eitaa logo
---✧❁🌷آسمان ولایت🌷❁✧┄
119 دنبال‌کننده
628 عکس
656 ویدیو
61 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻غصب خلافت یا نفی امامت ✍🏻زهرا ابراهیمی 🔴 حجت الاسلام والمسلمین محمد حسن قدردان قراملکی در یادداشتی با عنوان «آقای عالی و انکار حکومت ولایی علی(ع) در شب عاشورا !!» به نقد صحبت‌های آقای عالی پرداخته‌اند و با اشاره به موضوع ولایی بودن حکومت حضرت علی علیه‌السلام اذعان می‌کنند که حکومت ولایی حکومتی الهی‌ست که از جانب خدا به امام اعطا شده است و پذیرش یا عدم پذیرش مردم در اصل ولایی بودن آن تأثیری ندارد. در ادامه معتقدند که اگر اصل را بر پذیرش مردم قرار دهیم حکومت اسلامی ما هم به هیچ وجه ولایی نیست چون پنجاه درصد از مردم خواهان این حکومت نیستند! 🔴 در پاسخ به سخن ایشان لازم است دقت کنیم که ولایت در اسلام یک مفهوم کلیدی است و به ماهیت و نقش امامت اشاره دارد. منظور از ولایی نبودن حکومت در زمان حضرت علی علیه‌السلام طبیعتاً انکار مفهوم امامت و ولایت نیست؛ بنابراین منظور آقای عالی این نیست که حکومت ولایی مستلزم مجوز از جانب مردم است بلکه منظور این است که مردم به سبب بی‌بصیرتی این ولایت را نادیده گرفتند. 🔴 در نظام سیاسی اسلام، آنچه به یک حکومت مشروعیت می‌بخشد نصب و اذن الهی‌ست و نه صرفا خواست مردم؛ اما در عین حال هرچند مردم نقشی در مشروعیت بخشیدن به حکومت اسلامی ندارند، ولی برپایی و تشکیل حکومت اسلامی نیازمند همراهی و پذیرش مردم است. 🔴 بین همراهی و پذیرش مردم برای تشکیل حکومت و مجوز مردم برای ولایی بودن حکومت تفاوت وجود دارد که جناب قدردان قراملکی نسبت به آن بی‌توجه بوده‌اند. به دیگر سخن امامتِ امام غصب‌شدنی نیست اما خلافت و تشکیل حکومت غصب‌شدنی است؛ کما اینکه مردم با بی‌بصیرتی خلافت را از حضرت سلب کردند و ایشان را خانه‌نشین نمودند؛ بنابراین نپذیرفتن اکثریت منجر به غصب خلافت می‌گردد و نه نفی امامت! 🔴 و نکته‌ی آخر این که صرف رأی‌ندادن به معنی قبول نداشتنِ نظام ولایی نیست. دلایل رأی‌ندادن مردم متعدد و متفاوت است و عوامل اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اخلاقی و حتی روانشناختی در این مسأله دخیل است و نمی‌توان منحصرا علت آن را امری اعتقادی دانست. https://eitaa.com/roznevesht
زهرا ابراهیمی تعبیر عجیب و غریب آقای سروش از روایت امام علی (ع) وی در بخشی از سخنانش به روایت امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) اشاره می‌کند که فرمود: «لَكُمْ عَلَيَّ مِنَ الْحَقِّ مِثْلُ الَّذِي لِي عَلَيْكُمْ» و از این تعبیر چنین نتیجه می‌گیرد که همان‌طور که حاکم حق برخورد با افراد را دارد پس این حق برای افراد هم نسبت به حکومت محفوظ است. گو این که اختلاف میان حکومت و مردم را یک دعوای بچه‌گانه پنداشته‌است که اگر تو زدی من هم مجاز به زدن هستم! حال آنکه مولای متقیان علی (علیه‌السلام) در این بخش از کلام خویش به رعایت حقوق حاکم و مردم هر دو اشاره دارد. https://eitaa.com/asemane_velayat https://eitaa.com/roznevesht
اینکه حجاب‌ و یا هر کنش دینی دیگری باید از روی اعتقاد قلبی باشد و نه با زور و اجبار، کاملا عقلانی‌ا‌ست؛ اما اجتماعی بودن موضوع حجاب، ایجاب می‌کند که در جامعه‌ی دینی، حتی اگر افراد باور قلبی هم به حجاب نداشته باشند ملزم به رعایت ‌باشند چرا که در نگاه اسلام، اصالت با اجتماع است و نه با فرد! فلسفه‌ی امر‌به‌معروف و نهی‌ازمنکر لزوما اصلاح فرد نیست (اگرچه اصلاحِ فرد را هم نتیجه می‌دهد)؛ بلکه فلسفه‌ی امر ونهی، حفظ اجتماع از انحراف است. 🖌 زهرا ابراهیمی ادامه‌اش را در رحا مدیا بخوانید: https://rahamedia.net/?p=6997 https://eitaa.com/roznevesht