#شبهه شماره شونصد و چند ⁉️چرا موشک میتونید بسازید ولی بلد نیستید یه خودروی به دردبخور بسازید؟⁉️🧐 .................. (قسمت اول) ❇️عرض شود محضر انور شما که: 🔷۱. اولین مولفه برای موفقیت یک مجموعه، مدیریت اون مجموعه است. یه موقع یه مدرسه با یه مدیر قوی و موفق یه محصولات و خروجی‌هایی از علم و ادب و انضباط دانش‌آموزان میده بیرون، یه موقع همون مدرسه با یه مدیریت ضعیف و بی‌خیال، یه خروجی‌های دیگه. در کشور ما صنایع نظامی و دفاعی مستقیما زیر نظر مدیریت رهبری هستند. و مدیران میانی این صنعت هم کسانی هستند که دارای روحیه تلاش، اعتماد به نفس، خودباوری و تعهد کاری هستند. ❇️اما صنعت خودرو عمدتا زیر نظر دولت‌ها و مدیرانی فعالیت کرده که اولا چندان به جوانان متخصص و خلاق اعتماد نداشته‌اند و بهشون میدان ندادند که خلاقیت خودشون رو بروز بدن. بلکه بعضی‌هاشون معتقد بودند که این جوانها آبگوشت بزباش هم نمیتونند درست کنند. ثانیا این مدیران بیش از آنکه به فکر پیشرفت صنعت خودرو و حال مردم باشند به فکر سود بیشتر و پر کردن حساب خودشون بودند. 🔷۲. در مجموعه ساختار تشکیلاتی موشک‌سازان مملکت، روحیه‌ی ایمان و توکل و خودباوری وجود داره که باعث شده صفر تا صد یک موشک رو با اینهمه تحریم بتونیم بسازیم. اما ساختار تشکیلاتی خودروسازان طوریه که منفعت‌طلبی بیشتر حرف اول رو میزنه. برای همینه که تا اسم خودرو میاد، کلمه‌ی مافیا هم کنارش هست. و با این روحیه که به واردات قطعات با ارز خارجی و مونتاژهای صنعتی منجر شده تا الان باعث نارضایتی شده‌اند. 🔷۳. تو حوزه موشک همه مدیران مربوطه به یه چیز فکر می‌کنند: امنیت ایران دربرابر تجاوز. و تمام تلاش‌ها یک جهت‌گیری مشخص داره. اما تو حوزه خودرو، مدیران و برخی نمایندگان و برخی دولتمردان و بستگان نزدیک‌شون، هر کدوم برای یه هدفی تو این صنعت نفوذ کرده‌اند و هر کدوم به یه سمتی می‌کشند. مثل چادر یه خیمه‌ی پوسیده‌ای که از چند جهت کشیده میشه، به جای آنکه سایه‌ای برای رفاه مردم فراهم کنه درحال پاره شدنه. ♧♧♧ [ @asraneh313 ]

#شبهه چرا در کشورهای دیگر این حرف که "باید فرد انقلابی سر کار بیاید تا مشکلات کشور برطرف شود" نداریم؟ و آنها به طور معمول درحال پیشرفت و توسعه هستند؟ چرا فقط در کشور ماست که دم انتخابات شعار می‌دهیم که مشکلات فقط با روحیه انقلابی حل می‌شود؟🤔 🍃🍃🍃 پاسخ: ✅ تا قبل از انقلاب، کشورهای جهان به دو دسته‌ی سلطه‌گر و سلطه‌پذیر تقسیم می‌شدند. کشورهای سلطه‌گر از طریق غارت منابع کشورهای سلطه‌پذیر در طی سالیان متمادی توانستند کشور خود را بسازند و با سرمایه‌ی کشورهای دیگر، ساختارهای اساسی برای پیشرفت خود درست کنند. ✅ ایران تا قبل از انقلاب جزو کشورهای سلطه‌پذیر بود. لذا هیچ ساختاری برای پیشرفت او توسط حکومت‌ها پیش‌بینی نشده بود و پادشاهان ایران؛ به خصوص در دوره قاجار و پهلوی، صرفا به فکر رفاه همان روز و همان سال خود و اطرافیان خود بودند و برنامه‌ای برای آینده‌سازی نداشتند. ✅ انقلاب این معادله را به هم زد. و یک حکومت مستقلی تشکیل داد که دارای برنامه‌ی مستقل با ایدئولوژی خاص برای پیشرفت مادی و معنوی مداوم بود. ✅ این در حالی بود که هنوز هیچ زیرساخت اساسی برای پیشرفت مملکت چیده نشده بود و جمهوری اسلامی باید با تکیه بر توان خود و منابع خود؛ هم با دشمنان خارجی مقابله می‌کرد، هم با خائنان یا جاهلان داخلی، و هم برنامه‌ای برای پیشرفت و حل