سݐـاس فــراوان از دوسٺ عزیزے که زحمــٺ جمــع آورے مطــالب رو کشــیدن😊 اجرشون با خانوم جان☺️☝️ #ادمین_نوشٺ

❤️رمان شماره بیســٺ و ڇـــہار😳❤️ 💜اسم رمان؛ #تاپروانگی 💚نام نویسنده؛ الہـــام ٺیـــمورے 💙چند قسمت؛ ۷۰ قسمت با ما همـــراه باشیـــــن 😍👇 @asheghane_mazhabii

✨بہ نـــــــامـ خـــــــدای شـــــــہیدان✨ 🕊🕊رمان #تاپروانگی🕊🕊 قسمت ۱ دلشوره داشت... نگاهش مدام از روی ساعت مچی به سمت ساعت دیواری در حرکت بود . انگار به همزمان بودنشان شک کرده باشد! ارشیا ،دیر کرده بود ... یاعلی گفت و از صندلی پرسرو صدا کنده شد،.. نگاه خسته اش روی صندلی رنگ و رو رفته ی آنتیک کش آمد،... سنگین شده بود انگار،یا نه صندلیه مورد علاقه ی عرشیا زیادی پیر و فرتوت بود که اینچنین ناله می کرد. لبش به کجخندی کش آمد،چه شباهت غمناکی داشتند باهم!!! کلافه نفس عمیقی کشید و به سمت پنجره رفت... آسمان ابری بیشتر نگرانش کرد... همزمان با چکیدن قطره های باران قطره اشک او هم بیرون جهید و نگاهش به عابرین گنگ کوچه خیره ماند... چشمش خورد به دختر کوچکی که لی لی کنان عرض کوچه را طی می کرد... نفس عمیقی کشید و فکر کرد که "خدا عالمه چه بلایی سر یه بار مصرف غذایی که تو دستته اومده خانوم کوچولو.." یاد خودش افتاد وقتی ده یازده ساله بود و پای ثابت نذری های هیئت عمو مصطفی... تمام غذاهای نذری یک طرف و قیمه ی امام حسین هم یک طرف.هنوز هم عطر و بوی عجیبش را در شامه اش حفظ کرده داشت... دستش مشت شد و پلک فشرد "آخ که یکهو چقدر هوس کرده بود" وزوز گوشی که بلند شد بالاجبار دل کند از خاطرات... دیدن تصویر لبخند خواهرش آرامشی عجیب تزریق کرد به حس و حالش.می خواست صفحه را لمس کند که صدای تک بوق ماشین ارشیا را شنید. خودش را پشت در رساند و منتظر ماند. گوشی همینطور خاموش و روشن می شد. قدم های او را حتی از دور هم می توانست بشمرد. درست با آخرین شماره،ایستاد... از پشت شیشه های رنگی هیبت مردانه اش مشخص شد.. و چند لحظه بعد مقابل هم ایستاده بودند. یکی دلخور و دیگری بی تفاوت...مثل همیشه! نگاهی ممتد و سکوتی عمیق در مقابل سلام گرمی که داده بود گرفت! سنگینی کت چرم را روی دستش حس کرد و هوای ریه اش پر شد از عطر گس و بوی تند چرم اصل ... ترکیب خوبی بود! نفسش را فوت کرد بیرون،ارشیا هنوز بعد از این همه سال نفهمیده بود که مراسم استقبال هر روزه فقط پرت کردن کیف و کت نیست!؟ شرشر آب سرویس بهداشتی به خود آوردش ... آه عمیقی کشید ،نم اشک‌ تازه به چشم آمده اش را با سر آستین پاک کرد و به سمت تنها سنگرش رفت. راستی اگر این آشپزخانه دوست داشتنی را نداشت،کجا غرق می شد؟! حالا که او آمده بود ،هر چند پر از غرور و سردی،اما خوب تر بود . توی شیشه بخار گرفته ی فر،خودش را دید ... این خط های روی پیشانی ،موج شیشه بود یا رد این سال های پر از بغض؟! ✨ادامه دارد.... 🕊نویسنده؛ الهام تیموری https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

