم داد مادر بود آنکه میان روضه می زد داد مادر بود آنکه کنار سفره می افتاد مادر بود گریه کن زندانی بغداد مادر بود حتّی نفس در سینه ی او گیر می افتاد هر بار که یاد غل و زنجیر می افتاد می گفت چیزی بر لبش جز جان نیامد آه در خلوت او غیر زندانبان نیامد آه این بار یوسف زنده از زندان نیامد آه پیراهنش هم جانب کنعان نیامد آه از آه او در خانه ی زنجیر شیون ماند بر روی آهن تا همیشه ردّ گردن ماند این اتّفاق انگار که بسیار می افتاد نه نیمه ی شب موقع افطار می افتاد هر شب به جانش دست بد کردار می افتاد آنقدر می زد دست او از کار می افتاد وقتی که فرقی بینشان در چشم دشمن نیست صد شکر که مرد است زیر دست و پا زن نیست "محسن عرب خالقی" @Arshiv_Gholam
سجّاده ها ز جلوه روحانى توأند زندانى خدا، همه زندانى توأند با دست‌هاى بسته مناجات دیدنی ست یک گوشه اى نشسته مناجات دیدنى ست در زیر تازیانه خدا را صدا بزن آه اى غریب، قید ملاقات را بزن جایت کم است، بال و پرت را تکان مده دیوار محکم است، سرت را تکان مده تا ساقه ات خمید خمیده شدى تو هم زنجیر را کشید، کشیده شدى تو هم خورشیدى و به جانب گودال می‌روى ساقت تکان که می‌خورد از حال می‌روى بالت به میله هاى قفس گیر می‌کند با این گلوى بسته نفس گیر می‌کند این چهار تا غلام غریبت کشیده اند انگار تخته ها به صلیبت کشیده اند یک گوشه دختران خودت را صدا زدى با دست و پاى بسته شده دست و پا زدى پا جاى دست‌هاى توسّل گذاشتند جسم تو را سه روز روى پل گذاشتند رد میشدند مردم بى عار بارها رد میشدند از بغل تو سوارها أمّا کسى به رخت و لباس تو پا نزد أمّا کسى دهان تو را با عصا نزد @Arshiv_Gholam
کیست این مرد که اوصاف پیمبر دارد از قدم تا به سرش هیبت حیدر دارد بی عصا آمده و حضرت موسی شده است ریشه در سلسله‌ی حضرت جعفر دارد بی سبب نیست اگر حاجت ما را داده به لبش زمزمه‌ی سوره‌ی کوثر دارد دلم از سوز غمش در تب و تاب افتاده دلم از سوز غمش داغ مکرّر دارد چند وقتی است که دنبال أجل می گردد کنج زندان بلا روضه‌ی مادر دارد چند وقتی است تنش سخت به هم ریخته است اینقَدَر زخم، روی پیکر لاغر دارد از روی تخته‌ی در، پیکر او بردارید چند تا خاطره‌ی سوخته از در دارد با عبا زود بپیچید به هم پایش را اینکه اینگونه تنش ریخته دختر دارد پیکرش از چه چنین بین گذر افتاده یک نفر نیست تنش را ز زمین بر دارد لاأقل چند کفن بهر تنش آوردند دست کم روی تن سوخته اش سر دارد پسرش آمده بالای سرش أمّا باز روضه خوانِ دل من روضه‌ی اکبر دارد همه جا را تن صد چاک علی می‌بینم بس که در پیکر خود زخم ز خنجر دارد «وحید محمدی» @Arshiv_Gholam
🔰ابْنُ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى (علیه السّلام) فِي رَجُلَيْنِ يَتَسَابَّانِ قَالَ: 🔻الْبَادِي مِنْهُمَا أَظْلَمُ وَ وِزْرُهُ وَ وِزْرُ صَاحِبِهِ عَلَيْهِ مَا لَمْ يَعْتَذِرْ إِلَى الْمَظْلُومِ. 📜الكافي، ج‏2، ص 360 @Arshiv_Gholam
