eitaa logo
مسجدالرسول(ص) میدان راهنمایی
149 دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
321 ویدیو
2 فایل
این کانال بمنظور اطلاع رسانی کلیه فعالیتهای فرهنگی ، تربیتی ،آموزشی ،اردویی و .. مسجدالرسول(ص) تشکیل گردیده است. یاعلی
مشاهده در ایتا
دانلود
آیات بامداد یکشنبه : . سوره غافر : ذلِكُمْ بِما كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِما كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ «75» . اين ( ) به خاطر آن است كه در زمين به ناحقّ شادى مى‏ كرديد و در ناز و به سر مى‏ برديد. سوره غافر : ادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ «76» . از درهاى وارد شويد كه جاودانه در آنيد و چه بد است جايگاه متكبّران. نكته‏ ها: « » به شادى طبيعى و « » به شادى بيش از حد است گويند كه سبب غرور و سرمستى شود. «مَثْوَى» به معناى اقامت همراه با استمرار است، يعنى جايگاه هميشگى و ابدى. . اسلام و تفريح :‏ اسلام دين فطرت است و با تفريح و شادى كردن كه خواسته‏ى غريزى انسان است، مخالفتى ندارد، آن چه مورد انتقاد است تفريحات و شادى‏هاى نابجاست . اما اگر شادى بر اساس حقّ و لطف الهى و خدمت به مردم و رسيدن به كمالات باشد، نه تنها بد كه يك ارزش است. «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا» پيام‏ها: 1- دلايل كيفر و قهر الهى را بايد گفت، تا مجرم طلبكار نشود و ديگران نيز متنبّه شوند. «ذلِكُمْ بِما كُنْتُمْ» 2- سرمستى و تفريح نابجا، سبب قهر الهى است. «كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ» 3- تفريح بايد بر اساس حقّ و به مقدار غافل نشدن و در مدار توحيد باشد. تَفْرَحُونَ‏ ... بِغَيْرِ الْحَقِ‏ 4- شادكامى‏ هاى نابجاى امروز كه بر اساس تجاوز و تصاحب و قتل و غارت و به مسخره گرفتن ارزش‏ها و مقدّسات است، روزگارى به غل و زنجير و رفتن به دوزخ همراه با تحقير و ذلّت تبديل خواهد شد. ذلِكُمْ بِما كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ‏ ... بِغَيْرِ الْحَقِ‏ 5- شادى اگر بر حقّ باشد، پسنديده است ولى اگر بر اساس باطل باشد مورد انتقاد است. تَفْرَحُونَ‏ ... بِغَيْرِ الْحَقِ‏ 6- درهاى دوزخ متعدّد است. «ادْخُلُوا أَبْوابَ»
آیه بامداد دوشنبه : . سوره فصّلت‏ : فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي أَيَّامٍ نَحِساتٍ لِنُذِيقَهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَخْزى‏ وَ هُمْ لا يُنْصَرُونَ «16» . پس ما بادى سرد و توفنده و مسموم كننده را در ايامى نحس بر آنان فرستاديم تا خوار كننده ‏اى را در همين دنيا به آنان بچشانيم، و قطعاً عذاب آخرت رسوا كننده ‏تر است و آنان يارى نخواهند شد. نكته ‏ها: در سوره‏ى «حاقّه» از آيه‏ى 6 به بعد درباره‏ى قوم چنين مى‏خوانيم: قوم عاد توسط بادى سرد و مسموم كننده كه هفت شب و هشت روز بر آنان وزيد هلاك شدند و همچون تنه‏ى درخت خرما به زمين افتادند. پيام‏ها: 1- عوامل طبيعت، مأموران اجراى فرمان خداوند هستند. «فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً» 2- علّت عذاب الهى، عملكرد خود مردم است. «كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ‏- فَأَرْسَلْنا» 3- با اراده‏ى خداوند نقش سازنده‏ى باد، به نقش سوزنده تبديل مى‏شود. «رِيحاً صَرْصَراً» 4- قهر الهى، گاهى در يك لحظه قومى را نابود