✨بہ نـــــــامـ خـــــــدای شـــــــہیدان✨ 🕊🕊رمان #تاپروانگی🕊🕊 قسمت ۲ کیک اسفنجی پخته بود،.. هر چند شخصا هوس شیرینی گردویی کرده بود،.. اما ارشیا کیک های ساده ی خانگی دوست داشت.گور بابای دل خودش ... مهم او بود و همه ی علایقش! پودر قند را که برداشت،حضورش را حس کرد... می دانست حالا چه می کند حتی با اینکه پشت سرش را نمی دید!او پر از تکرار بود. در یخچال باز شد،.. بعد از هزاران بار تذکر باز هم آب را با پارچ سر کشید... در را محکم بهم کوبید،طوری که عکسشان از زیر آهن ربای چسبیده به یخچال سُر خورد و افتاد ... حتی دست خودش هم لرزید و خاک قندها کمی روی میز ریخت. برگشت و کوبنده گفت: _ارشیا! شانه ای بالا انداخت و از جلوی چشمش دور شد.این همه وسواس و تمیزی کجا دیده می شد؟ کیک برش زده‌ را در سینی چایِ تازه ریخته گذاشت . طبق عادت کاسه ی کوچک سفالی را پر کرد از توت خشک و کشمش و هر چیزی جز قند ... ارشیا قند نمی خورد! صندل نپوشیده بود و پایش تازگی ها روی کفپوش یخ می کرد... باید جوراب زمستانی می بافت،شاید هم نه ...می خرید اصلا! از این گل و منگوله دارهای خوش رنگ و رو که بدجور دلش را می برد... خجالت کشید از ذوق بچه گانه اش و لبش را گزید... مردش از شنیدن‌ صدای قژ قژ دمپایی روی کفپوش و حتی ذوق زدگی های بچگانه خوشش نمی آمد! چقدر تمام زندگی ،پر از خواسته های او بود... سینی را جلوی رویش نگه داشت .با اخم فقط چای را برداشت. همیشه تلخ بود و تلخ می خورد.تازگی نداشت... سینی را روی عسلی گذاشت.. دوباره وزوز گوشی ... هنوز خیلی سر و صدا نکرده بود که ارشیا با صدای خش دارش گفت : _خیلی رو اعصابه! همین یک جمله اعلان جنگ نامحسوس بود... سریع حمله کرد سمت گوشی و با دیدن دوباره ی عکس پر از مهر خواهرش لبخند زد. چند دقیقه صحبت کردن با ترانه،عوض تمام سکوت امروز کفایت می کرد. ترانه_الو سلام ریحانه _سلام عزیزدلم خوبی؟ ترانه_من آره،تو چطوری؟ _خوبم ترانه_ده بار میس انداختم چرا جواب نمیدی؟ _دستم بند بود شرمنده ترانه_نیومدی دیگه جات خالی بود _کجا؟ ترانه_به!!تازه میگی لیلی زن بود یا مرد _باور کن مغزم ارور داده ترانه_وقتی سه چهار روز از محرم گذشته و هنوز یه چای روضه نخوردی معلومه که اینجوری میشی خب خواهر جانم! _ای وای،امشب بود نذری مادرشوهرت؟ ترانه_بله،انقدرم منتظرت شدم که نگو... نوید میگفت دردیگ رو وا نکنید خواهرزنم تو راهه..یعنی رسما آبرومو بردیا _شرمندتم،بخدا... ترانه_قسم نخور ریحان،دیگه من که از همه چی باخبرم.حالا غصه هم نخورا برات گذاشتم کنار فردا میارم _مهربونه من ترانه_یاد بگیر شما _به زری خانوم سلام برسون،بگو قبول باشه ترانه_چشم کاری نداری فعلا؟ _نه خدانگهدارت _یاعلی انقدر انرژی مثبت و خوب نصیبش شد از این دقایق همکلامی شان که کیک دست نخورده ناراحتش نکرد که هیچ، خوشحال هم شد! و زیرلب گفت: _بهتر،بمونه برای مهمون فردام ✨ادامه دارد.... 🕊نویسنده؛ الهام تیموری https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5

✨بہ نـــــــامـ خـــــــدای شـــــــہیدان✨ 🕊🕊 #تاپــــروانگی 🕊🕊 قسمـت ۳ ترانه آمده بود با یک کوه حرف و خبر داغ،... دسته گل نرگس🌼 و قیمه نذری🍛 زری خانم ،مادر شوهرش. شاید توی این دنیا تنها کسی که به علایقش اهمیت می داد همین ترانه بود و بس.... با دستی که به شانه اش خورد حواس پرت شده اش را جمع کرد. ترانه_ریحان جون دیدی که خدا چقدر زود حاجت شکمو میده؟! _شما هم واسطه ای نه؟😜 ترانه_شک نکن!والا انقدری که زری خانوم از دور هوای تو رو داره ها یه وقتایی لجم می گیره ازت...😬😁 _چیه خواهری یکیم پیدا شده ما رو یاد می کنه تو ناراحتی؟😌 ترانه_ناراحت که نه چون بالاخره از من هیچی کم نمیشه ولی خب گفتم که در جریان حسادتام باشی!😆 و چقدر همیشه حسرت زندگی جمع و جور خواهرش را می خورد... که از بعد ازدواج با مادرشوهرش زندگی می کردند.. و با همه ی سادگی و سختی خوشحال و دور هم بودند،.. برعکس خودش که ناخواسته #اسیرتجمل پوچ خانواده ارشیا شده بود،.. هر چند مادر و برادرش ایران نبودند اما زخم زبان از دور هم شنیده می شد.. و خنجر می زد بر دل نازکش! آلبوم گوشی ترانه را می دید که پر بود از عکس های دو نفره و خندانش با نوید ... خداروشکر تار می دید! گاهی همینقدر حسود می شد ... حتی بیشتر از شوخی های غیرواقعی ترانه .. تازگی ها دیدش هم دچار مشکل شده بود. مثل قبل نمی توانست خوب بخواند و ببیند، اما از رفتن پیش چشم‌ پزشک و عینکی شدن هراس گنگی داشت... مثل بچه ها!دلش می خواست حالا که مادری نیست،حداقل ارشیا به اجبار دستش را بگیرد و به مطب ببرد...😣😞 بعد هم دوتایی فِرمِ قشنگی انتخاب کنند،یا نه، حتی هر چه که او می پسندید ... مثل همیشه! آهی کشید و فکر کرد که کاش فقط می فهمید سوی چشم های زنش چقدر کم شده ...دکتر و عینک فروشی پیشکش! 💭💭💭💭💭💭 💭ذهنش پَر کشید به سال ها قبل و خاطره ی اولین هدیه ای🎁 که گرفته بود. هوا سو‌ز برف داشت.. اما خبری از سپیدپوش شدن زمین نبود هنوز. کلاسش تمام شده بود و با نگار مشغول حرف زدن و قدم‌ زدن به سمت ایستگاه بود که با شنیدن صدای بوق برگشت. ارشیا بود ... توی ماشین آن چنانیش لم داده بود و با غرور همیشگی نگاهش می کرد. دلش قنج زد هم برای او هم برای نشستن در جایی گرم و نرم‌. تند و‌ با عجله از دوستش خداحافظی کرد و سوار شد. برای سلام‌ پیش دستی کرد و‌ به جواب زیر لبی او رضایت داد. دست های یخ زده اش را جلوی بخاری گرفت تا گرم شود.☺️❄️ 💞با هم محرم بودند و تازه عقد کرده.. 💞 ولی هنوز هم کم رویی می کرد وقتی اینطور خلوت می کردند... ماشین راه افتاد... بدون هیچ حرفی،نمی فهمید این همه سکوت خوب بود یا بد،... از نداشتن علاقه بود یا...!؟ چند وقتی بود که قدرت تفکیک و حتی حس اعتمادش نسبت به همه ی آدم ها کم و کمتر شده بود... خودش وارد بیست و سه شده بوداما ارشیا سی و دو را پر می کرد. دقایقی از باهم بودنشان گذشته بود که بلاخره دستش را گرفت و گفت: _از این به بعد دستکش چرم بپوش! پر از تعجب شد،از شوق شکستن سکوت خندید و با لحنی که بی شباهت به مخالفت بچگانه نبود گفت : _ولی من از چرم خوشم نمیاد!☺️ اخم ارشیا را جذاب می کرد و همانقدر ترسناک شاید! _چون هنوز بچه ای!به همین دستبافت های خانم جانت اکتفا کن پس.😠 ادامه دارد... 🕊🕊🕊🕊🕊🕊🕊 @asheghane_mazhabii نویسنده ؛الهام تیموری #ڪپـےفقط_باآےدےڪانــال_ونام_نویسنده 🕊🕊🕊🕊🕊

ادامه رمان فردا میذارم خدمتتون به امیدخدا

سلام خدمت رفقای باصفای جدید و قدیم😊 👇چند تا نکته عرض کنم خدمتتون؛👇 👈اول اینکه؛ بارها و بارها توضیح دادم درکانال.. بنده با بیشتر از 10 کانال که رمانهای بظاهر مذهبی و فانتزی دارند رقابت سنگینی دارم.. 👈دوم اینکه؛ رمانها فقط دو، سه تا هستن که واقعین.. بقیه فانتزی و بقول شما ایده ال و رمان 23 هم نیمه واقعی هست... 👈سوم اینکه؛ نویسنده هیچکدوم از رمانها بنده نیستم 👈چهارم اینکه؛ رمانهای واقعی 90% به مرحله کتاب رسیده و چاپ شده و اجازه نشر در فضای مجازی رو نمیدن.. پس نمیتونم بذارم 👈پنجم اینکه؛ رمانها و داستانهای مستند، بصیرتی استاد حدادپور رو نمیتونم بذارم چون راضی نیستن 👈ششم اینکه؛ دغدغه بنده داستانها و رمانهایی ست که اولا #حقیقتا مذهبی باشه نه فقط #بظاهر و دوما #مفهومی.. جنس اصل داستان برای بنده مهمه که اولا موجب فساد نشه دوم به بهونه دین تحریک آمیز نباشه سوم سنت و بدعت در دین نیاره و در نتیجه جوونها رو ب گناه نکشه.. 👈هفتم اینکه؛ بیشتر از یکساله که رمانهای بظاهر مذهبی شدیدا بخورد جوونها میدن و به اسم چادر و به اسم نماز و... دقیقا رمان رو به سبک غربی مینویسن با لایه نازکی از دین.. 👈و درنهایت؛ 👇 هدف بنده اولا رقابت با رمانهای #بظاهر مذهبی اما غربی.. و ثانیا تصویرسازی از داستانهای #مفهومی و #الگو دادن به جوونها توسط رمان و داستان.. ان شاالله.. #ادمین_نوشٺ https://eitaa.com/joinchat/2738487298C9a237a25d5