آیات بامداد یکشنبه :
#قرآن
.
سوره غافر : ذلِكُمْ بِما كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ
وَ بِما كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ «75»
.
اين ( #عذاب) به خاطر آن است كه در زمين به ناحقّ شادى مى كرديد
و در ناز و #سرمستى به سر مى برديد.
سوره غافر : ادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها
فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ «76»
.
از درهاى #دوزخ وارد شويد كه جاودانه در آنيد
و چه بد است جايگاه متكبّران.
نكته ها:
« #فرح» به شادى طبيعى
و « #مرح» به شادى بيش از حد است گويند كه سبب غرور و سرمستى شود.
«مَثْوَى» به معناى اقامت همراه با استمرار است،
يعنى جايگاه هميشگى و ابدى.
.
اسلام و تفريح :
اسلام دين فطرت است و با تفريح و شادى كردن كه خواستهى غريزى انسان است، مخالفتى ندارد،
آن چه مورد انتقاد است تفريحات و شادىهاى نابجاست .
اما اگر شادى بر اساس حقّ و لطف الهى و خدمت به مردم و رسيدن به كمالات باشد، نه تنها بد كه يك ارزش است.
«قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا»
پيامها:
1- دلايل كيفر و قهر الهى را بايد گفت، تا مجرم طلبكار نشود و ديگران نيز متنبّه شوند. «ذلِكُمْ بِما كُنْتُمْ»
2- سرمستى و تفريح نابجا، سبب قهر الهى است. «كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ»
3- تفريح بايد بر اساس حقّ و به مقدار غافل نشدن و در مدار توحيد باشد.
تَفْرَحُونَ ... بِغَيْرِ الْحَقِ
4- شادكامى هاى نابجاى امروز كه بر اساس تجاوز و تصاحب و قتل و غارت و به مسخره گرفتن ارزشها و مقدّسات است،
روزگارى به غل و زنجير و رفتن به دوزخ همراه با تحقير و ذلّت تبديل خواهد شد.
ذلِكُمْ بِما كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ ... بِغَيْرِ الْحَقِ
5- شادى اگر بر حقّ باشد، پسنديده است
ولى اگر بر اساس باطل باشد مورد انتقاد است.
تَفْرَحُونَ ... بِغَيْرِ الْحَقِ
6- درهاى دوزخ متعدّد است. «ادْخُلُوا أَبْوابَ»
آیه بامداد دوشنبه :
#قرآن
.
سوره فصّلت : فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي أَيَّامٍ نَحِساتٍ
لِنُذِيقَهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا
وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَخْزى
وَ هُمْ لا يُنْصَرُونَ «16»
.
پس ما بادى سرد و توفنده و مسموم كننده را در ايامى نحس بر آنان فرستاديم
تا #عذاب خوار كننده اى را در همين دنيا به آنان بچشانيم،
و قطعاً عذاب آخرت رسوا كننده تر است
و آنان يارى نخواهند شد.
نكته ها:
در سورهى «حاقّه» از آيهى 6 به بعد دربارهى قوم #عاد چنين مىخوانيم: قوم عاد توسط بادى سرد و مسموم كننده كه هفت شب و هشت روز بر آنان وزيد هلاك شدند
و همچون تنهى درخت خرما به زمين افتادند.