مى‏كند و گاهى به تدريج و در چند شبانه روز. «فِي أَيَّامٍ» 5- حوادث خوب و بد كه در طول روز يا شب اتفاق مى‏افتد، آن روزها و شب‏ها را به مبارك و تقسيم مى‏كند. «أَيَّامٍ نَحِساتٍ» 6- تلخى‏ هاى دنيا نسبت به آخرت در حدّ است. «لِنُذِيقَهُمْ» 7- عاقبت استكبار، خوارى است. فَاسْتَكْبَرُوا ... عَذابَ الْخِزْيِ‏ 8- كسانى كه با شعار «إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» انبيا را تحقير مى‏كردند، در دنيا و آخرت خوار مى‏شوند. «الْخِزْيِ‏- أَخْزى‏»
آیات بامداد شنبه : سوره زخرف : وَ ما نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها وَ أَخَذْناهُمْ بِالْعَذابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ «48» و ما هيچ ‏اى به فرعونيان نشان نمى‏داديم، مگر آنكه از معجزه ديگر بزرگتر بود و ما آنان را به عذاب گرفتيم تا شايد باز گردند. سوره زخرف : وَ قالُوا يا أَيُّهَا السَّاحِرُ ادْعُ لَنا رَبَّكَ بِما عَهِدَ عِنْدَكَ إِنَّنا لَمُهْتَدُونَ «49» و (به ) گفتند: اى ساحر ! ، پروردگارت را به آنچه نزد تو عهد كرده است براى ما بخوان (تا عذاب را از ما بردارد ، كه در آن صورت) قطعاً هدايت تو را خواهيم پذيرفت. سوره زخرف : فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِذا هُمْ يَنْكُثُونَ «50» ولى همين كه (به دعاى موسى) را از آنان برطرف كرديم، همان دم ، همگى پيمان شكستند (و ايمان نياوردند) ! نكته ‏ها: در سوره‏ى اعراف آيه 135 نيز مى‏فرمايد: همين كه ما از آنان قهر خود را برگرفتيم، آنان پيمان تسليمى كه بسته بودند، شكستند. «فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلى‏ أَجَلٍ هُمْ بالِغُوهُ إِذا هُمْ يَنْكُثُونَ» پيام‏ها: 1- براى روحيه‏ هاى لجوج استدلال و معجزه‏ى پى در پى لازم است. «وَ ما نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها» 2- معجزات پى در پى، نشانه‏ى عنايت خداوند به هدايت مردم است. «آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها» 3- اول اتمام حجّت بعد مجازات. نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ ... أَخَذْناهُمْ‏ 4- در شيوه تبليغ بايد ابتدا مرحله‏ هاى عادى را طى كرد بعد مرحله بالاتر را. «هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها» 5- قهر الهى در دنيا براى توجّه و مردم است. «لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» 6- افراد پست حتّى در حال گرفتارى و فشار، دست از تحقير ديگران بر نمى‏دارند. «يا أَيُّهَا السَّاحِرُ» 7- مجرمين در عمق روح خود، اولياى خدا را مستجاب الدعوه مى‏دانند. «ادْعُ لَنا رَبَّكَ» 8- نبوّت يك عهد الهى است. «عَهِدَ عِنْدَكَ» 9- انسان به هنگام گرفتارى تعهّد مى‏دهد «إِنَّنا لَمُهْتَدُونَ» ولى بعد از حل مشكل پيمان شكن است. «يَنْكُثُونَ» 10- به هنگام احساس ، فطرت خداشناسى در انسان بيدار مى‏شود. «إِنَّنا لَمُهْتَدُونَ»
