eitaa logo
اشعار "احمدرفیعی وردنجانی"
1.3هزار دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
613 ویدیو
27 فایل
🔷 با ذکر منبع و نام شاعر کپی شود . 🔹ارتباط با شاعر 🔹بیان نظرات🌹انتقادات وپیشنهادات 🔹سفارش شعر، نوحه، سرود، و... : 🔹برگزاری محافل ومجالس شعر(شب شعر، عصرشعرو... @ahmad_rafiei_vardanjani
مشاهده در ایتا
دانلود
آب... آب می‌بینم ز جانم آتشی سر می‌کشد بر گلوی واژه‌هایم زخم، خنجر می‌کشد دست بردم بر قلم تا یک غزل،دیدم قلم قطره‌قطره اشک‌ دارد روی دفتر می‌کشد تا سخن از دست شد، دل رفت سوی علقمه خاطرم آه از غم سقای لشکر می‌کشد خواستم در شعر گویم،کی شود گفتن به شعر؟ آنچه را ارباب از داغ برادر می‌کشد کی شود گفتن از آن ساعت که مولایم حسین(ع) جامه را بر صورت خونین اصغر می‌کشد کی شود گفتن از آن ساعت که جسمی چاک‌چاک از جوان خویش را با اشک در بر می‌کشد کی شود گفتن از او که در پی دیدار دوست باده‌باده دارد از جام بلا سر می‌کشد آه از هر تیر بر اعضایِ ثارالله خورد... آه از تیری که دارد قلبِ مادر می‌کشد مال اینجا نیستم ،من جلدِ بامی دیگرم کربلا می‌گویم و مرغ دلم پر می‌کشد @asharahmadrafiei
صلی الله علیک یا رقیه ی بنت الحسین امروز یک نقاشی دیگر کشیده یک درد دیگر را در این دفتر کشیده گاهی کشیده آنچه را که دیده، گاهی تصویرها را یک به یک از بر کشیده تا دیده گلبرگی میان برگه‌هایش بر روی یک دیوار خونین در کشیده از لحظه‌ای که کاروان عزم سفر کرد هر ماجرایی بوده را یکسر کشیده مانند دخترهای دیگر خاطراتی از آنچه را دیده‌ست سرتاسر کشیده مانده‌ست یادش اینکه سیلی خورده هر جا از زیر ضرب تازیانه سر کشیده در صفحه‌ای یک دختر کوچک کشیده بر گوش‌های کوچکش زیور کشیده با خود گمان کرده‌ست شاید باز دشمن... بر روی زیورهای او معجر کشیده دختر به شوق دیدن بابای خود باز امروز یک نقاشی محشر کشیده در زلف خود دستان بابا را کشیده بر روی یک انگشت، انگشتر کشیده اصلا نمی‌داند کجا دیده‌ست اما داداشی‌اش را مثل پیغمبر کشیده گفتند اکبر اربا اربا شد، شنیده یک صفحه را تنها پر از اکبر کشیده در صفحه‌ای در احترام عمه زینب هر چیز را دیده‌ست زیباتر کشیده تنهای بی سر را پر از گلبرگ کرده گل بر سر نی‌ها به جای سر کشیده لب‌تشنه بوده گفته یا زهرا و بعدش در دفتر خود چشمه‌ی کوثر کشیده گهواره‌ی خالی، غم جان رباب است گهواره را یک گوشه با اصغر کشیده تا که گلویش را نبیند هیچ تیری دستار سبزی روی آن حنجر کشیده از قطره‌ی اشکش که روی دفتر افتاد برداشته لب‌های او را تر کشیده شرمندگی سخت است می‌داند از این رو عباس را با آب در معبر کشیده هر جا هراس از دشمنان بوده‌ست آنجا عباس را در هیبت حیدر کشیده در صفحه‌های آخر این دفتر رنج برشانه‌های زخمی خود پر کشیده بسته‌ست دفتر را و گویا خواب رفته یا چون پدر جام بلا را سرکشیده @asharahmadrafiei
صلی الله علیک یا عشق قسم به حال خوشِ حین روضه‌های حسین(ع) بهشت نیست مگر سایه‌ی لوای حسین(ع) به خاک آمده آدم چرا؟؟؟ دلش را برد شمیم سیب دل‌انگیز کربلای حسین(ع) غریب نیست به عالم اگر چه در غربت کسی که می‌شود از عشق آشنای حسین(ع) محرم است و به جانم تب عطش دارم برای جرعه‌ای از شور نینوای حسین(ع) محرم است و دوباره به دهر پیچیده طنین نغمه‌ی جان‌بخش ربنای حسین(ع) تمام شادی عالم بها نخواهد داشت به قدر ثانیه‌ای گریه در هوای حسین(ع) سری به فیض سعادت نمی‌رسد به جهان مگر سری که بیفتد ز تن به پای حسین(ع) چقدر مرگ به راه حسین(ع) شیرین است که زنده می‌شود آن‌کس که شد فدای حسین(ع) بدان امید به فردا رسانم امشب را... مگر نفس بکشم باز در هوای حسین(ع) برایِ عاقبت خیرِ من همین کافیست که هستی‌ام، پدرم، مادرم فدای حسین(ع) حسین(ع) باب نجاتی شده برای جهان جهان حسینیه‌ای می‌شود برای حسین(ع) یقین که هیچ اثر از شعر ما نخواهد ماند مگر هر آنچه نوشتیم در رثای حسین(ع) @asharahmadrafiei
روضه گاهی‌ فقط یک بیت شعرِ ناب روضه‌ست کنج خرابه دیدنِ مهتاب، روضه‌ست گاهی تمام‌ روضه ذکرِ (یاحسین(ع))است بر نوکران یادِ غمِ ارباب، روضه‌ست یک کودک شش ماهه و تیر سه شعبه تنها کلامی گفتن از این باب، روضه‌ست یک مادر غمدیده حین روضه غش کرد اصلا غمِ یک مادرِ بی‌تاب روضه‌ست وقتی ببیند دختری خواب پدر را با گریه بر می‌خیزد، آری، خواب روضه‌ست بر هر که مشتاق است شور کربلا را تنها نظر بر عکس تویِ قاب روضه‌ست بردند ظرفی آب بهرِ واعظ امشب خون شد دلش می‌گفت: امشب، آب، روضه‌ست @asharahmadrafiei
حُر از سنگ عجب نیست اگر در شده باشد وقتی دلش از مهر شما پر شده باشد گر بشکند از خرد شدن، فیض بگیرد هر کس که گرفتار تکبر شده باشد تکثیر شود در همه‌ی عالم هستی آن جام که لایق به تلنگر شده باشد آیینه‌ی جانش شود از گریه‌ی او پاک حتی اگر از روی تظاهر شده باشد لب تر کند از چشمه‌ی لبخند خداوند آن دل که ز خود غرقِ تاّثُر شده باشد خوشبخت‌تر از اهل جهان آن‌که در این راه از‌ شدت آزادگی‌اش حُر شده باشد @asharahmadrafiei
خواهران.... خواهران چون حضرت زینب(ع)عزاداری کنید با عفاف خویش دین عشق را یاری کنید آبرو بر دین و ایمان می‌دهد حجب و عفاف خواهران با عفت خود آبرو داری کنید قلب‌های خویش را از نور ایمان پر کنید قبل از این‌که اشک از چشمان خود جاری کنید بر سر پیمان خود ماندن نشان دین ماست با امام‌ خویش در پیمان وفاداری کنید بی‌حجابی نیست آزادی ،گرفتاری ماست خواهران خود را رها از این گرفتاری کنید خوار می‌گردد زن از کالای بازاری شدن با شکوهِ عفت خود، ترک این خواری کنید یاور زینب(س) شدن با نام‌ها بیهوده است در بصیرت یافتن در مکتبش کاری کنید @asharahmadrafiei
