متأسفانه این نوع رفتار در بین والدین و محیط‌های آموزشی شیوع بیشتری داره. اغلب والدین قبل از این که سؤالی در ذهن فرزندشون شکل بگیره یا دغدغه‌ای در او ایجاد بشه، انقدر اطلاعات و داده به سمت ذهن و فکر این بچه سرازیر می‌کنن که او کم کم، یا احساس عقلِ کل بودنِ کاذب پیدا می‌کنه، یا دچار استفراغ فکری می‌شه. از طرف دیگه، این کودک یا نوجوان در جامعه‌ای زندگی می‌کنه که پر از رقبای تربیتی و تهدیده. رقبایی مثل: انواع شبکه‌های اجتماعی مجازی، انواع کانال‌های ماهواره‌ای و تلویزیونی، انواع تفریحات و سرگرمی‌های ناسالم و انواع رسانه‌ها و آدم‌هایی که در هر لباس و به هر شکلی، تلاش‌شون اینه که آدم‌ها فرصت فکر کردن پیدا نکنن. و این همون استعمار نوینه. حالا با این اوصاف آیا ما والدین هم به صورت ناخودآگاه استعمارگری نکردیم؟! به نظر شما مصداق‌های این استعمار در زندگی روزمرمون چیا می‌تونه باشه؟ مشتاق خوندن نظراتتون هستیم @Yamahdi260 #مهارت_پرسش‌گری #اهمیت_طرح_سؤال #پرورش_تفکر #استعمارنو_و_تعطیلی_تفکر #جنگ_اندیشه‌ها #ضرورت_طرح_سؤال #مهارت_پرسش‌گری ╭─┅•🍃🌸🍃•┅─╮ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌      @ata_academy ╰─┅•🍃🌸🍃•┅─╯