آیات بامداد جمعه : سوره دخان‏ : رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ «12» (مردم مى‏گويند) پروردگارا اين را از ما دفع كن، ما ايمان مى ‏آوريم ! سوره دخان‏ : أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرى‏ ؟ وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ «13» اين بيدارى براى آنان چه سود؟ در حالى كه پيامبرى به سراغشان آمد. (ولى اعتنا نكردند) پيام‏ها: 1- آنان كه دين را به بازى گرفته ‏اند، روزى از غفلت و ترديد بيرون آمده و به التماس خواهند افتاد. يَلْعَبُونَ‏ ... رَبَّنَا اكْشِفْ‏ 2- به هنگام ديدن عذاب اثرى ندارد. رَبَّنَا ... أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرى‏ 3- قهر خداوند پس از اتمام حجّت است. هذا عَذابٌ أَلِيمٌ‏ ... وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ‏ ... 4- هم كتاب خدا روشنگر است، «وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ» هم رسول او. «رَسُولٌ مُبِينٌ»
آیات بامداد شنبه : . سوره احقاف‏ : فَلَمَّا رَأَوْهُ عارِضاً مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ ، قالُوا هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ «24» . پس چون آن توده‏ى را ديدند كه به سمت سرزمين آنان روى آورده است، گفتند: اين ابر باران زاست، ( گفت: چنين نيست) بلكه آن عذابى است كه به شتاب خواستارش بوديد. بادى كه در آن دردناك نهفته است. . سوره احقاف‏ : تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْ‏ءٍ بِأَمْرِ رَبِّها فَأَصْبَحُوا لا يُرى‏ إِلَّا مَساكِنُهُمْ كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ «25» . (آن باد) به فرمان پروردگارش همه چيز را در هم مى‏كوبد. پس صبح كردند در حالى كه چيزى جز خانه ‏هايشان ديده نمى‏شد !، اينگونه، را جزا مى‏دهيم. . نكته ‏ها: مراد از «عارِضٌ» توده ابرى است كه در آسمان پيدا شود و گستردگى آن تمام افق را بپوشاند. «أَوْدِيَةٌ» جمع « » به معناى درّه و سرزمين محل سكونت است. «تُدَمِّرُ» از «تدمير» به معناى هلاك و نابود كردن است. قوم كه با بى ‏آبى و خشكسالى شديدى روبرو شده و مدت‏ها منتظر باران بودند، ابتدا با ديدن توده ابر خوشحال شدند، ولى بعد فهميدند كه اين ابرِ نعمت نيست، بلكه ابرِ نقمت و همان عذابى است كه خواهانش بودند و براى آمدنش مى‏كردند ! . پيام‏ها: 1- نزول قهر خداوند، پس از اتمام حجت است. أُبَلِّغُكُمْ‏ ... رِيحٌ فِيها عَذابٌ‏ 2- برخى ابرها، باران‏ زا نيستند، بلكه سبب وزش طوفان‏هاى سخت و هولناك مى‏شوند. مشركان با ديدن ابرها گفتند: «هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا» امّا حضرت هود فرمود: بَلْ هُوَ ... رِيحٌ فِيها عَذابٌ‏ 3- طبيعت، هم مسير لطف خداست، «أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ» و هم مى‏تواند وسيله قهر خداوند باشد. «رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ» 4- اليم، مخصوص آخرت نيست، در دنيا نيز ممكن است، رخ دهد. «رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ» 5- اگر قهر خدا فرا رسد، هيچ چيز مانع آن نيست. «تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْ‏ءٍ» 6- حركت ابر و بادها نيز تصادفى نيست، بلكه با فرمان الهى است. «بِأَمْرِ رَبِّها» 7- آثار بجامانده از مجرمان، نمايشگاه عبرت است. «لا يُرى‏ إِلَّا مَساكِنُهُمْ» 8- قلع و قمع مجرمان، سنّت الهى است. «كَذلِكَ» 9- عامل هلاكت مردم، رفتار خودشان است. «نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ»
