💎جمهور یا ولایت؟! اولین باری که با آرای سیاسی #وحید‌جلیلی آشنا شدم حدودا به سال ۹۳ باز میگردد یکی از دوستان جزوه ی خاک خورده ی مهجوریت جمهوریت او را با هزار آب و تاب برایم آورد که چنین است و چنان است. خواندم و پس از آن منِ دیگری بودم. چقدر تا پیش از آن دموکراسی را برایمان با جمهوریت یکی کرده و کفر مطلق خوانده بودند. و ما بودیم و آموزه های پاسداری از نظریه ولایت در تقابل با جمهوریت!!! 🔺اما جمهور چیز دیگری بود غیر از "دمو کراسی" 📍جمهور، مردمِ معطل مانده یِ هاج و واجِ پس از پیامبر بود که پشتوانه علی نشد و فاطمه را به پشت در آورد.. 📍جمهور، کوفیانِ خسته از سرما و گرما و فرمان معطل مانده ی علی در جنگ بود.. 📍جمهور، نامه های امضاء شده مردم عراق بود در دعوت از حسین که سرآخر دل عالم را سوزاند.. 📍جمهور، را در تاریخ انبیا و ائمه که ورق میزنی، میبینی برای رسیدن به انقلابِ خمینی همه ی تاریخ عرق ریخته تا جبهه حق جمهورش درست شود و ولی اش تنها نماند... وقتی جزوه را خواندم، دیگر اصولگرا و اصلاح طلب کمتر از گذشته معنی داشت و تقریبا هر دو به یک اندازه در پدیداری وضع موجود مسئول بودند.. شگرفی کار امام روح الله را در دخالت مردم در حکومت بیش از پیش می یافتم و درک حقیقی او از سیر تاریخ بشر را سال ۶۲ امام فرموده بود : "تا دیروز می گفتند مجتهد را چه به سیاست، امروز می گویند مردم را چه به سیاست این دومی از اولی خطرناک تر است" بینشی که روح خدا در عمق حرکت های الهی در کارنامه ی انبیا و ائمه پیدا کرده بود، در بازیگری و تصمیم سازی مردم در همه عرصه ها بود و در اولین سال انقلاب با همین رویکرد پنج انتخابات برگزار کرد بی سابقه در تمام انقلاب های دنیا ایران این کشورِ کهنِ درد دیده تا پیش از خمینیِ کبیر چند هزار سالی، به فرمان شاهی تن داده بود و انتخابات برای تعیین مسئولانِ ریز و درشت را در خواب هم نمی دید.. اما بهانه ی تقریر این چکه از آن چکامه خواندن کتاب حکومت فرزانگان از #شهیدآوینی بود و در آنجا یافتم جلیلی که همیشه متاثر از آوینی بوده، مهجوریت جمهوریت را نیز به تاثیر از آن قلم نگاشته، حال رفقای پیچ تاریخی، اگر عزم یاری ولی را دارید، به دور از هیاهوی چپ و راست، دور از بزک هلو و ترس از لولو، مجهز کنیم خودمان را به سلاح گفتگو و چشم گوییم به فرمان سید علی برای مشارکت بالای مردم در انتخابات پیش رو... #انتخابات۱۴۰۰