#جنگ_جمعیتی با #ویروس_آمریکایی
تفکر امپریالیستی با سردمداری آمریکا در جهان امروز، اساسا با جمعیت زیاد جهان مشکل دارند.
#جنگ_جمعیتی که آنها سالهاست آغاز کرده اند و #پروژه_های_نظامی با عناوین بهداشتی و درمانی را پیگیری می کنند.
#نگاه_آمریکایی به جهان، یک نگاه آزمایشگاهی است و برای آزمون و خطا برای #کنترل بیشتر و سهل تر به کار می آید.
#هنر_کسینجر، مشاور امنیت ملی، دبیر شورای عالی امنیت ملی و وزیر خارجه اسبق آمریکا: «#نفت را تحت اختیار بگیرید تا #دولت ها را مهار کنید و #غذا را تحت اختیار بگیرید تا #ملت ها را مهار نمایید».
#مرگ_بر_آمریکایی که شعار ملت ایران و همه ملت های آزادی خواه و محور مقاومت است، سنبلی برای #جنگ_علیه_سیاست_های_استکباری دولت آمریکاست و ملت آمریکا نیز قربانی سیاست های ضدانسانی دولتمردانشان می شوند.
#برژینسکی، مشاور امنیت ملی اسبق آمریکا: «یک محقق #کنترل_ذهن، در خلال صحبتهایش راجع به چند دهه #آینده، بیان داشت زمانی را میبینم که میبایست وسایل و ناچاراً #وسوسه_تغییر_رفتار و کارکرد ذهنی همه مردم را از طریق #دستکاری_محیط_زیستی و بیوشیمیایی مغز داشته باشیم»
بیوتروریسم امروز، خط آمریکاستیزی را جهانی خواهد کرد و #پروژه_انزوای_ایران و مقاومت، به یک #خط_جهانی مرگ بر آمریکا تبدیل خواهد شد و مقدمات یک #انقلاب_جهانی را فراهم خواهد نمود.
علیرضامحمدلو
@andisheengelabi
🖌 #یادداشت_رسانه:
📙عصر کلبه دیجیتال و #رسالت_تمدنی_رسانه
با مختصاتی که شیوع ویروس کرونا رقم زده، در شرایطی قرار گرفته ایم که از سر اجبار و الزام هم که شده، در معرض حداکثری رسانه قرار گرفته ایم و زندگی را در کنار گوشی و تلویزیون و خانواده سپری می نماییم.
کودکان پای درس های #شبکه_پویا، نوجوانان پای #بازی_های_استراتژیک و آنلاین، جوانان هم بعضا پای درس و استرس کنکور و بعضا پای سریال های جنگی و #عاشقانه و اکشن #فیلیمو و آوانما و تلویزیون و تعداد قابل توجهی نیز پای روابط اجتماعی دوستانه عمیق تر از گذشته، روزگار کرونایی را از سر می گذرانند.
تکلیف بزرگترها نیز با دورکاری های دیجیتال و الکترونیکی و البته سریال های رسانه مشخص شده و فصل مشترک همه ما، #زندگی_دیجیتال در سایه کرونا و رعایت بهداشت می باشد.
آنچه که #الوین_تافلر در کتاب موج سوم(۴۰سال پیش) بعنوان تاملات آینده پژوهانه نگاشته و از #کلبه_الکترونیک بعنوان سبک زندگی آینده بشر سخن گفته، با شرایط فعلی و ظهور نسل جدید فناوری های دیجیتال و البته شرایط بهداشتی_زیستی حاکم بر دنیا در حال رقم خوردن است.
#چه_خواهد_شد؟
آنچه که محل تامل جدی است، مدیریت سیستم اقتصادی و آموزشی و سیاسی دنیاست که طرح دولت های الکترونیک و شهر دیجیتال و #شهروندهوشمند در این راستا بطور جدی و فراگیر در حال پیگیری در سطح بین المللی است.
دغدغه جدی در هوشمند و دیجیتالی شدن شهرها و کشورها، فردیت بیش ازحد و #اتمیزه_شدن افراطی زندگی است که به تعبیر فردیناندتونیس، #اراده_های_ارگانیک و گمین شافت ها(اجتماع و روابط میان فردی و احساسات دوسویه) کاهش یافته و #اراده_های_سنجیده و گزل شافت ها(جامعه و روابط منفعت محور و حسابگرانه) افزایش صعودی تری نسبت به امروزمان خواهند یافت.