صلی الله علیک یا رضیع العطشان تیری رها شد سوی طفلی نیمه‌جان رفت تیری که با آن حرمت تیر و کمان رفت نامردِ جنگی پستیِ خود را نشان داد تیرش بدون پیچ‌وخم سوی نشان رفت تیرش دقیقا خورد آن جایی که تا خورد سوی خدا از عرشیان بانگ فغان رفت غلتید در خون غنچه‌ی نو رُسته‌ی باغ با داغ او جان از وجود باغبان رفت آتش به جان واژه‌ها افتاد از این غم با تک‌تک ابیات خون از دیدگان رفت چشم فلک تا هست خونبار است از، آن خونی که از شش‌ماهه تا هفت آسمان رفت مادر به یک گهواره دل‌خوش بود، آن‌هم وقتِ هجومِ لشکرِ غارتگران رفت شرح همه نامهربانی‌های دنیا در کربلا بر آن امام مهربان رفت @asharahmadrafiei
صلی الله علیک یاعلی اکبر امام حسین داشت از هر روزِ خود دل‌شوره مادر بیشتر بود از هر روزِ دیگر فکرِ اکبر بیشتر بود لیلا در فراق او غمین، امروز بود غصه در جان و دلش چندین برابر بیشتر در زمین کربلا، اکبر به میدان رفته بود یک‌تنه در رزم بود از یک دو لشکر بیشتر برق تیغش داشت می‌شد مثل برق ذوالفقار هرچه می‌افتاد با چرخیدنش سر بیشتر دوره شد آخر میان لشکر کفتارها می‌زدندش لشکری با هرچه، کمتر، بیشتر این مسلمانان رسول‌الله(ص)را دل‌داده‌اند مهرشان زان روست با اولاد کوثر بیشتر بیشتر لطف مسلمانان نصیب است آنکه را دارد اخلاقش شباهت با پیمبر بیشتر می‌زند با قصد قربت ضربه محکم‌تر به او هر که دارد کینه در جانش ز حیدر بیشتر وقت تقسیم! است، بشتابید اینک گرگ‌ها هرکه می‌خواهد بگیرد کیسه‌ای زر بیشتر هرچه می‌شد ارباً‌ارباتر تنش می‌شد بر آن زخمِ تیر و نیزه و شمشیر و خنجر بیشتر از گل لیلا به هر سو تکه‌ای افتاده بود هرچه فرصت بیش می‌شد، می‌شد اکبر بیشتر ای اذان‌گوی حرم ای کاش می‌شد بشنود از تو بابای تو یک الله اکبر بیشتر @asharahmadrafiei
السلام علی محامی بلامعین بی‌یار ماند و یاور بی‌یاوران است ظلمی نکرد و شاه مظلوم جهان است نام دلاویزش بهار باغ هستی‌ست افسوس سهم لاله‌زار او خزان است کشتند تا نامی از او برجا نباشد نامش ولی عمری‌ست بر لب‌ها روان است می‌خواستند از چشم‌ها پنهان بماند اما همیشه مثل خورشیدی عیان است لب‌تشنه کشتندش ولی مانند دریا لب‌تشنگان را موج احسانش امان است کشتند او را ظهر عاشورا گرسنه بر خلق اما برکتش روزی‌رسان است از سنگ و چوب و نیزه جانش ناتوان شد نامش ولی هر ناتوانی را توان است با غصه کشتندش ولی شور عزایش آرامش روح و نشاط قلب‌وجان است از آتشی که در خیامش دشمن انداخت تا هست دل‌های همه آتش‌فشان است دیگر از این بخشنده‌تر، دیدند مردم انگشترش در دست‌های ساربان است جز احترام از او ندیده خلق، اما بی‌احترامی‌ها نثار کاروان است هرگز لبانش وا