آیه بامداد پنجشنبه ، سالروز میلاد پر برکت زین العابدین ، حضرت سجاد علیه السلام : #قرآن . سوره حجرات : يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلامَكُمْ بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَداكُمْ لِلْإِيمانِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «17» . آنان بر تو #منت مى‏گذارند كه اسلام آورده اند ! بگو: اسلام آوردنتان را بر من منّت ننهيد، بلكه اين خداوند است كه بر شما منّت دارد كه شما را به سوى ايمان #هدايت كرد، اگر راست مى‏گوييد. . نكته‏ ها: بعضى از مسلمانان مثل طائفه‏ى بنى ‏اسد، اسلام آوردن خود را منّتى بر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله مى‏دانستند و مى‏گفتند: ما با آغوش باز به اسلام روى آورديم و تو بايد قدرشناس ما باشى. اين آيه آنان را از اين عمل نهى فرمود. خداوند در اين آيه، نعمت ايمان و در آيه‏ى 164 سوره آل‏ عمران، فرستادن انبيا و در آيه‏ى 5 سوره قصص، وارث كردن مستضعفان را منّت خود بر مردم شمرده است و اين نشان مى‏دهد كه مهم‏ترين نعمت‏ها، نعمت هدايت الهى، رهبرى معصوم و حكومت حقّ مى‏باشد. . پيام‏ها: 1- هدايت شدن به اسلام و پذيرش اسلام، #نعمت بزرگ الهى و منّتى از جانب خداست. «بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ» 2- خداوند به اسلام و ايمان و عبادت ما احتياج و نيازى ندارد. «لا تَمُنُّوا عَلَيَّ» 3- نشانه‏ى ايمان صادقانه، خود را منّت‏دار خداوند دانستن است، نه منّت گذاشتن بر او. لا تَمُنُّوا ... بَلِ اللَّهُ يَمُنُ‏ ... إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‏ (مسلمان واقعى خود را طلبكار خدا نمى‏داند.) 4- منّت نهادن بر پيامبر، در حقيقت منّت گذاردن بر خداست. (خداوند پاسخ منّت بر پيامبرش را آنگونه مى‏دهد كه گويا منّت بر او گذاشته ‏اند.) يَمُنُّونَ عَلَيْكَ‏ ... بَلِ اللَّهُ يَمُنُ‏ ... 5- شما اسلام آوردن خود را منّت مى‏گذاريد، «يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا» در حالى كه خداوند شما را به مرحله‏ى ايمان هدايت فرموده است. «هَداكُمْ لِلْإِيمانِ» 6- مقصد نهايىِ تكامل انسان، ايمان است، «هَداكُمْ لِلْإِيمانِ» نه تظاهر به اسلام، زيرا منافقان نيز در ظاهر چنين مى‏باشند.