آیات بامداد جمعه : . سوره فتح : وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً «6» . و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرك را كه به خداوند بد دارند، (و مى‏گويند خداوند پيامبرش را يارى نخواهد كرد،) عذاب كند، بدى بر آنها احاطه كرده است، خداوند بر آنان كرده و از رحمت خود دورشان ساخته و برايشان جهنّم را آماده كرده است كه بد سرانجامى است. سوره فتح : وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ كانَ اللَّهُ عَزِيزاً حَكِيماً «7» . و لشكريان آسمان‏ها و زمين براى خداوند است و خدا شكست‏ ناپذير حكيم است. . نكته ‏ها: «دائِرَةُ السَّوْءِ» به معناى حادثه‏ى تلخ و است. پس از بيان الطاف چهارگانه خداوند بر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و همچنين بر مؤمنان در آيات قبل، در اين آيه، چند تهديد براى منافقان و مشركان بيان شده است. در اين آيه، نام منافق قبل از مشرك آمده، گويا ، از شرك و منافق از مشرك بدتر است. ممكن است مراد از عذاب منافقان و مشركان، عذاب آخرت نباشد، بلكه عذاب و تنگناهاى خط نفاق و شرك باشد كه پس از صلح و فتح مكّه گريبانگير آنان مى‏شود. در حديث مى‏خوانيم: خداوند هيچ بنده ‏اى را پس از توبه و استغفار، عذاب نمى‏كند مگر به خاطر سوء ظنّ به خدا و اميدوار نبودن به او. آنگاه امام اين آيه را تلاوت فرمودند. عبارتِ‏ «لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» يكبار براى لطف به مؤمنان در آيه 4 آمد و يكبار نيز در اين آيه براى قهر و عذاب آمده است. . امّا آنجا كه خداوند لشكريانى براى به مؤمنان مى‏فرستد، خود را با كلمه‏ «عَلِيماً حَكِيماً» توصيف فرموده، ولى آنجا كه لشكريان را براى قهر و مى‏فرستد، خود را با «عَزِيزاً حَكِيماً» ستوده است، و اين به خاطر آن است كه به مؤمنان بگويد: تمام كارهاى شما را مى‏دانم و به مخالفان بگويد: سر و كار شما با قدرتى شكست ‏ناپذير است. ولى در هر دو حال، كار ما است نه از روى انتقام و كينه و عقده و امثال آن. پيام‏ها: 1- تشويق خوبان و تهديد منحرفان، در كنار هم لازم است. لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ‏ ... وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ‏ ... 2- ممكن است حادثه ‏اى براى عدّه ‏اى مفيد و براى ديگران عذاب باشد. مبين براى مؤمنان لطف الهى و براى ديگران عذاب بود. لِيَغْفِرَ ... لِيُدْخِلَ‏ ... يُعَذِّبَ‏ 3- زنان، در كسب فضايل يا رذايل، مانند مردانند. الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ‏ ... الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ‏ 4- سوء ظنّ به خدا، كار منافقان و مشركان است وگرنه مؤمنان، اميد و عشق و توكّل به خدا دارند. «الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ» 5- منافقان و مشركان، در شيطنت و انحراف، همفكر و همراه يكديگرند. «الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ» 6- مؤمن به خاطر ايمانش، در و آرامش است، ولى مشرك و منافق به دليل انحراف و سوء ظنّ به خدا، گرفتار اضطراب و ناآرامى هستند. «دائِرَةُ السَّوْءِ» 7- منافق و مشرك، در دنيا و آخرت از رحمت الهى به دور هستند. «غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً» 8- خداوند، كار خود را از طريق اسباب و علل انجام مى‏دهد. لِلَّهِ جُنُودُ ... 9- خداوند هم براى لطف به مؤمنان فراوان دارد و هم براى نزول قهر بر غضب‏ شدگان. لِلَّهِ جُنُودُ ... 10- مانور قدرت الهى، براى ايجاد تقوا و عشق، كارساز است. «لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»