پيامها:
1- عوامل طبيعت، مأموران اجراى فرمان خداوند هستند. «فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً»
2- علّت عذاب الهى، عملكرد خود مردم است. «كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ- فَأَرْسَلْنا»
3- با ارادهى خداوند نقش سازندهى باد، به نقش سوزنده تبديل مىشود. «رِيحاً صَرْصَراً»
4- قهر الهى، گاهى در يك لحظه قومى را نابود مىكند و گاهى به تدريج و در چند شبانه روز. «فِي أَيَّامٍ»
5- حوادث خوب و بد كه در طول روز يا شب اتفاق مىافتد،
آن روزها و شبها را به مبارك و #نحس تقسيم مىكند. «أَيَّامٍ نَحِساتٍ»
6- تلخى هاى دنيا نسبت به آخرت در حدّ #چشيدن است. «لِنُذِيقَهُمْ»
7- عاقبت استكبار، خوارى است. فَاسْتَكْبَرُوا ... عَذابَ الْخِزْيِ
8- كسانى كه با شعار «إِنَّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» انبيا را تحقير مىكردند،
در دنيا و آخرت خوار مىشوند. «الْخِزْيِ- أَخْزى»
آیات بامداد شنبه :
#قرآن
سوره زخرف : وَ ما نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها
وَ أَخَذْناهُمْ بِالْعَذابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ «48»
و ما هيچ #معجزه اى به فرعونيان نشان نمىداديم، مگر آنكه از معجزه ديگر بزرگتر بود
و ما آنان را به عذاب گرفتيم تا شايد باز گردند.
سوره زخرف : وَ قالُوا يا أَيُّهَا السَّاحِرُ ادْعُ لَنا رَبَّكَ بِما عَهِدَ عِنْدَكَ
إِنَّنا لَمُهْتَدُونَ «49»
و (به #موسى) گفتند: اى ساحر ! ، پروردگارت را به آنچه نزد تو عهد كرده است براى ما بخوان (تا عذاب را از ما بردارد ،
كه در آن صورت) قطعاً هدايت تو را خواهيم پذيرفت.
سوره زخرف : فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِذا هُمْ يَنْكُثُونَ «50»
ولى همين كه (به دعاى موسى) #عذاب را از آنان برطرف كرديم، همان دم ، همگى پيمان شكستند (و ايمان نياوردند) !
نكته ها:
در سورهى اعراف آيه 135 نيز مىفرمايد: همين كه ما از آنان قهر خود را برگرفتيم، آنان پيمان تسليمى كه بسته بودند، شكستند.
«فَلَمَّا كَشَفْنا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلى أَجَلٍ هُمْ بالِغُوهُ إِذا هُمْ يَنْكُثُونَ»
پيامها:
1- براى روحيه هاى لجوج استدلال و معجزهى پى در پى لازم است.
«وَ ما نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها»
2- معجزات پى در پى، نشانهى عنايت خداوند به هدايت مردم است. «آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها»
3- اول اتمام حجّت بعد مجازات. نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ ... أَخَذْناهُمْ
4- در شيوه تبليغ بايد ابتدا مرحله هاى عادى را طى كرد
بعد مرحله بالاتر را. «هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِها»
5- قهر الهى در دنيا براى توجّه و #بازگشت مردم است. «لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ»
6- افراد پست حتّى در حال گرفتارى و فشار، دست از تحقير ديگران بر نمىدارند. «يا أَيُّهَا السَّاحِرُ»
7- مجرمين در عمق روح خود، اولياى خدا را مستجاب الدعوه مىدانند. «ادْعُ لَنا رَبَّكَ»
8- نبوّت يك عهد الهى است. «عَهِدَ عِنْدَكَ»
9- انسان به هنگام گرفتارى تعهّد مىدهد «إِنَّنا لَمُهْتَدُونَ» ولى بعد از حل مشكل پيمان شكن است. «يَنْكُثُونَ»
10- به هنگام احساس #خطر ، فطرت خداشناسى در انسان بيدار مىشود. «إِنَّنا لَمُهْتَدُونَ»
آیات بامداد جمعه :
#قرآن
سوره دخان : رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ «12»
(مردم مىگويند) پروردگارا اين #عذاب را از ما دفع كن، ما ايمان مى آوريم !
سوره دخان : أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرى ؟
وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ «13»
اين بيدارى براى آنان چه سود؟
در حالى كه پيامبرى #روشنگر به سراغشان آمد. (ولى اعتنا نكردند)
پيامها:
1- آنان كه دين را به بازى گرفته اند، روزى از غفلت و ترديد بيرون آمده و به التماس خواهند افتاد.
