🔻از سری مقالات سومین همایش ملی و اولین همایش بینالمللی حکمرانی متعالی
🔎بررسی الگوی چگونگی تأثیرگذاری سواد رسانهای بر حکمرانی سایبرنتیک و تحقق مردمسالاری دینی
✍نویسندگان: علیرضا محمدلو، معصومه نصیری، علی نوریجانی
چکیده: نظر به اینکه حکمرانی نوین بدون مردم و رسانهها قابلیت تحقق کامل ندارد و مردمسالاری و رسانه محوری با محوریت اطلاعات و تکنولوژی از اصول اساسی چشمانداز قدرت در جوامع آینده است، این مقاله تلاش کرده تا با بررسی مدل های کشورهای توسعه یافته در راستای #مردمیسازی_حکمرانی، تبیین نزدیک به واقعیتی از نسبت دمکراسی، رسانه و قدرت ارائه داده و فرایند چنین چشماندازی را در بستر نظریات رسانه و شناخت ابعاد و ویژگیهای دمکراسی، به تصویر بکشد.
▫️از طرفی نیز در تلاش است که بگوید با ارتقای سواد رسانهایِ مردم در جوامع پسامدرن، امکان استفاده ابزاری دولتها از رسانهها کاهش مییابد و رسانه میتواند با کارکرد صحیح خود نقش بسزایی در تحقق حسن حکومتداری و ایجاد دولتهای متعهد و پاسخگو در برابر حقوق مدنی شهروندان برعهده بگیرد.
▫️نتیجه این مدل، یک مردمسالاری جدید و مدل متفاوتی از قدرت در سطح #حکمرانی_سایبرنتیک خواهد بود. تلاش این مقاله در ارائه تصویری از مردمسالاری دینی با راهبرد سواد رسانهای است که ظرفیت الگو شدن بهعنوان یک مدل حکمرانی در عصر رسانه را داشته باشد.
▫️بر اساس یافتههای این پژوهش، هرچه #رشد_شناختی مردم افزایش یابد و سوژه بهاصطلاح هوشمند گردد، نتیجهاش یک بده بستان ذهنی و شناختی میان مردم و حاکمیت خواهد بود. اگر اطلاعات در فضای سایبرنتیکال، یکطرفه و از بالا به پایین باشد، رهاوردش چیزی جز استبداد مدرن نخواهد بود.
▫️اما در مدل دینی که هدایت را اصل حاکم بر سایر اصول میداند، جریان اطلاعات و گردش دادهها بایستی دایرهای بوده و میان بالا و پایین جامعه، یک دیالکتیک فعال و عادلانه و شفاف برقرار گردد. درحقیقت شهروند مجهز به #تفکر_انتقادی با توان تشخیص واقعیت از مجاز و جعل در فضای رسانه، باعث تقویت و رشد حاکمیت خواهد شد و از ایستایی و فساد و حرکت ضعیف خسته شده و سیگنال اعتراض و #امر_به_معروف و #نهی_از_منکر را در سراسر سیستم و شبکه اطلاعرسانی شفاف، مخابره خواهد کرد.
کلید واژه ها: #سواد_رسانهای، مردمسالاری دینی، حکمرانی سایبری، سایبرنتیک
🔻لینک مدنظر جهت #دانلود اصل مقاله ارائه شده در کنفرانس: https://governanceschool.ir/fa/download/229
🆔 @asre_tabyin
🔎درباره یک نامستند آشفته و بازنمایی سکولار
▫️مستند #عمامه_صورتی فارغ از فرم شتابزده،از حیث بازنمایی یکسری مبانی، مساله ها و دلالت هایش، حاوی نکات تامل برانگیزی است که مورد بررسی قرار میدهیم.
1️⃣ سه تصویر سکولار از روحانیت:
۱.بازنمایی "پیش از اجتماع" از روحانیت؛ خیلی کلیشهای و تکراری در سکانس اول مستند، با یک بازنمایی کاتولیکی از روحانیت، حرف آخر را اول میزند. #روحانیت_بالای_کوه بریده از جامعه که مشغول کنش ورزشی/فانتزی بوده و مبتلا به تصور شاد از خود و به اصطلاح یک #خودآگاهی_کاذب است.گویا که طعنه ای به گرایش عرفانی_اخلاقی روحانیت هم داشته باشد.
۲.بازنمایی "در اجتماع" از روحانیت؛ روحانیتی که کم توجه به قواعد و شئون ارتباطات از منظر دین(تعبیر گناه کوچک راوی)، وارد کافی شاپ، پارک و گفتگوی رو در رو با مردم!(دختران نوجوان و جوان بی/کمحجاب) با فیگور مردم شناسی! میشود. در این مواجهه با توجه به سوال راوی که خط روایت داستان را مدیریت میکند و پاسخ مصاحبه شوندگان، تصویر منفی جدایی مردم از روحانیت/دیوار حائل میان حوزه و جامعه، بازنمایی میگردد. گفتگوها بسیار تیز و #ساختارشکن و با جهتگیری نفرت از روحانیت و حکومت، پیش میرود و از طرف راوی مستند هم همین روایت غلط فریز میشود.
