#امام_باقر یک عمر داغ کربلا یادش نمیرفت دلشوره هایِ عمّه را یادش نمیرفت درس و حدیثش مانعِ روضه نمیشد برپاییِ بزم عزا یادش نمیرفت بر دوش ِ دل، بار مصیبت داشت عمری جان دادن خون خدا یادش نمیرفت بالاسرِ هر پیکر بر خاک خفته لبخندِ شمرِ(لع) بی حیا یادش نمیرفت بردند بی صبرانه بعد از گوشواره- گهواره را بینِ عبا... یادش نمیرفت تب داشت بابا! سوخت خیمه! زجر(لع) آمد! زد تازیانه بیهوا! یادش نمیرفت هنگام غارت بود و در بین شلوغی... افتاد زیر دست و پا یادش نمیرفت لعنت بر آن دستی که هجده نیزه آورد سرهای روی نیزه ها یادش نمیرفت کنج خرابه...زیر نور ماه...آرام... شب-گریه هایِ بیصدا یادش نمیرفت در کنج حجره، داشت جان میداد امّا کهنه حصیر و بوریا یادش نمیرفت! مرضیه عاطفی

قلم به دست گرفته رساله بنویسد به نام حضرت جل جلاله بنویسد مقیّد است به تحلیلِ کربلایِ حسین کنار این همه مقتل مقاله بنویسد مقید است که تاریخ را ورق بزند دوباره از غم تلخِ قباله بنویسد *امشب رفقا ، امام باقر اصلاً زائر نداره همه برای اعمالِ حج رفتن مکه .. امشب دلت رو ببر کنار قبر پسر زهرا ، خوب برای امام باقر گریه کن ...* روایتِ سفرش سویِ کربلا کم نیست تمام روز و شب اش را به ناله بنویسد میانِ روضۀ بازار شام میطلبد که از نجابتِ طفلِ سه ساله بنویسد تمام مرثیه هایش میان لفافه ست به اشک چشم تر از «باغ لاله» بنویسد برای اینکه محرم به کربلا برسم نشسته ام که برایم حواله بنویسد کنار این همه ابرِ بهار گریه کنم میان روضۀ او زار زار گریه کنم دلی شکسته و بغضی شکسته تر دارد دوباره یاد چه کرده که چشم تر دارد همیشه مجلس روضه ش پر تلاطم بود حسین گفتن او مزه ای دگر دارد مرور خاطره ها کار هر شب آقاست چقدر زخم رویِ زخم بر جگر دارد چقدر پیر شده ، خم شده ، شکسته شده به خاطر غم و غصه است ، خب اثر دارد چقدر این شبِ آخر به مادرش رفته میان نافله اش دست بر کمر دارد لهوف از غم یک صبح تا شبش ، گفته کجا کسی ز غم و غصه اش خبر دارد! همیشه بالش زیر سرش پر از اشک است چرا که روضۀ گودال زیر سر دارد غروبِ روز دهم را نمی برد از یاد شبیه خیمه شده ، آه شعله ور دارد به یاد کودکی اش از رقیه می خواند چه خاطرات عجیبی ز همسفر دارد ... همین که خار نشسته به پای او کافی ست خدا کند که دگر زجر دست بردارد میانِ دفتر عمرش چه خاطرات بدی ز چوب و باده و دندان و تشت زر دارد در آن شبی که سنان بین راه اسیرش کرد گرسنه بود ولی تازیانه سیرش کرد ... *پدرا و مادرا وصیت نوشتن ، بچه ها باید عمل کنند .. امام صادق هم وصیتِ پدرُ عملی کرد .. آخه دوتا از دندان های مبارکه امام باقر افتاده بود یا شکسته بود من نمیدونم ، تاریخ میگه حضرت این دوتا دندانِ مبارکُ در دستمالی پیچید داد دستِ پسرش امام صادق علیه السلام ، پسرم اجزاء بدن باید با امام دفن بشن ... (چی شد ، مگه چی گفتم ؟...) دیدن امام سجاد از قبر اومد بیرون .. هی میره تو گودال .. هی میره این طرف هی میره اون طرف .. آقا دنبالِ چی هستی ؟.. خدا ساربانُ لعنت کنه .. انگشتر خواستی ، چرا انگشتُ بریدی .. یا امام صادق ، واردِ قبر شدی ؛ صورتِ باباتُ رو به قبله کردی ، گونۀ راستِ بابا رو ، رو خاک گذاشتی ، اما امام سجاد فقط ناله میزد ..( چرا ؟..) آخه سر رویِ نیزه ها ... (بریم گودال ؟ ..)* غریب گیر آوردنت .. جلو چشایِ خواهرت .. غریب گیر آوردنت .. میزد به سینه مادرت .. غریب گیر آوردنت .. شد تکه تکه پیکرت .. غریب گیر آوردنت .. میزد به صورت دخترت .. غریب گیر آوردنت .. به گوش خاک سپردم تو را بپوشاند بد است اینکه ببیند تو را عریان به باد گفتم اگر شد مرتبت بکند فتاده به صحرا به خاک خون غلتان ماه مانده رویِ زمین .. پیکرِ تو رها .. أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْلُ الْقُرى خواهرت اگه نیست .. رفته شامِ بلا ریگ و رملِ بیابان برات گرفتن عزا