يَلْعَبُونَ ... رَبَّنَا اكْشِفْ
2- #توبه به هنگام ديدن عذاب اثرى ندارد.
رَبَّنَا ... أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرى
3- قهر خداوند پس از اتمام حجّت است.
هذا عَذابٌ أَلِيمٌ ... وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ ...
4- هم كتاب خدا روشنگر است، «وَ الْكِتابِ الْمُبِينِ»
هم رسول او. «رَسُولٌ مُبِينٌ»
آیات بامداد شنبه :
#قرآن
.
سوره احقاف : فَلَمَّا رَأَوْهُ عارِضاً مُسْتَقْبِلَ أَوْدِيَتِهِمْ ،
قالُوا هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا
بَلْ هُوَ مَا اسْتَعْجَلْتُمْ بِهِ رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ «24»
.
پس چون آن تودهى #ابر را ديدند كه به سمت سرزمين آنان روى آورده است،
گفتند: اين ابر باران زاست،
( #هود گفت: چنين نيست) بلكه آن عذابى است كه به شتاب خواستارش بوديد.
بادى كه در آن #عذابى دردناك نهفته است.
.
سوره احقاف : تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ بِأَمْرِ رَبِّها
فَأَصْبَحُوا لا يُرى إِلَّا مَساكِنُهُمْ
كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ «25»
.
(آن باد) به فرمان پروردگارش همه چيز را در هم مىكوبد.
پس صبح كردند در حالى كه چيزى جز خانه هايشان ديده نمىشد !،
اينگونه، #تبهكاران را جزا مىدهيم.
.
نكته ها:
مراد از «عارِضٌ» توده ابرى است كه در آسمان پيدا شود و گستردگى آن تمام افق را بپوشاند.
«أَوْدِيَةٌ» جمع « #وادى» به معناى درّه و سرزمين محل سكونت است.
«تُدَمِّرُ» از «تدمير» به معناى هلاك و نابود كردن است.
قوم #عاد كه با بى آبى و خشكسالى شديدى روبرو شده
و مدتها منتظر باران بودند، ابتدا با ديدن توده ابر خوشحال شدند،
ولى بعد فهميدند كه اين ابرِ نعمت نيست، بلكه ابرِ نقمت و همان عذابى است كه خواهانش بودند و براى آمدنش #عجله مىكردند !
.
پيامها:
1- نزول قهر خداوند، پس از اتمام حجت است. أُبَلِّغُكُمْ ... رِيحٌ فِيها عَذابٌ
2- برخى ابرها، باران زا نيستند، بلكه سبب وزش طوفانهاى سخت و هولناك مىشوند.
مشركان با ديدن ابرها گفتند: «هذا عارِضٌ مُمْطِرُنا» امّا حضرت هود فرمود: بَلْ هُوَ ... رِيحٌ فِيها عَذابٌ
3- طبيعت، هم مسير لطف خداست، «أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ»
و هم مىتواند وسيله قهر خداوند باشد. «رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ»
4- #عذاب اليم، مخصوص آخرت نيست، در دنيا نيز ممكن است، رخ دهد. «رِيحٌ فِيها عَذابٌ أَلِيمٌ»
5- اگر قهر خدا فرا رسد، هيچ چيز مانع آن نيست. «تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْءٍ»
6- حركت ابر و بادها نيز تصادفى نيست، بلكه با فرمان الهى است. «بِأَمْرِ رَبِّها»
7- آثار بجامانده از مجرمان، نمايشگاه عبرت است. «لا يُرى إِلَّا مَساكِنُهُمْ»
8- قلع و قمع مجرمان، سنّت الهى است. «كَذلِكَ»
9- عامل هلاكت مردم، رفتار خودشان است. «نَجْزِي الْمُجْرِمِينَ»
آیات بامداد جمعه :
#قرآن
.
سوره فتح : وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ
عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ
وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً «6»
.
