آیه بامداد یکشنبه :
#قرآن
.
سوره فصّلت : وَ قَيَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ
فَزَيَّنُوا لَهُمْ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ
وَ حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ
إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرِينَ «25»
.
و ما براى آنان #همنشينانى گماشتيم،
كه از پيش رو و پشت سرشان (كارهاى خلافشان را) برايشان زيبا #جلوه دادند
و فرمان #عذابى كه قبل از آنان گروههايى از جن و انس را فراگرفته بود بر آنان نيز ثابت شد،
همانا كه آنان زيانكارانند.
نكته ها:
«قَيَّضْنا» به معناى احاطه و پوشش است.
به پوستهى بالاى تخم مرغ #قيض گفته مىشود.
«قُرَناءَ» جمع قرين به معناى همنشين است.
.
پيامها:
1- دوستان فاسد، فكر و شخصيّت انسان را مىپوشانند. «قَيَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ»
2- دوست و #همنشين بد، يكى از كيفرهاى الهى است. «قَيَّضْنا لَهُمْ قُرَناءَ»»
3- دوست بد، همچون شيطان، زشتىهاى انسان را زيبا جلوه مىدهد.
«زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ» «1»*، «فَزَيَّنُوا لَهُمْ»
4- منحرفان از خواسته هاى طبيعى و غريزى انسان سوء استفاده مىكنند.
(انسان فطرتاً زيبايى و خوبى را دوست دارد،
اغفالگران از اين امر سوء استفاده كرده و كارهاى بد را زيبا و خوب جلوه مىدهند تا انسان به راحتى آن را بپذيرد.)
«فَزَيَّنُوا لَهُمْ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ»
5- نتيجهى زيبا ديدن گناهان گذشته آن است كه انسان از گناهانش توبه نكند.
«ما خَلْفَهُمْ» و نتيجهى خوب ديدن اعمال امروز اين است كه انسان به رفتار انحرافى خود دلگرم باشد. «فَزَيَّنُوا لَهُمْ ما بَيْنَ أَيْدِيهِمْ»
6- انسان گام به گام سقوط مىكند:
ابتدا دوستان فاسد زشتىها را برايش زيبا جلوه مىدهند،
سپس مستحقّ قهر الهى مىشود. «حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ»
7- تهديد و تنبيه و كيفر، يك سنّت دائمى خداوند است. «حَقَّ عَلَيْهِمُ الْقَوْلُ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ»
8- #جن موجودى است مكلّف و انتخابگر كه همچون انسان گرفتار قهر الهى و مرگ و مير مىشود.
«خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»
9- دوستِ بد، مايهى زيان آدمى است. لَهُمْ قُرَناءَ ... إِنَّهُمْ كانُوا خاسِرِينَ
آیات بامداد سه شنبه :
#قرآن
سوره زخرف : فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ «41»
پس هرگاه تو را از (ميان آنان) ببريم، از آنان #انتقام خواهيم گرفت.
سوره زخرف : أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْناهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُونَ «42»
يا (اگر زنده باشى) #عذابى را كه به آنان وعده داده ايم به تو نشان مىدهيم،
پس بدون شك ما بر نابودى آنان مقتدريم.
نكته ها:
مراد از انتقام الهى، همان كيفر عادلانه اوست،
نه كينه و عقده كه معمولًا ريشهى انتقامهاى بشرى است.
پيامها:
1- مرگ وحيات هر انسان، از جمله پيامبران به دست خداست. «فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ»
2- كيفر كافران، يك سنّت الهى است. «فَإِنَّا مِنْهُمْ مُنْتَقِمُونَ»
3- كفّار گمان نكنند تا پيامبر هست عذاب نمىشوند
يا چون پيامبر از دنيا برود ديگر عذابى در كار نيست.
فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ ... أَوْ نُرِيَنَّكَ
4- زمان نزول قهر خدا بدست او و حكيمانه است،
خواه در زمان پيامبر باشد يا بعد از وفات او.
نَذْهَبَنَ ... أَوْ نُرِيَنَّكَ ... فَإِنَّا عَلَيْهِمْ مُقْتَدِرُونَ
آیات بامداد شنبه :
#قرآن
.
سوره احقاف : فَلَمَّا رَأَوْهُ عارِضاً مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ ،
قالُوا هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا
بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ «24»
.
پس چون آن تودهى #ابر را ديدند كه به سمت سرزمين آنان روى آورده است،
گفتند: اين ابر باران زاست،
( #هود گفت: چنين نيست) بلكه آن عذابى است كه به شتاب خواستارش بوديد.
بادى كه در آن #عذابى دردناك نهفته است.
.
سوره احقاف : تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّها
فَأَصْبَحُوا لا يُرى إِلَّا مَساكِنُهُمْ
كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ «25»
.
(آن باد) به فرمان پروردگارش همه چيز را در هم مىكوبد.
پس صبح كردند در حالى كه چيزى جز خانه هايشان ديده نمىشد !،
اينگونه، #تبهكاران را جزا مىدهيم.
.
نكته ها:
مراد از «عارِضٌ» توده ابرى است كه در آسمان پيدا شود و گستردگى آن تمام افق را بپوشاند.
«أَوْدِيَةٌ» جمع « #وادى» به معناى درّه و سرزمين محل سكونت است.
«تُدَمِّرُ» از «تدمير» به معناى هلاك و نابود كردن است.
قوم #عاد كه با بى آبى و خشكسالى شديدى روبرو شده
و مدتها منتظر باران بودند، ابتدا با ديدن توده ابر خوشحال شدند،
ولى بعد فهميدند كه اين ابرِ نعمت نيست، بلكه ابرِ نقمت و همان عذابى است كه خواهانش بودند و براى آمدنش #عجله مىكردند !
.
پيامها:
1- نزول قهر خداوند، پس از اتمام حجت است. أُبَلِّغُكُمْ ... رِيحٌ فِيها عَذابٌ
2- برخى ابرها، باران زا نيستند، بلكه سبب وزش طوفانهاى سخت و هولناك مىشوند.
مشركان با ديدن ابرها گفتند: «هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا» امّا حضرت هود فرمود: بَلْ هُوَ ... رِيحٌ فِيها عَذابٌ
3- طبيعت، هم مسير لطف خداست، «أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ»
و هم مىتواند وسيله قهر خداوند باشد. «رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ»
4- #عذاب اليم، مخصوص آخرت نيست، در دنيا نيز ممكن است، رخ دهد. «رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ»
5- اگر قهر خدا فرا رسد، هيچ چيز مانع آن نيست. «تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ»
6- حركت ابر و بادها نيز تصادفى نيست، بلكه با فرمان الهى است. «بِأَمْرِ رَبِّها»
7- آثار بجامانده از مجرمان، نمايشگاه عبرت است. «لا يُرى إِلَّا مَساكِنُهُمْ»
8- قلع و قمع مجرمان، سنّت الهى است. «كَذلِكَ»
9- عامل هلاكت مردم، رفتار خودشان است. «نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ»