حاج‌ابوالقاسم دولابی تعریف می‌کرد: یکی از مسئولان تشریفات نهاد ریاست‌جمهوری یکبار بهم گفت: "شما به حاج‌آقا رئیسی بگید لاقل یک حق ماموریت برای اعضای ستاد تشریفات که پنجشنبه و جمعه هم باید همراه رئیس‌جمهور به این‌ور آن‌ور بروند، درنظر بگیرند. گفتم مگر در نظر نمی‌گیرند؟ گفت نه حاجی. من خودم یکبار بهش گفتم که اگر حق ماموریت ندهید این بچه‌ها انگیزه ندارند دیگر همراه شما باشند. برگشت بهم گفت: ایرادی ندارد، بهشان بگویید نیایند. من نیاز به تشریفات و ستاد تشریفات ندارم! #شهید_جمهور [ @asraneh313 ]

✍ آری برادر! اینچنین است! قبل‌ها که داستان شهید بهشتی را شنیده بودم می‌گفتم چطور برخی از مردم دلشان می‌آمد به خاطر حرف‌های امثال بنی‌صدر، نسبت به شخصیتی به آن عظمت بدبین باشند و بهش توهین کنند؟ حالا که خودم در این چند سال، در شرایطی شبیه آن سال‌ها قرار گرفتم و طعن و استهزای رئیسی حتی توسط برخی انقلابی‌ها و بسیجی‌ها را دیدم فهمیدم که چقدر می‌توان تحت تاثیر جوّ باطل قرار گرفت. راستش را بگویم اعتراف می‌کنم که خود من هم کم تحت تاثیر این جوّ نبودم و برخی جاها که حق بود ازش دفاع کنم دفاع نکردم و برخی جاها که نباید، سکوت کردم. سکوت کردم و تمسخرِ فعالیت‌ها و سواد و زبان و حرف‌زدن‌های رئیسی و امیرعبداللهیان را تماشا کردم و حرفی نزدم. با اینکه دلم با رئیسی بود و می‌دیدم و می‌دانستم در حال تلاش است و می‌دیدم که حضرت‌آقا هروقت درباره‌ی او حرف می‌زند ازش تعریف و تمجید می‌کند و در عوض، از دهه‌ی نود به عنوان دهه‌ی عبرت و دهه‌ی کم‌کاری‌های دولتمردان یاد می‌کند که باعث تلخ شدن کام مردم شده است. با اینکه می‌دیدم او و کوخ‌نشینانِ خمینی چقدر به این دولت چشم امید بسته‌اند که شکافِ میان مردم و انقلاب را از بین ببرد. حالا که رئیسی اینچنین با عزت شهید شد و امام‌رضا(ع) مُهر تایید بر پیشانیِ نورانی‌اش زد فهمیدم که خدا تا یک حدی صبر می‌کند و تمسخر مومنانش را تماشا می‌کند. از یک حدی به بعد وقتی می‌بیند مدعیان انقلاب و اسلام و ایمان هم دچار کج‌فهمی شده‌اند و دارند خودی را می‌زنند دست به دامانِ شهادت می‌شود... چه خوب گفت مهدی رسولی در مراسم تشییع که: "بدخواهان وقتی دیدند نمی‌توانند رئیسی را از مردم جدا کنند، تلاش کردند مردم را از او دور کنند؛ با بی‌اخلاقی، طعنه و تمسخر او. خدا اما او را اینچنین عزیز کرد و با شهادت او بتِ بی‌اخلاقی‌ها را شکست." آری برادر بسیجی! اینچنین است! شهادت انگار آخرین حربه‌ی خدا برای به خود آوردنِ جامعه‌ای است که در آن، بسیجی‌هایش هم دچار غبارگرفتگی شده و تحت القای شیطان، دوست و دشمنش؛ جلاد و شهیدش را قاتی کرده است. ما اما تا کی قرار است با فقدان و از دست‌دادن آدم‌ها به خود بیاییم؟ #شهید_جمهور ♡♡♡ ✍ #تقی_شجاعی [ @asraneh313 ]

