#پارت10 وارد باغچه شدم مهمانی تمام شده بود. و امیر هم خوشبختانه نبود سیاوش را به دفتر فراخواندم مقابلم نشست با بیچارگی گفتم الان چیکار کنم؟ سیاوش در سکوت به من خیره بود . اشک از چشمانم جاری شد و گفت پسره الدنگ به من میگه سه میلیارد واسه شماها پولی نیست. میلاد کلی زحمت کشیده تا به اینجا رسیده . درسته سرمایه اولیه ش و بابام بهش داده ولی اونم خیلی زحمت کشیده الان میخوای چیکار کنی؟ اگر کاری که گفته رو انجام ندی چی میشه؟ سر تاسفی تکان دادم و گفتم نمیدونم چه خاکی قراره به سرم بشه اگر حرفشو گوش ندی قضیه ازدواجمون کلا منتفی میشه من اگر حرف اونو گوش ندم، اون ممکنه عکس های منو پخش کنه ، اما ممکن هم هست که بترسه و اینکارو نکنه . از چی باید بترسه؟ خوب میلاد از کار بیکارش میکنه، زمینی هم که بابتش دارن از میلاد اجاره میگیرن....... سیاوش نفسی کشید و گفت عزیزم ،حتما واجب نشده خودش اینکارو بکنه . میتونه بره یه سیم کارت بخره این عکس هارو بفرسته برای برادرات و بعد هم سیم کارت و خاموش کنه از حرف سیاوش دلم لرزید ، پر استرس گفتم واقعا؟ اره دیگه. نه سیاوش ،من خودمو میکشم ولی اینکارو با میلاد نمیکنم . مکثی کرد و گفت یه راه دیگه هم هست ؟ امیدوارانه گفتم چه راهی؟ عکس هارو ریخته تو لپ تابش اگر بتونیم لپ تابشو ازش بدزدیم ....... هینی کشیدم و گفتم لپ تابشو بدزدیم؟ سر تایید تکان دادو گفت لب تاپ تو خونشه، اونم که امشب اینجا تخت رزرو کرده من اصلا نمیدونم خونه ش کجاست من ادرسشو دارم،اکباتان یه واحد اپارتمان داره. خونشم رفتم . تنها زندگی میکنه. ادرسش به چه دردمون میخوره سیاوش صدایش را پایین اورد و گفت من میگم اگر امشب بتونیم دسته کلیدش و ازش بزنیم. میتونیم بریم تو خونه ش لپ تابشو برداریم. چشمانم گرد شدو گفتم اصلا حرفشم نزن ببین ، کتایون. ما باید یه راه حلی پیدا کنیم دیگه راه حل از این بهتر؟ من میرم همه چیزو به امیر میگم . با دلخوری به من خیره ماندو گفت اصلا برات مهم نیست که امیر منو اخراج میکنه؟ چرا باید اخراجت کنه؟ بهش میگم ماهمدیگرو دوست داریم . پوزخندی زدو گفت اونم خوشحال میشه ومیگه مبارکه ، یه دورهم برات عربی میرقصه. سمتم منم از خوانندگی تو رستوران به مدیریت ارتقا میده . بهش میگم منو سیاوش همدیگرو دوست داریم میخواهیم باهم ازدواج کنیم. شهروز اینکارو کرده داره منو تهدید میکنه اگر تصمیم گرفتی اینکارو کنی به من بگو زودتر از اینکه اخراجم کنه از اینجا برم ببین سیاوش اصلا مسئله شهروز و فراموش کن تو مگه نمیخوای بیای خاستگاری من؟ اره خوب اما الان شرایط جور نیست، بابا و مامانم رفتن ترکیه داییم حالش بده . با پدر و مادرت چیکار داری؟ تو الان برو به امیر بگو من کتایون و دوست دارم میخوام باهاش ازدواج کنم خندیدو گفت روانی شدی ها، من اگر این حرف و به امیر بزنم که اخراجم . تو اینقدر که از اخراج شدن میترسی از دزدی خونه مردم نمیترسی؟ اون دزدی نیست کتایون. خواهش میکنم بفهم. اینکار هیچ خطری نداره . من دسته کلید شهروز و ازش میدزدم ، تو هم میری خونه ش و لپ تاب و میاری. متحیر گفتم این خطرناک نیست؟ وقتی ما میدونیم شهروز اینجاست چه خطری دلره؟ بعد هم من اینجام اگر از جاش بلند شد بهت خبر میدم دیگه . سرم را به علامت نه بالا دادم و گفتم

#پارت11 #پرازخالی من نمیتونم سیاوش به هیچ عنولن اهل اینکار نیستم. خوب پس من جلوتر از اینکه شهروز عکس هارو نشون بده و امیر بخواد باهام دعوا کنه از اینجا میرم. داری جا میزنی سیا؟ حالا که من تو این مخمصه گیر افتادم میخوای ولم کنی؟ من جا نمیزنم ، تو هیچ جوره همکاری نمیکنی، یا برو چیزهایی که شهروز میخواد و بر دار بیار بده بهش، یا اینکه برو لپ تابشو بردار بیار تو نمیخوای یه حرکتی بکنی؟ چیکار کنم کتی؟ لااقل برو با شهروزدرگیر شو، یه اعتراضی بکن، یه حرفی بزن من اهل دعوا و کتک کاری نیستم. برم با شهروز درگیر شم هیچی درست نمیشه. عصبی شدم و گفتم اره میدونم، تو هیچ کاری نمیتونی بکنی من باید یا برادرمو بفروشم،یا ابرومو بیخیال شم، و یا اینکه برم دزدی؟ تو هیچ کاری از دستت بر نمیاد سیاوش. حتی نگران اخراج شدنت هم میشی خیره به من ماند از اینکه او را از دست بدهم واهمه شدیدی داشتم. برخاست و گفت هرکاری که فکر میکنی درستع رو انجام بده دفتر مدیریت را ترک کرد . سرم را روی میز گذاشتم و به چاره کار می اندیشیدم. بابا اگر بفهمه میلاد تمام اسب هاشو از دست داده قطعا یه کاری براش میکنه دیگه، نمیزاره که میلاد افسردگی بگیره و ناراحت بشه . اما از کجا معلوم که من اینکارو هم کردم شهروز عکس هارو پاک کنه، نکنه بعد اون یه نقشه جدید تر بکشه و بازم تهدیدم کنه. امیر وارد اتاق شد ، با دیدن من متعجب شدو گفت چرا گریه کردی؟ چیزی نیست. خوب بگو چته دیگه؟ سرم را پایین انداختم که امیر گفت از میلاد ناراحتی؟ سر تایید تکان دادم و او گفت منم از دستت عصبی شدم اما نخواستم سه تایی بهت حمله کنیم. از حرف امیر جا خوردم اخم هایش را در هم کشید و گفت حواست به کارهات هست؟ در خودم فرو رفتم و گفتم کدوم کارهام عصبی ترشدو گفت کارهایی که داری میکنی یه لحظه احساس کردم امیر از همه چیز مطلع است. بند بند وجودم در حال از هم گسیختن و فرو ریختن بود که امیر گفت یه خرس ولنتاین تو صندوق عقب ماشینت قایم کردی ، دیروز کلاس نداری اما میگی امتحان داری ..... کلامش را بریدم و گفتم امتحان داشتم با عصبانیت کاغذهای در دستش را روی میز کوباندو گفت نداشتی کتی ، دروغ نگو به من مکث کرد و سپس ادامه داد امروز هم کلاس نرفتی نفسم از ترس بند امده بود. امیرکمی ارام تر گفت من به ارش و میلاد کار ندارم. چیزی هم بهشون نمیگم، اما امروز اخرین روز کاریت اینجاست. از فردا میشینی توی خونه ، دیگه کلاس هم بی کلاس. سرم را پایین انداختم و گفتم با دوستم رفته بودم بیرون واکنش امیر مرا از گفته م پشیمان کرد. دوستت کیه؟ مکث کرد و سپس ادامه داد من از مچ گیری و پیگیر شدن بدم میاد کتی ، والا همین الان ته و توی اینکه تو کجا بودی و چی کار کردی و اون خرس کوفتی تو صندوق عقبت چیکار میکنه رو در می اوردم. نمیخوام حرمت بینمون شکسته بشه، فقط دهنتو ببند و کاری که گفتم و انجام بده. نگاه دزدکی ایی به او که از پنجره بیرون را نگاه میکرد انداختم که او ادامه داد بعد فوت مامان ، من نخواستم تو بمونی و با نامادری زندگی کنی، اومدم شمال و اوردمت اینجا، اما تو پشیمونم کردی سرش را گرداند نگاهمان که در هم تلاقی کرد هرچه مظلومیت داشتم برای به دست اوردن دل رئوف امیر در صدایم ریختم و گفتم من تو خونه حوصله م سر میره اخه نفس پرصدایی کشید و گفت متاسفم کتی جان. تو افسارت پاره شده و هر کاری دلت میخواد میکنی ، من اینجا ابرو دارم تو داری کارهایی میکنی که نباید دلم را به دریا زدم ، باید سطح اطلاع امیر از کارهایی که کردم را میفهمیدم. مگه من چی کار کردم؟ چند گام جلوتر امد دستانش را روی میز من گذاشت و گفت سیاوش اینجا چی کار داشت نیم ساعت داشتید باهم فک میزدید؟ با امدن نام سیاوش رنگ از رخسارم پرید سعی کردم برخودم مسلط شوم که امیر گفت مرتضی تو باغچه دیده بودت که قبل از کلاست داشتی تو الاچیق با سیاوش حرف میزدی ، چیکارت داره اون مرتیکه؟ چشمانم را دور گرداندم و گفتم هیچ کار بخدا ، در مورد کارش داشت حرف میزد. چرا با تو؟ مگه اینجا مدیر نداره ؟ من مگه مردم که اون داره کارشو واسه تو توصیح میده؟ من داشتم قدم میزدم اونم اومد و شروع کرد به توضیح دادن اینجا چی بهت میگفت ؟ داشت میگفت داییم سکته کرده خونه ش ترکیه س ، مامان و بابام رفتن ترکیه...... امیر به تمسخر خندیدو گفت اون مرتیکه چاخان یه روده راست تو شکمش نیست. سیاوش گور نداره که کفن داشته باشه ، پدر و مادرش کجا بودن مبهوت به امیر خیره ماندم و گفتم یعنی چی؟ تو شش ماهه اومدی اینجا سیاوش یه دوره سه ماهه هم پارسال اینجا کار میکرد ، وقتی اومد گفت که پدر و مادرش و تو زلزله بم از دست داده و با عموش زندگی کرده مغزم از شنیدن حرفهای امیر سوت کشید. سرم را پایین انداختم و او گفت همینها رو بهت میگفت نگاه کوچکی به امیر انداختم و گفتم اره میگفت

#پارت12 #پرازخالی که پدر و مادرش بهش گفتن بیا ترکیه اما اون چون مرخصی نداره نمیتونه بره، میترسید به تو بگه و تو اخراجش کنی اینکارو که صد در صد انجام میدم. امشب اخرین شبیه که سیاوش اینجا میخونه،هماهنگ میکنم از فردا محمد برگرده سر کارش یعنی میخوای اخراجش کنی؟ صدای تق و تق در و ورود اقای شرفی هردویمان را ساکت کرد. هنگ کرده بودم اطراف من چه خبره؟ کی راست میگه و کی دروغ؟ لپ تاب را روشن کردم و خیره به صفحه اش ماندم . یعنی سیاوش هم مثل داوود به من کلک زده؟ من دیگه طاقت بی ابرویی جلوی خانواده م را نداشتم. وای خدایا یعنی سیاوش داره به من دروغ میگه. رفتارش که خیلی شک بر انگیزه، ماجرای دزدیده شدن گوشیشم دروغه؟ نمیتونم باور کنم سیاوش به من نارو بزنه؟اینهمه اصرارش برای اینکه من پا پیش بگذارم و به قرار با شهروز بروم هم نقشه بود؟ پس با اوضاع پیش امده الان عکس های من در دست دو نفر گیر افتاده هم سیاوش و هم شهروز . ترس سراسر وجودم را گرفت . این دو چموش با چنین نقشه ایی قصد تلکه کردن میلاد را داشتند ، اگر سفته و قرارداد رو هم از گاو صندوق خونه بردارم و به شهروز بدم بعید نیست که یه نقشه جدید برام بکشن. در مسیر بدی گیر افتاده بودم خدایا خودت به دادم برس . نذر و نیازی بود که به در گاه خدا میکردم. و به تمام ائمه و انبیا و هرچه امامزاده میشناختم متوسل شدم. امشب هرطور شده باید برم و لپ تاب شهروز و بردارم، اما قبلش باید عکس هایم را از گوشی سیاوش پاک کنم. نباید خودم را ببازم. سیاوش اصلا نباید متوجه اینکه من واقعیت را میدانم شود. گوشی م را برداشتم و برای سیاوش نوشتم من فکرهامو کردم، تو راست میگی اگر عکس هارو از شهروز نتونم بگیرم حسابم با کرام الکاتبینه. سیاوش که اخراج بشه به قول خودش یه سیم کارت میخره و عکس های من و برای ارش و میلاد و امیر میفرسته ، یا اصلا پخششون میکنه و من میمونم و یه بی ابرویی بزرگ. اما قبل از اینکه برم خونه شهروز باید گوشی سیاوش و از چت و اس ام اس و عکس هام پاک کنم. اما اینکار خیلی زمان میبره. برخاستم استرس اجازه نشستن به من را نمیداد. احتیاج به یه نفر سومی داشتم که گوشی شیاوش و ازش بدزده . اما اگر سیاوش گوشی نداشته باشه امار شهروز و از کجا بگیرم؟ سیاوش و شهروز وقتی دستشون باهم تو یه کاسه س چه اماری قراره به من داده باشه. بهترین و در دسترس ترین کار فعلا گوشی سیاوشه. قدم زنان در باغچه حرکت کردم. سیاوش را دیدم که روی سن میخواند و همه برایش دست و سوت میزدند. با نزدیک شدن من اهنگ را تمام کرد و گفت خوب دوستان حالا میریم سراغ یه اهنگ عاشقانه از عارف همه سوت میزدند و سیاوش میخواند کی بهتر از تو که بهترینی....... لبخند مصنوعی ایی زدم و بغض راه گلویم را بست به سیاوش خیره ماندم چانه م میلرزید. چطور میتونی در حق منی که اینهمه دوستت داشتم نامردی کنی. چطور میتونی با ابرو وحیثیت کسی که عاشقته بازی کنی . نیما کارگر رستوران از مقابلم گذشت فکری به ذهنم خطور کرد و به دنبالش راهی شدم گوشه ایی که در تیر رس دید سیاوش نباشم ایستادم و گفتم نیما به طرفم چرخید و گفت بله خانم ملکی نیما یه کاری برام میکنی؟ چه کاری؟ نیما هرچقدر که بخوای بهت پول میدم. نگاهی به دستانم انداختم دستبند طلایم را در اوردم و گفتم نیما جون مادرت بیا این مال تو متحیر گفت اخه برای چی؟ اشک از چشمانم جاری شدو گفتم فکر کن من خواهرتم. پای ابرو و حیثیتم در میونه چیکار باید کنم؟ برو گوشی سیاوش و بردار بیار چشمانش گرد شدو گفت چی؟ دست به زیر مقنعه م بردم گوشواره هایم را هم در اورد ان را در دستش نهادم و گفتم نیما تزو خدا، تو رو به همه مقدساتت قسم میدم برو اون گوشی و بیار بده به من اخه چطوری نیما اگر اینکارو کنی برات جبران میکنم. ازت خواهش میکنم کمی مردد شدو گفت دردسر نشه ؟ اگر فهمید چی اون الان داره میخونه حواسش به گوشیش نیست، اگرم فهمید بگو من گفتم برام بیاریش با دو دلی سر تایید تکان دادو گفت باشه طلاهایم را در جیبش نهاد و به طرف سن رفت از پشت درخت او را نظاره میکردم . روی سن رفت و سرگرم جمع کردن استکان ها و ظرف میوه سیاوش شد و پشت ارگ رفت سیاوش همچنان اهنگ عارف را میخواند نیما از سن پایین امد ، تند تر از قبل راه میرفت نزد من امد دست در جیبش کرد و گوشی را دستم دادو گفت شتر دیدی ندیدی سپس از کنارم گذشت. و من به بدرقه راه او گفتم ممنون جبران میکنم گوشی را در جیبم نهادم کمی دور تر که شدم ان را خاموش کردم و به دفتر رفتم گوشی را درون کیفم نهادم. و سعی کردم خیلی خونسرد رفتار کنم. دم دمای غروب بود. هوا رو به تاریکی میرفت. یک لیوان چای نوشیدم نگاهی به امیر انداختم اقای شرفی نیمه نگاهی به من انداخت و به ادامه صحبت هایش پرداخت که مرتضی وارد دفتر شدو گفت امیر خان گوشی سیاوش و دزدیدن امیر کمی به او خیره ماند سپس پوزخندی زد و گفت

#پارت13 #پرازخالی دزده دوباره برگشته؟ مرتصی به امیر خیره ماند و حرفی نزد. امیر گفت برو بهش بگو برنامه رو قطع نکنی مشتری تو باغچه نشسته ها. چشم امیر خان مرتضی که از دفتر خارج شد امیر رو به اقای شرفی گفت پسره حروم لقمه از دیشبه منو به بازی گرفته اقای شرفی خنده ملیحی کرد و گفت این خوانندهه رو میگی؟ صبح اومده یه داستان سرایی کرده که گوشی منو دیشب ازم دزدیدن صبح دویست گرفتن پس دادن اقای شرفی قهقهه خنده ایی زد و گفت چه کودکانه حالا دوباره گوشیشو ازش زدن برخاستم و گفتم برم ببینم چه خبره امیر رو به من گفت برو نگذار برنامه رو قطع کنه، از گم شدن گوشی هم حق نداره حرف بزنه. از فردا همه فکر میکنند اینجا ناامنه. به طرف جایگاه رفتم . سیاوش با مرتصی سرگرم صحبت بود روی سن رفتم و گفتم اقا سیاوش امیر گفت بهتون بگم برنامه رو ادامه بدید. با ناراحتی رو به من گفت گوشیم و گذاشته بودم روی ارگ داشتم برنامه اجرا میکردم. با دیدن ناراحتی او دلم لرزید سعی کردم برخودم مسلط شوم و گفتم برنامه رو ادامه بده ایشالا پیدا میشه ، الان امیر هم عصبی میشه میاد یه چیزی بهتون میگه با ناراحتی میکروفن را دردست گرفت . چرخیدم و از سن پایین رفتم . شهروز را دیدم که به همراه گروهی وارد باغچه شد. با دیدن او دلم لرزید و این لرزش با دیدن میلاد که به همراه او می امد به زلزله هشت ریشتری تبدیل شد. نزدیکتر که شدیم سلام کردم میلاد دستم را گرفت و کمی از انها فاصله ام دادو گفت موهاتو بکن تو مقنعه م را جلو کشیدم. سوییچم را از جیبش در اورد و گفت اینم ماشینت صحیح و سالم مگه ماشینتو تحویل گرفتی؟ نه ، تو برو خونه منم یا با امیر میام یا میگم شهروز میرسونم دختر زیبا رویی که حدودا بیست و یکی دوساله به نطر می امد میلاد را صدازد ، میلاد به طرف او چرخید و گفت پریسا بیا ان خانم جلو امد که میلاد گفت معرفی میکنم کتایون خواهرمه، ایشونم پریسا خانم دوستمه خندیدم نگاهم را به بالا چرخاندم و گفتم اه... از دوستان هستند؟ نگاهی به میلاد انداختم و او گفت مرض پریسا که از حرف من حسابی دلگیر شده بود گفت از اشناییتون خوشبختم سپس از ما فاصله گرفت میلتد دندان قروچه ایی به من رفت و گفت جبران میکنم وبعد به دنبال پریسا راهی شد. به طرف انها چرخیدم. جمعی ده نفره بودند که سه تا دختر هم همراهیشان میکرد از نشستن انها متوجه شدم که نامزد شهروز در جمعشان نیست. اخ که چقدر دلم میخواست شماره او را داشتم و عکسی از این جمع برایش میفرستادم. فکری به ذهنم خطور کرد به هر حال این خودش مدرکی بود شاید فردا روزی نامزد شهروز را هم میدیدم. گوشیم را در اوردم و مخفیانه عکسی از انها گرفتم. روی عکس زوم کردم مرکز عکس میلاد و پریسا افتاده بودند. تایم اف برنامه بود و موسیقی ملایمی در حال پخش شدن بود. سیاوش از سن پایین امد همه حصار برایش کف میزدند به جمع انها رفت و کنارشان نشست. بیشتر از این ماندن انجا کاررا خراب میکرد. به دفتر بازگشتم. و پشت میزم رفتم. نگاهی به امیر و اقای شرفی انداختم. از صبح تا حالا چقدر حرف زدند یه تالار که اینهمه صحبت نداره اگر کارخونه هم میخواستید تاسیس کنید تا حالا باید حرفهاتون تموم میشد. به بیرون خیره ماندم از دور سیاوش را میدیدم که کلیدی را برایم تکان میداد. برخاستم و از پشت میزم خارج شدم که امیر گفت تو امشب چقدر تو رفت و امدی با دلخوری به امیر نگاه کردم و سپس گفتم ساعت نزدیک هشته باید برم یا بمونم نگاهی به ساعت انداخت و گفت سوییچ دستته میلاد ماشینم و اورد مگه میلاد اینجاست اره با اون پسره شهروز اومد. مهمان ویژه هم با خودش اورده امیر که متوجه حرفم شده بود گفت خیلی خوب پس تو برو خونه وسایلم را جمع کردم اقای شرفی هم انگار دست از صحبت برداشته بود و اواز خداحافظی با تمیر را سر میداد. از انها خداحافظی کردم و از دفتر خارج شدم. سیاوش جلوی در ورودی باغچه ایستاده بود کلید را دستم دادو گفت من گوشی ندارم. خیالت راحت باشه این جمعی که من میبینم تا اخر شب همینجا میشینن ادرس همونه دیگه ؟ اره، برو سریع من باید برم بدنبال رفتن سیاوش سرم را گرداندم و متوجه اقای شرفی شدم که به ما نگاه میکند و به طرف خروجی می اید. بد بیاری پشت بدبیاری ، اینقدر که مسیله عکس هایم نگرانم کرده بود به اینکه اقای شرفی هم منوسیاوش را باهم دیده فکر نکردم و برایم بی اهمیت بود. از کنارم گدشت و گفت شب بخیر خانم لبخندی زدم و گفتم ممنون سوار ماشینم شدم. قلبم تندو بی امان میتپید. میدانستم سیاوشی که با شهروز دست به یکی کرده تا خانواده م را توسط من تلکه کند. این پیشنهاد به خانه شهروز رفتن هم جزئی از نقشه اش بوده ، اما هرطور شده باید به خانه شهروز برم امشب یا عکس هامو پس میگیرم یا خودمو میکشم. به طرف ادرسی که سیاوش داده بود راه افتادم. خوشبختانه امیر که مثل هرشب ساعت یازده به خانه می