🔰أَبُو عَلِيٍّ اَلْأَشْعَرِيُّ عَنْ عِيسَى بْنِ أَيُّوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ يُونُسَ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ: 🔸أَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ «اَللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِي مِنَ اَلْمُعَارِينَ وَ لاَ تُخْرِجْنِي مِنَ اَلتَّقْصِيرِ». 🔺قَالَ قُلْتُ: أَمَّا اَلْمُعَارُونَ فَقَدْ عَرَفْتُ أَنَّ اَلرَّجُلَ يُعَارُ اَلدِّينَ ثُمَّ يَخْرُجُ مِنْهُ، فَمَا مَعْنَى لاَ تُخْرِجْنِي مِنَ اَلتَّقْصِيرِ؟ 🔸فَقَالَ: كُلُّ عَمَلٍ تُرِيدُ بِهِ اَللَّهَ (عَزَّ وَ جَلَّ) فَكُنْ فِيهِ مُقَصِّراً عِنْدَ نَفْسِكَ، فَإِنَّ اَلنَّاسَ كُلَّهُمْ فِي أَعْمَالِهِم فِيمَا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ اَللَّهِ مُقَصِّرُونَ إِلاَّ مَنْ عَصَمَهُ اَللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ). 🔹از فضل بن يونس، از امام کاظم (عليه السّلام) نقل شده که فرمود: بسيار بگو كه «بارخدايا مرا از عاريه‌داران(ايمان) قرار مده و از تقصير خود بيرونم مبر». 🔺گويد گفتم: عاريه‌داران ايمان را دانستم، آن کسی است كه دين را عاريه دارد و سپس از آن بيرون رود و آن‌ را واگذارد. معنى اينكه مرا از مقصّران مكن چيست‌؟ 🔹در پاسخ فرمود: هركارى را براى خداى (عزّ و جلّ) كنى خود را مقصّر دان، زيرا همۀ مردم در كردار خود ميان خودشان و خدا مقصّرند، جز كسى‌ كه خدايش او را معصوم سازد. 📜الکافي ج ۲، ص ۷۳ @Arshiv_Gholam
🔰عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: 🔻رَأَيْتُ عَبْدَ اَللَّهِ بْنَ جُنْدَبٍ بِالْمَوْقِفِ، فَلَمْ أَرَ مَوْقِفاً كَانَ أَحْسَنَ مِنْ مَوْقِفِهِ، مَا زَالَ مَادّاً يَدَيْهِ إِلَى اَلسَّمَاءِ وَ دُمُوعُهُ تَسِيلُ عَلَى خَدَّيْهِ حَتَّى تَبْلُغَ اَلْأَرْضَ، 💎 فَلَمَّا اِنْصَرَفَ اَلنَّاسُ قُلْتُ لَهُ: يَا أَبَا مُحَمَّدٍ مَا رَأَيْتُ مَوْقِفاً قَطُّ أَحْسَنَ مِنْ مَوْقِفِكَ، 🔑 قَالَ: وَ اَللَّهِ مَا دَعَوْتُ إِلاَّ لِإِخْوَانِي وَ ذَلِكَ أَنَّ أَبَا اَلْحَسَنِ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ (عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ) أَخْبَرَنِي: «أَنَّهُ مَنْ دَعَا لِأَخِيهِ بِظَهْرِ اَلْغَيْبِ نُودِيَ مِنَ اَلْعَرْشِ وَ لَكَ مِائَةُ أَلْفِ ضِعْفِ مِثْلِهِ»، فَكَرِهْتُ أَنْ أَدَعَ مِائَةَ أَلْفِ ضِعْفٍ مَضْمُونَةً لِوَاحِدٍ لاَ أَدْرِي يُسْتَجَابُ أَمْ لاَ. 🔹على بن ابراهيم از پدرش اين‌گونه نقل مى‌كند: عبد اللّه بن جندب را در موقف عرفه ديدم كه هيچ وقوفى را بهتر از وقوف او نديده بودم، او پيوسته دست‌هايش را به سوى آسمان بلند نموده بود و اشك‌هايش بر گونه‌اش جارى مى‌شد تا به زمين مى‌ريخت. چون مردم رفتند به او گفتم: اى ابو محمّد! هرگز موقفى بهتر از موقف تو نديده‌ام. 🔸گفت: به خدا سوگند! به جز براى برادرانم دعا نكردم، چرا كه امام كاظم (عليهما السّلام) به من خبر داد كه هركس براى برادر خود در نبودنش دعا كند از عرش ندا شود «بر تو باد صد هزار برابر مانند آن»، پس اكراه داشتم كه صد هزار برابر تضمين‌شده را در مقابل يك دعايى كه نمى‌دانم قبول شده يا نه، رها كنم. 📜الکافي، ج ۴، ص ۴۶۵ @Arshiv_Gholam