✍ اقلیت حاکم و اکثریت محکوم! بهش می‌گفتند رئیس‌ِ بی‌جمهور. رئیس‌جمهورِ اقلیت‌. حالا که کفرشان از دیدن جمعیتِ جمهور در تشییع شهید جمهور درآمده، متر دست‌شان گرفته‌اند و فاصله‌ی انقلاب تا آزادی را محاسبه می‌کنند که: اگر در هر متر مربع ۴ نفر هم جا بشود کلا می‌شوند ۹ درصد و خرده‌ای! قبول است. شما زورتان را بزنید. جمهور هم راه خودش را می‌رود. شما ۴۵ سال است زور می‌زنید که بگویید انقلاب و آرمان‌هایش به درد اداره‌ی کشور نمی‌خورند. ۴۵ سال است ایدئولوژی را مزاحم سیاست می‌دانید. رئیسی، نماد یک مسئول تراز انقلاب و اسلام بود. طبیعی است که نتوانید بپذیرید ۴۵‌سال تلاشتان به باد رفته است. آن موقع که اشرافیگری را پس از جنگ تئوریزه کردید و شکاف میان جمهور و رئیسش را راه انداختید؛ آن موقع که با شعار گفت‌وگوی تمدن‌ها فرهنگ مقاومتِ سوم‌خردادِ خرمشهر را تبدیل به فرهنگِ عقب‌نشینیِ دوم‌خرداد کردید؛ آن‌موقع که زیر بار نتایج انتخابات ۸۸ نرفتید و پروژه‌ی سقوط را کلید زدید؛ آن موقع که در سال ۹۲ با کلیدِ دروغ که کلیدِ تمام بدی‌ها بود قدرت را به دست گرفتید و طی ۸ سال بیشترین فاصله‌ی میان جمهور و رئیسش را ایجاد کردید. شما با شاسی‌بلندهایتان چنان با تکبر در میان مردم راه رفتید که مردم از دیدن هر چه مسئول، حالت اشمئزار بهشان دست بدهد. و طلبکارانه به رئیس‌جمهوری که خرابه‌ی دولت‌ را تحویل گرفته بود برچسب اقلیت زدید. طبیعی است که نتوانید این حجم از عزت و شرفی را که با شعار لااله‌الاالله در شخصیت او در ایران و جهان ایجاد شده تاب بیاورید. طبیعی است که عصبانی باشید. چه کلیپ‌های تمسخر و عملیات‌های تخریبی که برای انتخابات ۱۴۰۴ آماده نکرده بودید! چه دورخیزی کرده بودید تا با هشتگ‌هایتان اولین رئیس‌جمهورِ ۴ساله‌ی ایران را رقم بزنید! طبیعی است که ابدی‌شدنِ او کفرتان را دربیاورد! آب قند بخورید! زیاد به تشییع شهید جمهور و اینکه او چطور توانست در عین اینکه شما مملکتی روحانی‌زده و پر از مین و پر از قرض را تحویل او دادید تا به زمین گرمش بزنید، اینطور در دلها محبوب شود؛ فکر نکنید! سعی کنید سرتان برای تصدیِ قدرتی که همواره برای تصاحب آن از هیچ ناجوانمردی و خباثت و پلشتی دریغ نکرده‌اید گرم باشد! زین‌پس جمهور، رئیس‌هایش را با شاقول رئیسی مقایسه می‌کند که شما بدترین توهین‌ها و طعنه‌ها را به او می‌زدید! اگر رجایی برای دهه‌ی شصت بود و نسل جوان فقط از او خاطراتی شنیده بودند که با خود به زیر خاک سرد تاریخ برده و تکرار نخواهد شد، امروز اما مرامِ رجایی و سایر مسئولان دهه‌ی شصتی در قاموس رئیسی درخشید. رئیسی که در عرض سه سال، ۴۰ هزار کیلومتر سفر استانی تا محروم‌ترین مناطق انجام داده بود. رئیسی که حقوقش را نصف می‌کرد و با محرومان دمخور بود و هیچ دشمنی هم نتوانست تلاش و دلسوزی و اخلاص او را انکار کند. رئیسی که کوخ‌نشینانی که با یارانه زندگی می‌کردند در همین سه سال خوب فهمیدند که او بوی آرمان‌های خمینی را می‌دهد. شما اما بچرخید ببینیم در روزهای پایانیِ آخرالزمان قرار است چه پیش ببرید با دجالِ رسانه‌هایتان برای اکثریتِ محکوم تا از رئیسی و مرامش دلزده‌شان کنید؛ در ایام انتخاباتی که داغِ سیدِ اقلیتِ حاکم و محروم بر دل‌هاست. سیدی که هرگاه از تلویزیون می‌دیدیمش دلمان گرم می‌شد که آبرو و عزتی جهانی برای ما و مسلمانان جهان به ارمغان آورده بود؛ با سیاستی که عینِ دیانت و عینِ ایمانش بود. با سیاستی که میان میدان و دیپلماسی، میان اقتصاد و فرهنگ، دنیا و آخرت، قدرت و تواضع دوقطبی ایجاد نکرده بود و همین رازِ خوشحالیِ حیواناتِ ملی و بین‌المللی از شهادت او بود. #رئیسی_عزیز #شهید_جمهور ◇◇◇ ✍ #تقی_شجاعی [ @asraneh313 ]