نشد جز خیر اما سهم لب خشکیده‌ی او خیزران است باب نجات عاشقان باب‌الحسین است نام بلندش زینت باغ جنان است نامهربانی دید اما در شفاعت با هرکه همراهی بخواهد مهربان است فرزند زهرا را به مقتل سر بریدند تا روز محشر خون سرخ او روان است تا روز محشر ناله‌های سرخ زینب در ماتم جانکاه او دامن‌کشان است اشعار آیینی به جای خود مرامش اوج شکوه شعرهای عاشقانه است @asharahmadrafiei
هیات!..... یک هیات است خوب و وزین سینه می‌زند جوری دگر، چنان و چنین سینه می‌زند غولی غریب‌کُش که میاندار هیات است آن‌گونه که بیا و ببین! سینه می‌زند با دست‌های باز شده می‌پرد هوا تا می‌رسد به روی زمین سینه می‌زند بزم عزا که نیست، بساط ریای اوست اصلا فقط برای همین سینه می‌زند در هیئتی که امر به معروف مرده است در بین جمع ، شمر لعین سینه می‌زند جایی که مرده نهی ز منکر عجیب نیست خیلی قشنگ ،دشمن دین سینه می‌زند یک گوشه حرمله به سرش مشت می‌زند خولی سه ضرب ،زار و حزین سینه می‌زند چون ابن سعد و ابن زیاد آمدند هم... آن نوحه‌خوان قصه شد،این سینه می‌زند اصلا کسی به فکرِ زمان نماز نیست! هیات که نیست! لشکرِ کین سینه می‌زند دینِ بدونِ امرِ به معروف مرده است.. دین‌ را رها کنید!... لِنین سینه می‌زند @asharahmadrafiei
صلی الله علیک یا مظلوم... در روضه جان دادیم با یادِ مصائِب وقت جماعت شد همه بودیم غایِب او کشته‌ی امرِ به معروف است اما اوضاع ما در این سفارش، نامناسب ما در عزایش از مرامش بی‌نصیبیم ما یادِ او هستیم و دور از او ،چه جالب! در راه حق، او کشته شد با دست ناحق حق : آنچه آن را غالباً بودیم غاصب یک صبح تا شب بهر اهل کوفه کافی‌ست تا رو شود دستِ حسینی‌های کاذب گفتیم ما یار توییم اما همیشه با فتنه‌ی شیطان تهی کردیم قالب آلوده خواهد شد به رنگ لشکر خصم هرکس نباشد دیوِ نفسش را مراقب وا می‌دهد خود را برای گندم ری وقتی هوای نفس او گردید غالب وقتی که نشناسیم راه پاک او را سودی نخواهد داشت بلغورِ مطالب گرمِ عزا بودیم و هنگام اذان شد... با مستحب غافل شدیم از امرِ واجب ما اهل کوفه نیستیم، این‌جا شعار است از کوفیان این زمان بنویس ،کاتب! ..... ما العجل گفتیم اما او نیامد.... از حالِ دل‌هامان خبردار است ،صاحب @asharahmadrafiei
صلی الله علیک یا امام سجاد دلش همیشه در این سال‌ها پر از غم بود برای او همه‌ی ماه‌ها محرم بود به محض دیدن آب روان به هر سویی بساط روضه‌یِ سنگینِ او فراهم بود همیشه پیش نگاهش به هر طرف می‌رفت نمایِ تازه‌ای از روضه‌ای مجسم بود به سینه داشت از آن خاطرات کوهی زخم که تا همیشه‌ی دوران بدون مرهم بود بدون سر پدرش را شناخت در مقتل نشانه‌های تنش گرچه سخت مبهم بود میان اشک، تنش را به خاک تیره سپرد چه روزها که گذشت و دلش در آن دم بود به لحظه‌های وداعی غریب جان علی دچار تلخ‌ترین لحظه‌های عالم بود امامِ خم‌شده قامت، شکسته‌دل یک عمر به فکر قامت ماهی شکسته درهم بود @asharahmadrafiei
صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین آزاده شد هر کس که با جان شد اسیرش اوح بلندی یافت هرکس شد حقیرش هر کس که در هر تنگنا او را صدا زد با مهربانی آمد و شد دستگیرش بعد از گذشت سال‌ها ،هر بار تازه‌ست در چایِ پایِ روضه‌ها عطرِ عبیرش قربان مظلومی که هرکس دعوتش کرد در مقتل امضا زد تن او را به تیرش قربان مظلومی که می‌گرید خداوند بر پیکر عریانِ خونین بر حصیرش قربان مظلومی که گشته ارباً اربا در کربلا جسم جوانان دلیرش قربان آقایی که در اوج غریبی تا کشته شد آغاز شد از نو مسیرش ما را برای عاقبت‌خیری همین بس شد طفلِ پایِ روضه‌ها، امروز پیرش @asharahmadrafiei
غمِ تازه ماه محرم است و غمِ تازه‌ای به پاست یک زن میان هجمه‌ای از جمع گرگ‌هاست مادر که عطر چادرش از گلشن حیاست خونین‌دل از وقاحتِ یک مشت بی‌حیاست مادر...سزاترین به ستایش، پس از خدا در ازدحام تیره‌ی آماجِ ناسزاست بیچاره دختری که در این ازدحام درد تنها سلاح یاری او اشکِ بی‌صداست با ناله‌های مادر مظلوم بی‌پناه قلبم میان روضه‌ی گودال کربلاست ای کشته‌ی فتاده به هامون حسین (ع)جان ای آن‌که نام پاک تو ذکر مدام ماست ما که نشسته‌ایم و تو را گریه کرده‌ایم مایی که قلب عاشق‌مان مستِ کربلاست مایی که این‌همه به سر و سینه می‌زنیم مایی که جان‌مان به عزای تو در عزاست مایی که گرم شور عزاییم و غافلیم ظالم ستیزی است که اندیشه‌ی شماست مردم!سکوت، یاری خاموشِ ظالم است وقتی میان ظالم و مظلوم‌ ماجراست دردا مصیبتی که گرفته‌ست شهر را دردا مصیبتی که کُشنده‌ست و بی‌صداست این صحنه را کجای جهان دیده بوده‌ام؟ قدری دقیق‌تر که شدم دیدم آشناست درهم شکست پهلویی از ضربه‌ی لگد دستی گرفت شانه‌ی دیوار،....برنخواست این درس کربلاست: فدایی دین شدن درس ولی‌ شناسی ما فاطمیه‌هاست دیگر میان روضه نشستن به غم کم است گر جان سپارم از غمِ این ماجرا رواست با هرچه ظلم دین خداوند زنده است تنها پناه و ملجا مظلوم‌ها خداست @asharahmadrafiei
یا امام حسین(ع) تشنه‌ی کربلا امام حسین(ع) کُشته‌ی نینوا امام حسین (ع) بر همه تشنگانِ این عالم داده آبِ بقا امام حسین (ع) ما همه مُدّعیِ یاری او شد ولی یارِ ما حسین(ع) دستمان را گرفت با لطفش بعد گفتیم یا امام حسین(ع) با تمام وجود و هستیِ خویش شده وقفِ خدا امام حسین (ع) کرده دار و ندار خود یکسر در رهِ حق فدا امام‌حسین(ع) یک‌دم از حق جدا نشد، تا شد سرش از تن جدا امام‌حسین(ع) دردها را به جان خرید و شده چاره‌ی دردها امام‌حسین(ع) در غریبی اگر چه بود، شده با همه آشنا امام حسین (ع) می‌کند با شفاعتش در حشر حشرِ دیگر به پا امام‌حسین(ع) کاش باشیم بعد از این ایام بر سر عهد با امام حسین(ع) شد زمان سفر، قدم بردار کرده دعوت تو را امام حسین(ع) @asharahmadrafiei