#پارت14 #پرازخالی اید.میلاد هم مسلما چون ماشینش هنوز در تعمیرگاه است با امیر می اید ارش هم که سرش با رویا و نامزد بازی هایشان گرم است و کسی حواسش به من نیست . من هم سه ساعت زمان دارم اگر یک ساعت و نیم مسیر رفت و برگشت داشته باشم یک ساعت و نیم هم وقت اضافه دارم. تمام مسیر را ذکر میگفتم و خدارا صدا میزدم. به اکباتان رسیدم. خوشبختانه ساختمان شهروز جدا از جایی بود که نگهبان داشته باشد و استنطاقم کنند. ماشین را پارک کردم و وارد ساختمان شدم ، اسانسور را زدم. استرس اجازه صبر کردن به من را نداد که اسانسور از طبقه دهم به پایین بیاید سه طبقه ارزش وقت تلف کردن نداشت به سراع راه پله رفتم و نفس زنان خودم را به طبقه سوم رساندم. نگاهی به اطرافم انداختم واحد چهار را از بین شش واحد انتخاب کردم گوشم را به در چسباندم از سکوت حاکم شده بر خانه از خالی بودنش مطمئن شدم . برای احتیاط دستکشم را پوشیدم و در را گشودم سراسیمه وارد خانه شدم اطرافم را نگریستم. روی میز جلو مبلی که نیست. روی اپن هم نیست . پنجره را باز کردم نگاهی به ماشینم انداختم و به اتاق خواب رفتم . لپ تابش روی میز کامپیوترش بود. سریع پرتهایش را خارج کردم و ان را بستم زیر بغلم زدم و دوان دوان از اتاق خارج شدم. با دیدن شهروز وسط خانه و ان لبخند حرص در بیارش جیغی کشیدم و عقب رفتم. دو گام جلو امدو گفت به به کتی جون. با پای خودش برای خدمتگذاری تشریف اورده. عقب عقب رفتم و گفتم جلو نیا جیغ میزنم چرا تو جیغ بزنی؟ میخوای من داد بکشم بگم ای دزد؟ میخوای زنگ بزنم به پلیس؟ یا نه، پای پلیس و باز نکنیم زنگ بزنم به میلاد؟ عقب عقب رفتم به دیوار که خوردم نگاهی به کنارم انداختم با دیدن پنجره نیمه باز، فکری به ذهنم خطور کرد و لپتابرا با تمام قدرت از پنجره به بیرون انداختم صدای اژیر ماشینم و لرزش ریموت در جیبم بلند شد. نگاهی به چهره عبوس شهروز انداختم و او با خشم گفت چه غلطی کردی؟ چنگی به مقنعه م زد و گفت دختره احمق؟ جیع کشیدم و گفتم ولم کن سیلی محکم شهروز مرا پرتاب کرد روی زمین افتادم با صدای مرد دیگری که گفت اینجاچه خبره؟ به طرف صدا چرخیدم و با دیدن اقای شرفی ، نمیدانستم ناراحت باشم یا خوشحال.

#پارت15 #پرازخالی خون از بینی م جاری شد. برخاستم مقنعه م را مرتب کردم به طرف اقای شرفی رفتم وملتمسانه گفتم تروخدا کمکم کن. سراپای مرا با عصبانیت ور انداز کرد وگفت دختره ی کله شق، معلوم هست چه غلطی داری میکنی؟ به خاطر خدا اقای شرفی کمکم کن. اشاره ایی به بیرون کرد و گفت گورتو گم کن شهروز جلوتر امد راه خروجی را بست و گفت چی چی و گورتو گم کن.الان زنگ میزنم به خانوادش، این خانم تو رستورانشون دسته کلید منو دزدیده و اومده خونم دزدی اقای شرفی که یک سرو گردن از شهروز بلند تر بود و تقریبا دوتای او هیکل داشت مشمئز رو به شهروز گفت خفه شو اسمون جل یک لا قبا، این خانواده با پول تو جیبی روزانشون ده بار تورو میخرن و میفروشن. تلفنش را که از جیبش در اورد اقای شرفی جلو رفت و گوشی را از دستش گرفت. ان را به دیوار کوباندو گفت بکش کنار این دختراز اینجا بره بیرون شهروز با فریاد گفت دزد...... اقای شرفی دهان اورا گرفت و باهم دست به یقه شدن . عقب عقب رفتم و از خانه خارج شدم. فکری به ذهنم خطور کرد و بازگشتم ان دو گلاویز هم بودند گوشی شهروز را برداشتم. همسایه یک به یک در حال خروج از خانه بودند که سراسیمه پله هارا دوتا یکی رو به پایین رفتمپایم پیچ خورد و در طبقه اول به زمین افتادم. باعجله برخاستم و لنگان لنگان به طرف ماشینم رفتم.لپ تاب شکسته شهروز را از روی کاپوتم برداشتم و داخل ماشین انداختم و با سرعت انجا را ترک نمودم. کمی که از انجا دور شدم. ارامش بر من مستولی شد. خدارو شکر که بخیر گذشت. ساعت ده و ربع شب بود. سرعتم را کمتر کردم و سر گرم رانندگی شدم. نگاهی در اینه به خودم انداختم خون بینی م را پاک کردم صورتم از سیلی شهروز سرخ م متورم شده بود. شیشه جلوی ماشین هم شکسته بود. پای راستم هم به شدت درد میکرد. الان برای اوضاع پیش امده و دیر کردنم چه پاسخی باید به این سه برادر بدهم . اتومبیلی کنارم بوق زد سرم را به طرف او چرخاندم با دیدن اقای شرفی که اشاره به پارک کردن من داشت. متوقف شدم از ماشینم پیاده شدم کنارم امدو با عصبانیت گفت چه غلطی داری میکنی تو؟ اشک از چشمانم جاری شدو گفتم خداشمارو رسوند والا امشب معلوم نبود چه بلایی به سرم میاد. شرفی در حالیکه دندان هایش را بهم میسایید گفت گفتم چه علطی داری میکنی تو ؟ ماجرا را از سیر تا پیاز برایش گفتم. دستش را جلو اورد و گفت گوشی هاشونو بده به من گوشی شهروز را از جیبم در اوردم ان را وسط اتو بان پرت کرد نگاهی به گوشی اش که زیر ماشین ها له میشدند انداختم لپ تابش را هم به او دادم کمی منتطر به من خیره ماندو گفت گوشی اون حرومزاده سیاوش اونو فردا خودم می اندازم میره https://eitaa.com/asal44/14619 پارت اول

#پارت16 🦋 #پرازخالی 🦋 ؟ با اخم و تمسخر گفت چرا؟ در پی مکث من گفت لابد میخوای بری چکش کنی؟ سر تایید تکان دادم و او گفت بدش به من. به ناچار ان راهم به او دادم . اقای شرفی کارت نمایشگاهش را به من دادو گفت برو اگر مشکلی برات پیش اومد به من زنگ بزن خدا از بزرگی کمت نکنه نگاه عصبی ایی به من انداخت و از من فاصله گرفت بلند گفتم اقای شرفی به طرفم چرخید و من گفتم ترو خدا به کسی چیزی نگی ها از من رو برگرداند سوار ماشینم شدم و به طرف خانه حرکت کردم. صدای زنگ تلفنم بلند شد با دیدن نام ارش تمام وجودم لرزید ساعت یازده و ده دقیقه بود. تلفن را وصل کردم صدای فریاد ارش امد که کدوم قبرستونی هستی؟ با ان و من گفتم دارم میام داداش کجایی تو؟ امیرباغچه رو بسته اومده توکه ساعت هشت تعطیل شدی چرا هنوز نرسیدی؟ به خدا سر کوچه م ارتباط قطع شد. ماشین را داخل حیاط بردم از اینه اقای شرفی را ریدم که تا سر کوچه مرا مشایعت می کرد. امیر و میلاد و ارش هر سه به طرفم امدند . در پناه ماشین گفتم تصادف کردم به خدا ، ببین شیشه شکسته ارش جلوتر امد از گوشه یقه م گرفت و گفت این چه تصادفیه که فقط شیشه شکسته؟ امیر جلوتر امد مرا از دست ارش رهانیدو گفت ولش کن سپس مابین ما ایستادو گفت کجا بودی؟ ترافیک بود منم از همون مسیر اومدم پس چرا من تو ترافیک نموندم؟ میلاد اشاره ایی به من کرد گفت چرا اینقدر خاکی شدی؟ همه ساکت شدیم میلاد صدایش را بالاتر برد و گفت لال مونی نگیر جواب بده روبه میلاد گفتم تو دخالت نکن. من اگر قرار باشه جواب پس بدم به امیر و ارش ..... دستی محکم به گوشه سرم خورد چرخیدم و با ناباوری امیر رادیدم حرف دهنتو بفهم ها، هی من هیچی به تو نمیگم و اوانس بهت میدم تو عملا کلاه بی ناموسی و گذاشتی رو سر ما سه نفر؟ ارش امیر را کنار زد سیلی محکمی به صورتم کوباند . احساس کردم گوشم دیگر شنوایی ندارد. نقش زمین شدم سرم را در دستانم گرفتم و با هق هق گریه پاسخ ارش را که با فریاد گفت کدوم گوری بودی دادم تو ترافیک بودم ارش جلو امد دستانم را سپر صورتم کردم. لگدی به پایم زد که امیر گفت نزنش ارش، دختره طاقت نداره که.یه بلایی هم سرش میاد میلاد جلو امدو رو به امیر گفت چزا طرفداریشو میکنی؟ بگدار معلوم شه، کجا بوده، با کی بوده اون خرس از کجا اومده. برخاستم لگد ارش و زمینی که خورده بودم اجازه ایستادن به من را نداد تکیه برماشین زدم و گفتم مگه من چقدر دیر کردم؟ میلاد انگشتانش را بالا اورد و گفت سه ساعت من تا از باغچه اومدم بیرون ساعت نه شده بود. رفتم بنزین بزنم صف شلوع بود گفتم الان شماها گیر میدید کجا بودی . دور زدم که بیام تصادف شده بود ترافیک بود. ارش امیر را دور زد و به طرفم یورش اوردجیغی کشیدم و در خودم مچاله شدم تا امیر مرا از چنگال او برهاند چند صربه محکم به سرو صورت و کتفم کوبید. دستی بر صورتم کشیدم خون جاری شده از بینی م در دستانم پرشد. مقنعه پاره شده م را از سرم در اوردم و خون بینی م را با ان پاک کردم. 🦋🦋🦋🦋🦋🦋

#پارت17 🦋 #پرازخالی 🦋 میلاد با فریاد رو به امیر گفت تو داری با اینکارات کتایون و خراب میکنی. بهت گفتم این اشعال لیاقت اینکه بیاد باغچه سرکارو نداره بزار بتمرگه خونه گفتی نه من خودم مواظبشم. مگه نمیگه به من مربوط نیست و به تو و ارش جواب میده، خوب بزار ارش ازش بپرسه بفهمیم کجا بوده دیگه امیر ارام گفت اولا اینجا جای دعوا نیست. ما همسایه داریم خوبیت نداره حرفمون همه جا پر شه، بعد هم ازش بپرسید نکشیدش که .‌ اشاره ایی به من کرد و گفت این دوتا پاره استخوونه، یه دختره ، دوتاچک دیگه بخوره فاتحش خوندس . برید تو من میارمش داخل ارش جلوتر از همه حرکت کرد و میلاد راهم فراخواند. امیر دستم را گرفت و گفت بیا بریم تو نگاهی به داخل انداختم و گفتم رویا اینجاست؟ اره، من ازش خواستم از اتاق ارش بیرون نیاد. وارد خانه شدم. ارش به اپن تکیه زده بود و دست برسینه ایستاده بود. میلاد هم در اشپزخانه مشغول نوشیدن اب بود . سرم را پایین انداختم و رو به ارش گفتم داداش ، چرا اینطوری نگام میکنی، تصادف شده بود. بعدش دعوا شد سنگ پرت کردند یکی هم خورد تو شیشه ماشین من. ارش تحکمی و مردانه گفت از فردا نه امیر میشناسی نه میلاد. بزرگتر این خونه منه بی همه چیزم سپس مشت محکمی به سر خود کوباند . چهره ام را در هم کشیدم و او ادامه داد اجازه ت کلا دست منه، اب بخوای بخوری زنگ میزنی اجازه میگیری بعد . سر تایید تکان دادم و سرم را پایین انداختم ارش ادامه داد منو نگاه کن کتایون سرم را بالا اوردم و او ادامه داد با کوچکترین کار بی اطلاعی به جون بابا قسم نعشتو می اندازم زمین . نگاهم را از چشمان خشمگین او دزدیم و سرم را پایین انداختم . به طرف اتاقم رفتم که گفت چمباته زدن تو اتاقت ممنوعه، دیگه حق نداری بری اون تو درو روخودت قفل کنی و بگی شما پسرید من دخترم کار خصوصی دارم 🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

#پارت18 🦋 پرازخالی🦋 م. تا وقتی من تو خونه م همینجا جلوی جمع میتمرگی . در اتاقم را که باز کردم گفت با توبودم ها، سرتو عین یابو انداختی پایین داری میری تو اتاقت به طرفش چرخیدم اشکهایم را پاک کردم و گفتم میرم لباس عوض کنم. وارد اتاق شدم. در را بستم و قفل نمودم گوشی م را از هرچه شماره و تماس بود پاک کردم و سپس پیراهن بلند صورتی م که گلهای ریز سفیدی داشت برتن کردم استین هایش را تا نیمه بالا زدم .موهایم را مرتب کردم. و شانه زدم در حمام اتاقم ابی به دست و رویم زدم . صورتم سرخ و متورم بود کمی کرم پودر به صورتم زدم تا رویا فقط صداها را شنیده باشد. از اتاق خارج شدم. و چشم گرداندم امیر و میلاد مقابل تلویزیون نشسته بودندو ارش هم نبود. همه ساکت بودند نگاهی به اتاق ارش انداختم در باز بود و او لب تخت نشسته و سرش را مابین دستانش نگه داشته بود. رویا از اتاق خارج شد و گفت سلام کتی جون ارام بی صدا پاسخ سلامش را دادم روسری اش را مرتب کرد وارام گفت چی شده؟ صدای ارش بند دلم را پاره کرد کتی بیا تو درو ببند. به طرف امیر چرخیدم، دست میلاد را دیدم که مانع برخاستن او شد. رو به امیر گفتم به دادم برس، اون منو میکشه امیر با صدای بلند گفت ارش صبح صحبت میکنیم. ارش سرش را بالا اورد و رو به من گفت بیا تو اتاق دست رویا را گرفتم ارش برخاست و گفت تنها سپس دستم را گرفت مرا داخل اتاق برد در را که قفل کرد اشک مانند باران از چشمانم سرازیر شدو گفتم داداش به خدا من کاری نکردم. فقط دیرم شده بود. رفتم بنزین بزنم شلوغ بود بعد هم تصادف و دعوا شده بود. توی صورتم خم شدو گفت این دروغ هارو واسه اون امیر گاگول تعریف کن. که از اول حرف گوش ندادو تورو برد سرکار و اینطوری وقیحت کرد که واسه خودت ابرو برداری، پایین موهات و شرابی کنی سرم را از شرم پایین انداختم و امیر ادامه داد به لبهات رژ بزنی ، ارایش کنی کلامش را در دهانش چرخاندو گفت شششش کنی و لفظ قلم حرف بزنی. خیال کردی من بی ناموسم کتی؟ خدا به سر شاهده که اگر حرف گوش ندی دست و پات و میبندم مینشونمت سر سفره عقد و میدمت به ابراهیم. با امدن نام ابراهیم پسر عموی خدابیامرزم چهره م مشمئز شد و ارش ادامه داد

#پارت19 🦋 پراز خالی🦋 واسه خودت پررو شدی، هرموقع بخوای میری و هر موقع بخوای بر میگردی خودسر شدی ولنتاین میگیری کادو میخری و کادو میدی ...... با بی گناهی گفتم من کادو نگرفتم؟ خفه شو ، امروز رفتم بانک گردش حسابمو گرفتم از کارت من که دستت بود خرید کردی. اگر دوست داری پیگیر شم برات در بیارم از کجا خرید کردی سرم را پایین انداختم که ارش گفت یه بار برای اخرین بار ازت میپرسم داری چه غلطی میکنی، اگر جواب درستی به من ندی و من و قانع نکنی روزگارت و با روزگار سگ یکی میکنم. سرم را به زیر انداختم و ارش ادامه داد داری چه غلطی میکنی؟ من هرچی میگم شما باور نمیکنی، اینها همش سو تفاهمه. اون خرس و خودم خوشم اومد خریدمش، با همون کارت خودت که دستم دادی، امشب هم تو راه بودم. نمیگی نه؟ به جون خودت ارش همینه. پس منم همونه که گفتم از فردا میتمرگی خونه و تکون از جات نمیخوری کلاس و شغل و همه چیزت تعطیل میشه، اب بخوای بخوری قبلش به من زنگ میزنی بعد. شیر فهم شد سر تایید تکان دادم و گفتم بله داداش، چشم. در را گشود و خروجی را نشانم داد رویا در اشپزخانه بود به ناچار به سمت او رفتم که گفت چی شده؟ ارام و کم صدا گفتم باید نه خانه میبودم، بیرون گرفتار شدم یازده رسیدم ، یه طوری رفتار میکنند انگار رفتم جنایت کردم. میلاد برخاست وارد اشپزخانه شد. یک لیوان چای برای خودش ریخت، رویا به اتاق ارش رفت . میلاد مقابلم نشست خیره در صورتم ماندو گفت اخ اخ ..... صورتت داره ورم میکنه از او رو برگرداندم و گفتم به جهنم. برخاست از داخل فریزر چند تکه یخ اورد و گفت بزار روصورتت کبود نشه چایش را هم مقابل من نهادو گفت اخه تو چرا...... با غیض رو به او گفتم حوصله ندارم ها میلاد یا دهنتو ببند یا پاشو برو تو حال بشین خیره به من ماندو گفت من برادر بدی م؟ کی فرستادت رانندگی؟ کی صبح و شب باهات تمرین کرد؟ کی برات ماشین خرید؟ کی ....... همه رو تو انجام دادی اما من اگر برادر بودم و تو خواهرم بودی کاری میکردم بهم اطمینان کنی که اگر خدایی ناکرده مشکلی داشتی یا جایی گیر افتادی بیای به من بگی کمکت کنم . الان مشکل تو چیه؟ کجا گیر افتادی ارش از همه چی منعم کرده یکی دوروز صبر کن ، باهاش حرف میزنم راضی میشه ، دیگه باغچه نرو بیا باشگاه پیش خودم کلاس هارو هماهنگ کن اون پسره شهروز هم میاد اونجا؟ نه به اون صورت چطور مگه؟ ازش بدم میاد، هیز و چشم چرونه

#پارت20 🦋پراز خالی🦋 میلاد متعجب گفت واقعا؟ سر تایید تکان دادم و گفتم ادم کثیف و عوضی اییه، تورو خدا یه وقت نری باهاش دعوا کنی ها چی شده مگه؟ امروز توی دفتر باغچه منو با اسم کوچیک صدازد. اخم های میلاد در هم رفت. دستم را روی دستش گذاشتم و گفتم میلاد ترو خدا شر بپا نکنی ابروی منو ببری. اگر بره اینور اونور بشینه و برام حرف درست کنه ممکنه چهار نفر باور کنن. نمیخواد هیچ واکنشی نشون بدی فقط اگر میتونی دوستیتو باهاش تموم کن . میلاد حرفی نزد چایی که برایم ریخته بود را خوردم و گفتم من الان خوابم میاد ، به نظرت اگر برم بخوابم ارش دعوام میکنه میگه چرا تنها رفتی توی اتاقت؟ نگاهی به اتاق ارش انداخت و گفت نه برو بخواب، اگر اومد بیرون من جوابشو میدم. برخاستم و به اتاقم رفتم گوشی م را برداشتم از شماره ناشناسی برایم پیام امده بود کار امشبت و تلافی میکنم فکر کردی زدی و بردی بچه زرنگ ؟ پاسخی به او ندادم و دراز کشیدم. صدای ویبره تلفنم بلند شد عکس هات فقط تو لپ تابم نبود‌. با خواندن پیام او تمام بدنم لرزید ترجیح دادم پاسخی به او ندهم. اما همینکه پیامم سین خورد نوشت الان هم عکس هات هست، و هم فیلم دزدیت از خونه م.

#پارت21 🦋عسل🦋 انگار برق سه فاز از سرم پرید. تیز نشستم . و با چشمان گرد شده به گوشی م خیره ماندم. دوباره نوشت هنوزم دیر نشده با اوردن سفته های من و اون قرار داد همه رو پاک میکنم. برخاستم کارت اقای شرفی را از کیفم در اوردم شماره اش را گرفتم . هر چه منتظر ماندم پاسخم را نداد. برایش نوشتم ترو خدا اقای شرفی جواب بده کتایونم. بلافاصله تلفنم زنگ خورد با صدای خواب الود گفت بله ترو خدا ببخشید مزاحمتون شدم. چی شده؟ اب دهانم را قورت دادم و گفتم اون پسره الان بهم پیام داده شهروز؟ بله، نوشته من بازم عکس هاتو دارم. فیلم دزدیت از خونه هم هست. خدا بگم چیکارت کنه بچه نصفه شبی اسیرم کردی . با صدای بغض الود گفتم اقای شرفی به دادم برس من الان چیکار کنم؟ من نمیدونم بخدا عقلم به جایی قد نمیده الان یه پیام بهش بده، بگو من حرفتو باور نمیکنم یدونه از عکس هامو برام بفرست، بعد پیامشو برای من فوروارد کن پیام را برای شهروز ارسال کردم ویدئویی برایم امد ان را باز کردم لحظه ورود من به اتاق خوابش و برداشتن لپ تابش را گرفته بود. بلافاصله ان را برای اقای شرفی فرستادم. و او با من تماس برقرار کرد کتایون خانم اصلا نترس و هولم و نشو بهش بگو پیام های تهدید امیزت توی گوشیم بود ، من امشب چون دیر رسیدم خونه برادرهام سوال پیچم کردند گوشیمو ازم گرفتند و همه چیز و متوجه شدند. دوستی من و سیاوشم متوجه شدند به خاطر همین امیر اخراجش کرد. من دیگه اب از سرم گذشته همین الان برو از من به جرم دزدی شکایت کن تا منم ازت به جرم تهدید شکایت کنم. کمی مردد شدم و گفتم واقعا؟ اره، بهش بگو مهم برای من این بود که ابروم نره حالا که رفته هرکار از دستت برمیاد بکن