۳.بازنمایی "بر اجتماع" از روحانیت؛ در ادامه تابوشکنی و روایت سازی مسموم، تصویری قدرت زده، توتالیتر، ضدعلم و منفور از روحانیت ارائه میدهد که از وقتی وارد عرصه حکمرانی شده، فساد سیاسی_اقتصادی را در پی داشته است.از دیالوگ سمی که در باب #مونوریل_نیمهکاره بود و عبارت "حرم من" هم بهره میبرد و نیز پرسش بدون پاسخی که راوی در باب تغییر سمت مردم/روحانیت از قبل و بعد انقلاب طرح میکند، همین روایت را تقویت مینماید.
2️⃣ دو تحلیل کژتاب از موضوع حجاب:
۱. تعمیم غلط و سوگیرانه: با نوع قاب بندی، تیپ سوژه ها و لوکیشنهای مصاحبه، #حجاب را یک مساله از دست رفته و بی حجابی را یک موضوع فراگیر نشان می دهد که البته با واقعیت و آمارهای رسمی در تعارض جدی است. اینکه قاب دوربین را به چند پارک و کافی شاپ و فروشگاه معطوف بکنیم و برای اثبات مدعای سخیف، رطب و یابس را بهم ببافیم و در برخی پلان ها، ماجرا را امنیتی جلوه دهیم، جز #تعمیم_سوگیرانه چیز دیگری نمیتوان گفت.
۲. تحلیل حاد و بسیط و خطی: وقتی قاب دوربین را موقعیتی و ذوقی ببندیم و کشور را به لب ساحل و چند موقعیت طبقه زده اشرافی و لاکچری تنزل دهیم و از طرفی، دست داشتن ۹ سفارتخانه بیگانه در اغتشاشات ۱۴۰۱ و استعاره دیوار برلین و نقش سرویسهای جاسوسی را سانسور کنیم، نتیجه طبیعی این خواهد شد که مساله حجاب را به غلط، #پروژه_فریب و نفوذ جریانهای سیاسی داخلی معرفی کنیم.
3️⃣ سه تجویز تامل برانگیز در باب امر به معروف:
۱. تقلیل/تبدیل فناوری دینی به گفت و شنود شهروندی: وقتی #منش_بیقاعده روحانی مستند در کافیشاپ و پارک و نوع نگاه راحت و مواجهه ریلکس با پوشش های نامناسب و بعضا زننده برخی از شهروندان را مشاهده میکنیم، دلالتی جز تقلیل یا تبدیل ناشیانه یک فناوری دینی به #گفتوشنود_منفعلانه_شهروندی بدون اثر اصلاحی در ساحت اجتماعی را دریافت نمیکنیم.
۲. یک استراتژِی شکست خورده: وقتی غالب اشکالات مطرح شده از ماجرای #سینما_رکس تا بحث عبارت "چرا نمیرید؟" و سوالات ساختارشکن دیگر بی پاسخ میمانند یا پاسخ ضعیف و بلاگری دریافت میکنند و در انتها نیز زیر عمامهاش میزنند، #تصویر_افسرده و شکست پروژه امر به معروف را در ساحت پذیرش اجتماعی به مخاطب منتقل میکند. بماند که با شیطنت خاصی، عبارت #خروج درب فروشگاه را بالای سر روحانی مستند بعد از فرایند حضور اجتماعی، به عنوان یک قاب استعاری هم مشاهده کردیم!
۳. خوانش غلط از مطالبه درست: اینکه #امر_به_معروف و نهی از منکر را از سد ثروت و قدرت باید رهانید و در ساحت مسئولان و سرمایهداران هم پیگیری نمود حرف درستی است، اما اینکه #دوگانه_مصنوعی از فرهنگ_اقتصاد یا سیاست_اقتصاد درست کنیم و با تعجیل و بساطت تحلیلی یا خوانش غلط یکی را بر دیگری ترجیح بدهیم، تلقی درستی نیست.
4️⃣ تکنیک تقطیع در خدمت اعتباربخشی
▫️آفت #تقطیع هم در عصر رسانه، به یک رفتار فراگیر تبدیل شده و دامان هر متن و انسان مقدس و جدی را هم گرفته است. دادهها و عباراتی که در موقعیتی از جانب بزرگی مطرح شده که نه قبل و بعد و موقعیت کلام، روشن است و نه با منظومه سخن و اندیشهاش سنجیده میشود و صرفا چون دلالتی بر ادعای مورد نظر دارد، برش خورده و مصرف میشود. در مستند جناب #شمقدری هم این تکنیک اعتباربخشی گزینشی به پیرنگ روایی داستان، با دو کلیپ کوتاه از حضرت امام و رهبرانقلاب، استفاده شده و صرفا تقویت و تعمیم شبهات علیه روحانیت را دنبال میکند و الا با واقعیتها و دیگر عبارات امامین انقلاب، نسبت شاذ و دوری دارد.
✍️علیرضامحمدلو
🆔 @asre_tabyin