«اگر میخواهید افسوسها، حسرتها و کاش و کاشکیهای خودتان و فرزندانتان کمتر شود،
این مطلب را نخوانید، بِجَوید.»
هنگامی که با آدمها دربارهی تفکر صحبت میکنی، کمتر کسی پیدا میشود که به اهمیت آن و نقش راهبردیاش اعتراف نکند. اما متأسفانه وقتی پای عمل میرسد، کُمِیت اکثرمان بدجوری لنگ است. چرا؟! چون اساسا موتور فکرمان یا پِت پِت میکند، یا کلا خاموش است!
❓ خب ما با دو سؤال اساسی مواجهیم:
۱- چه کسی باید موتور تفکر ما یا فرزندانمان را روشن کند؟
۲- حالا این موتور را چگونه باید روشن کنیم؟
✅ ما در این یادداشت میخواهیم به سؤال دوم بپردازیم. میخواهیم بدانیم آیا فعال کردن سیستم تفکر مانند روشن کردن یک چراغ، یا استارت زدن یک ماشین، یا روشن کردن شعلهی گاز است که با یک کلید یا یک جرقه، به کار بیفتد؟
جواب: بله، همانطور که برای روشن شدن یک چراغ، یا حرکت یک ماشین، یا شعله گرفتن یک مشعل، بهانهی کوچکی مثل کلید یا جرقه لازم است، موتور تفکر هم با چیزی به نام «طرح سؤال» فعال میشود. مهارت پرسشگری، اولین گام و در واقع نیرو محرکهی تفکر است.
ما چگونه میتوانیم در مواجهه با یک پدیده یا مسأله، تفکر کنیم و رفتاری از روی فکرورزی نشان دهیم، د رحالی که هنوز بلد نیستیم دربارهی آن موضوع سؤال یا سؤالاتی مطرح کنیم؟
سؤال پرسیدن، به ما کمک میکند تا مسأله یا موضوعمان را بهتر بشناسیم. درست مانند کسی که قصد خرید یک ساختمان را دارد. دقت کردهاید چگونه در داخل و حتی خارج ساختمان قدم میزند و همه چیز را خوب وارسی میکند، پرسشگری هم به ما فرصت میدهد تا در حوالی مسألهمان، انتخابمان، تصمیممان و فهممان از موضوع، قدم بزنیم و آن را از زوایای گوناگون ببینیم.
💡حالا به نظر شما سؤال کردن، یک امر ساده و پیش پا افتاده است یا یک مهارت زیربنایی که به آموزش و تمرین احتیاج دارد؟
[پایان قسمت اول]
پ.ن: این یک یادداشت کاملا علمی و دنبالهدار است. پس با ما همراه باشید😊✌🏻.
#تفکر_مهارتزیربنایی
#موتور_فکر #نیرومحرکه_تفکر
#سؤال_زیربنایتفکر #مهارت_پرسشگری
╭─┅•🍃🌸🍃•┅─╮
@ata_academy
╰─┅•🍃🌸🍃•┅─╯
استعمار یعنی تعطیلی فکر، نه به آن معنا که اجازه ندهند شما فکر کنید. بلکه به آن معنا که فرصت ندهند شما فکر کنید.
استعمار نو، استعمار رسیدن به جواب قبل از رسیدن به سؤال است.
( آیت الله حائری شیرازی)
#استعمارنو_و_تعطیلی_تفکر
#جنگ_اندیشهها
#ضرورت_طرح_سؤال
#مهارت_پرسشگری
╭─┅•🍃🌸🍃•┅─╮
@ata_academy
╰─┅•🍃🌸🍃•┅─╯
متأسفانه این نوع رفتار در بین والدین و محیطهای آموزشی شیوع بیشتری داره. اغلب والدین قبل از این که سؤالی در ذهن فرزندشون شکل بگیره یا دغدغهای در او ایجاد بشه، انقدر اطلاعات و داده به سمت ذهن و فکر این بچه سرازیر میکنن که او کم کم، یا احساس عقلِ کل بودنِ کاذب پیدا میکنه، یا دچار استفراغ فکری میشه.
از طرف دیگه، این کودک یا نوجوان در جامعهای زندگی میکنه که پر از رقبای تربیتی و تهدیده. رقبایی مثل: انواع شبکههای اجتماعی مجازی، انواع کانالهای ماهوارهای و تلویزیونی، انواع تفریحات و سرگرمیهای ناسالم و انواع رسانهها و آدمهایی که در هر لباس و به هر شکلی، تلاششون اینه که آدمها فرصت فکر کردن پیدا نکنن. و این همون استعمار نوینه.
حالا با این اوصاف آیا ما والدین هم به صورت ناخودآگاه استعمارگری نکردیم؟!
به نظر شما مصداقهای این استعمار در زندگی روزمرمون چیا میتونه باشه؟
مشتاق خوندن نظراتتون هستیم
@Yamahdi260
#مهارت_پرسشگری
#اهمیت_طرح_سؤال
#پرورش_تفکر
#استعمارنو_و_تعطیلی_تفکر
#جنگ_اندیشهها
#ضرورت_طرح_سؤال
#مهارت_پرسشگری
╭─┅•🍃🌸🍃•┅─╮
@ata_academy
╰─┅•🍃🌸🍃•┅─╯