و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرك را كه به خداوند #گمان بد دارند، (و مىگويند خداوند پيامبرش را يارى نخواهد كرد،) عذاب كند،
بدى بر آنها احاطه كرده است، خداوند بر آنان #غضب كرده و از رحمت خود دورشان ساخته
و برايشان جهنّم را آماده كرده است كه بد سرانجامى است.
سوره فتح : وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
وَ كانَ اللَّهُ عَزِيزاً حَكِيماً «7»
.
و لشكريان آسمانها و زمين براى خداوند است
و خدا شكست ناپذير حكيم است.
.
نكته ها:
«دائِرَةُ السَّوْءِ» به معناى حادثهى تلخ و #فراگير است.
پس از بيان الطاف چهارگانه خداوند بر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و همچنين بر مؤمنان در آيات قبل، در اين آيه، چند تهديد براى منافقان و مشركان بيان شده است.
در اين آيه، نام منافق قبل از مشرك آمده، گويا #نفاق ، از شرك و منافق از مشرك بدتر است.
ممكن است مراد از عذاب منافقان و مشركان، عذاب آخرت نباشد،
بلكه عذاب و تنگناهاى خط نفاق و شرك باشد كه پس از صلح #حديبيه و فتح مكّه گريبانگير آنان مىشود.
در حديث مىخوانيم: خداوند هيچ بنده اى را پس از توبه و استغفار، عذاب نمىكند
مگر به خاطر سوء ظنّ به خدا و اميدوار نبودن به او.
آنگاه امام اين آيه را تلاوت فرمودند.
عبارتِ «لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» يكبار براى لطف به مؤمنان در آيه 4 آمد و يكبار نيز در اين آيه براى قهر و عذاب آمده است.
.
امّا آنجا كه خداوند لشكريانى براى #خيررسانى به مؤمنان مىفرستد، خود را با كلمه «عَلِيماً حَكِيماً» توصيف فرموده،
ولى آنجا كه لشكريان را براى قهر و #عذاب مىفرستد، خود را با «عَزِيزاً حَكِيماً» ستوده است،
و اين به خاطر آن است كه به مؤمنان بگويد: تمام كارهاى شما را مىدانم
و به مخالفان بگويد: سر و كار شما با قدرتى شكست ناپذير است.
ولى در هر دو حال، كار ما #حكيمانه است نه از روى انتقام و كينه و عقده و امثال آن.
پيامها:
1- تشويق خوبان و تهديد منحرفان، در كنار هم لازم است. لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ ... وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقِينَ ...
2- ممكن است حادثه اى براى عدّه اى مفيد و براى ديگران عذاب باشد.
#فتح مبين براى مؤمنان لطف الهى
و براى ديگران عذاب بود. لِيَغْفِرَ ... لِيُدْخِلَ ... يُعَذِّبَ
3- زنان، در كسب فضايل يا رذايل، مانند مردانند. الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ... الْمُنافِقِينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكِينَ وَ الْمُشْرِكاتِ
4- سوء ظنّ به خدا، كار منافقان و مشركان است وگرنه مؤمنان، اميد و عشق و توكّل به خدا دارند. «الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ»
5- منافقان و مشركان، در شيطنت و انحراف، همفكر و همراه يكديگرند.
«الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ»
6- مؤمن به خاطر ايمانش، در #سكينه و آرامش است،
ولى مشرك و منافق به دليل انحراف و سوء ظنّ به خدا، گرفتار اضطراب و ناآرامى هستند. «دائِرَةُ السَّوْءِ»
7- منافق و مشرك، در دنيا و آخرت از رحمت الهى به دور هستند. «غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً»
8- خداوند، كار خود را از طريق اسباب و علل انجام مىدهد. لِلَّهِ جُنُودُ ...
9- خداوند هم براى لطف به مؤمنان #لشكريان فراوان دارد
و هم براى نزول قهر بر غضب شدگان. لِلَّهِ جُنُودُ ...
10- مانور قدرت الهى، براى ايجاد تقوا و عشق، كارساز است. «لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»