مشکلات می‌چید. ✅ این وسط، افراد جاهل یا غافل یا خائن با پیچیدن نسخه‌های قلابیِ پیشرفت و حل مشکلات از طریق تعامل و کنار آمدن با غرب، باعث کند شدن حرکت کشور به سمت پیشرفت می‌شدند. ✅ این یک واقعیت قطعی است که تنها راه پیشرفت کشورهایی مثل ما با آن عقبه‌ی افتضاح پادشاهی و این حجم از دشمنی در جهان؛ تکیه بر توان و ظرفیت‌های داخلی و سرلوحه قرار دادن شعارهای انقلابی است. کمااینکه در این ۴۵ سال هم همیشه کشور در جاها و برهه‌هایی پیشرفت کرده است که پای فردی با تفکر انقلابی بر سر کار بوده است. 🛑 نمونه‌اش همین ماهواره‌هایی که این روزها به فضا پرتاب کردیم، موشک‌هایی که داریم، پیشرفت‌های هسته‌ای، نظامی، دانش‌بنیان، علمی و... 🛑 در عوض هر جا از شعارهای انقلاب فاصله گرفته‌ایم، در جا زده‌ایم یا به عقب رفته‌ایم؛ مثل برجام، مثل تولید خودرو، مثل شعار توسعه‌ی غربی و زندگی اشرافی و حقوق‌های نجومی و... . نکته آخر آنکه هر کشوری دو راه برای پیشرفت اساسی همراه با حفظ استقلال سیاسی خود دارد: یا باید منابع دیگران را غارت کند و زیرساخت اقتصادی ایجاد کند شبیه کشورهای استعمارگر، یا سختی بکشد و به توان داخلی خود تکیه کند. ◇◇◇ 👈نشر بدید رستگار بشید☺️ #انتخابات ✍ #تقی_شجاعی [ @asraneh313 ]

یکی از بچه‌ها نوشته بود: "به نظر من یک روز در آن دنیا شیطان به انسان سجده می‌کند و خدا هم او را می‌بخشد. آتش و جهنمی که شیخ‌ها می‌گویند و ما را می‌ترسانند وجود ندارد و خدای مهربان در آن روز همه را خواهد بخشید." عرض شود محضر انور ایشان که: ما وقتی دست‌مان را با خاک کثیف می‌کنیم، با یک بار آب کشیدن تمیز می‌شود. اگر با قیر کثیف شود، نیاز به نفت دارد. هرچقدر جرم آلودگی بیشتر باشد زمان و نوع پاک‌کننده فرق می‌کند. گاهی آلودگی عفونی می‌شود، به خاطر زخم‌های چرکین یا زخم گلوله یا چاقو. پاک کردن بعضی آلودگی‌ها نیاز به جراحی دارد، نیاز به تحمل درد و گذشت طول مدت درمان دارد. بعضی وقت‌ها هم هست که زخم به قلب یا مغز سرایت کرده و آنها را از کار انداخته است؛ که در آن صورت هیچ راهی برای زندگی وجود ندارد. این شاید ماجرای آتشی باشد که در قرآن به عنوان آتش جهنم بارها به آن اشاره شده است. برخی گناهان با یک استرس پاک می‌شوند. برخی با یک درد. یک بلا. برخی‌ گناه‌ها هستند که با ترس شب اول قبر یا یک دادِ فرشته یا مراحل بعدی توی برزخ پاک می‌شوند. اما برخی گناه‌ها هستند که نیاز به جراحی دارند. برخی دُمل‌ها فقط با سوزاندن محو می‌شوند. و اما برخی‌ها هم از آنجا که خاصیت روح خود را عوض کرده‌اند و کلا دچار دگردیسیِ روحی شده‌اند با هیچ آتشی به حالت اول برنمی‌گردند. رازِ جاودانگی برخی‌ها در جهنم نیز همین است و این ربطی به مهربانی خدا ندارد. چرا که مهربانیِ خدا به چیزهای ممکن تعلق می‌گیرد نه چیزهای محال. ◇◇◇ #شبهه ✍ #تقی_شجاعی [ @asraneh313 ]

✍ درباره‌ی دین من انسانیت این شعار بیش از آنکه یک ایدئولوژی برای زندگی باشد، یک راه دررو و بیشتر از آن: یک پوشش برای تنبلی هنگام اجرای دستورات دینی است. دین من انسانیت را می‌توان به مثال زیر تشبیه کرد: فردی با ادعای کوهنوردی پای قله ایستاده و مدام می‌گوید برای رسیدن به قله لازم نیست حتما راه بروی، کافی است کوهنورد باشی و عضلاتت قوی باشند. این فرد تا قیامت هم پای قله‌های مختلف بایستد و سلفی بگیرد هرگز نمی‌توان روی او نام کوهنورد یا ورزشکار گذاشت. انسان بدون داشتن