آنچه که رخ خواهد داد، همان #مرگ_سوژه(انسان_هوشمند) این بار زیرچرخ های شهرهای هوشمندی است که از طریق مناسبات جدید بین المللی خواهد بود.سوژه هایی که بدلیل #تفرد و #سرگرمی و #مصرف_بالای_رسانه_ای، به مرگ ملایم در سطح خلاقیت و ارتباطات و حیات جمعی خواهد رسید.
دیوید رایزمن که سه نوع شخصیت #سنت_راهبر(تابع قواعدسنتی) ، #درون_راهبر(عقل محور و فعال) و #دگرراهبر(تحت تاثیر نیروهای بیرونی) را از هم تفکیک نمود، انسان دوره دگرراهبر را #توده_منفعل و #تاثیرپذیر می داند که وسایل ارتباط جمعی بطور دائم بر روی او اثر می گذارند تا وادارش کنند با جماعت همرنگ شود.
این همرنگی جماعت نتیجه #مارپیچ_سکوتی است که بدلیل نیاز و مصرف حداکثری رسانه و اعتمادحداکثری حاصل از آن و در نتیجه کنش انفعالی(سکوت) شهروندان رخ خواهد داد.
#چه_باید_کرد؟
اگر بخواهیم سراشیبی هوشمند شدن دنیا را #کنترل کنیم و متناسب با فرهنگ خودی، از ابزار و سیستم های دیجیتال بهره حداکثری ببریم بایستی #مرزهای_مجازی خود را در سطح راهبردی پررنگ کنیم و #مغزدیجیتال خود را با #راه_اندازی_شبکه_ملی_اطلاعات تحقق ببخشیم.
در مرحله عملیاتی بایستی به فکر #تقویت_سوژه_ها باشیم و #تفکرانتقادی و خلاق را بعنوان عامل احیای سوژه ها آموزش داده و حمایت نماییم.
#سوادرسانه_ای را بعنوان سپردفاعی عاملیت و #تربیت_انسان_های_درون_راهبر در مقابل ساختارهای نامهربان و ناکارآمد را فعال و فراگیر کرده و #یاغی_گری(انتقادی بودن و مهارت تحلیل گری
)در دنیای مجازی را رشد و تکثیر نماییم.
#خودآگاهی_معنوی جامعه و اندیشه بازگشت به سمت مبداهستی"خدا" و معاداندیشی را در سطح آموزشی و رسانه ای بعنوان یک رسالت جدی، عملیاتی و پیگیری نماییم.
گام های مذکور می توانند بعنوان یک آفند درسطح راهبردی و همچنین پدافندغیرعامل در سطح عملیاتی عمل نموده و زمینه ساز یک جامعه دینی و #تمدن_نوین_اسلامی نیز واقع شوند.
علیرضامحمدلو
@andisheengelabi
🔎سندروم ارضای فوری/ تاملی انتقادی در سبک زندگی مدرن
🛄 ما از نسل مایکرو ویو هستیم و نسل های قبلی ما از نسل بار گذاشتن آبگوشت برای درست کردن یک غذای سنتی مانند آبگوشت از روز قبل برخی مواد را خیس می دادند تازه دو سه بار آبش را هم عوض می کردند و سپس از صبح یا شب قبل غذا را بار می گذاشتند تا به خوبی پخته شود و سپس سفره ای انداخته می شد با هم و سر فرصت آرام آرام غذا خورده می شد.اما الان یک غذای آماده یا نیمه آماده را می گذاریم در مایکرو ویو و سه دقیقه بعد،تمام!
🛄 ما همه چیز را سریع می خواهیم.نسل های قبلی ما در روابط عاطفی،سال ها نامه نگاری و هدیه و رفت و برگشت تا دل معشوقی را نرم کنند(چه فرهادها مرده در کوه ها).اما اکنون می خواهیم کمتر از یک هفته کار به نتیجه برسد و گرنه کات می کنیم!لاغری در ۱۰ روز و یادگیری زبان فرانسه در ۳ روز و افزایش قد در ۱ماه،همه چیز مایکروویوی شده است!!
🛄 این نگرش زندگی ما را تخریب کرده است.به همین خاطر جنبشی در دنیا راه افتاده به نام #زندگی_آهسته.این جنبش از کجا شروع شد؟ ۱۹۸۶،در مشهورترین میدان شهر رُم،رستوران جدیدی افتتاح شد.هجوم #فستفود آمریکایی به قلب شهر رُم حساسیتهایی ایجاد کرده بود.یکی از معترضان یک ژورنالیست ایتالیایی، جنبشی را آغاز کرد به نام غذای آهسته.او بر محصولات محلی، آرامش در پختن و آرامش در خوردن و بیش از همه بر لذت بردن از مزۀ اصیل ایتالیایی تأکید میکرد.