حسیـــــــن(ع).... اگر چه ذره‌ی ریزم به نور پیوستم حسین(ع)گفتم و از هر چه غیر او رستم نشد اگر که شوم خادمش، خدا را شکر که ذره گردِ کفِ کفشِ خادمش هستم به لطف خویش پذیرفته است باز مرا ز هرچه عهد که بستم ز هرچه بشکستم همیشه برلب من این دعاست با مددش جدا مگردد از این صحن و آستان دستم چه حاجتم به می ارغوان که یک عمر است ز چای روضه‌ی ارباب بی‌کفن مستم @asharahmadrafiei
حامی.mp3
10.32M
💔 «حـامـی» 🎤 سيدمحمدحسین ترابی ✍ 🎛 سید محمد حسینی @asharahmadrafiei
لبیک یاحسین(ع) مجروح و زخمی است و ببخشد شفا، حسین(ع) لب تشنه است و می‌دهد آب بقا حسین(ع) ما از حسین(ع)، هیچ نخواهیم جز حسین(ع) آری نموده حاجتِ ما را روا، حسین(ع) عشق حسین(ع) درسِ خدا دوستیِ ماست این‌سان که دل سپرده به عشقِ خدا حسین(ع) عالم فدایی‌اش که جدا شد سرش ز تن اما نشد ز راه حقیقت جدا، حسین(ع) ای کربلاییان بشناسید قدرِ خویش یارانِ خویش را ببرد کربلا حسین(ع) سهم شهادت است نصیب حسینی‌یان گردد شهید هر دل مانوس با حسین(ع) جان را به کف گرفته به سویش شتافتیم شاید دهد نصیب شهادت به ما حسین(ع) با عاشقانِ راه ولایت مگو جز او راز شهادت است به لبیک یا حسین(ع) @asharahmadrafiei
جانم حسین(ع) آزاد شد آن جان که گرفتار حسین(ع) است درمان شده آن قلب که بیمارِ حسین(ع)است از آتش دوزخ نرسد هیچ گزندی بر ساحتِ آن سینه که سرشارِ حسین(ع) است سیراب شود عاقبت از جامِ شهادت آن‌کس که فقط تشنه‌ی دیدار حسین(ع)است بیند به همه زندگی‌اش یاریِ حق را آن‌کس که به دلدادگی‌اش یار حسین (ع)است تا عرش الهی برسد مرتبتِ او آن‌کس که ز جان خادم دربار حسین(ع) است از مُلک جهان هیچ به جز سود نبرده‌است آن‌کس که در این قصه خریدار حسین(ع) است گفتیم که ما عاشق اوییم ولیکن عاشق شدن ما همه هم کار حسین(ع)است کی فکر بهشتیم که بهتر ز بهشت است قلبی که حسینیه‌ی سیار حسین (ع)است @asharahmadrafiei
در حال و هوایش... در سینه‌ام گل کرد شوقِ کربلایش پر شد دوباره جانم از حال و هوایش در جان ما تنها نه در عالم، خداوند... کرده‌است برپا خیمه‌ی ماتم برایش اویی که سیل دوست دارانش روانند دنبالِ راهِ نهضت بی‌انتهایش اویی که باز از حلقِ رگ‌های بریده گل می‌کند فریاد سرخ ربنایش دنیا سراسر مال دنیا دوست‌ها باد کافیست ما را سُکرِ چای روضه‌هایش آزادگانِ دهر سرتاسر اسیرش وارستگان از خاک یک‌سر خاک پایش هرگز نخواهد برد یک جو بهره از عشق هرکس که در عالم نباشد مبتلایش ای کاش یک جان نه هزاران جان مرا بود تا می‌شدم با آن هزاران جان فدایش @asharahmadrafiei