دین شبیه همان شخص پای قله است که هیچ کوهی را نپیموده است و فقط ادای کوهنوردها را درمی‌آورد. واژه‌ی انسان یک تعریف بیشتر ندارد: "کامل‌ترین مخلوقی که خداوند او را آفریده تا جلوه‌گر اوجِ هنرمندیِ او در خلقت باشد." حرکت انسان در این مسیر یعنی همان تعریف انسانیت. خدا برای رسیدن انسان به انسانیت، دستورالعمل‌هایی قرار داده که نام آن دین است. انسان تنها در صورتی در تعریف حقیقیِ انسان قرار می‌گیرد که در مسیر این دستورالعمل‌ها حرکت کند. در غیر این‌صورت حتی اگر تمام ویژگی‌های خوبِ خلقت را داشته باشد می‌توان به او نام مخلوقِ خوب گذاشت؛ نه انسان. این مخلوق خوب هرچقدر هم زلال باشد در بهترین حالت شبیه آب زلالِ راکدی است که بالاخره خواهد گندید. این مخلوق که از گونه‌ی انسان‌ها است به دلیل وصل نبودن به چشمه‌ی انسانیت، بسیار آسیب‌پذیر خواهد بود و تحت بحران‌های خشکسالیِ مختلف، خوبی‌هایش تبخیر خواهد شد. شعار "دین من انسانیت" که در سال‌های اخیر لقلقله‌ی زبانِ نوجوان‌های ما شده است، در واقع همانقدر که به معنای "من نمی‌خواهم دین‌دار باشم" است، همان‌قدر هم به معنای "من نمی‌خواهم انسان باشم" است. انسان بدون دین اصلا معنای علمی و عملیِ کلمه‌ی انسان را از دست می‌دهد. نکته‌ی آخر آنکه در طول تاریخ و همچنین در عصر حاضر، خوب‌ترین انسان‌ها کسانی بوده‌اند که بیشترین تابعیت را از دین و دستورات آسمان داشته‌اند و اتفاقا پست‌ترین مخلوقات تاریخ کسانی بوده‌اند که از دین بیشترین فاصله را داشته‌اند. پس کسی که این شعار را می‌دهد، بداند یا نداند در کنار حذف دستورات آسمان از زندگی‌اش، از گروه حقیقیِ انسانیت نیز لِفت داده است! ◇◇◇ #شبهه #دین_من_انسانیت ✍ #تقی_شجاعی [‌ @asraneh313 ]

#شبهه یکی برام کلیپ فرستاده بود که توش یه نفر داشت حرف می‌زد و از حرف‌زدن خودش خیلی خوشش اومده بود. می‌گفت: "تا آدم نشیم، دین به کار ما نمیاد. نماز خوندن نمیتونه درمان عقده‌ها و اخلاق‌های بد ما باشه. حسادت، تنگ‌نظری، خودکم‌بینی و سایر مشکلات اخلاقی با نماز خوندن و دینداری درست نمیشه. اگه آدم نشیم و دیندار باشیم تهش میشیم یک الاغ نورانی! لذا اول برید آدم بشید!" 👈 عرض شود محضر انور ایشون که: این حرف مثل این می‌مونه که بگیم تا وزنت رو کم نکنی ورزش به دردت نمیخوره و نمیتونی ورزشکار بشی. این در حالی است که خودِ ورزش باعث کاهش وزن میشه! دینداری از جمله خودِ نماز تمرینِ آدم‌شدنه. مثلا در نماز ما تمرین وقت‌شناسی داریم، تمرین نظم داریم، تمرین تواضع داریم، تمرین تعامل اجتماعی در نمازجماعت، تمرین صبر و... نماز تاثیر عمیقی بر تقویت ظرفیت روحی داره. عمده‌ی کسانی که اهل نماز هستند آدم‌های قابل‌اعتماد و اخلاق‌مداری هستند. اینکه بگیم نمازخوان‌ها امام‌حسین‌ع رو شهید کردند و قاتلان امام‌حسین دیندار بودند پس اول باید آدم بشیم بعدش دیندار بشیم، یک اشتباه رایجِ محضه. ‼️شهدای کربلا هم نمازخوان بودند. چرا وقتی میخوایم بگیم نماز بد است میریم از نخاله‌های نمازخوانِ تاریخ مثال می‌زنیم؛ اما وقتی می‌خوایم از آدمِ نمونه مثال بزنیم نمیگیم این آدم، با نماز و دینداری و تمرین تقوا به این قله رسیده است؟! معلوم نیست چرا بعضی از این خوددانشمندپندارها بین دین و آدمیت تفکیک قائل میشن. درحالی که اصل هدف دین آدم‌شدنه. و اصلا هدف خلقت آدم شدن است و دین برای این هدف نازل شده است. ◇◇◇ 👈نشر بدید رستگار بشید☺️ [ @asraneh313 ]