🔰 عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنِ ابْنِ عَرَفَةَ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ ع قَالَ: 🔻إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ مُنَادِياً يُنَادِي مَهْلًا مَهْلًا عِبَادَ اللَّهِ عَنْ مَعَاصِي اللَّهِ فَلَوْ لَا بَهَائِمُ رُتَّعٌ وَ صِبْيَةٌ رُضَّعٌ وَ شُيُوخٌ رُكَّعٌ لَصُبَّ عَلَيْكُمُ الْعَذَابُ صَبّاً تُرَضُّونَ بِهِ رَضّاً «1». 📜 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 276 🔰کانال آرشیو غلام (شیخ غلامعلی بدرلو) 🌐 نشانی کانال https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
👥 مرحوم محمد بن عمر بن عبد العزیز کشی، متوفّی قرن ۴، می‌نویسد، امام کاظم (علیه السّلام)، محمد بن حکیم را امر می‌کرد تا با مردم مدینه (مذاهب دیگر) در مسجد مدینه بنشیند و با آن‌ها بحث و مناظره و مخاصمه کند. 👌در ادامه نوشته است، وقتی برمی‌گشت محضر امام، امام از او می‌پرسید، چه گفتی و چه گفتند. بعد امام اعلام رضایت می‌کرد. 🔰حَمْدَوَيْهِ، قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى، قَالَ حَدَّثَنِي يُونُسُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ، عَنْ حَمَّادٍ، قَالَ: 🔻كَانَ أَبُو الْحَسَنِ (علیه السّلام) يَأْمُرُ مُحَمَّدَ بْنَ حَكِيمٍ أَنْ يُجَالِسَ أَهْلَ الْمَدِينَةِ فِي مَسْجِدِ رَسُولِ اللَّهِ (صلّی اللّه علیه و آله) وَ أَنْ يُكَلِّمَهُمْ وَ يُخَاصِمَهُمْ! حَتَّى كَلَّمَهُمْ فِي صَاحِبِ الْقَبْرِ، فَكَانَ إِذَا انْصَرَفَ إِلَيْهِ، قَالَ لَهُ: «مَا قُلْتُ لَهُمْ وَ مَا قَالُوا لَكَ» وَ يَرْضَى بِذَلِكَ مِنْهُ. 📜رجال الكشي - إختيار معرفة الرجال، ص 449 📎پ،ن: این کتاب که در دسترس ماست در حقیقت تعلیقه و شرح و خلاصه رجال کشی است که توسط شیخ طوسی ارائه شده است. 👇 🌀 https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B1%D8%AC%D8%A7%D9%84_%DA%A9%D8%B4%DB%8C# 🌐 https://eitaa.com/Arshiv_Gholam
🔰قَالَ: وَ كَانَ يَقُولُ قَبْلَ أَنْ يُؤْخَذَ بِسَنَةٍ، إِذَا اِجْتَمَعَ عِنْدَهُ أَهْلُ بَيْتِهِ: 🔻«مَا وَكَّدَ اَللَّهُ عَلَى اَلْعِبَادِ فِي شَيْءٍ مَا وَكَّدَ عَلَيْهِمْ بِالْإِقْرَارِ بِالْإِمَامَةِ، وَ مَا جَحَدَ اَلْعِبَادُ شَيْئاً مَا جَحَدُوهَا» 🔹على از برادر خود موسى (عليه السّلام) نقل كرد كه آن جناب يك سال قبل از اينكه گرفتار شود هر وقت بستگان و خويشاوندان اطرافش جمع مي‌شدند مى‌فرمود: خداوند سفارش نكرد و تأكيد ننمود درباره چيزى به اندازه تأكيدى كه درباره اقرار به امامت نمود و مردم چيزى را به اندازه امامت انكار ننمودند. 📜قرب الإسناد ج ۱، ص ۳۰۰ 🌐 https://eitaa.com/Arshiv_Gholam