امام محمد باقر علیه السلام واحد زمین گریه کرد و سما گریه کرد منا گریه کرد ، کربلا گریه کرد مدینه به سینه زد و نوحه خواند غریبانه خیر النسا گریه کرد امان ای امان آه و واویلتا مدینه صفای حرم کشته شد به سر زن که لوح و قلم کشته شد دوباره دل عرش آتش گرفت امامی ز زهر ستم کشته شد امان ای امان آه و واویلتا چو شمع سحر قطره قطره چکید شبیه پدر شد ، اسارت کشید گهی بین کوفه گهی بین شام سر جد خود را روی نیزه دید امان ای امان آه و واویلتا ز داغ گل و یاسمن گریه کرد به راس جدا از بدن گریه کرد لباس نمازش کفن شد ولی بر آن کشته ی بی کفن گریه کرد امان ای امان آه و واویلتا

🔳 #شهادت_امام_محمد_باقر(ع) 🌴الا ای باقر محنت کشیده 🌴چرا از این جهان بستی دو دیده 🎤حاج #منصور_ارضی ⏯ #روضه #سینه_زنی 👌بسیار دلنشین

#زمینه (خون گریه کن مدینه دنبال این مسافر) گلچین شهادت امام باقر ۱۳۹۵_۹۰ مسجد حضرت امیر ع نوحه های امام باقر علیه السلام

#زمینه (آجرک الله صاحب الزمان) گلچین شهادت امام باقر ۱۳۹۵_۹۰ مسجد حضرت امیر ع نوحه های امام باقر علیه

#واحد (السلام ای باقر آل رسول) گلچین شهادت امام باقر ۱۳۹۵_۹۰ مسجد حضرت امیر ع نوحه های امام باقر علیه السلام

🔳 #شهادت_امام_محمد_باقر(ع) 🌴بیابان بود و صحرا بود آنجایی که من بودم 🌴هزاران خیمه برپا بود آنجایی که من بودم 🎤 #سید_مهدی_میرداماد ⏯ #واحد 👌بسیار زیبا #صلوات

کنار کوچه ی بنی هاشم    دلم رو خاک غربت افتاده کنار تربت مزاری که    مجاور امام سجاده دلم امشب شده زائر دخیلم آقا یا حضرت باقر مزار اون که جدشُ دید و    تموم قصه رو به خاطر داشت پر از حماسه ی حسینی بود    مدینه تا امام باقر داشت دلم امشب شده زائر دخیلم آقا یا حضرت باقر دل زمین میسوزه از داغی    که تا ابد تو سینه می مونه نشون غربت شما روی    پیشونی مدینه می مونه امام عالمی و عمامه ات   مدار آسمون و افلاکه اما جای گلدسته و گنبد    تموم صحن مرقدت خاکه شده داغ دلم تازه یه روز شیعه مرقدت رو می سازه یه عمری روضه خوندی و روضه    برای مکتبت رسالت بود میون روضه گریه ها تو     برای عمه ی سه ساله ات بود تو هر سفر کنار زینب با   سر شهید کربلا بودی تو هم شبیه عمه آماج    بارون تازیانه ها بودی پر از اشک و تب و تابم پریشونه کربلای اربابم حاج محمودکریمی #زمینه #امام_باقر 👌👌😭😭

چشام پر از اشکه دلم مسافر شد عالم عزادار امام باقر شد شب عزا و شب فراق فصل خزون و خشکیه باغ دل پریشون میره سراغ یه قبر خاکی که بی چراغ چشام پر از اشکه دلم مسافر شد زهرا عزادار امام باقر شد یه عم از این چشم روضه چکیده ازش چقدر ماه روضه شنیده روضه هجده سر بریده سر عموشو رو نیزه دیده حاجت روا شد این شهید جا مونده رسیده این مردی که روضه میخونه ای بی کفن آقا دور از وطن آقا کوف نیا مولا ای زاده زهرا کویر کوفه تشنه دریاست سفیر دریا تو کوفه تنهاست با گریه میگه یا ایها الناس. اون که تو راه عزیز زهراس مسلم اسیر این مردای نامرده همش میگه ای کاش حسین برگرده درد غریبی دوا نداره تنها و یک دست صدا نداره کوفه حسین جان وفا نداره کوفی بی رحم حیا نداره از غصه غیرت جونم اومد بر لب همراه تو هستن رقیه و زینب کوف نیا مولا ای زاده زهرا

امام محمد باقر علیه السلام واحد زمین گریه کرد و سما گریه کرد منا گریه کرد ، کربلا گریه کرد مدینه به سینه زد و نوحه خواند غریبانه خیر النسا گریه کرد امان ای امان آه و واویلتا مدینه صفای حرم کشته شد به سر زن که لوح و قلم کشته شد دوباره دل عرش آتش گرفت امامی ز زهر ستم کشته شد امان ای امان آه و واویلتا چو شمع سحر قطره قطره چکید شبیه پدر شد ، اسارت کشید گهی بین کوفه گهی بین شام سر جد خود را روی نیزه دید امان ای امان آه و واویلتا ز داغ گل و یاسمن گریه کرد به راس جدا از بدن گریه کرد لباس نمازش کفن شد ولی بر آن کشته ی بی کفن گریه کرد امان ای امان آه و واویلتا