🛄 این حرکت از غذا آغاز شد.اما هیچکس فکرش را نمی کرد که این قدر توسعه پیدا کند.غذای آهسته با استقبال گستردهای همراه شد و جالب است بدانید اکنون حدود بیست شاخه از آن در کشورهای مختلف ایجاد شده مثل مدیریت آهسته، تفکر آهسته،آموزش آهسته، علم آهسته، سفر آهسته، گردشگری آهسته، شهر آهسته، طراحی آهسته و خواندن آهسته یا کندخوانی. #نهضت_آهستگی مخالف سرعت و مدرنیته و بازگشت به گذشته نیست بلکه مخالف شتاب زدگی است.سرعت تضادی با طمانینه ندارد. آنچه ایراد دارد شتاب زدگی است. هر گونه شتاب زدگی باعث می شود که عمق کم شود: لذت عمیق از رابطه، فهم عمیق از یک کتاب، درک عمیق از یک منطقه ای که برای گردشگری انتخاب کرده ایم. ما امروزه با لذت های سطحی، فهم سطحی و درک سطحی و تصمیمات سطحی روبرو هستیم.
🛄 تحلیل و تجویز راهبردی:
مهم ترین ریشه زندگی شتاب زده،رویکرد #ویندوزی_مایکروویوی است. یعنی چه؟ یعنی چند کار را همزمان و با شتاب زدگی انجام می دهیم. قبل از ویندوز از کامپیوترها فقط یک کار را انتظار داشتیم.اما وقتی ویندوز آمد چند پنجره را با هم باز می کنیم و همه را هم همزمان اجرا می کنیم و انتظار داریم که همه را سریع به جمع بندی برسانیم.ترکیبی از چندکارگی (ویندوزی) و #شتابزدگی(جستجوی ارضای فوری). در زندگی جدید یکی از بزرگترین مشکلات این است که طمانینه از همه ما گرفته شده، یعنی ما چند کار را در آنِ واحد انجام میدهیم. در حالیکه دارید صبحانه میخورید ساعت مچیتان را میبندید تلویزیون هم روشن است. موبایل تان را هم چک می کنید. با همسرتان هم صحبت می کنید و لیست خرید روزانه تان را هم تکمیل می کنید.
🛄 در یکی از داستان ها، فرد مقدسی بود که معشوقه ای هم داشت.مشکل او در زندگی این بود که وقتی به عبادتگاه می رفت تا خدا را عبادت کند، فکر معشوقه اش رهایش نمی کرد و وقتی پیش معشوقه اش بود مدام وجدانش او را به یاد خدا می انداخت. نه عبادت عمیق داشت و نه لذت عمیق هم آمیزی با معشوقه اش.
برای رهایی از زندگی شتابزده، مدیریت شتابزده، غذای شتابزده چاره ای نداریم جز «مثلث تمرکز، عمق و تامل». از این شاخه به آن شاخه پریدن چه در امور روزانه و چه در مدیریت یک سازمان یا کشور، باعث می شود که تمرکز رخ ندهد. زمانی که به هر دلیلی یک کار متوقف می شود و به کار دیگری می پردازیم. #آهنگ آن کار را از دست می دهیم و مسیر انجام کار را گم می کنیم و وقتی دوباره سراغ آن می رویم، زمان و انرژی باید بگذاریم برای دستیابی به آهنگ قبلی. بیشترین انرژی ما در رفت و برگشت بین کارهای مختلف صرف می کنیم. این رفت و برگشت ها و قطع شدن ها در مقایسه با زمانی که از ابتدا تا انتها روی یک کار متمرکز هستیم، زمان انجام آن کار را تا ۵ برابر بیشتر می کند. به بیان ساده، تک کاری می تواند زمان لازم را برای انجام کارهای مهم تا ۸۰ درصد کاهش داده و کیفیت و عمق کار را به شدت افزایش دهد.
🛄 پس به زبان ساده:
● تمرکز: به جای چندکار در آنِ واحد، روی یک کار متمرکز شویم.
● عمق: #عمیق به یک کار بپردازیم. توجه کامل به آن تخصیص دهیم و نگذاریم چیزهای دیگر به آن هجوم بیاورند(مثال: وقتی با همسرمان صحبت می کنیم موبایل مان را کناربگذاریم).
● تامل: حرص و ولع این که یک کار را به هر نحوی که شده به اتمام ببریم در خود #کنترل کنیم و تا زمانی که لازم است به کار فعلی ادامه بدهیم و کار جدید را شروع نکنیم.
📝دکتر مجتبی لشکربلوکی
🆔 @asre_tabyin